«Μια βραδιά γεμάτη αγωνία»

Μπορεί στην Ελλάδα να ήταν τρεις τα μεσάνυχτα όμως στις ΗΠΑ ήταν ακόμα απόγευμα και το ημερολόγιο έγραφε 26 Ιουνίου του 1996. Αυτό μάλλον ήταν το λιγότερο που απασχολούσε τότε τον Ευθύμη Ρεντζιά ο οποίος καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας να χτυπήσει το τηλέφωνο του.

Όταν τελικά έγινε αυτό, εκείνη η βραδιά του έμεινε αξέχαστη, καθώς ο ατζέντης του τον είχε ενημερώσει πως τον διάλεξαν οι Νάγκετς στο νούμερο 23 σε ένα ντραφτ όπου από πάνω του βρέθηκαν παίκτες όπως ο Άλεν Άιβερσον (Νο1) που μερικά χρόνια αργότερα έπαιξε μαζί του στους Σίξερς, ο Ρέι Άλεν (Νο5), ο Κόμπι Μπράιαντ (Νο13), ο Πέτζα Στογιάκοβιτς (Νο14) με τον οποίο τότε ήταν συμπαίκτες στον ΠΑΟΚ, ο Στιβ Νας (Νο15), ο Ζιντρούνας Ιλγκάουσκας (Νο20), ακριβώς από κάτω του στο νούμερο 24 ο μετέπειτα πέντε φορές πρωταθλητής με τους Λ.Α. Λέικερς Ντέρεκ Φίσερ και δεν επιλέχτηκε καν ο Μπεν Ουάλας που αποτελεί έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς στην ιστορία του ΝΒΑ.

Έως τότε κανένας Έλληνας δεν είχε βρεθεί πιο ψηλά στο ντραφτ του ΝΒΑ και όπως λέει ο ίδιος, εάν είχε μπορέσει να πάει στις ΗΠΑ για τις απαιτούμενες δοκιμαστικές προπονήσεις πριν από τη διαδικασία επιλογής ενδεχομένως να είχε κερδίσει μερικές θέσεις ακόμα: «Ήταν μια βραδιά γεμάτη αγωνία. Δεν είχα παραστεί στη διαδικασία γιατί γνώριζα εκ των προτέρων πως λόγω του συμβολαίου που είχα τότε με τον ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσα να πάω άμεσα στο ΝΒΑ. Παρόλα αυτά ξενύχτισα και ήμουν πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας από τον ατζέντη μου να με ενημερώσει. Δυστυχώς οι αγωνιστικές μου υποχρεώσεις με την ομάδα μου δεν μου είχαν επιτρέψει να πάω στις ΗΠΑ και να κάνω τις δοκιμαστικές προπονήσεις πριν από το ντραφτ. Αν και πιστεύω πως το γεγονός ότι οι Νάγκετς με είχαν διαλέξει στο νούμερο 23 ήταν μεγάλη επιτυχία νομίζω πως, εάν είχα μπορέσει να πάω και να κάνω τις απαιτούμενες προπονήσεις θα είχα επιλεγεί αρκετά πιο ψηλά».

«Θέμα χρόνου να παίξει ο Παπαγιάννης»

Για τα προ 20ετίας δεδομένα και πόσο μάλλον σε ένα τέτοιο ντραφτ η περίπτωση του Ευθυμή Ρεντζιά ήταν ανάλογη της φετινής του Γιώργου Παπαγιάννη, το κατόρθωμα του οποίου σύμφωνα με τον πρεσβευτή πλέον του ΝΒΑ πρέπει να κάνει όλη την Ελλάδα υπερήφανη: «Μπορεί οι οικονομικές δυσκολίες που υπάρχουν στη χώρα μας να έχουν πλήξει τον αθλητισμό όπως και τους υπόλοιπους τομείς της κοινωνίας αλλά, περιπτώσεις όπως αυτή του Γιώργου και του Γιάννη Αντετοκούνμπο πιστοποιούν πως το ελληνικό μπάσκετ συνεχίζει να παράγει μεγάλα ταλέντα ακόμα και υπό δυσμενείς συνθήκες. Τόσο ο ένας όσο και άλλος αποτελούν παράδειγμα για όλα τα παιδιά που ασχολούνται με το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα, δείχνοντας τους πως με σκληρή δουλειά μπορούν να φτάσουν ψηλά. Η επιλογή του Παπαγιάννη στο νούμερο 13 του ντραφτ θα πρέπει να μας κάνει όλους να αισθανόμαστε υπερήφανοι».

Όσο για το τι θα τον συμβουλέψει δεν είχε να πει πολλά πράγματα, αφού όπως υπογράμμισε, ο Παπαγιάννης ήδη ακολουθεί τον σωστό δρόμο για να μπορέσει να διακριθεί στο ΝΒΑ: «Ο Γιώργος έπαιξε όπως ακριβώς έπρεπε αυτό το παιχνίδι. Είχε αποφασίσει ότι θέλει να πάει στο ΝΒΑ, έδειξε τι μπορεί να κάνει στις ατομικές προπονήσεις πριν από το ντραφτ, διεκδίκησε τις πιθανότητες που είχε να επιλεγεί και σε συνδυασμό με την τρομερή δουλειά που έκανε ο ατζέντης του πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα. Αν και ακόμα δεν είναι έτοιμος να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο είναι θέμα χρόνου να τα καταφέρει γιατί έχει όλα τα απαραίτητα προσόντα. Θα τολμήσω μάλιστα να πω πως κάποια στιγμή θα γίνει All Star (σ.σ. το ίδιο υποστήριξε και ο Βλάντε Ντίβατς που ήταν ο άνθρωπος που επέλεξε τον Παπαγιάννη) εάν δουλέψει όπως πρέπει. Οι συνθήκες άλλωστε υπάρχουν. Πάει σε μια ομάδα που τον πήρε επειδή τον πιστεύει και το μόνο που έχει να κάνει είναι να ακολουθήσει πιστά ότι του υποδείξουν».