Εξάστερος, το καμάρι του συλλόγου! (vids)

Η οικογένεια του Παναθηναϊκού μπορεί να κλείνει 109 χρόνια ζωής, αλλά το μπασκετικό τμήμα της ομάδας ιδρύθηκε εννέα χρόνια αργότερα και πιο συγκεκριμένα το 1919. Ο Γιώργος Καλαφάτης βρισκόταν στο Παρίσι και στο περιθώριο του ταξιδιού του, παρακολούθησε αγώνες μπάσκετ και πιο συγκεκριμένα τους Διασυμμαχικούς Αθλητικούς Αγώνες. Η επιστροφή του στην Ελλάδα σήμανε και τη δημιουργία του τμήματος μπάσκετ με επικεφαλής τον Απόστολο Νικολαΐδη, ενώ τρία χρόνια αργότερα διεξήχθη και το πρώτο παιχνίδι στο Παναθηναϊκό Στάδιο κόντρα στη ΧΑΝΘ.

Βέβαια για 15 χρόνια δεν υπήρχε τμήμα ομάδας ώσπου επανιδρύθηκε το 1937! Το 1946 και δη στο πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα, οι «πράσινοι» στέφθηκαν πρωταθλητές, κάτι που επανέλαβαν και μια χρονιά αργότερα. Πανταζόπουλος, Αρβανίτης, Λάμπρου, Καραδήμο, Τζακ Νικολαΐδης ήταν από τους πρώτους πρωταγωνιστές του Παναθηναϊκού, ενώ οι Μήλας και Ματθαίου πήραν τη σκυτάλη στις αρχές της δεκαετίας του '50.

Με αφορμή τα 109 χρόνια του συλλόγου, το gazzetta.gr επιλέγει 10 σημεία αναφοράς του μπασκετικού Παναθηναϊκού στο πέρασμα των χρόνων και τα οποία μνημονεύονται από όλους τους φίλους της ομάδας...

1. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΩΝ

Αν ψάξει κανείς στο λεξικό, δίπλα από τον «μπασκετικό Παναθηναϊκό» θα υπάρχουν δύο λέξεις. Οικογένεια Γιαννακόπουλων! Ο Παύλος, ο Θανάσης και τώρα ο Δημήτρης. Από 1987, όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος ανέλαβε τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, μέχρι και σήμερα, η οικογένεια βρίσκεται στο τιμόνι του μπασκετικού Παναθηναϊκού με αποτέλεσμα να τον μετατρέψει σε μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Με έξι ευρωπαϊκούς τίτλους, 15 πρωταθλήματα Ελλάδας, 14 κύπελλα Ελλάδας και 1 διηπειρωτικό! Στο σύνολο τα 36 από τα 58 συνολικά τρόπαια που υπάρχουν στο «πράσινο» παλμαρέ. Με οικονομικές υπερβάσεις, δισεκατομμύρια, θυσίες, με μπάτζετ που προκαλούσαν... ίλιγγο, με τους καλύτερους προπονητές, με παίκτες παγκόσμιας αξίας. Και το κυριότερο; Με μεράκι και αστείρευτη αγάπη για την ομάδα. Πρώτα οι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος οι οποίοι βρίσκονταν στο διοικητικό τιμόνι του μπασκετικού τμήματος από το 1992 (όταν και αυτονομήθηκε από τον ερασιτέχνη) γράφοντας το όνομά του με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του συλλόγου Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος από το καλοκαίρι του 2012 και μετά προσπαθεί να κρατήσει τον Παναθηναϊκό στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, με γνώμονα τα (διαφορετικά) οικονομικά δεδομένα της εποχής...

2. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ

Η σεζόν 1995-96 έμελλε να περάσει στην ιστορία για δύο λόγους! Πρώτα απ' όλα για τη μεγαλύτερη μεταγραφή ξένου στο ευρωπαϊκό μπάσκετ! Ο Ντομινίκ Ουίλκινς, ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ έλεγε το «ναι» στον Παναθηναϊκό και στον Παύλο Γιαννακόπουλο προκειμένου να περάσει τον Ατλαντικό για λογαριασμό της ελληνικής ομάδας έναντι 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο! Ποσό... ασύλληπτο για τα δεδομένα της εποχής! Με τον «human highlight film» μπροστάρη και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς να βάζει την υπογραφή του στον μεγάλο τελικό της Ευρωλίγκας με την τάπα στον Μοντέρο, ο Παναθηναϊκός φέρνει στην Ελλάδα το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ήταν η επιστέγαση μιας τεράστια προσπάθειας από τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ο οποίος ύστερα από έναν «σκασμό» χρημάτων, είδε τους κόπους του να ανταμείβονται.

3. ΤΑ ΣΚΗΠΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 ο Ολυμπιακός ήταν η ομάδα που μονοπωλούσε τους τίτλους στην Α1 κερδίζοντας στους τελικούς τον Παναθηναϊκό. Όμως μετά τη «μαύρη» σεζόν 1996-97, οι «πράσινοι» κατάφεραν να ανακτήσουν τα ελληνικά σκήπτρα ύστερα από 13 χρόνια και να κατακτήσουν το πολυπόθητο -τότε- πρωτάθλημα. Προπονητής ήταν ο Λευτέρης Σούμποτιτς, ενώ στο ρόστερ δέσποζαν οι παρουσίες των Ντίνο Ράτζα και Μπάιρον Σκοτ. Ήταν η χρονιά που ο Παναθηναϊκός έβαζε «φρένο» στην κυριαρχία των «ερυθρολεύκων» οι οποίοι μετρούσαν πέντε σερί πρωταθλήματα και δεν άφηναν τον Παναθηναϊκό να προσθέσει έναν τίτλο στην τροπαιοθήκη του.

4. Η ΕΠΟΧΗ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ

Το καλοκαίρι του '99 ο Παύλος Γιαννακόπουλος συμφωνεί με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς! Μια εποχή-σταθμός για την ιστορία της ομάδας, αφού υπό τις οδηγίες του Σέρβου προπονητή γράφτηκαν οι πιο χρυσές σελίδες στο «πράσινο» βιβλίο. Ηταν η περίοδος που η ομάδα... γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε πραγματική υπερδύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Από τη σεζόν 1999-2000 μέχρι και τη σεζόν 2011-12 με την αποχώρηση του Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός στέφθηκε άλλες πέντε φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ενώ κατέκτησε επίσης 11 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα. Φυσικά, ο Σέρβος τεχνικός αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους φίλους του Παναθηναϊκού οι οποίοι έπιναν (και εξακολουθούν να πίνουν) νερό στο όνομά του.

5. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ

Όποιος και αν επισκεφθεί το ΟΑΚΑ και ρίξει μια ματιά στην οροφή του γηπέδου θα δει δύο φανέλες... Το «4» του Φραγκίσκου Αλβέρτη και το «13» του Δημήτρη Διαμαντίδη. Δύο νούμερα που δεν θα χρησιμοποιήσει κανείς άλλος παίκτης που θα φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Κατά γενική ομολογία ήταν οι δύο εμβληματικοί αρχηγοί της ομάδας και εκείνοι που συνέδεσαν το όνομά τους με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συλλόγου. Πρώτα ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο οποίος φόρεσε το τριφύλλι στο στήθος για 19 συνεχόμενα χρόνια έχοντας κατακτήσει 11 πρωταθλήματα, 8 κύπελλα, 5 ευρωπαϊκά και 1 διηπειρωτικό και ο οποίος εξακολουθεί να υπηρετεί πιστά την ομάδα για 27ο χρόνο! Αντίστοιχα, ο Δημήτρης Διαμαντίδης έμεινε στους «πράσινους» 12 χρόνια, εκ των οποίων τα επτά τελευταία ως αρχηγός. Αμφότεροι δέχτηκαν τις τιμές που άξιζαν στο τέλος της καριέρας τους και φυσικά συνεχίζουν να γνωρίζουν την αποθέωση από τον κόσμο της ομάδας.

6. Η ΕΠΟΧΗ ΚΟΛΟΚΥΘΑ-ΚΟΝΤΟΥ

Ο κραταιός Παναθηναϊκός επί εποχής Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου δεν ήρθε... ουρανοκατέβατος. Αρκετά χρόνια πιο πίσω είχαν μπει ισχυρές βάσεις ώστε οι «πράσινοι» να «χτίσουν» την πρώτη τους αυτοκρατορία στο ελληνικό μπάσκετ. Ο αείμνηστος Γιώργος Κολοκυθάς και ο Απόστολος Κόντος κάνουν την εμφάνισή τους στον Παναθηναϊκό στα τέλη της δεκαετίας του '60 και γράφουν τις δικές τους... σελίδε στην ιστορία του συλλόγου! Για μια δεκαετία κρατούσαν τους «πράσινους» στην ελίτ του ελληνικού μπάσκετ, έχοντας να επιδείξουν επτά πρωταθλήματα μέχρι και το 1977, τα πέντε εκ των οποίων συνεχόμενα (1971, 1972, 1973, 1974, 1975). Μάλιστα το 1972 έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης, αλλά αποκλείστηκαν από τη μεγάλη Ίνις Βαρέζε που έμελλε να κατακτήσει και το τρόπαιο σε βάρος της Γιουγκοπλάστικα.

7. Η ΠΑΡΕΑ ΤΩΝ 80'S

Πριν ξεκινήσει η απόλυτη κυριαρχία του Άρη στο ελληνικό μπάσκετ από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και μετά, η ομάδα που είχε τη... φόρα από τα 70's δεν ήταν άλλη από τον Παναθηναϊκό! Με τον Απόστολο Κόντο να συνεχίζει... ακάθεκτος και να φορτώνει με πόντους τα αντίπαλα καλάθι, οι «πράσινοι» κατέκτησαν άλλα τέσσερα πρωταθλήματα μέχρι το 1984 (1980, 1981, 1983, 1984). Βέβαια στην παρέα του μεγάλου σουτέρ υπήρχαν επίσης ο Τάκης Κορωναίος, ο Ντέιβιντ Στεργάκος, ο Κυριάκος Βίδας, ο Μέμος Ιωάννου, ο Λιβέρης Ανδρίτσος, ο Δημήτρης Κοκολάκης, οι οποίοι κατέκτησαν το τελευταίο πρωτάθλημα των «πρασίνων» πριν από τον μεγάλο Άρη των Γκάλη και Γιαννάκη.

8. ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΤΑΓΟ

Από τη μέρα που ο Παύλος Γιαννακόπουλος ανέλαβε επίσημα τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, παρέλασαν τα καλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) μπάσκετ. Παίκτες οι οποίοι θα μπορούσαν να σταθούν (ή είχαν σταθεί) στο ΝΒΑ. Παίκτες ηγέτες. Παίκτες που «γέμιζαν» τα αεροδρόμια στο άκουσμα των ονομάτων τους. Παίκτες που αποτελούσαν «εργαλεία» πολυτελείας. Παίκτες για... όλα τα γούστα και όλες τις απαιτήσεις. Ντομινίκ Ουίλκινς, Στόγιαν Βράνκοβιτς, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Μπάιρον Σκοτ, Ντίνο Ράτζα, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, Μάικ Μπατίστ, Αλεξάντερ Βολκόφ, Τίιτ Σοκ, Άριαν Κόμαζετς, Ντάριλ Μίντλετον, Γιάκα Λάκοβιτς, Ραμούνας Σισκάουσκας, Σάνι Μπετσίροβιτς, Ντέγιαν Τομάσεβιτς, Νίκολα Πέκοβιτς, Ντρου Νίκολας, Τζέιμς Γκιστ είναι μερικοί από αυτούς που παρέλασαν από το «πράσινο» ρόστερ. Άλλοι με μεγαλύτερο και άλλοι με λίγο μικρότερο ρόλο. Το σίγουρο είναι ότι αποτελούσαν σπουδαία ονόματα και καθένας από αυτούς έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην ιστορία της ομάδας.

9. ΤΟ «ΜΠΑΜ» ΜΕ ΤΟΝ ΓΚΑΛΗ

Τον Ιούλιο του 1992 έμελλε να γραφτεί στη βίβλο του ελληνικού μπάσκετ η μεγαλύτερη μεταγραφή εντός των συνόρων! Ο Νίκος Γκάλης αποχωρούσε από τον αγαπημένο του Άρη ύστερα από 13 σερί χρόνια στην ομάδα της Θεσσαλονίκης και ο Παύλος Γιαννακόπουλος «τίναζε» τη μπάνκα στον αέρα! Κατάφερε να ντύσει στα «πράσινα» τον καλύτερο Έλληνα μπασκετμπολίστα όλων των εποχών, με τις πληροφορίες της εποχής να έκαναν λόγο για τριετές συμβόλαιο έναντι 800 εκατομμυρίων δραχμών! Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός του Γιάννη Ιωαννίδη πρόσφερε 350 εκατομμύρια για διετές και ο Ηρακλής 450 εκατομμύρια για τριετές! Την υπόθεση είχε αναλάβει εξ' ολοκλήρου ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο οποίος είχε βρεθεί στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής προκειμένου να κλείσει το ιστορικό deal. Με τον Γκάλη στο ρόστερ του, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να φτάσει μέχρι το Final-4 του Τελ Αβίβ το 1994 και να κατακτήσει ένα κύπελλο Ελλάδας έναν χρόνο νωρίτερα (1993). Ο ίδιος μέτρησε κατά μέσο όρο τη πρώτη του σεζόν 21,8 πόντους, ενώ τη δεύτερη είχε 21,4 πόντους! Κι όλα αυτά σε ηλικία 37 ετών!

10. ΤΡΟΠΑΙΟ ΓΙΑ 21 ΣΕΡΙ ΧΡΟΝΙΑ

Ακούγεται απίστευτο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό! Από το 1996, όταν και κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Παρίσι μέχρι και σήμερα, δεν έχει περάσει ούτε μια χρονιά για τον Παναθηναϊκό που να μην έβαλε ένα τρόπαιο στη συλλογή του! Στο σύνολο 21 σερί σεζόν με (τουλάχιστον) μία «κούπα»! Είτε ευρωπαϊκό, είτε διηπειρωτικό, είτε πρωτάθλημα, είτε κύπελλο. Αν μη τι άλλο πρόκειται για... ασύλληπτο νούμερο το οποίο μπορεί να αυξηθεί φέτος, είτε με την κατάκτηση του κυπέλλου, είτε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, είτε και των δύο!