Τα μπάμπα μπούμπα στο παρκέ!

Όταν κατεβάζεις την μπάλα θα πρέπει να γνωρίζεις πολύ καλά εκ των προτέρων τι λύση θα δώσεις σε κάθε περίπτωση , ιδιαίτερα μάλιστα στην περίπτωση που ο αντίπαλος έχει διαβάσει το παιχνίδι σου και ετοιμάζεται να μπλοκάρει τις κινήσεις σου με βοήθειες ή σπάζοντας τα σκριν.

Αν δεν το κάνεις γρήγορα και απλά οι δείκτες του ρολογιού σταματούν και ο χρόνος παγώνει.

Για σένα! Αντίθετα για τον αντίπαλο μόλις έχει αρχίσει να τρέχει ο χρόνος!

Αν πας στην ντρίπλα και πάλι στην ντρίπλα , τότε θα αναγκαστείς να τελειώσεις την φάση μόνος σου και κάτι τέτοιο στο σύγχρονο μπάσκετ δεν είναι καθόλου , μα καθόλου, εύκολο!

Πολλοί λίγοι παίκτες, στην Ευρώπη, πιο σωστά ελάχιστοι, έχουν την ικανότητα από μόνοι τους να ξεπαστρέψουν αντίπαλες άμυνες όταν αυτές κλείνουν σαν τα στρείδια!

Μπορεί βέβαια το κουβάλημα να χρεώνεται στους γκαρντ αλλά η κίνηση είναι υπόθεση όλης της ομάδας.

Είναι τουλάχιστον υπερβολή να ζητάμε από τον Ολυμπιακό , ομάδα νέα που μοντάρεται, οι παίκτες την τρίτη μόλις αγωνιστική να έχουν αφομοιώσει τις κινήσεις τους , τους ρόλους, το διάβασμα πρωτοβουλιών των συμπαικτών τους , να έχουν τυποποιήσει τον τρόπο εκδήλωσης των επιθέσεων.

Θέλει χρόνο αυτή η διαδικασία.

Είναι όπως στη μουσική. Μια μπάντα μπορεί να ερμηνεύσει το κομμάτι ικανοποιητικά , να ακούγεται ευχάριστα , αλλά να της λείπει ο τονισμός κάποιων οργάνων ή ακόμα και η έκφραση του ερμηνευτή ώστε η μουσική μελωδία να αποκτήσει τον ρυθμό και το δέσιμο που θα ξεσηκώσει τον κόσμο που παρακολουθεί!

Θα υπάρξουν παιχνίδια όπως το χθεσινό , ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό του , όπου ο Ολυμπιακός θα αποκτά ρυθμό φορτώνοντας με νεύρο και αυτοπεποίθηση το σύνολο του και άλλα όπου ο ρυθμός θα πέφτει ή θα χάνεται και τότε το μέτρημα θα πρέπει να αρχίσει από την αρχή ώστε η ομάδα να βρει και πάλι το σωστό τέμπο.

Σε κάποιες πάλι αναμετρήσεις ενδεχομένως να μη προλάβει να βρει το βηματισμό της η ομάδα και έτσι να χάσει στις λεπτομέρειες.

Δεν είναι θέμα που έχει να κάνει αποκλειστικά με τους ερυθρόλευκους.

Καμία ομάδα δεν έχει να επιδείξει περισσότερο από δυο δεκάλεπτα –και μάλιστα σκάρτα- συγκροτημένης παρουσίας και λειτουργίας.

Γεγονός απίθανο, αδύνατο , μετά την απραξία τόσων μηνών.

Γιατί όσες προπονήσεις και αν προγραμματίσεις . νυχθημερόν να εξασκείσαι, χωρίς παιχνίδια αποκλείεται να φτάσεις στο απαιτούμενο επίπεδο για αυτή τη διοργάνωση!

Ο Ολυμπιακός είχε χθες την ατυχία να χάσει νωρίς τον Μακ Κίσικ με τα δυο φάουλ που χρεώθηκε.

Εκεί άρχισε να στραβώνει το κλίμα.

Το παίκτη που μπορεί να ανεβάσει τον ρυθμό, ξεκινώντας από την άμυνα, αυτόν που έχει τρόπους να ξεκλειδώσει τα κλειστές πόρτες με τις γρήγορες κινήσεις του , με το ένστικτο στο παιχνίδι του.

Αυτόν που τραβά παίκτες πάνω του δίνοντας την δυνατότητα και το εύρος των κινήσεων στους υπόλοιπους να απειλήσουν τα αντίπαλο καλάθι.

Οι ερυθρόλευκοι βρήκαν τον δρόμο τους , έβαλαν τη σφραγίδα τους καθορίζοντας την εξέλιξη της αναμέτρησης όταν σταμάτησαν τα…μπάμπα μπούμπα με την μπάλα στο παρκέ!

Όταν η πρώτη πάσα έφευγε γρήγορα από τα χέρια των γκαρντ δίνοντας την δυνατότητα στο σύνολο να κινηθεί και συγχρόνως αναγκάζοντας τον αντίπαλο να μετακινείται και στις δυο πλευρές του γηπέδου.

Με τη γρήγορη πάσα οι ερυθρόλευκοι βρήκαν ρυθμό και παίκτες έτοιμους να δράσουν πριν τους προλάβουν οι βοήθειες, πριν τα σκριν μπλοκάρουν τις διαβάσεις.

Το κυριότερο όλων όμως ήταν ότι με τη μπάλα να αλλάζει με ταχύτητα χέρια , βρήκαν το μακρινό σουτ που τόσο είχαν ανάγκη!

Όταν οι βόμβες πέτυχαν τον στόχο , ξεμπλόκαραν επιθετικά , ξεμπλόκαραν και τα μυαλά να διαβάσουν τις αδυναμίες και τα κενά του αντιπάλου.

Από τη στιγμή εκείνη και μετά οι ερυθρόλευκοι προσθέτουν πρωταγωνιστές στο παιχνίδι τους , προσθέτουν παρουσίες , μεστές , ουσιαστικές και όχι απλά συμμετοχές.

Ο πλουραλισμός σε όλες τις γραμμές απέναντι σε αντίπαλο φαβορί ήταν το θετικότερο στοιχείο στην αναμέτρηση.

Παρουσία είχε ο Χάρισον στα κομβικά σημεία με τα εύστοχα μακρινά σουτ, παρουσία ο Πρίντεζης που κουβάλησε για μια ακόμα φορά τον Τίμιο Σταυρό στην ανηφόρα , οι Έλις και Μάρτιν στους αιθέρες με τα ριμπάουντ , ο Μακ Κίσικ σε ρόλο μετασχηματιστή δίνοντας ρεύμα και ενέργεια, ο Σλούκας με πόντους και ασίστ,(17 μέσα και 11 πάρε βάλε! Μια χαρά!) με Βεζένκοφ , Λαρεντζάκη και Παπανικολάου στις βρώμικες δουλειές και στις «σκοτεινές» υποθέσεις.

Σημαντικό επίσης γεγονός, για την μελλοντική πορεία της ομάδας, ότι οι ερυθρόλευκοι ανταποκρίθηκαν στα δύσκολα απέναντι σε ανταγωνιστικό αντίπαλο με τον Σπανούλη να μην έχει πατήσει παρκέ στο δεύτερο μέρος.

Ας μη βιαστούν οι απανταχού «ειδήμονες» να ισχυριστούν ότι γι’ αυτό κέρδισε ο Ολυμπιακός επειδή ο Σπανούλης δεν πήρε τις επιθέσεις.

Το ότι η ομάδα θα ΠΡΕΠΕΙ να μάθει να κερδίζει και χωρίς τον ηγέτη-κομπιούτερ στη σύνθεση της δεν σημαίνει ότι ο Σπανούλης παροπλίζεται.

Όχι μόνο στα 37 αλλά και στα …107 αν μπορεί να πατήσει παρκέ ο Σπανούλης χρειάζεται!!!

Το γεγονός ότι μεγαλώνουμε και απομακρυνόμαστε από τους γονείς μας δεν σημαίνει ότι δεν τους χρειαζόμαστε!