Σβεντ: «Ο Μπαρτζώκας είναι εγγύηση»

Η αλήθεια είναι πως όταν συναντήσαμε τον Αλεξέι Σβεντ, στο περιθώριο του «Gomelsky Cup», περισσότερα πράγματα μπορούσαμε να συζητήσουμε μαζί του για το πρόσφατο Eurobasket, παρά για την Χίμκι και την νέα πρόκληση που έχει μπροστά της, με προπονητή τον Έλληνα Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Αλεξέι, είχε κάνει μία προπόνηση όλη κι όλη με την ομάδα του και τα συστήματα τα μάθαινε μέσα από τα παιχνίδια. Συν τοις άλλοι ήταν και ο «πόνος» που μας προκάλεσε η Εθνική Ρωσίας, αποκλείοντας την Ελλάδα σε έναν αλλόκοτο προημιτελικό που μας έκανε να τον βλέπουμε σαν εφιάλτη.

Σε κάθε περίπτωση είχαμε μπροστά μας έναν ευγενικό και καταδεκτικό άνθρωπο, χωρίς ίχνος βεντετισμού, που χωρίς δεύτερη κουβέντα δέχθηκε να μιλήσει στο gazzetta.gr, που ήταν εκεί με την πολύτιμη υποστήριξη του «KRITSIA TRAVEL» και να μοιραστεί μαζί μας τις τελευταίες του σκέψεις μετά από το καλοκαιρινό «come back» της Εθνικής Ρωσίας στην ελίτ της Ευρώπης και τις πρώτες για την αντεπίθεση που ετοιμάζει η Χίμκι, η οποία, παρεμπιπτόντως, έδειξε τις άγριες φετινές διαθέσεις της «σπάζοντας» την κυριαρχία της ΤΣΣΚΑ στο τουρνουά που διοργάνωσε για 10η χρονιά στην μνήμη μιας τόσο μεγάλης προσωπικότητας του μπάσκετ της Ρωσίας και κατ’ επέκταση της Σοβιετικής Ένωσης.

Ποια γεύση σου άφησε το Eurobasket και η 4η θέση που κατακτήσατε με την Εθνική;

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα καταφέραμε πολύ καλύτερα από τις προηγούμενες φορές. Πήγαμε με γεμάτο ρόστερ, ως ομάδα παίξαμε σκληρά και εκτός από πρόοδο δείξαμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο στο μέλλον. Μπορεί να μην κατακτήσαμε ένα μετάλλιο, αν και είχαμε την ευκαιρία, όμως κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν κάναμε καλή δουλειά».

Ήσουν ο πραγματικός ηγέτης αυτής της ομάδας. Υπό αυτή την έννοια αποδίδεται σε σένα μεγάλο μερίδιο αυτής της μεταμόρφωσης...

«Παίζω για να βοηθάω την ομάδα, όπως ο ένας βοήθησε τον άλλον για να καταφέρουμε όσα καταφέραμε».

Μας πονέσατε εμάς τους Έλληνες στον κρίσιμο προημιτελικό…

«Αυτό είναι το μπάσκετ. Όμως νικήσαμε γιατί ήμασταν η ομάδα που έπαιξε καλύτερα στο τελευταίο δίλεπτο. Τότε που κρίθηκαν όλα. Ήταν φανερό ότι είχαμε περισσότερες δυνάμεις. Ειδικά σε μια τέτοια διοργάνωση με πολλά συνεχόμενα η κούραση μετράει πάρα πολύ, ειδικά όσο πλησιάζουμε προς το τέλος του τουρνουά. Η Ελλάδα εμφάνισε πολύ καλή ομάδα θα μπορούσε να μας είχε νικήσει. Δεν ήταν η σειρά της»

-Δίκαια η Σλοβενία κατέκτησε το χρυσό…

«Να πω την αμαρτία μου το δικό μου φαβορί ήταν η Ισπανία, αλλά διαψεύστηκα, όπως και πολλοί άλλοι. Οι Σλοβένοι έπαιξαν πιο σκληρά, έβγαλαν περισσότερες λύσεις στα κρίσιμα παιχνίδια και τελικά νομίζω ότι το άξιζαν»

-Και τώρα, επιστροφή στη Χίμκι και κυρίως επιστροφή στην Euroleague, μετά από δυο χρόνια απουσίας…

«Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος που θα έχω την ευκαιρία να παίξω ξανά με την ομάδα μου σε αυτή την διοργάνωση. Ειδικά με το νέο σύστημα που θυμίζει ΝΒΑ και έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι συναρπαστικό για τον κόσμο γιατί βλέπει όλους να παίζουν με όλους».

Είπες ΝΒΑ: πολλοί παίκτες δεν έφυγαν από την Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι; Ο Μίλος, ο Μπογκντάνοβιτς, ο Γιούντο… Κι εσύ ήσουν στα πρόθυρα να επιστρέψεις εκεί, αν είχαν βάση αυτά που διαβάζαμε…

« Ναι, ήρθαν στα χέρια μου τέσσερις ή πέντε προτάσεις, αλλά δεν κάλυπταν τις φιλοδοξίες μου. Έχω βρεθεί εκεί από το 2012 ως το 2015 (Μινεσότα, Φιλαδέλφεια , Χιούστον, Νέα Υόκρη) και έχω καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να είσαι σε μια ομάδα που θα έχεις ρόλο και χρόνο συμμετοχής. Για μένα λοιπόν, δεν ήταν το ζητούμενο απλά να πακετάρω τα πράγματά μου και να μετακομίσω εκεί για να το γράψω στο βιογραφικό μου. Προτιμάω να παίζω και να χαίρομαι την αδρεναλίνη του αγώνα».

Να υποθέσουμε ότι έχεις πλέον αποχαιρετήσει την ιδέα του ΝΒΑ;

«Μην είσαι σίγουρος. Θα ήθελα να γυρίσω κάποια στιγμή, αλλά μόνο αν κρίνω ότι είναι μια πραγματική ευκαιρία. Όχι όμως για τα λεφτά, ούτε για φιγούρα. Να ξέρεις ότι από τη στιγμή που έμεινα για τρίτη χρονιά στην Χίμκι, αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο, παρά πως θα κάνουμε μια ακόμη καλύτερη σεζόν στην Euroleague και την VTB».

Γνώρισες τους νέους σου συμπαίκτες και τον προπονητή, μια μέρα πριν το «Gomelsky Cup» το οποίο μάλιστα κατακτήσατε. Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση;

«Ότι υπάρχει μια πολύ καλή ατμόσφαιρα κι αυτό για μένα είναι το σημαντικότερο. Στις μεταγραφές φαίνεται ότι έγινε πολύ καλή και έξυπνη δουλειά. Αποκτήθηκαν παίκτες με ποιότητα, δύναμη που μπορούν να ανταποκριθούν στις ιδέες του προπονητή. Και να φανταστείτε ότι στο Gomelsky μας έλειψαν τρεις ψηλοί παίκτες (Τόμας, Ρόμπινσον και στον τελικό ο Χάϊνεκατ). Είναι μεγάλη υπόθεση και εγγύηση ότι έχουμε έναν σπουδαίο κόουτς, που από την πρώτη επαφή καταλαβαίνεις ότι έχει ξεχωριστή προσωπικότητα. Όλοι τον σέβονται. Μόνο καλά λόγια ακούω γι αυτόν την δουλειά του και τις ιδέες του για το μπάσκετ. Μετά το τρόπαιο που κατέκτησε με τον Ολυμπιακό, ειδικά στη Ρωσία έκανε μεγαλύτερο θόρυβο πρόπερσι καθοδηγώντας την Λοκομοτιβ Κουμπάν μέχρι το Final 4, συνδυάζοντας ουσία και θέαμα. Ήταν μια τρομερή επιτυχία».

Προφανώς κάτι θα είχες μάθεις γι αυτόν στην Εθνική από τον Αντρέϊ (Ζούμπκοφ) , τον ασίσταντ Σασα Γκρούτις και τον (ασίσταντ πια) Σεργκέι Μπίκοφ, οι οποίοι είχαν συνεργαστεί μαζί του στο Κράσνονταρ….

«Το βασικό που μου είπαν είναι ότι είναι τρομερός επαγγελματίας. Και επίσης ότι έχει ένα ακόμη χαρακτηριστικό που τον κάνει να ξεχωρίζει: μπορείς να τον ρωτήσεις και να σε συμβουλεύσει όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά και για θέματα που σε απασχολούν στην ζωή σου. Δείχνει πρόθυμος να σε ακούσει, να σε καταλάβει και να σε βοηθήσει. Τέτοιου είδους σχέσεις σου δημιουργούν μια επιπλέον ασφάλεια. Μπορεί να λένε ότι μερικές φορές είναι αυστηρός και φωνάζει, αλλά δεν είναι δικτάτορας».

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, ποιους στόχους μπορεί να βάλει η νέα Χίμκι;

«Νέα, όπως το είπες, γιατί αν δεν κάνω λάθος ήρθαν 8 νέοι παίκτες, άσχετα αν τον Ζούμπκοφ τον ξέρω από την Εθνική. Το πρώτο που έχουμε στο μυαλό μας αυτή τη στιγμή είναι να γνωριστούμε , γιατί ακόμη δεν έχουμε βρεθεί όλοι μαζί, αφού ακόμη δεν έχει έρθει ο Ρόμπινσον. Μετά να δώσουμε το 100% στις προπονήσεις και να ακούμε τον προπονητή που έχει αποδείξει ότι ξέρει τον τρόπο να πηγαίνει ομάδες στο Final 4 και να κατακτάει την Euroleague. Με δεδομένο ότι πριν τρία χρόνια φτάσαμε κοντά, αλλά για μια νίκη δεν μπήκαμε στα playoffs και ότι φέτος έχουμε καλύτερο ρόστερ, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι ότι το να μπούμε στη πρώτη οκτάδα είναι ένα θετικό πρώτο βήμα. Και φυσικά στην VTB να ξαναβρεθούνε στον τελικό και… ποιος ξέρει;»

Θα σε ρωτήσω κάτι που, ρωτάω συχνά παίκτες από την ΤΣΣΚΑ του 2012. Ήσουν ένας από εκείνους που βίωσαν την απώλεια του τίτλου από τον Ολυμπιακό με έναν ασυνήθιστο τόπο. Σου έχει μείνει «πόνος» από εκείνη τη βραδιά;

«Δεν θα πω ψέματα. Μου πήρε τουλάχιστον έναν χρόνο να το ξεπεράσω. Όμως ήταν για όλους ένα καλό μάθημα και μια απόδειξη ότι στο μπάσκετ δεν φτάνουν 20 λεπτά αλλά 40. Δεν ξέρω αν πιστέψαμε ότι είχαμε στα χέρια μας την κούπα και χαλαρώσαμε, ξέρω ότι ο Ολυμπιακός, από ένα σημείο και μετά έπαιξε σπουδαία, χωρίς άγχος, έμεινε ενωμένος και τα κατάφερε. Τώρα πια αυτή είναι για μένα μια ιστορία που έχει περάσει στο παρελθόν».

Πώς βιώνεις την κόντρα της FIBA με την Euroleague και την κόντρα για τα «παράθυρα» μέσα στη σεζόν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου;

«Όλοι οι παίκτες έχουν όνειρο να παίζουν για την χώρα τους. Όμως, ως τώρα δεν έχει χρειαστεί να παίξω για την Εθνική μέσα στη σεζόν και δεν ξέρω πώς… δουλεύει. Θα ρωτήσω τον αρχηγό μας, τον Μόνια, ο οποίος νομίζω ότι έχει προλάβει αυτό το σύστημα. Όμως, τελικά εγώ θα είμαι υποχρεωμένος να ακολουθήσω αυτό που θα μου πει η ομάδα μου».

Λένε ότι το συμβόλαιό σου αγγίζει τα 3 εκατομμύρια. Είναι βάρος για σένα να προσπαθείς να αποδείξεις ότι τα αξίζεις;

«Κατ’ αρχάς ποτέ μη πιστεύετε ό,τι γράφεται. Το πόσα χρήματα παίρνω το ξέρω εγώ και η Χίμκι. Από την άλλη όμως, ποτέ δεν σκέφτομαι τα χρήματα όταν μπαίνω στο παρκέ. Για μένα η χαρά του παιχνιδιού παραμένει η ίδια, όπως όταν ήμουν παιδί. Θέλω να παίζω καλά και να βοηθάω την ομάδα να νικήσει. Το ίδιο θα έκανα και για μισό ρούβλι. Τέλος πάντων, η απάντηση είναι ότι δεν νιώθω την παραμικρή πίεση, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που παίζω με ψηλό συμβόλαιο».

Το γεγονός ότι βγήκες πρώτος σκόρερ στο Eurobasket και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή σου;

«Μα, πάντα αισθάνομαι αυτοπεποίθηση. Απλά πήρα έξτρα δύναμη και κίνητρο. Έτσι είναι το μπάσκετ. Δεν μπορεί να είσαι πάντα στην καλύτερη πεντάδα. Ο παρονομαστής όμως είναι ο ίδιος: μόνο σκληρή δουλειά στην προπόνηση. Όλα τα άλλα έρχονται».

-Στα 29 σου χρόνια, νιώθεις ότι είσαι την καλύτερη φάση της καριέρας σου;

«Πάντα μπορείς να γίνεσαι καλύτερος και να προσθέτεις πράγματα στο παιχνίδι σου. Γιατί κάθε χρόνος που περνάει, αυξάνονται οι παίκτες που έρχονται από πίσω και παλεύουν να σου πάρουν τη θέση»

Αν με μια φράση σου ζητούσα να περιγράψεις τον «παίκτη Σβεντ» , τι θα έλεγες;

«Σουτέρ και καλός χειριστής. Αλλά σε παρακαλώ δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Δεν είμαι αντικειμενικός. Καλύτερα να μιλάω για τους άλλους».