«Το σμαραγδένιο νησί και ο κάδος της συμφοράς»

Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:

"ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΔΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ"

Αντί για ανακοίνωση διαμαρτυρίας θα πρωτοτυπήσουμε σήμερα και θα δώσουμε στη δημοσιότητα την απάντηση του ΚΟΛΟΣΣΟΥ:

«Εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, νικήσαμε δίκαια και στο κάτω-κάτω δεν έγινε και τίποτα που δε συμβαίνει γενικά στα Ελληνικά γήπεδα μπάσκετ.»

Αυτή άλλωστε ήταν και η άποψη ενός τοπικού δημοσιογράφου: αφού γίνονται και χειρότερα δεν πειράζει. Βέβαια το χειρότερο θα ήταν να φάει ο Νικητάκης τον κάδο στο κεφάλι (αντί ευτυχώς στον ώμο) και να μείνει στον τόπο, αυτό όμως δεν απασχολεί κανέναν.

Μήπως όμως δεν είναι ακριβώς έτσι; Μήπως κάπου πρέπει να σταματήσει η κατρακύλα του Ελληνικού μπάσκετ που μας έχει κάνει παντελώς αναξιόπιστους, τόσο με τα επεισόδια όσο και με τις ομάδες που αφήνουν συστηματικά απλήρωτους τους παίκτες τους;

Το Σάββατο γίναμε μάρτυρες γεγονότων που αποτελούν ντροπή για το Ελληνικό μπάσκετ και αμαυρώνουν/ διαστρεβλώνουν το Ελληνικό πρωτάθλημα. Είδαμε πως μπορεί να δημιουργηθεί ένα κλίμα τρομοκρατίας για να κρίνει ένα παιχνίδι. Και αυτό όταν η αστυνομική δύναμη για τον αγώνα είναι δώδεκα άτομα που πρέπει να αντιμετωπίσουν χίλιους θεατές (!). Πως θα παίξουν οι παίκτες και πως θα σφυρίξουν οι διαιτητές όταν ξέρουν ότι δεν έχουν ουσιαστικά καμιά προστασία;

Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα οι θεατές έβριζαν τους παίκτες και τον προπονητή μας, αλλά αυτό το θεωρούμε φυσιολογικό και αναμενόμενο (χωρίς ειρωνεία). Πέντε λεπτά πριν το τέλος του αγώνα ένας φίλαθλος περίπου 40 χρόνων έφυγε από την κερκίδα των οργανωμένων που καθόταν (πέταλο) και ήρθε μπροστά από τα επίσημα όπου με υβριστικές εκφράσεις και χειρονομίες παρότρυνε όλο τον κόσμο να συμμετέχει στις ασχήμιες του.

Από το σημείο εκείνο και μετά η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά, άρχισαν υβριστικά συνθήματα εν χορώ κατά πάντων και στοχευμένα κατά του παίκτη μας Νίκου Μπάρλου. Όταν οι διαιτητές διέκοψαν σύμφωνα με τους κανονισμούς τον αγώνα για να γίνει παρατήρηση, η κατάσταση έφυγε εκτός ελέγχου.

Τουλάχιστον πενήντα άτομα, πολλοί από το χώρο των επισήμων ήρθαν πάνω από τον πάγκο μας προσπαθώντας να χτυπήσουν παίκτες και προπονητές, πολλοί προσπαθούσαν να πηδήξουν από τα κάγκελα και όλοι τους έφτυναν και τους πετούσαν μπουκάλια με νερό. Στην παρατήρησή του προέδρου Γιώργου Βαγενά να τους απομακρύνουν οι αστυνομικοί απάντησαν ότι δεν μπορούν.

Στη συνέχεια άρχισαν να προπηλακίζουν τα δύο(!) άτομα της διοίκησης που βρίσκονταν στην κερκίδα με συνέπεια η αστυνομία να τους απομακρύνει από την εξέδρα των επισήμων(!) για προστασία. Οι προπηλακισμοί συνεχίσθηκαν στο υπόλοιπο του αγώνα, με αποκορύφωμα τον κάδο που εκσφενδονίστηκε πάνω στον Νικητάκη. Αυτό έγινε μπροστά στους αστυνομικούς και ο δράστης συνελήφθη αυτεπάγγελτα επιτόπου και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα (αυτό έχει σημασία για τη συνέχεια). Η κατάσταση αυτή συνεχίσθηκε και μέσα στη φυσούνα και τα αποδυτήρια.

Πρώην διοικητικό στέλεχος του Κολοσσού προσπάθησε να χτυπήσει το Νικητάκη και όταν δεν τονάφησαν να περάσει έβριζε και απειλούσε, μάλιστα απώθησε και τον πρόεδρο της ομάδας μας που επιχείρησε να τον ηρεμήσει. Άλλο μέλος της ομάδας του Κολοσσού επιχείρησε να αμφισβητήσει ότι χτυπήθηκε ο Νικητάκης και έλεγε ειρωνικά «ας πάει στο Νοσοκομείο να τον εξετάσουν». Ευτυχώς δηλαδή που ήταν αυτόπτης μάρτυρας η αστυνομία.

Πρέπει να τονισθεί εδώ ότι πρωταγωνιστές των επεισοδίων δεν ήταν οι οργανωμένοι και τα παιδάκια που κάθονταν στο πέταλο αλλά σοβαροί και ώριμοι κύριοι, πολλοί από την εξέδρα των επισήμων. Ο επίσημος Κολοσσός ή έλειπε ή συμμετείχε στα επεισόδια με εξαίρεση τον αντιπρόεδρο κο Χατζηλαζάρου, ο οποίος περιφερόταν στα αποδυτήρια αποσβολωμένος και ψέλλιζε «λυπάμαι, λυπάμαι πολύ».

Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν να συλληφθεί στο αεροδρόμιο ο team manager της ομάδας μας Σάββας Νικητάκης με προφορική εντολή εισαγγελέα με το αιτιολογικό ότι χρειαζόταν να δώσει εξηγήσεις (τις οποίες κρίθηκε αναγκαίο να δώσει αυτοπροσώπως (!)….) για να διαλευκανθεί η υπόθεση(!) με αποτέλεσμα να χάσει την πτήση και να παραμείνει στη Ρόδο.

Συγχαρητήρια στις αρχές του νησιού για την ταχύτητά τους να συλλάβουν τον παθόντα (!). Θεωρούμε ότι και αυτό αποτελεί μέρος από μια σειρά περίεργων ενεργειών που γίνονται στη Ρόδο και μένουν εσωτερικά στο νησί γιατί δε συμφέρει να βγαίνουν έξω.

Θέλουμε να ρωτήσουμε τα εξής απλά πράγματα:

•Είναι δυνατόν να γίνεται αυτός ο αγώνας με αστυνομική δύναμη δώδεκα ατόμων;

•Είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί ο αγώνας κανονικά όταν οι παίκτες αντί να σκέφτονται το παιχνίδι σκέφτονται πως θα προστατευθούν;

•Είναι δυνατόν να μην επηρεασθούν οι διαιτητές όταν ξέρουν ότι δεν υπάρχει επαρκής προστασία;

•Και τελικά, εφόσον και χάσαμε και τις φάγαμε, εάν το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για τον Κολοσσό τι θα έκαναν;

Και επειδή φαίνεται ότι διαμαρτυρόμαστε για δεύτερη φορά σε μικρό χρονικό διάστημα να διευκρινίσουμε ότι καταλογίζουμε την ήττα μόνο στους εαυτούς μας, τα επεισόδια όμως σε αυτούς που τα έκαναν».