Παπαδόπουλος στο Gazzetta: «Είχαμε δώσει έναν όρκο, θα τους καμαρώσουμε και στην Ανδρών αν...»

• O όρκος

Oι κόποι τους ανταμείφθηκαν. Το... μέταλλο που έδειξε η Εθνική Νέων στο Eurobasket U20 και ειδικά στον μικρό τελικό, είχε σαν αποτέλεσμα να πανηγυρίσει στο τέλος το χάλκινο μετάλλιο.

Οι «μαχητές» του Κώστα Παπαδόπουλου ανέβηκαν στο βάθρο του Eurobasket U20, επικρατώντας με 68-64 στην παράταση του Βελγίου με ανατροπή.

• Ο Ζούγρης στην καλύτερη πεντάδα του Eurobasket U20
• Ο Ζούγρης «λύγισε» και δάκρυσε όταν τον βράβευσε ο Ζήσης (vid)

Η Ελλάδα βρέθηκε να κυνηγά διψήφιες διαφορές με το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου, ωστόσο έτρεξαν 16-4 μεγάλες άμυνες στην τέταρτη περίοδο και στο τέλος θριάμβευσαν.

Ο πρωτεργάτης αυτής της επιτυχίας, ένας άνθρωπος που ξέρει καλά από μικρές Εθνικές ομάδες, ο Κώστας Παπαδόπουλος μίλησε στο Gazzetta και αποθέωσε τους παίκτες του, αναφέροντας πως η ομάδα είχε δώσει έναν όρκο να μην αφήσει κανέναν να της στερήσει το μετάλλιο.

Στάθηκε στην ψυχική δύναμη των παικτών του και τη σωστή νοοτροπία που υπήρχε στην ομάδα, αλλά και στο εξαιρετικό κλίμα που ήταν κλειδί για τη διάκριση. Έδειξε την πίστη του πως ορισμένοι παίκτες του όπως π.χ ο Μαντζούκας και ο Ζούγρης θα μπορέσουν να σταθούν και στην Ανδρών στο μέλλον, ενώ έδωσε μια όμορφη ευχή για όλα τα παιδιά που βρέθηκαν στην προετοιμασία της Νέων.

O όρκος

Υπήρχε κάποιο… μυστικό, κάποια συγκεκριμένη οδηγία για τη μεγάλη ανατροπή στον μικρό τελικό; Ειπώθηκε κάτι προς το τέλος της τέταρτης περιόδου και της παράτασης;

«Μόλις μαζευτήκαμε, είχαμε βάλει στόχο να κάνουμε μια διάκριση να δώσουμε ένα μετάλλιο, γιατί τα περισσότερα παιδιά τα είχα και στην Εθνική Παίδων. Για ένα σουτ είχαμε χάσει την ευκαιρία να πάμε 4αδα και διεκδικήσουμε μετάλλιο. Μόλις μαζευτήκαμε στην προετοιμασία είχαμε πει πως δεν αφήσουμε κανέναν να μας το στερήσει πάλι, έτσι με αυτόν τον όρκο που δώσαμε μεταξύ μας, τα παιδιά έκαναν θυσίες και δουλέψαν σκληρά. Στο ημίχρονο μπήκαμε στα αποδυτήρια και τους υπενθύμισα τον όρκο που είχαμε θέσει. Μπήκαμε στο παρκέ και ξεκινήσαμε με πολύ σκληρή άμυνα. Μέσω της άμυνας βρήκαμε ρυθμό. Αν και συνεχίσαμε να είμαστε άστοχοι στην επίθεση, τουλάχιστον δεν δεχόμασταν πόντους από τους Βέλγους και έτσι καταφέραμε και μείναμε στο παιχνίδι. Στο τέλος, πετύχαμε κάποια μεγάλα σουτ και φτάσαμε στη νίκη»

Στον ημιτελικό η Εθνική μας υπέστη βαριά ήττα από την ομάδα που τελικά έφτασε στο χρυσό, τη Γαλλία. Πόσο δύσκολο ήταν να μαζέψουν τα... κομμάτια τους οι παίκτες και να επικεντρωθούν στο ματς της τρίτης θέσης, μια μέρα μετά;

«Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο μετά από μια βαριά ήττα να εμφανίσεις ψυχική δύναμη για να διεκδικήσεις στον επόμενο αγώνα τη νίκη. Αυτό έγινε μέσω των προπονήσεων που είχαμε κάνει. Μαζί με την σωματική προπόνηση, προσπαθούσαμε να τους δουλέψουμε και πνευματικά. «Ποτέ δεν τα παρατάμε», «πάντα προσπαθούμε». Το μότο που χρησιμοποιούμε είναι πως κανείς δεν μπορεί να κερδίσει κάποιον που δεν τα παρατάει ποτέ. Μαζί με αυτό το μότο που χρησιμοποιήσαμε, καταφέραμε και φτάσαμε στη διάκριση».

Οι μικρές Εθνικές λειτουργούν σαν… προάγγελος για να φτάσουν κάποια στιγμή στο μέλλον αυτά τα παιδιά στην Ανδρών, αν έχουν το απαραίτητο ταλέντο και το συνδυάσουν με σκληρή δουλειά. Θεωρείτε πως ορισμένα παιδιά από την Νέων, όπως π.χ ο Μαντζούκας και ο Ζούγρης θα τα θαυμάσουμε κάποια στιγμή με την Ανδρών σε λίγα χρόνια; Άλλωστε ο Μαντζούκας και ο Ζούγρης έχουν πάρει σημαντικές ευκαιρίες σε Παναθηναϊκό και Περιστέρι.

«Σίγουρα αυτά τα δυο παιδιά, ο Μαντζούκας & ο Ζούγρης είναι μπροστά από τα υπόλοιπα καθώς ήδη έχουν ρόλο στην Βasket League, Θεωρώ εάν σε ορισμένα παιδιά της Νέων δοθεί ευκαιρία, τους εμπιστευτούν, τους δώσουν χρόνο συμμετοχής και φυσικά συνεχίσουν τη σκληρή δουλεία, έχουν το ταλέντο και τις ικανότητες να στελεχώσουν την Εθνική Ανδρών στο μέλλον. Να τους καμαρώσουμε και στην Ανδρών».

Σε όλη τη διοργάνωση υπήρχε πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, ακόμα και σε στιγμές που βρισκόσασταν πίσω στο σκορ. Ήταν αυτό ένα από τα δυνατά σας... χαρτιά για να φτάσετε στο μετάλλιο;

«Σίγουρα ήταν το δυνατό μας... όπλο καθώς υπήρχε πολύ καλή χημεία, ήμασταν ομάδα εντός και εκτός παρκέ. Ό,τι κάναμε, το κάναμε ομαδικά. Τα παιδιά είχαν άριστο κλίμα μεταξύ τους. Δεν υπήρχαν φασαρίες, δεύτερες σκέψεις. Δουλεύαν σαν μια ομάδα που πηγαίνει να πετύχει τον στόχο της»

Υπήρχαν ορισμένοι παίκτες σαν τον Οικονομόπουλο και τον Μερμίγκη που έπαιζαν στην Α2 και βρήκαν παραπάνω χρόνο. Θα ήταν καλύτερο και για άλλους να ρίξουν λίγο τις απαιτήσεις τους σχετικά με την ομάδα για να μπορέσουν να πάρουν παραπάνω λεπτά συμμετοχής απ’ ότι θα έπαιρναν σε έναν μεγάλο σύλλογο της Α1;

«Aν μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, τους δίνεται σταδιακά χρόνος συμμετοχής, τα παιδιά από μόνα τους θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη του προπονητή και σε οποιοδήποτε επίπεδο και να παίζουν θα πάρουν τις ευκαιρίες και θα βελτιωθούν. Είναι καθαρά θέμα εμπιστοσύνης από την ομάδα και θέμα προπονητή. Να τους δώσει την ευκαιρία σε όποιο επίπεδο και αν βρίσκονται».

Η ψυχική δύναμη και η σημασία του «να μην τα παρατάς ποτέ»

Πόσο εύκολο να προσαρμοστείς στην αλλαγή από την ομάδα (βρισκόταν στην Γαλατασαράι σαν assistant με head coach τον Πιστιόλη) και να μπεις σε συνθήκες Εθνικής ομάδας;

«Ήταν εύκολο για μένα γιατί είμαι αρκετά χρόνια στις Εθνικές ομάδες και γνωρίζω τη διαδικασία. Ήμουν δύο χρόνια στην Εθνική Νεανίδων και άλλα τρία χρόνια είχα την Εθνική Παίδων. Ξέρω την προσέγγιση για τέτοιες ηλικίες. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και ήταν τελείως διαφορετική η προσέγγιση που μπορεί να έχεις προς τους αθλητές».

Το χάλκινο μετάλλιο θα δώσει αυτοπεποίθηση και ψυχολογία στους παίκτες για μελλοντικές κρίσιμες και μεγάλες στιγμές τόσο σε επίπεδο Εθνικής όσο και με τις ομάδες τους; Είδαμε τους παίκτες σας να πανηγύριζαν σαν τρελοί για την επιτυχία τους, έκαναν σαν μικρά παιδιά. Το χάρηκαν με την ψυχή τους.

«Σίγουρα γιατί ότι και να γίνει, σου μένει το μετάλλιο. Μπορεί να μην είναι χρυσό, αλλά και πάλι καταφέρνεις να ανέβεις στο βάθρο. Μην ξεχνάμε πως ομάδες που πρωταγωνιστούν όπως η Ισπανία και η Λιθουανία έλαβαν κατώτερες θέσεις από εμάς. Ο τρόπος που γυρνούσαμε τα ματς, δείχνει ψυχική δύναμη από τα παιδιά. Δεν τα παρατούσαν ποτέ. Ειδικά στον μικρό τελικό, γυρίσαμε δύο φορές ενώ ήμασταν πίσω στο σκορ. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό, να μην τα παρατάς ποτέ μέχρι να τελειώσει ο αγώνας».

Πως βλέπετε το μέλλον της Εθνικής Νέων και με τι θα ήσασταν εσείς ικανοποιημένος από αυτά τα παιδιά, βλέποντας τα να προοδεύουν;

«Eγω θα ήμουν ικανοποιημένος να δω, όχι μόνο τα παιδιά που ήταν στην τελική δωδεκάδα, αλλά όλα τα παιδιά που περάσαν και τα είδαμε σε όλη τη διαδικασία, να παίζουν και να εδραιώνονται στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτή θα ήταν η ύψιστη χαρά για μένα».

Είχατε βάλει στόχο από το ξεκίνημα το μετάλλιο;

«Από τη πρώτη μέρα που βρεθήκαμε, θέσαμε στόχο πως πάμε για μια διάκριση. Στα μάτια τα δικά μας, η διάκριση ήταν φυσικά ένα μετάλλιο. Μπορώ να πω πως κάποιοι δεν το πίστευαν. Τουλάχιστον το πιστεύαμε εμείς, το staff. Το περάσαμε στους παίκτες, το πίστεψαν και οι παίκτες. Με αυτή τη διαδικασία δουλεύαν σκληρά γιατί είχαν έναν στόχο και κάνανε πολλές θυσίες. Εγώ χάρηκα πολύ για το μετάλλιο γιατί πραγματικά το άξιζαν. Έκαναν πολλές θυσίες το καλοκαίρι. Ο κόσμος βλέπει μόνο το ματς και δεν μπορεί να διανοηθεί τι θυσίες έκαναν οι παίκτες μας. Τα παιδιά των άλλων Εθνικών πήγαιναν και στην πισίνα και έβγαιναν έξω, ενώ οι δικοί μου παίκτες ήταν προσηλωμένοι στον στόχο τους».

Έπαιξε καθοριστικό ρόλο που η διοργάνωση έγινε στην Κρήτη; Σας βοήθησαν οι Έλληνες φίλαθλοι;

«O κόσμος ήταν πολύ σημαντικός. Μας έδωσε ώθηση το γεγονός ότι παίζαμε στην πατρίδα μας. Μπορεί σε κάποιες στιγμές να προκαλούσε νευρικότητα και άγχος στους παίκτες, αλλά κατά τη διάρκεια του ματς, ήταν ο έκτος παίκτης. Μάλιστα στη διαδικασία που γυρνούσαμε τα ματς, ήταν οι φίλαθλοι που μας έδιναν την ώθηση να πετύχουμε την ανατροπή».