Ολυμπιακός - Ντόρσεϊ: Ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον

• Τα πλεονεκτήματα του Ντόρσεϊ
• Τα μειονεκτήματα του Ντόρσεϊ
• Το μονοετές συμβόλαιο δείχνει... ανάγκη
• Τι σημαίνει σουτέρ...

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε σε μεγάλο βαθμό το φετινό του ρόστερ αφού το «τριάρι» που ψάχνει ο Μπαρτζώκας θα έχει περισσότερο υποστηρικτικό ρόλο στο ρόστερ. Στην Ελλάδα θα είναι σημαντικός, στην Euroleague θα είναι συμπληρωματικός.

Θα έχουμε καιρό να αναλύσουμε το φετινό ρόστερ. Σε μία πρώτη ανάγνωση ο Γουόκαπ είναι καλύτερος του Τζένκινς, ο Ντόρσεϊ του Χάρισον και ο Φαλ του Έλις. (Φυσικά δεν μπλέκω τον Σπανούλη σε αυτό)

Βέβαια και πέρυσι τέτοια εποχή ο Τζένκινς ήταν καλύτερος του Μπάικς, ο Ζαν Σαρλ καλύτερος του Ρούμπιτ (ευτυχώς αποδείχτηκε τέτοιος) και ο Χάρισον του Μπόλντγουιν. Οπότε μικρό καλαθάκι και περιμένουμε το παρκέ που είναι ο κι ο καθρέφτης.

Τα πλεονεκτήματα του Ντόρσεϊ

Προσφέρει ισορροπία στην περιφέρεια. Ο ομογενής γκαρντ καλύπτει αρκετά καλά το κενό που υπήρχε πίσω από τους Σλούκα και Ουόκαπ οι οποίοι για αρκετά λεπτά θα συνυπάρχουν στο παρκέ. Το καλό στην περίπτωση του Ντόρσεϊ είναι πως τα χαρακτηριστικά του είναι διαφορετικά από αυτά του Σλούκα και του Ουόκαπ που σημαίνει πως βγαίνει κάθε μορφής «ζευγάρωμα» στο παρκέ.

Σουτάρει με κάθε τρόπο. Ενας παίκτης μπορεί να σουτάρει με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος είναι το στατικό σουτ. Κάθεται και περιμένει τη δημιουργία συμπαίκτη του.

Ο δεύτερος είναι να βγει από τα σκριν και να εκτελέσει χωρίς χρονοτριβή. Ο τρίτος είναι να σουτάρει μετά από ντρίμπλα.

Ο 25χρονος γκαρντ του Ολυμπιακού σουτάρει και με τους τρεις τρόπους. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί μεγαλύτερα ρήγματα στην άμυνα. Όταν ανοίγει η άμυνα, μεγαλώνει και το γήπεδο για την επίθεση. Κι αυτό είναι πολύ καλό!

Δεν χρειάζεται τη μπάλα στα χέρια του. Ο Ντόρσεϊ δεν είναι παίκτης που θέλει να έχει την μπάλα στα χέρια του. Μπορεί να απειλήσει τον αντίπαλο ερχόμενος σε επαφή με τη μπάλα για λίγα δευτερόλεπτα. Σε ομάδα με Σλούκα και Ουόκαπ (που τη θέλουν τη μπάλα στα χέρια τους) αυτό είναι χρήσιμο.

Εμπειρία. Ο Μπαρτζώκας τον είχε απαράβατο όρο αυτόν. να γνωρίζει ο παίκτης τι εστί Euroleague.

Ο Ντόρσεϊ μία διετία με την Μακάμπι απέκτησε πολλές «εικόνες» τις οποίες θα χρησιμοποιήσει στην τρίτη του σεζόν στη διοργάνωση.

Διαθέτει ελληνικό διαβατήριο. Σημαντικό για την Basket League αφού αφήνει περιθώριο ενός ακόμη ξένου στο ρόστερ. Για την Euroleague δεν είναι το παραμικρό πλεονέκτημα.

Τα μειονεκτήματα του Ντόρσεϊ

Δεν είναι σταθερός στην απόδοσή του. Ο Ντόρσεϊ έχει ικανότητες στην επίθεση, αλλά αναζητά την αγωνιστική συνέπεια στο παρκέ. Ειδικά η Euroleague έχει ανάγκη από παίκτες που ο προπονητής θα ξέρει πως τα περισσότερα βράδια θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις.

Ο παίκτης του «6» να παίζει «6». Ο Ντόρσεϊ δεν το έχει αυτό. Τη μία βραδιά μπορεί να παίξει εκπληκτικά και την επόμενη να τον ψάχνουμε...

Άμυνα. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται καλός αμυντικός. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται «τρύπα» στην άμυνα. Σίγουρα έχει αδυναμία και θα πρέπει να προσπαθήσει αρκετά να την καλύψει διότι η ομάδα του Μπαρτζώκα θα παίζει άμυνα και δεν αντέχει να έχει στο παρκέ δύο παίκτες ταυτόχρονα που δεν μπορούν να ακολουθήσουν αντίπαλα γκαρντ.

Το μονοετές συμβόλαιο δείχνει... ανάγκη

Αφού ξεκαθαρίσω πως δεν έχω ούτε το ένα χιλιοστό των γνώσεων που έχει ένας προπονητής πόσω δε μάλλον ο Μπαρτζώκας ο οποίος είναι και κορυφαίου επιπέδου, να μου επιτρέψετε να παραθέσω την προσωπική μου άποψη για τη μεταγραφή του Τάιλερ Ντόρσεϊ.

Η μεταγραφή μου μοιάζει περισσότερη ως μία συνεργασία η οποία προέκυψε από ανάγκη και αυτό το συνδέω περισσότερο λόγω της μονοετούς διάρκειας. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει παικταράδες στο παρελθόν διότι απαιτούσαν μονοετές συμβόλαιο.

Μου μοιάζει περισσότερο πως οι Πειραιώτες ξέμειναν από λύσεις και πιέστηκαν χρονικά. Επίσης από λύσεις και χρόνο φάνηκε πως ξέμεινε κι ο παίκτης ο οποίος δεν βρήκε συμβόλαιο στο ΝΒΑ όσο κι αν προσπαθούσε ο ατζέντης του με διάφορα τεχνάσματα.

Μονοετές και 800.000 δολάρια για τον Ντόρσεϊ στο δικό μου μυαλό είναι υπερβολικά. Γιατί δηλαδή να μην υπογράψει διετές και το επόμενο καλοκαίρι να έχει NBA out ακόμη και χωρίς χρήματα;

Γιατί ο Ντόρσεϊ να κάνει μία εξαιρετική χρονιά (αυτό θέλουμε όλοι μας εννοείται) και του χρόνου να πάει στην ΤΣΣΚΑ, στη Ρεάλ ή όπου αλλού στην Euroleague; Θα τον φτιάξουμε (και θα μας φτιάξει) και θα φύγει;

Δεν με εξιτάρει λοιπόν, αλλά εγώ έτσι κι αλλιώς είμαι fan των παικτών τύπου «Λόιντ» οπότε δεν μετράει η γνώμη μου.

Να ξεκαθαρίσω όμως το εξής. Μακάρι ο παίκτης να βγάλει μάτια και να με «γλεντάει» ο κόσμος. Το καλό του Ολυμπιακού θέλουμε και μακάρι ο Ντόρσεϊ να τον βοηθήσει να υλοποιήσει τους στόχους του.

Τι σημαίνει σουτέρ...

Ευαίσθητο σημείο για μένα αυτό. Η λέξη «σουτέρ» είναι κάπως παρεξηγημένη και την χρησιμοποιούμε λίγο εύκολα.

Σουτέρ είναι ο Τζέι Σι Κάρολ, ο Ματ Τόμας, ο Τζίμερ Φριντέτ, ο Μάρκους Έρικσον, ο Κάιλ Κούριτς. Παίκτες που όταν είναι ελεύθεροι στο τρίποντο γυρνάς πίσω στην άμυνα με +3 πόντους. Για αυτούς το τρίποντο είναι lay up. Πέναλτι.

Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι.

Ο Ντόρσεϊ δεν είναι σουτέρ. Ο Ντόρσεϊ διαθέτει καλό σουτ. Ελπίζω να είναι κατανοητή η διαφορά.

Από την άλλη για τον Ολυμπιακό και με το κενό που υπήρχε στο σουτ μακρινής απόστασης (εξαίρεση ο Βεζένκοβ), η συγκεκριμένη ικανότητα του Ντόρσεϊ είναι πολύτιμη.

Για τα δεδομένα της Euroleague ο 25χρονος δεν είναι σουτέρ. Για τα δεδομένα του Ολυμπιακού όμως είναι.

Πάντως σίγουρα βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε day shooter και... συνεπή σουτέρ.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός εξάντλησε τα περιθώρια με τον Ματ Τόμας. Ο Αμερικανός επέμενε να ζητά να εξαντλήσει τον Αύγουστο πριν σκεφτεί τη λύση της Ευρώπης. Δεν γινόταν να τον περιμένουν κι άλλο.