Άλλη προσέγγιση, ίδια ζόρια

• Η διαφορετική προσέγγιση
• Μια ιδιαίτερη και ζόρικη σεζόν

Με μια πρώτη ματιά η προσέγγιση του Μπατζώκα και του Αταμάν στην απόδοση των παικτών του, μέχρι τώρα μέσα στη σεζόν, μοιάζει διαφορετική. Τουλάχιστον όσον αφορά το επικοινωνιακό σκέλος, αλλά σίγουρα όχι μόνο αυτό. Είναι όμως έτσι;

Ο Τούρκος τεχνικός δεν δίστασε πρόσφατα (και πριν τον τραυματισμό του) να «δείξει» προς την πλευρά του Χουάντσο μετά την ήττα από τη Μπαρτσελόνα, βγάζοντας τον έναν βήμα μπροστά από αυτούς που δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα σε συνδυασμό με το βάρος του ονόματος, των προσδοκιών και (ασφαλώς) του συμβολαίου που κουβαλάει ο Ισπανός ερχόμενος στον Παναθηναϊκό. Προφανώς δεν είναι ο μόνος από τον οποίο υπάρχουν παράπονα και μάλλον ο Αταμάν επέλεξε το συγκεκριμένο βράδυ να τον βγάλει στη σέντρα, γιατί περίμενε περισσότερα πράγματα με κίνητρο το όνομα του αντιπάλου, το κοινό απέναντι στο οποίο αγωνίστηκε και την αδελφική κόντρα. Ο Χουάντσο έμεινε στο μηδέν, με το οποίο φλερτάρει μέχρι τώρα στη σεζόν ακόμα και όταν…κάτι βάζει και ο προπονητής του δεν άντεξε.

Σήμερα ο Μπαρτζώκας μιλώντας πριν τον αγώνα με τη Μπασκόνια και μετά τα συνεχιζόμενα μαντάτα τραυματισμών, παραδέχθηκε μεν πως ο Ολυμπιακός είναι στην αγορά και κοιτάζει για παίκτη, αλλά πρόσθεσε: «Εγώ στηρίζω τους παίκτες μου που έχουν κατακτήσει τίτλους. Δεν θα πουλήσω τους παίκτες μου, όπως π.χ τον Μακ Κίσικ που βοήθησε πολύ και τώρα είναι εκτός λόγω τραυματισμού».

Αυτόματα και δικαιολογημένα έγιναν οι συγκρίσεις . «Ο Αταμάν τους βγάζει στη σέντρα, ενώ ο Μπαρτζώκας τους στηρίζει». Κάπως έτσι ήταν η βασική προσέγγιση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και κάποιες διαφοροποιήσεις. Άλλωστε δεν είναι και λίγοι αυτοί που βλέποντας ένα βαρύ χαρτί του Παναθηναϊκού να αγκομαχάει αγωνιστικά (για να το πούμε κομψά) δεν έχουν και μεγάλο θέμα (αν δεν το ζητάνε κιόλας) με τα όσα είπε ο Αταμάν. Από την άλλη, στον Ολυμπιακό, ασφαλώς και υπάρχουν αυτοί (όχι λίγοι επίσης) που ακόμα και αν εκτιμούν όσα έχουν προσφέρει αρκετοί παίκτες, όταν η ομάδα παραπατάει και αυτοί δεν είναι παρόντες (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) δεν θα είχαν πρόβλημα να… πουλήσει και κάποιον ο Μπαρτζώκας. Συνήθως ο οπαδός είναι πιο κυνικός και ωμός από τον προπονητή και αυτό δεν αλλάζει.

Η διαφορετική προσέγγιση

Όπως δεν θα αλλάξουν στην ηλικία που βρίσκονται και οι προπονητές των αιωνίων, άρα και ο τρόπος που προσεγγίζουν (και) το σκέλος της συνοχής μέσα στην ομάδα τους. Ωραία και πολύτιμα τα plays, τα special και όλα τα υπόλοιπα εξειδικευμένα αλλά η πνευματική και ψυχολογική κατάσταση του γκρουπ είναι πάνω από τη μισή δουλειά όσον αφορά το κυνήγι των στόχων που έχεις βάλει.

Στη δικιά μας περίπτωση, μπορεί ο Μπαρτζώκας να έχει πιο… προλεταριακή προσέγγιση, σε σχέση με τον Αταμάν στο προφίλ του γκρουπ όπως και στο συνεργατικό κομμάτι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και οι δύο δεν απαιτούν πλήρη επαγγελματισμό από τους παίκτες τους. Η διαφορά είναι ότι με τη δικιά του προσέγγιση ο κόουτς του Ολυμπιακού εισπράττει και από το συναισθηματικό κομμάτι, αφού αυτό έχει φτιάξει, ενώ αυτός του Παναθηναϊκού δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για…αγάπες, λουλούδια και «πάμε γενναίοι μου» από το δικό του. Και σε αυτό δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Είναι απλά ο τρόπος που ο καθένας έχει μάθει να λειτουργεί, ειδικά από τη στιγμή που έφτασαν να επιχειρούν σε υψηλό επίπεδο και να κυνηγούν τίτλους.

Το θέμα είναι όμως ότι ακόμα και αυτό ο τρόπος, αυτή η προσέγγιση δεν είναι η μαγική συνταγή. Είναι απλά η δικιά τους μέθοδος η οποία όμως θα δοκιμάζεται πάντα, όση εμπειρία και αν έχουν, από τις συνθήκες που διαμορφώνονται και πάνω στις οποίες δεν έχουν πάντα τον έλεγχο. Και αυτή η σεζόν είναι μια τέτοια κατάσταση. Γιατί όσο και αν διαφέρει ο τρόπος που μπορεί να απαιτούν πράγματα από τους παίκτες τους, δεν αλλάζουν οι απαιτήσεις από τον κόσμο και από το ίδιο το όνομα που έχουν φτιάξει. Τι σημαίνει αυτό;

Μια ιδιαίτερη και ζόρικη σεζόν

Πως ακόμα και αν δεν «πουλάει» τους παίκτες του ο Μπαρτζώκας (και πολύ καλά κάνει) δεν είναι σίγουρο ότι δεν θα το κάνουν και αυτοί. Όχι σκόπιμα ασφαλώς, αλλά είτε επειδή δεν μπορούν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είτε επειδή τους σώθηκε η «βενζίνη», είτε επειδή δεν ήταν η σωστή επιλογή για τη συγκεκριμένη ομάδα. Οπότε σε αυτή την περίπτωση το «δεν πουλάω» μένει να φανεί αν έχει να κάνει μόνο με τη στήριξη σε αυτούς που έχει επιλέξει ή και με επιμονή στις ίδιες τις επιλογές του, χωρίς αλλαγές. Αυτό άλλοτε «πληρώνει» και άλλοτε όχι.

Όσο για τον Αταμάν, ασφαλώς και πάει με το θυμικό του και με το ρεύμα όταν λέει, ότι λέει, για τον Χουάντσο και δεν έχει άδικο στην προσέγγιση ότι οι «ντίβες» της ομάδας οφείλουν να είναι οι πρώτοι που βγαίνουν μπροστά και τραβάνε το κάρο, αλλά αυτό δεν αναιρεί ότι ο ίδιος πρέπει να βρει τις λύσεις. Γιατί αυτός επέλεξε και τον Χουάντσο και όποιον άλλον δεν αποδίδει αυτά για τα οποία έφτασε στον Παναθηναϊκό και πληρώθηκε ίσως και παραπάνω απ’ όσο έπρεπε (αυτό αναλογικά μπορεί να αφορά και τα πιο κάτω κλιμάκια). Μπορεί να απαιτείς (και σωστά) επαγγελματισμό αλλά μετά από χρόνια σε μια ομάδα που ήταν πια το σπίτι σου, σε ένα άλλο περιβάλλον ίσως πρέπει να δοκιμάσεις και κάτι άλλο.

Τελικά αυτό που προκύπτει είναι ότι σε μια πολύ ζόρικη (και έτσι θα συνεχίσει) για τους δύο προπονητές και τις ομάδες τους, πέρα από την σκληρή δουλειά που κάνουν ίσως εκ των πραγμάτων θα χρειαστεί να προσεγγίσουν ο ένας περισσότερο το μοντέλο του άλλου. Μάλλον… δεν θα το κάνουν, αλλά εμείς κρίνουμε απ έξω.