Κουρής στο Gazzetta: «Τα τελευταία 3 χρόνια ζω ένα όνειρο»

• «Η κορυφαία στιγμή μέχρι την επόμενη»
• « Ο Ζακ Μπράιαντ είναι ένας παίκτης που σου λύνει τα χέρια»
• «Δεν υπάρχουν μυστικά, μόνο δουλειά»
• «Έχουν γίνει κινήσεις για το γήπεδο»

Ο Μίλωνας είναι πλέον πρωταθλητής της Elite League και η πρώτη ομάδα που έκλεισε τη θέση της στη Stoiximan Basket League της επόμενης σεζόν αφού κατάφερε να επικρατήσει με 87-79 του Πανιωνίου στον μεγάλο τελικό του Final Four.

Μία άνοδος η οποία ήρθε μάλιστα μετά από ένα πραγματικά επικό ντέρμπι ανάμεσα στις δύο ομάδες της κατηγορίας από τη Νέα Σμύρνη. Ο προπονητής του Μίλωνα, Μάικ Κουρής, λίγο μετά το τέλος της σπουδαίας αναμέτρησης, μίλησε στο Gazzetta και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πως κύλησε το ματς, τη φετινή πορεία αλλά και στη δουλειά που γίνεται γενικότερα στον σύλλογο.

«Η κορυφαία στιγμή μέχρι την επόμενη»

-Φτάσατε στην κορυφή του βουνού απέναντι σε ένα θηρίο όπως περιγράφανε πολλοί της Elite Leagu, τον Πανιώνιο, ο οποίος συμβαίνει να είναι και ο αιώνιος αντίπαλος της πόλης, του Μίλωνα. Αυτό πού κατατάσσεται ιεραρχικά στα κατορθώματα της πλούσιας μέχρι τώρα καριέρα σας;

«Νομίζω είναι η κορυφαία στιγμή μέχρι την επόμενη. Εννοείται πως μπράβο στα παιδιά, μπράβο στον πρόεδρό μας, τον Δημήτρη τον Αγγελόπουλο, στον GM μας, τον Θανάση τον Γκούνη, στον βοηθό μου τον Αντώνη τον Κουρμούλη και στον Γρηγόρη τον Κατωμέρη και νομίζω σε αυτά τα παιδιά εδώ πέρα γιατί έκαναν όλη τη δουλειά και στον Νίκο τον Καραγιάννη γιατί είχε φτιάξει όλη την ομάδα τα τελευταία 4 χρόνια. Όπως ξέρετε, ξεκίνησα σε μία άλλη ομάδα, ήρθα τους τελευταίους 2 με 2,5 μήνες. Να πω μπράβο και στην ΕΟΚ, τρομερή διοργάνωση όπως και η Elite League φέτος ήταν τρομερό το πρωτάθλημα, πολύ δύσκολο. Δεν είναι εύκολο. Πολλοί λένε καμία φορά σκαμπανεβάσματα. Δεν είναι, είναι η λίγκα πάρα πολύ δύσκολη. Όλοι δουλεύουμε σε υψηλό επίπεδο, μπράβο, να το συνεχίσουν όλοι έτσι. Βλέπουμε και παίκτες που κατεβαίνουν πλέον από τη Basket League στην Elite League. Παίκτες όπως ο Γκίκας, ο Κακλαμανάκης. Καλά, ο Γκίκας έπαιζε EuroCup πέρυσι. Έχω να πω ότι τα παιδιά δεν την έκαναν τη δουλειά μόνο με εμένα, την έκαναν και με τον προηγούμενο τον προπονητή. Ο Μίλωνας είναι ένα ιστορικό σωματείο, έχει ξαναβρεθεί στην Α1. Ο Ζακ Μπράιαντ το είδατε όλοι, ψηφίστηκε MVP από όλους. Ακόμα και ο Γάιος Σκορδίλης που ήρθε κάποια στιγμή, ένα παιδί από τη Basket League να παίξει στην Elite League. Όλα παίζουν ρόλο.

Νομίζω κλείδωσαν όλα τα κομμάτια, δεν κάναμε κάτι το σπουδαίο. Απλώς, λίγο η αλλαγή προπονητή, η ψυχολογία, η προπόνηση και η ομάδα έδειξε τις δυνατότητές της. Ως προς το ματς σήμερα, ξεκινήσαμε λίγο πιο νωθρά εμείς γιατί ήταν και οι 4 εβδομάδες που καθόμασταν. Το κοίταξα λίγο πιο αμυντικά στο τέλος, κάποια στιγμή είχαμε και τον Στιβ (Μπαρτ) που μας έχει κουβαλήσει όλη τη χρονιά και μου είπε και ο βοηθός μου να τον βάλουμε μέσα και τους λέω ότι “παιδιά, αμυντικά θα πρέπει να κερδίσουμε” γιατί και οι δύο πλευρές είχαμε μικρό ροτέισον σήμερα και νομίζω αυτό ήταν, όποιος έβγαλε τις περισσότερες άμυνες, γιατί βάλανε τα παιδιά του Πανιωνίου μεγάλα σουτ. Σε κάποια φάση νομίζω στα μέσα της τελευταίας περιόδου. Ο Γκίκας, ο Κακλαμανάκης με το goal-foul και νομίζω και ο Ντέιβις, κάποιος έβαλε ένα ακόμα τρίποντο, που τους κράτησε μέσα στο παιχνίδι αλλά νομίζω ότι εμάς μας κράτησε ο Ζακ (Μπράιαντ) αλλά αμυντικά κερδήθηκε νομίζω το ματς στο τέλος, που τους κρατήσαμε, γιατί ήταν μία πάρα πολύ καλή ομάδα ο Πανιώνιος. Θέλω να ευχαριστήσω κιόλας και όλους τους φίλους μου προπονητές, φίλους μου γενικά που μου στείλανε συγχαρητήρια και με πήρανε και για σήμερα. Ψυχολογικά για εμένα ήταν πάρα πολύ μεγάλο μπουστ γιατί ό,τι και να λέμε “μην αγχώνεσαι”, δεν γίνεται. Υπάρχει τεράστιο άγχος. Τα λέμε ωραία αλλά δε γίνεται να το αποβάλλεις, είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα. Όπως είπε ο Μπαρτ στο τέλος “Δεν ήμασταν μια γροθιά αλλά ήρθες εσύ και μας έκανες” και αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμένα.

Τώρα θα δούμε την Κυριακή Πανιώνιος-Ηρακλής, αίμα και άμμος. Δύο πολύ καλές ομάδες, ιστορικές, με κόσμο. Αυτή είναι η ομορφιά του μπάσκετ, να μην υπολογίζουμε πάντα ποιος είναι πρώτος. Συγχαρητήρια στον Πανιώνιο, ήταν πρώτος όλη τη χρονιά. Δεν μετράνε τα αποτελέσματα, εγώ το λέω συνέχεια, το είπα στα παιδιά, δεν υποτιμήσαμε κανένα και ούτε μας υποτίμησε. Είναι μέσα στο παιχνίδι και αυτών, να πω και την αλήθεια, τους έλειψαν 2 και 3 παίκτες με σοβαρούς τραυματισμούς, γιατί όταν σου λείπει ένας παίκτης σαν τον Βεργίνη, δεν το λες και μικρή απώλεια. Ή ακόμα και Αντωνάκης που είναι ένα παιδί που έχει πάρα πολύ εμπειρία και είναι τα δύο με τρία τελευταία χρόνια στον Πανιώνιο. Το γνωρίζαμε αυτό και είπαμε ότι άμα πάμε στο τέλος, είχαμε δουλέψει το αμυντικό κομμάτι περισσότερο από το επιθετικό, γιατί έχει αυτή η ομάδα το ταλέντο, αμυντικά ήταν το θέμα να το βρούμε. Το βρήκαμε, ήμασταν και πιο σκληροί, δεν ήθελα να κάνω πολλά ροτέισιον. Το ξέρω ότι ήταν κουρασμένοι αλλά πάλι, αξίζουν όλα τα παιδιά συγχαρητήρια και ο 12ος που είναι ο Παναγιώτης ο Παγώνης, γιατί είναι ένα παιδί που βγήκε MVP στο Κ21 που βγήκαμε πρωταθλητές. Βασικός στην Εθνική Εφήβων και αυτός βοηθούσε τις τελευταίες εβδομάδες όλα τα παιδιά. Ήταν οι χαρακτήρες των παιδιών και αυτοί έκαναν τη δουλειά. Εμείς απλώς τους καθοδηγήσαμε εκεί που έπρεπε να πάει η ομάδα».

« Ο Ζακ Μπράιαντ είναι ένας παίκτης που σου λύνει τα χέρια»

-Είστε ένας εξαιρετικά ταπεινός προπονητής και χαρακτήρας, παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι όπου πάτε κάνετε καλές πορείες, είτε πρόκειται για την ομάδα του Παπάγου, την ομάδα του Αμύντα, ασχέτως το πως ολοκληρώθηκε η συνεργασία, την ομάδα του Μίλωνα με τεράστιο θαυμαστικό. Κάποιο πρέπει να είναι το μυστικό της επιτυχίας. Και μάλιστα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα στον Μίλωνα.

«Με 8-1 νίκες. 8-1 κάναμε, μόνο από τον Πανιώνιο είχαμε χάσει την πρώτη εβδομάδα. Κοίτα, δεν υπάρχουν μυστικά. Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ το μπάσκετ. Έχω βρεθεί στην ίδια θέση, ήμουν και εγώ αθλητής. Δεν ήμουν τόσο υψηλού επιπέδου, μέχρι την Α2 που έπαιξα και εγώ αλλά όταν αγαπάς κάτι και δεν χωράνε εγωισμοί. Ο βοηθός μου έχει περισσότερη εμπειρία από εμένα, με βοήθησε πάρα πολύ γιατί είχα τρομερό άγχος. Δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος, ούτε η γυναίκα μου στο σπίτι, γιατί το μόνο που κάνω είναι να σκέφτομαι αυτή την ομάδα όλη μέρα και την κάθε ομάδα. Να πω για τον Παπάγου και τον Αμύντα, εκεί ήταν πιο δύσκολα γιατί ήμασταν ομάδες με μικρότερα μπάτζετ με τα οποία έπρεπε να σωθούμε και στην Elite League που ήταν πάρα πολύ δύσκολα και όταν έρχεσαι σε μία ομάδα σαν τον Μίλωνα είναι η χαρά σου να έχεις τέτοιους παίκτες. Ο Ζακ Μπράιαντ είναι ένας παίκτης που σου λύνει τα χέρια, μόνο να είναι coachable αυτοί οι παίκτες και όλα γίνονται. Ο Ζακ είναι από μόνος του, ο Σκορδίλης είναι αυτός που είναι, ο Μελισσαράτος, αυτά τα παιδιά, ο Δημάκος, ο Μοτσενίγκος. Να ευχαριστήσουμε τον Δημήτρη τον Αγγελόπουλο και τους χορηγούς μας γιατί αυτοί δημιουργούν αυτές τις ομάδες και είναι ωραίο να το βλέπουμε όπως και του Πανιωνίου οι χορηγοί. Έτσι είναι. Δε νομίζω ότι είναι κάτι μυστικό, η δουλειά με όλους. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο. Όλη μέρα πάνω σε αυτό δουλεύουμε, αυτό σκεπτόμαστε και ήμαστε και εμείς νομίζω πιο κοντά και στη Basket League πλέον. Άμα και εκεί είχε 4 ξένους και δεν είχε 7 μπορεί να ήμασταν και εμείς πιο κοντά . Έτσι είναι. Αυτά τα παιδιά δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους άλλους παίκτες. Δεν χωράνε εγωισμοί. Είναι μία ομαδική δουλειά. Πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουν πολλοί. Θα υπάρξουν και συγκρούσεις, λογικό είναι. Πιστεύω έχει να κάνει και με τους χαρακτήρες. Και αυτό το κοιτάμε στις μεταγραφές, όταν φτιάχνουμε ομάδες, τι παιδιά έχουμε. Τι χαρακτήρες θα μπορέσουν να δέσουν γιατί πλέον προσπαθούμε να κάνουμε 12 με 14 παίκτες μία οικογένεια μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Δεν είναι εύκολο. Παλιά βλέπαμε ότι δεν αλλάζανε οι ομάδες εύκολα. 1-3 προσθήκες. Βλέπουμε τον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια με τις επιτυχίες του. Δεν αλλάζει, έχει έναν κορμό και μόνο προσθέτει. Δεν είναι εύκολο κάθε χρόνο να έρχονται καινούργιοι. Είναι χαρακτήρες. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους. Δεν είναι ρομπότ. Μπράβο στη θέληση των παιδιών, στη δουλειά που κάνανε και δεν είναι εύκολο. Πιστέψτε με. Δεν πηγαίνουμε στην προπόνηση κάθε μέρα και φεύγουμε ευχαριστημένοι και αγαπημένοι. Όταν είναι όμως κάτι που αγαπάς, η αγάπη και η αφοσίωση που έχω για αυτό το άθλημα είναι το πιο σημαντικό από όλα. Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα γιατί έχω πρώην αθλητές μου που ήρθαν και με είδανε. Αυτό μένει στο τέλος της ημέρας. Οι σχέσεις μας που έχουμε με τους αθλητές μας».

«Δεν υπάρχουν μυστικά, μόνο δουλειά»

-Ο Μίλωνας, μέσα σε λίγους μήνες παρόλο που βρίσκεται υπό τη σκιά του Πανιωνίου, κατάφερε σήμερα να πάρει την άνοδο ενώ πριν από λίγο καιρό στο βόλεϊ ανδρών να πραγματοποιήσει μία σπουδαία προσπάθεια κόντρα στον Ολυμπιακό. Ιστορική χρονιά θα λέγατε για τον σύλλογο;

«Στα παιδιά του βόλεϊ, συγχαρητήρια γιατί τους βλέπουμε εκεί καθημερινά και τη δουλειά που γίνεται. Να ξέρετε ότι ο Μίλωνας ως σωματείο, από κάτω γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά. Στο μπάσκετ Κ21 βγήκαμε πρωταθλητές, στο βόλεϊ βγήκαμε πρωταθλητές, το ανδρικό μας τελικό κυπέλλου και τρίτη θέση δυσκολεύοντας τον νταμπλούχο Ολυμπιακό. Γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά, μπράβο σε όλη τη διοίκηση του Μίλωνα γιατί δουλεύει πραγματικά τις ακαδημίες. Έχουμε πολλά παιδιά, έχουμε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις. Εύχομαι και ο Πανιώνιος να βρει το γήπεδό του γιατί ήταν φιλοξενούμενος φέτος καθώς όπως όλοι το γνωρίζουν είναι και αυτός ένας τεράστιος σύλλογος. Μόνο δουλειά, δεν υπάρχουν μυστικά, μόνο δουλειά. Δεν γίνεται κάτι άλλο χωρίς δουλειά, η οποία γίνεται και πιο χαμηλά. Ο Μίλωνας θα συνεχίζει να προσθέτει. Ακόμα και τον πρωταθλητή στο εφηβικό τους δυσκολέψαμε για να περάσουν στον τελικό. Δεν είναι μόνο τα λεφτά που μπαίνουν στο ανδρικό, γίνεται και από πίσω δουλειά. Μπράβο σε όλους.

Όταν πας από την Elite League στη Basket League υπάρχουν κάποιες διαδικασίες. ΚΑΕ, να μη τα λέω, τα ξέρετε καλύτερα, αυτά είναι για άλλους. Εμείς έχουμε να ξεκουραστούμε, περιμένουμε τώρα να πάμε στο γήπεδό μας όπου μας περιμένουν οι φίλαθλοί μας. Μπράβο στα παιδιά, στη διοίκηση και σε όλους. Εμείς απλώς ήρθαμε και κατευθύναμε μία ομάδα όπου όλοι ήθελαν να τη δουν εδώ σε αυτή τη θέση».

«Έχουν γίνει κινήσεις για το γήπεδο»

-Κοινή συνισταμένη σε όλες τις δηλώσεις, είναι ότι ο Μίλωνας είναι ένα υγιές σωματείο. Δείχνει ότι κάτι ξεκινάει. Έχουμε πρόσφατα παραδείγματα στο παρελθόν, όπως του Τρίτωνα και του Ψυχικού να παίρνουν την άνοδο αλλά τελικά να μην τα καταφέρνουν. Εσείς τι αίσθηση λαμβάνεται για αυτό το θέμα;

«Εύχομαι ο Μίλωνας να είναι στη Basket League. Όλος ο κόσμος ξέρει ότι όταν κάτι είναι υγιές το μαθαίνουν όλοι. Και το βλέπουμε και το καταλαβαίνουμε γιατί μιλάνε οι αθλητές, μιλάνε οι μάνατζερ και οι προπονητές μεταξύ τους. Εννοείται ότι έτσι θα έπρεπε να είναι γιατί μπαίνουμε σε ένα καθεστώς να πέφτουμε, με άλλα ΑΦΜ και όλα αυτά του παρελθόντος. Εγώ θα πω και κάτι. Είμαι άνθρωπος του μπάσκετ και θέλω το μπάσκετ να είναι υγιές και να το βλέπω ψηλά. Αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ γιατί όταν ζούμε και εργαζόμαστε σε αυτόν τον χώρο, μόνο έτσι θέλουμε να το δούμε. Και γενικότερα τον αθλητισμό στην Ελλάδα αλλά εμένα κυρίως το μπάσκετ με ενδιαφέρει. Πολλές φορές λέω ότι δεν θέλω να γίνεται κακό στο άθλημά μας και είναι πολύ σημαντικό ότι ο Μίλωνας είναι τέτοιο σωματείο και μακάρι να είναι. Δεν είναι στο χέρι μας, είναι άλλων αρμοδιότητες, το εύχομαι και έχουν κάνει κινήσεις για το γήπεδο, να γίνει μία ανακαίνιση, στατική μελέτη και όλοι αγαπάνε τον σύλλογο και θέλουν να τον δουν ψηλά, γιατί αξίζει να είναι ο Μίλωνας, ψηλά. Από εκεί και πέρα δεν έχω τι να πω, μακάρι να είναι όλο το σωματείο υγιές και πάντα να το χαιρόμαστε».

-Τον κόουτς Κουρή πού ποντάρουμε ότι θα τον δούμε του χρόνου;

«Ως κόουτς Κουρής, επειδή δούλευα βοηθός για πολλά έτη και έχω ξεκινήσει από χαμηλά, νομίζω ότι τα τελευταία 3 χρόνια ζω ένα όνειρο. Να ανεβαίνω με τον Παπάγου από τη Β’ Εθνική στην Α2 όταν πηγαίναμε να σωθούμε σαν πρωταθλητές, να σωνόμαστε εύκολα, εκτός Play Out. Τώρα με τον Μίλωνα να ανεβαίνω. Δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα. Είναι η πιο χαρούμενη στιγμή μου μέχρι την επόμενη. Εγώ θέλω να είμαι στον χώρο του μπάσκετ. Τον αγαπάω, είμαι ένας άνθρωπος που δουλεύει, που νοιάζεται και που θα ασχολείται και μου αρέσει πάρα πολύ. Ξέρω ότι πολλές φορές σε διαφορετικές ομάδες πρέπει να λειτουργείς διαφορετικά και το έχω πει. Εδώ όταν ήρθα, η ομάδα χρειαζόταν πάρα πολύ ψυχολογία. Όταν έχασαν από το Ψυχικό, με 16 πόντους μπροστά και 6 παίκτες δε νομίζω ότι έπρεπε να έρθω εδώ και να αρχίσω να φωνάζω. Έφερα μια ψυχολογία, έναν βοηθό πολύ πιο έμπειρο από εμένα να κάνει τη δουλειά μπασκετικά, να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε ότι μπορούσαμε και κυρίως αμυντικά γιατί το ταλέντο το είχε αυτή η ομάδα και να βάλω και τον Ζακ Μπράιαντ μέσα στην ομάδα γιατί δεν είναι εύκολο. Εγώ ήρθα Δευτέρα και εκείνος την Τρίτη. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαι στον χώρο του μπάσκετ γιατί το αγαπάω πολύ».