Ο Στεφάν Λάσμε για το Πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού

Η κραυγή... λιονταριού που έβγαλε μόλις πήρε το τρόπαιο του πρωταθλήματος στα χέρια του και το ξέσπασμα που... αναδύθηκε από την “γλώσσα του σώματός του”, κατέδειξε έναν πολύ παθιασμένο παίκτη, που ήθελε όσο τίποτε άλλο το πρωτάθλημα και το απέδειξε και μέσα στο γήπεδο. Ο λόγος για τον 31χρονο Γκαμπονέζο σέντερ, που για 2η σερί χρονιά, ήταν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές (11,2π. & 6,0ρ. με 56,7% στα σουτ) του “τριφυλλιού” στους τελικούς, γι' αυτό και μετά την απονομή, στα αποδυτήρια δεν αποχωριζόταν την... “κούπα” και μάλιστα δήλωσε ότι θα την πάρει μαζί του στην πατρίδα του...

Το gazzetta.gr συνομίλησε με τον Στεφάν Λάσμε, λίγη ώρα πριν αναχωρήσει από το ΟΑΚΑ για το ραντεβού με τους συμπαίκτες του για τα επινίκια και όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ο σέντερ των “πρασίνων” απαντάει με “κοφτερή” γλώσσα και ενδιαφέρουσες απόψεις σε όλα τα ερωτήματα που του θέσαμε.

- Δεύτερη χρονιά στον Παναθηναϊκό, δεύτερο “νταμπλ”! Ποιο ήταν πιο δύσκολο;

«Το εφετινό, χωρίς δεύτερη κουβέντα! Ήταν πολύ επίπονο, γιατί βρεθήκαμε με την πλάτη στον τοίχο, αλλά και 100% πιο γλυκό, γιατί μετά την ήττα μας στον 3ο τελικό, οι περισσότεροι μας θεωρούσαν τελειωμένους! Κανείς δεν περίμενε ότι θα πάμε στο ΣΕΦ και θα κερδίσουμε και αυτό δείχνει τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας... Δεν έχω κερδίσει ποτέ δύο συνεχόμενα “νταμπλ” και πραγματικά δεν ήξερα πόσο εκπληκτικό είναι αυτό το συναίσθημα...»

- Δηλαδή, θέλεις να μας πεις ότι, όταν ο Ολυμπιακός έκανε το “break” και πήρε το προβάδισμα στις νίκες, δε νιώσατε να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια σας; Δεν αισθανθήκατε ότι το πρωτάθλημα θα πάει στον Πειραιά;

«Ειλικρινά, θα σου πω ότι οι δύο σερί ήττες που κάναμε μας χαλύβδωσαν! Στον 2ο τελικό μπορεί να μην έπαιξε ο Τζέϊμς (σ.σ.: Γκιστ), αλλά αυτό δεν ήταν δικαιολογία για να χάσουμε με τόσο μεγάλη διαφορά! Στο 3ο παιχνίδι, δεν μας πήγε τίποτε καλά και αργήσαμε να “ξυπνήσουμε”, αλλά αυτά τα δύο αρνητικά αποτελέσματα, μας συσπείρωσαν πραγματικά, μας έκαναν δυνατότερους πνευματικά και πριν από τον 4ο αγώνα της σειράς, συμφωνήσαμε ότι αν εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει, τότε θα μας δοθεί η ευκαιρία να πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας και να διεκδικήσουμε τη νίκη...»

- Η πρώτη σου χρονιά στην Ευρωλίγκα (2008-09) με τη φανέλα της Παρτίζαν, συνέπεσε με την τελευταία του Φραγκίσκου Αλβέρτη σαν παίκτη, επομένως δεν τον γνώρισες ως αντίπαλο μέσα στα γήπεδα, αλλά ως team manager της ομάδας, πέρυσι όταν ήρθες στον Παναθηναϊκό. Πως τον είδες στα “βαθιά νερά” που εμπεριέχει ο ρόλος του head-coach;

«Του αξίζει ο απόλυτος σεβασμός γι' αυτό που έκανε φέτος! Δεν είναι εύκολο για τον καθέναν, κοιμηθεί team manager και το επόμενο πρωί να ξυπνήσει head-coach, χωρίς την παραμικρή εμπειρία και μάλιστα στην πιο κρίσιμη καμπή της σεζόν! Ο “Φράνκι” είναι άντρας με Α κεφαλαίο και με συγχωρείς που χρησιμοποιώ αυτές τις λέξεις, αλλά ήθελε “καρύδια” για να αποδεχθεί αυτό τον ρόλο σε μία εντελώς... γαμημένη κατάσταση (σ.σ.: “fucked-up situation”, όπως είπε αυτολεξεί). Όμως, βγήκε μπροστά και αποφάσισε ότι να καθοδηγήσει την ομάδα και κοιτάξτε που μας έφτασε. Χωρίς να τον ξέρω σαν παίκτη, είχα ακούσει πολλά για αυτόν και φέτος κατάλαβα, γιατί όλοι έλεγαν ότι είναι μεγάλος νικητής... Μπορεί να μην έχει την τέλεια κατάρτιση, αλλά γνωρίζει πολύ μπάσκετ και το κυριότερο είναι ότι ξέρει πως να μιλήσει στους παίκτες...»

- Τι σας είπε μετά τον 3ο τελικό, δηλαδή;

«Απλά πράγματα, μην φαντάζεσαι κάτι το εντυπωσιακό! Μας είπε αυτά που θέλαμε να ακούσουμε. Ήταν μπασκετμπολίστας υψηλού επιπέδου και φάνηκε ότι ξέρει τι πρέπει να πει ειδικότερα σε στιγμές που οι παίκτες είναι απογοητευμένοι και χρειάζονται τόνωση ηθικού, αλλά και μετά από θριάμβους όταν έχουν “απογειωθεί” και επιβάλλεται να... κατέβουν στο έδαφος!

- Αυτό που έχει κάνει εντύπωση σε πολύ κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, είναι πως ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να περιορίσει τόσο πολύ την δράση του Σπανούλη, την ίδια ώρα που ο ίδιος παίκτης, αποτελεί τον “φόβο και τον τρόμο” κάθε αντιπάλου του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα;

«Κατ' αρχήν, να ξεκαθαρίσω κάτι... Σεβόμαστε και υπολογίζουμε απόλυτα την ικανότητα του Σπανούλη σαν παίκτη και ξέρουμε καλά ότι αν του επιτρέψουμε να βρει ρυθμό, τότε είναι πολύ δύσκολο να τον σταματήσεις. Είναι τεράστιος παίκτης και ακόμη και στη χειρότερη βραδιά του, αν χαλαρώσεις ένα λεπτό, είναι ικανός να σου κάνει μεγάλη ζημιά! Δεν είναι τυχαίο ότι κατακτήσει τρεις φορές την Ευρωλίγκα και έχει πάρει ισάριθμα MVP! Απλά εκμεταλλευόμαστε τα αθλητικά μας προσόντα και προσπαθούμε να είμαστε συνεχώς μπροστά του για να τον εμποδίσουμε να μας περάσει. Αν του δώσεις χώρο, είναι πολύ γρήγορος και με πρώτο του βήμα, μπορεί να αποκτήσει πλεονέκτημα είτε για διείσδυση, είτε για πάσα σε ελεύθερο συμπαίκτη.»

- Φέτος, όπως και πέρυσι άλλωστε, στους τελικούς έβαλες την σφραγίδα σου στην επιτυχία του Παναθηναϊκού. Πως κατάφερες να ξεπεράσεις το “ντεφορμάρισμα” που πέρασες στα μέσα της σεζόν;

«Εγώ ήμουν πάντα ο ίδιος Λάσμε! Δεν ξέρω τι άλλαξε φέτος στον Παναθηναϊκό και αν για ένα διάστημα διαφοροποιήθηκε ο ρόλος μου... Εγώ δεν άλλαξα καθόλου και αυτό φάνηκε μέσα στο γήπεδο! Και δεν μιλάω για τα στατιστικά και τα νούμερα, γιατί αυτά δεν με ενδιαφέρουν... Εμένα με ενδιαφέρει να κερδίζω και είμαι πολύ χαρούμενος που η εφετινή σεζόν τελείωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.»

- Πέρυσι, υπέγραψες διετές συμβόλαιο οπότε να υποθέσουμε ότι θα επιστρέψεις στην Γκαμπόν για τις διακοπές πιο ήσυχος για το μέλλον σου, έτσι δεν είναι;

«Σίγουρα, αν και στον επαγγελματικό αθλητισμό, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται! Το μόνο που μπορώ να σου πω και το ξέρουν όλοι στον Παναθηναϊκό, είναι ότι όχι απλά έχω συμβόλαιο, αλλά θέλω πολύ να είμαι εδώ και του χρόνου!»