Ντοκουμέντο: H αλήθεια για την ασφάλιση στην Εθνική (pics)

Tώρα που τελείωσε ο χορός των πιθήκων, ευτυχώς αναίμακτα και χωρίς νεκρούς, είναι καιρός να ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό. Έχω μαζέψει τα στοιχεία για την ασφάλιση των διεθνών εδώ και δύο μέρες, αλλά περίμενα υπομονετικά να ολοκληρωθούν οι τελικοί, για να μη με κατηγορήσουν ότι δυναμιτίζω το κλίμα αυτοί που δυναμιτίζουν το κλίμα.

Ο Ολυμπιακός διαδίδει ότι οι παίκτες του (και οι υπόλοιποι διεθνείς) παίζουν ανασφάλιστοι στις Εθνικές ομάδες και ότι το ασφαλιστήριο συμβόλαιο της FIBA Europe καλύπτει μόνο την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Δεν είναι αλήθεια. Η ομαδική ασφάλιση της FIBA καλύπτει πλήρως τους αθλητές για τα διαφυγόντα τους έσοδα, σε χρονικό ορίζοντα 1 έτους, με πλαφόν τα 2 εκατομμύρια ευρώ για κάθε παίκτη.

Το γνωρίζω καλά, όχι επειδή κάποιος δήθεν μου το σφύριξε, αλλά επειδή το έχω μπροστά μου και το διαβάζω προσεκτικά. Υπάρχει και στο διαδίκτυο και μπορεί να το βρει οποιοσδήποτε. Ένα επίμονο και στοχευμένο «γκούγκλισμα» αρκεί. Η ασφαλιστική εταιρία με την οποία συνεργάζεται η FIBA Europe είναι η Arch.

Το ασφαλιστήριο που εντόπισα εκεί έξω είναι για το έτος 2010, χρονιά Μουντομπάσκετ αν θυμάστε, αλλά η FIBA με διαβεβαιώνει ότι είναι όμοιο με του 2011, του 2012, του 2013, του 2014, με ελάχιστες μικροαλλαγές, προς όφελος μάλιστα των ασφαλισμένων. Δηλαδή, των παικτών.

Οι καίριοι όροι του ασφαλιστηρίου είναι οι εξής:

1. Το υπογράφουν, υποχρεωτικά, όλες οι Ομοσπονδίες που εμπλέκονται στα τουρνουά των εθνικών ομάδων.
2. Ισχύει από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας των ομάδων μέχρι το τέλος των υποχρεώσεων, και όχι μόνο για το διάστημα του τουρνουά.
3. Εξαργυρώνει πλήρως τα ισχύοντα συμβόλαια των αθλητών με τις ομάδες τους, για το διάστημα αναγκαστικής απουσίας λόγω τραυματισμού ή ατυχήματος, μέχρι το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ, για τις επόμενες 365 ημέρες.
4. Καλύπτει τους παίκτες 24 ώρες το 24ωρο, εντός και εκτός γηπέδου. «Θα αποζημιωθεί ακόμη και αυτός που θα πάθει ρήξη χιαστού γλιστρώντας στη μπανιέρα του», μού εξήγησε, σε διευκρινιστικό e-mail, το αρμόδιο τμήμα της FIBA. Και αυτό το μέιλ είναι στη διάθεση όποιου αμφιβάλλει.
5. Αφορά επίσης τις ιατρικές δαπάνες, π.χ. νοσήλεια, αμοιβές γιατρών, μέχρι και τα ταξιδιωτικά έξοδα ενός συνοδού εάν προκύψει τέτοια ανάγκη.
6. Εχει «ταβάνι» για κάθε Εθνική ομάδα (Ανδρών, Γυναικών, Νέων κλπ) το συνολικό ποσό των 3 εκατομμυρίων ευρώ για ένα καλοκαίρι.
7. Καλύπτει, με προσυμφωνημένο ποσό, ακόμα και τους άνεργους αθλητές (όπως ήταν λ.χ. ο Γιάννης Καλαμπόκης το 2009).
8. Iσχύει όχι μόνο για τα τουρνουά της FIBA Europe, αλλά για ολόκληρο τον Κόσμο. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν εν ισχύι η FIBA Americas, η FIBA Asia κ.ο.κ.
9. Τα ποσά είναι διαφορετικά για αθλητές με αμαξίδιο ή για ερασιτέχνες παίκτες αμερικανικών κολεγίων. Στη δεύτερη περίπτωση, ασφαλίζεται η αθλητική τους υποτροφία.
10. Επίσης, υπάρχουν ξεχωριστά ασφαλιστήρια για κάθε Εθνική ομάδα, π.χ. Νέων. Τα ποσά που αναγράφονται σε αυτό το ρεπορτάζ αφορούν Άνδρες και Γυναίκες.

Τέτοια ασφαλιστήρια υπέγραψε –υποχρεωτικώς- η ΕΟΚ για λογαριασμό των Ελλήνων διεθνών πέρυσι, πρόπερσι, κάθε χρόνο. Τέτοια θα υπογράψει και φέτος, μόλις ανακοινωθούν τα ονόματα των διεθνών.

Σε κάθε ασφαλιστήριο, αναγράφεται το ποσό του ετήσιου συμβολαίου του αθλητή, όπως (υποτίθεται) αυτό έχει δηλωθεί από τον σύλλογό του στην αρμόδια αρχή. Η αρμόδια αρχή δεν είναι η ΕΟΚ, ούτε η FIBA, αλλά ο ΕΣΑΚΕ. Από εκεί παίρνει τα ποσά η ΕΟΚ για να τα γράψει στα ασφαλιστήρια, γι'αυτό μιλάει για "δηλωμένα ποσά" στην πρόσφατη ανακοίνωσή της.

Ρώτησα και έμαθα τα ποσά σύμφωνα με τα οποία ασφαλίστηκαν οι διεθνείς της Εθνικής Ανδρών του 2013. Βρήκα στοιχεία για ένδεκα εξ αυτών και τα δημοσιεύω ευθύς αμέσως.

Επαναλαμβάνω (και σπεύδω να το τονίσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων και εντυπώσεω), ότι πρόκειται για τα ποσά με βάση τα οποία ασφαλίστηκαν οι παίκτες από τη FIBA, για το Ευρωμπάσκετ του 2013 και αφορούν την υποτιθέμενη βασική αμοιβή τους (χωρίς την εφορία) για την περίοδο 2013-4. Αυτά, τουλάχιστον, δηλώθηκαν από την ΕΟΚ στα ασφαλιστήριά τους. Είναι αληθινά; Είναι ψεύτικα; Το ξέρουν μόνο η ΕΟΚ, ο ΕΣΑΚΕ και οι εμπλεκόμενες ΚΑΕ:

• Γιώργος Πρίντεζης (Ολυμπιακός): 950.000 ευρώ.
• Γιάννης Μπουρούσης (Ρεάλ Μαδρίτης): 1.100.000 ευρώ.
• Κώστας Σλούκας (Ολυμπιακός): 450.000 ευρώ.
• Βασίλης Καββαδάς (Πανιώνιος ): 40.000 ευρώ.
• Μάικ Μπράμος (Παναθηναϊκός): 600.000 ευρώ.
• Βασίλης Σπανούλης (Ολυμπιακός): 2.000.000 ευρώ, δηλαδή το μάξιμουμ επιτρεπτό. Είναι η μοναδική περίπτωση που «τράκαρε», οριακά έστω, στο ατομικό πλαφόν των 2 εκατομμυρίων.
• Νίκος Παππάς (ΠαναθηναΪκός): 150.000 ευρώ.
• Ιαν Βουγιούκας (Ούνιξ): 700.000 ευρώ.
• Κώστας Καϊμακόγλου (Ούνιξ): 950.000 ευρώ.
• Λουκάς Μαυροκεφαλίδης (Παναθηναϊκός): 600.000 ευρώ.
• Κώστας Παπανικολάου (Μπαρτσελόνα): 1.200.000 ευρώ.

Προσοχή: δεν λέω ότι αυτές είναι οι πραγματικές αμοιβές των παικτών ούτε ότι αυτές αναγράφονται στα αληθινά τους συμβόλαια. Αυτά είναι τα νούμερα σύμφωνα με τα οποία ασφάλισε τους παίκτες η FIBA για το καλοκαίρι του 2013. Οποια ομάδα τα θεωρεί εικονικά ή φουσκωμένα ή ξεφούσκωτα, δεν έχει παρά να ζητήσει από την ΕΟΚ τις εξηγήσεις.

Η εφορία είναι φυσικά το σημείο κλειδί, αφού λ.χ. τα 2 καθαρά εκατομμύρια που πληρώνει ο Ολυμπιακός στον Σπανούλη είναι στην πραγματικότητα 3,5. Αυτό το +40% εκτοξεύει όλα τα ποσά.

Η αποζημίωση ενός τραυματισμένου μπασκετμπολίστα υπολογίζεται με βάση το μεροκάματό του και το διάστημα της απουσίας του.

Εάν π.χ. ο τραυματισμός του Μαυροκεφαλίδη τον άφησε εκτός νυμφώνος επί 2 μήνες, το ποσό που δικαιούται ο παίκτης είναι το 1/6 του ετήσιου συμβολαίου του, δηλαδή 100 χιλιάρικα, επιπλέον των ιατρικών δαπανών.

Η αποζημίωση του Σπανούλη για τις 3 μέρες απουσίας του στο ξεκίνημα του Ευρωμπάσκετ, υπολογίζεται με μία απλή μαθηματική πράξη: 2.000.000 διά 365 επί 3 ίσον 16.438 ευρώ. Εάν χτυπούσε άσχημα και έχανε όλη τη χρονιά, θα πληρωνόταν ολόκληρο το προβλεπόμενο ποσό των 2 εκατομμυρίων.

Σε παρόμοια απευκταία περίπτωση, ο Παπανικολάου (που επέστρεψε τραυματίας από τη Σλοβενία) θα έπαιρνε 1.200.000 ευρώ. Εάν έχασε ένα μήνα δράσης, θα πήρε 100 χιλιάρικα. Τα λεφτά αυτά τα γλίτωσε η Μπαρτσελόνα και τα πλήρωσε η Arch.

Προσοχή, η FIBA πληρώνει όχι τις αποζημιώσεις, αλλά τα ασφάλιστρα.

Λυπάμαι, αλλά το ντεφορμάρισμα λόγω της κόπωσης του Σεπτέμβρη ή της επιβάρυνσης από κάποιον παλαιό τραυματισμό δεν το προβλέπουν τα ασφαλιστήρια...

Στα πλαίσια της επιθετικής του πολιτικής, ο Ολυμπιακός (που έχει κάθε δίκαιο να θωρακίζει την περιουσία του) απαιτεί να πληρώσει από τα ταμεία της η ΕΟΚ ώστε να ασφαλιστεί και το υπόλοιπο του συμβολαίου του Σπανούλη, δηλαδή το ποσό που υπερβαίνει το ετήσιο πλαφόν των 2 εκατομμυρίων ευρώ.

Αν και -σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ημέρας- δεν βλέπω να παίζει ο Σπανούλης στο Μουντομπάσκετ, ενώ είναι αμφίβολο αν θα επιστρέψει στον Ολυμπιακό…

Για τους υπόλοιπους «ερυθρόλευκους» δεν τίθεται τέτοιο θέμα, αφού τα συμβόλαιά τους (καθαρά, χωρίς την εφορία) είναι χαμηλότερης αξίας και δεν φτάνουν το "ταβάνι" των 2 εκατομμυρίων, είτε προστεθεί σε αυτά η Εφορία, είτε όχι.

Πρόβλημα μπορεί να παρουσιαστεί μόνο εάν υποστούν σοβαρούς τραυματισμούς όλοι μαζί! Εδώ πια μιλάμε για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Πόσο πιθανό είναι να χτυπήσουν ταυτόχρονα το καλοκαίρι ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Περπέρογλου, ο Σλούκας, ο Μάντζαρης και ο Καββαδάς; Μιλάμε για τραυματισμούς που κοστίζουν 1 χρόνο απουσίας.

Ακόμα και αν αυτοί χάσουν από 6 μήνες δράσης, η αποζημίωση θα είναι πλήρης, δηλαδή (με τιμές 2013) κάπου 2,5 εκατομμύρια, συνολικά.

Σημειώνω ότι ουδέν ασφαλιστήριο καλύπτει περιπτώσεις τρομοκρατικού χτυπήματος, πολέμου, τυφώνα κ.ο.κ.

Αλήθεια, ασφαλίζονται επαρκώς οι παίκτες για τα πτερόεντα αντικείμενα των ελληνικών γηπέδων και για τα επεισόδια που προκαλούν οι ίδιοι οι εργοδότες των; Στις Εθνικές ομάδες δεν έχει τέτοια, αλλά στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ τα γράφει η ημερήσια διάταξη.

Από τη FIBA μου είπαν ότι πολλές Ομοσπονδίες συνάπτουν συμπληρωματικά ασφαλιστήρια, για να καλύψουν συμβόλαια μεγαλύτερα των 2 εκατομμυρίων.

Μισό λεπτό, όμως. Τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα.

Οι Γάλλοι αναγκάζονται να καλύψουν την υπεραξία του συμβολαίου του Πάρκερ, ο οποίος παίρνει από τους Σπερς 16 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Χώρια τα 10 του Μπατούμ, τα 12 του Νοά και τα 9 του Ντιαό.

Τα δύο αδέλφια Γκασόλ έβγαλαν φέτος περίπου 30 εκατομμύρια, ο Καλδερόν 7, ο Ρούμπιο 4. Ο Ιταλός Μπαρνιάνι, μια γεμάτη 15άρα.

Ο Πολωνός Γκόρτατ, πάνω από 6 εκατομμύρια. Ο Αργεντινός Τζινόμπιλι, 7. Ο Σλοβένος Ντράγκιτς, 5. Ο Λιθουανός Βαλανσιούνας σχεδόν 4, όπως και ο Ρώσος Μοζγκόφ.

Του Ντιρκ Νοβίτσκι το συμβόλαιο με το Ντάλας κοστίζει 20 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Με τι θράσος θα άφηναν ανασφάλιστα τέτοια ηγεμονικά συμβόλαια οι Ομοσπονδίες της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας και των άλλων χωρών; Οι πρώτοι που θα έλεγαν «όχι» θα ήταν οι ίδιοι οι παίκτες.

Άλλωστε, το ΝΒΑ έχει βάλει απαγορευτικό, εδώ και 5-6 χρόνια. Χωρίς πλήρη ασφαλιστική κάλυψη του συμβολαίου του, ουδείς Ευρωπαίος, Αργεντινός, Κινέζος ή Αφρικανός περνάει τον Ατλαντικό για να παίξει σε Εθνική ομάδα.

Το απαγορευτικό ισχύει φυσικά για τους Κουφό, Καλάθη, Αντετοκούνμπο. Τα Ελληνόπουλα, όμως, αμείβονται με ψίχουλα συγκριτικά με τους αστέρες που ανέφερα πιο πάνω. Η ασφάλισή τους θα είναι συγκριτικά φτηνή.

Η ΕΟΚ θα μπορούσε, καλή τη πίστη, να ασφαλίσει επιπρόσθετα τον Σπανούλη, που έχει με τον Ολυμπιακό deal μεγαλύτερο των 2 εκατομμυρίων.

Είναι υποχρεωμένη να το πράξει; Όχι βέβαια. Το θέμα επαφίεται στη διακριτική της ευχέρεια.

Μπορεί όμως να πάρει ανάλογη πρωτοβουλία ο ίδιος ο Ολυμπιακός για να προστατεύσει την περιουσία του (ιδίως για την πιθανότητα τραυματισμού που απειλεί την καριέρα του), ενώ μπορεί να ασφαλίσει τον εαυτό του και ο ίδιος ο αθλητής.

Υπάρχει εδώ μία λεπτομέρεια που αποφεύγουν τεχνηέντως να σας αποκαλύψουν: τα πανάκριβα συμβόλαια των παικτών είναι ήδη πλήρως ασφαλισμένα για τέτοιες περιπτώσεις, από τον ΕΣΑΚΕ και από τις ίδιες τις ομάδες.

Συχνά, ασφαλίζουν οι ίδιοι οι αθλητές τα πόδια και τα χέρια τους.

Εκείνος που έζησε αληθινό δράμα μετά τον καταστροφικό του τραυματισμό ήταν ο συγχωρεμένος Μπόμπαν Γιάνκοβιτς. Η ασφαλιστική εταιρία αρνήθηκε να τον αποζημιώσει, επειδή θεώρησε το «ατύχημά» του απόπειρα αυτοκτονίας. Τυπικά, είχε δίκαιο.

Δεν είναι πάρα πολλά τα λεφτά των ασφαλίστρων. Η Ομοσπονδία της Αργεντινής πλήρωσε πρόπερσι γύρω στα 400.000 ευρώ, για να ασφαλίσει τα τερατώδη συμβόλαια των Τζινόμπιλι, Σκόλα, Ντελφίνο και Νοσιόνι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Το ταμείον της δικής μας ΕΟΚ είναι μείον, αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον Ολυμπιακό και τους άλλους συλλόγους. Και σωστά.

Αναρωτήθηκα φωναχτά, τι εμποδίζει την ΕΟΚ να δώσει αυτές τις πληροφορίες στον επαναστάτη Ολυμπιακό. Μου είπαν ότι το παιχνίδι παίζεται στους εγωισμούς και στα πείσματα. Παιδικά ή μάλλον γεροντικά.

«Εχω τα συμβόλαια στο συρτάρι μου, κοπιάστε να τα διαβάσετε», λέει ο Βασιλακόπουλος. «Όχι, να τα δώσετε στη δημοσιότητα», απαντούν οι Αγγελόπουλοι. «Περιέχουν προσωπικά δεδομένα και δεν γίνεται να τα βγάλουμε προς τα έξω», ανταπαντά ο Καίσαρ της Ομοσπονδίας.

Και την πληρώνει η Εθνική ομάδα, η οποία κινδυνεύει να μείνει χωρίς παίκτες και χωρίς προπονητή.

Ο Ολυμπιακός καταγγέλλει ότι η ΕΟΚ έπαιξε κρυφτούλι σε δύο, τουλάχιστον, σοβαρές περιπτώσεις της τελευταίας τετραετίας: Σπανούλης 2013, Μπουρούσης 2010. Λέει αλήθεια.

Η Ομοσπονδία δεν γουστάρει πολλά πολλά. Είναι ο μάγκας ο πολλά βαρύς και δεν δίνει εξηγήσεις. Ο τρόπος της είναι συχνά αχαρακτήριστος και επιτρέπει να αιωρούνται σκιές. Δεν είναι καινούριο αυτό ούτε συγχωρείται.

Όταν ο Γιάννης Γεωργαλής ζήτησε τη βοήθειά της για να λάβουν τα νοσήλεια από τον σοβαρό τραυματισμό του 2009 και τις δύο εγχειρήσεις που ακολούθησαν, βρήκε όλες τις πόρτες κλειστές.

«Ας πρόσεχες, όταν έβαζες την υπογραφή σου», ήταν η απάντηση που εισέπραξε.

Στην ΕΟΚ ισχυρίζονται ότι ο Γεωργαλής υπέγραψε –κατά την πάγια τακτική πολλών ομάδων- εικονικό συμβόλαιο με μηνιαίες αποδοχές 785 ευρώ και ασφαλίστηκε με βάση αυτό το ποσό. Ο ίδιος ο παίκτης υποστηρίζει ότι το συμβόλαιό του (με τον τότε Πανελλήνιο) παραποιήθηκε, ώστε να παραπλανηθεί η Εφορία.

Η υπόθεση εκκρεμεί στα πολιτικά δικαστήρια, μαζί με μία παρόμοια του Φάνη Κουμπούρα, επίσης από το 2009. Ο Γεωργαλής τραυματίστηκε στην προετοιμασία της Εθνικής Ανδρών στο Καρπενήσι, ο Κουμπούρας σε αγώνα της Μεσογειακής ομάδας.

Αυτό το τελευταίο είναι (αν έχω καταλάβει σωστά…) το σημείο-κλειδί. Μέσα στα υπόλοιπα που καταλογίζει ο Ολυμπιακός στον Βασιλακόπουλο, είναι ότι η Ομοσπονδία βάζει πλάτη ώστε να δηλώνει ο Παναθηναϊκός μουσαντένια συμβόλαια στην Εφορία και ότι εξαργύρωσε τη χάρη με γενναία "δωρεά" για τη wild card του Μουντομπάσκετ. Αλήθεια; Ψέματα; Δεν έχω τρόπο να το εξακριβώσω ούτε είναι δική μου δουλειά.

Ωστόσο, τα συμβόλαια των 14 ομάδων της Α1 είναι κατατεθειμένα στον ΕΣΑΚΕ. Εκεί θα πρέπει να καταφύγει όποιος ψάχνει στοιχεία. Ο ΕΣΑΚΕ είναι που στέλνει στην ΕΟΚ τα ποσά των συμβολαίων, για να δηλωθούν αυτά στα ασφαλιστήρια της FIBA Europe. Εάν υπάρχουν αναντιστοιχίες, ας τις ανακαλύψουν οι ενδιαφερόμενες ομάδες.

Μακάρι να γίνει ενδελεχής έλεγχος από το ΣΔΟΕ και τα άλλα αρμόδια όργανα. Είναι βέβαιο ότι επιθυμούν οι ΚΑΕ την επέμβαση του εφοριακού στα κιτάπια τους; Δεν εννοώ μόνο τον Παναθηναϊκό, αλλά όλες, μηδεμιάς εξαιρουμένης.

«Δεν γουστάρουμε να παίξουν οι παίκτες μας στην Εθνική του Βασιλακόπουλου». Αυτό έπρεπε να πει εξαρχής ο Ολυμπιακός. Θα ήταν, ίσως, πιο τίμιο. Το ομαδικό ασφαλιστήριο της FIBA Europe καλύπτει απόλυτα τους αθλητές του, μέχρι το ποσό των 2 εκατομμυρίων, για αδυναμία εργασίας έως και 365 ημέρες. Πάσα διευκρίνιση, δεκτή και ευπρόσδεκτη.

EΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Μόλις αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της ΕΟΚ ενημερωτικό δελτίο της FIBA Europe για το θέμα.