Εθνική ομάδα: «Σκυλιά» του πολέμου

• Ευχής έργον να παρουσιάζεται έτσι η second unit
• Ο Σλούκας και οι πεντάδες που έκαναν τη διαφορά
• Και τώρα ποιος;

Η αλήθεια είναι ότι στα επίσημα παιχνίδια και δη σε εκείνα που θα κρίνεται μια πρόκριση ή ενδεχομένως ένα μετάλλιο, δεν θα χρειαστεί να «τεστάρει» η Εθνική ομάδα τις δυνατότητές της χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο Greek Freak θα βρίσκεται κανονικά στην πεντάδα και δεν θα το... κουνάει ρούπι από το παρκέ. Εκτός εάν, ο μη γένοιτο, έχει φορτωθεί (ή αποβληθεί) με φάουλ και πρέπει να βρίσκεται στον πάγκο. Βέβαια αυτές οι περιπτώσεις θα είναι από σπάνιες έως ελάχιστες και μηδαμινές. Παρόλα αυτά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα οφείλει να μπορεί να παίξει και χωρίς τον Γιάννη, ο οποίος απουσίασε για δεύτερη (και τελευταία) φορά από τα φιλικά προετοιμασίας.

Ο συνολικός βαθμός ωστόσο και δη απέναντι σε μια (ναι μεν καλή) ομάδα (αλλά) η οποία δεν μπορούσε να προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία (σ.σ. παρεμπιπτόντως η Γεωργία παραμένει χωρίς νίκη στα φιλικά μετρώντας έξι ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια) μετά... βίας περνάει την βάση. Η Εθνική δεν ήταν καλή στο πρώτο ημίχρονο. Μάλλον να το θέσω καλύτερα. Ήταν πολύ κακή.

• Γεωργία - Ελλάδα 67-80: Ο Σλούκας «ξύπνησε» την Εθνική

Δεν ξέρω αν σε αυτό το διάστημα προσπαθούσε να βρει τα πατήματά της και τον τρόπο παιχνιδιού χωρίς την επιβλητική παρουσία του Γιάννη, αλλά σίγουρα αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Τόσο στην επίθεση όπου η μπάλα δεν γύρισε όπως στο προηγούμενο ματς, η δημιουργία ήταν ανύπαρκτη και τα ποσοστά ευστοχίας τραγικά (σ.σ. 2/17 τρίποντα) όσο και στην άμυνα όπου η τριάδα ψηλών της Γεωργίας (Σενγκέλια, Μαμουκελασβίλι, Σερμαντίνι) είχαν κάνει πραγματικό... πάρτι στην ελληνική ρακέτα.

Δεν έπαιζε που δεν έπαιζε ο Γιάννης από τον οποίο δεν παίρνεις ριμπάουντ ούτε με... αίτηση, εξακολουθεί να λείπει και ο Παπαγιάννης. Με αποτέλεσμα το πρόβλημα να γίνεται ακόμα μεγαλύτερο με αυτές τις δύο απουσίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο ημίχρονο η Εθνική μας είχε μαζέψει 16 ριμπάουντ όλα και όλα, ενώ η Γεωργία 24. Από τη στιγμή που δεν έμπαιναν και τα σουτ, ήταν λογικό και επόμενο να χάσει η Εθνική τον ρυθμό και την ένταση. Και αντί να ήταν εκείνη το αφεντικό, έφτασε στο σημείο να «κυνηγάει» το σκορ.

Ευχής έργον να παρουσιάζεται έτσι η second unit

Τώρα θα μου πείτε «παίζει κανένα ρόλο το σκορ στα φιλικά;» Κανέναν απολύτως θα σας απαντήσω εγώ. Όμως η εικόνα ήταν εκείνη που προβλημάτιζε και όχι το σκορ. Και εκεί που οι περισσότεροι πίστεψαν ότι θα έχουμε «μια από τα ίδια» και στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ιτούδης αποφάσισε να κάνει αλλαγές, να προχωρήσει σε προσαρμογές των ρόλων και να αλλάξει άρδην το πρόσωπο της ομάδας. Έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο σε παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο όπως ήταν οι Λούντζης, Λαρεντζάκης, Κασελάκης οι οποίοι πήραν «άριστα» στα καθήκοντά τους, έριξε περισσότερη ώρα στο παρκέ τον Γόντικα ενώ έδωσε περισσότερο τη μπάλα στον Κώστα Σλούκα, ο οποίος περίμενε με τη σειρά του την ευκαιρία για να... βγει μπροστά.

• Ιτούδης: «Να αλλάξει τον κανονισμό η FIBA και να δικαιούμαστε ρόστερ 14 παικτών»

Πώς έφτασε όμως η Εθνική να θυμίζει «Δόκτορ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ» από το ένα ημίχρονο στο άλλο; Απλούστατα έπαιξε «σκυλίσια άμυνα», οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο «κυνηγούσαν» τα hustle plays, «διάβασαν» καλύτερα το inside game των Γεωργιανών, ενώ υπήρξε πιο ορθολογική προσέγγιση στην επίθεση. Κοινώς έπρεπε να γίνει κάτι για να αλλάξει η εικόνα της ομάδας από τη στιγμή που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο απλά παρακολουθούσε τις προσπάθειες των συμπαικτών του.

Οι καλές άμυνες έφεραν και την ψυχολογία, «ζέσταναν» λίγο την εξέδρα και κάπως έτσι άρχισαν να μπαίνουν και τα σουτ. Οι 10 πόντοι παθητικό στην 3η περίοδο (σ.σ. με 2 εκ των οποίων σ' ένα πεντάλεπτο) αποτύπωσαν του λόγου το αληθές. Ε, πώς να μην μπουν τα σουτ μετά; Και τι σου είναι τα λεγόμενα «σουτ ψυχολογίας», ε; Το κομβικό σημείο του ματς προκειμένου να αλλάξει η εικόνα του αγώνα ήταν στο εύστοχο (και σχεδόν εκτός ισορροπίας) τρίποντο του Ντόρσεϊ με τη λήξη του χρόνου επίθεσης της Εθνικής, με το οποίο έφερε το ματς στα ίσια (37-37) και στη συνέχεια ακολούθησαν τα τρίποντα του Λούντζη για το ολικό come back.

Ο Σλούκας και οι πεντάδες που έκαναν τη διαφορά

Έκτοτε η Εθνική μας δεν κοίταξε ποτέ πίσω και απλά... στραγγάλισε αμυντικά την Γεωργία. Σε αυτό συνετέλεσε τα μέγιστα ο Κώστας Σλούκας, ο οποίος μετά το πρόβλημα που αντιμετώπισε και το γεγονός ότι αλλού πάταγε και αλλού βρίσκονταν στο προηγούμενο φιλικό με την Πολωνία, έψαχνε ένα καλό ματς. Άλλωστε ο «καλός Σλούκας» είναι υπεραπαραίτητος στα επίσημα ματς που ακολουθούν. Και έψαχνε να βρει ρυθμό ενόψει της συνέχειας. Γι' αυτόν τον λόγο, άλλωστε, ο Καλάθης αγωνίστηκε μόλις 13 λεπτά. Έπρεπε να δώσει περισσότερο χώρο και χρόνο στον «Σλούκι Λουκ» ο οποίος άρχισε να... λύνεται και να λύνει και τα χέρια του Ιτούδη.

Από εκεί και πέρα ωστόσο ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στην «second unit» της ομάδας και δη σε όλους όσους ήρθαν από τον πάγκο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν και εκείνοι που άλλαξαν την εικονα του ματς σε σχέση με το α' ημίχρονο.

• Κώστας Αντετοκούνμπο: «Βλέπω στα πρόσωπα όλων των παικτών πόσο το απολαμβάνουμε»

Για του λόγου το αληθές:

Η πεντάδα με Σλούκα, Ντόρσεϊ, Λαρεντζάκη, Κασελάκη και Κώστα Αντετοκούνμπο μέτρησε το καλύτερο +/- του αγώνα έχοντας +10 πόντους με 16 πόντους σε 10 κατοχές.

Αντίστοιχα η πεντάδα των Λούντζη, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Κασελάκη και Κώστα Αντετοκούνμπο είχε το δεύτερο καλύτερο +/- της Εθνικής με +9 πόντους και 11 πόντους σε 10 κατοχές.

Υπάρχει και συνέχεια καθώς οι Λούντζης, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Κασελάκης και Γόντικας είχαν το 4ο καλύτερο +/- με 6 πόντους σε 5 κατοχές.

Αν όσοι έρχονται από τον πάγκο παίζουν σαν τα «σκυλιά του πολέμου» και δίνουν το 101% των δυνατοτήτων τους είτε βρεθούν ένα λεπτό στο παρκέ, είτε βρεθούν 15-20 λεπτά στο παρκέ, μόνο κέρδος θα είναι για την Εθνική μας ομάδα.

Και τώρα ποιος;

Μετά την αναμέτρηση με την Πολωνία αναφέρθηκα για τη μία θέση που υπολείπεται στα γκαρντ και την οποία θα διεκδικήσουν οι Λούντζης, Καλαϊτζάκης και Μποχωρίδης. Πίστευα ότι ο νέος παίκτης του Παναθηναϊκού έχει το προβάδισμα. Όμως μετά και τη νέα καλή εμφάνιση του Μιχάλη Λούντζη, δεν είμαι σίγουρος για τίποτα. Ο 24χρονος γκαρντ έχει 16 λεπτά συμμετοχής στα δύο τελευταία φιλικά με 5.5 πόντους, 4 ριμπάουντ και 3.5 ασίστ κατά μέσο όρο. Την ίδια ώρα ο Καλαϊτζάκης έχει παίξει συνολικά 9:09 λεπτά με συνολικό απολογισμό ένα ριμπάουντ και μία ασίστ, ενώ ο Μποχωρίδης στο πρώτο παιχνίδι ήταν εκτός αποστολής ενώ απέναντι στην Γεωργία ο μοναδικός DNP.

Και μέσα σ' όλα υπάρχει και ο Κασελάκης ο οποίος δίνει ότι έχει και δεν έχει κάθε φορά που αγωνίζεται. Και ας γνωρίζει ότι δεν έχει πολλές πιθανότητες να βρεθεί στην τελική 12άδα. Όμως από τη στιγμή που δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα ακόμα, γιατί να μην κάνει την προσπάθειά του; Η λογική λέει ότι μετά το «Ακρόπολις» θα έχουμε και τα τελευταία «κοψίματα» του Ιτούδη προκειμένου να δουλέψει η ομάδα με τους παίκτες που θα βρεθούν στο Eurobasket.

Το ματς με την Τουρκία για την τελευταία ημέρα του «Ακρόπολις» στο κατάμεστο ΟΑΚΑ θα είναι και η πρόβα τζενεράλε ενόψει του αγώνα με τη Σερβία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ίσως και να δούμε την Εθνική που θα ταξιδέψει στο Μιλάνο και ενδεχομένως τον τρόπο παιχνιδιού που θέλει ο Ιτούδης...