Ρόγκα, Σάσα και «αυτοκρατορική»... χαλάστρα

• Το Αρειανό αριστούργημα και ο «πράσινος» λάκκος
• Η απόλαυση του να «εξαργυρώνεις» την κίνηση ματ με τον Βεζένκοφ
• Με την σφραγίδα του ελληνικού κορμού
• Με κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι
• Υπόθεση... ταυτότητας
• Και πως να χάσει με τέτοιο μέγεθος και τέτοιο Δίπλαρο

Η αίσθηση ότι το εφετινό πρωτάθλημα θα είναι το πιο ελκυστικό και ανταγωνιστικό των τελευταίων ετών επιβεβαιώθηκε με το «καλημέρα» στην αγωνιστική δράση. Η επιστροφή του Ολυμπιακού μετά από 2 χρόνια ήταν ηχηρή και εντυπωσιακή και ο Προμηθέας με το Λαύριο έδειξαν ότι θα αποτελέσουν για μία ακόμη χρονιά μία υπολογίσιμη σταθερά.

Το μεγάλο «μπαμ», όμως, ήρθε από την Θεσσαλονίκη όπου ο «πάλαι ποτέ αυτοκράτωρ» του ελληνικού μπάσκετ, με το πενιχρό αγωνιστικό budget των 330.000 Ευρώ, «ταπείνωσε» τον πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκό των 5 εκατομμυρίων, επιστρέφοντας από το -19 στην ανάπαυλα. Πάμε, όμως, τα δούμε όλα πιο αναλυτικά.

Το Αρειανό αριστούργημα και ο «πράσινος» λάκκος

Έτσι όπως σχεδιάστηκε ο εφετινός Άρης (ακόμη δεν γνωρίζει την ποινή που θα του επιβληθεί για τον ελλιπή φάκελο με το ενδεχόμενο αφαίρεσης βαθμών να φαντάζει πιθανό), με νεαρούς, άσημους και πάμφθηνους ξένους (πλην Χάνλαν), με Ελληνόπουλα χωρίς σημαντικές εμπειρίες (Νετζήπογλου, Κώττας, Πουλιανίτης, Σιδηροηλίας, Πετανίδης) και με τον Σχίζα τραυματία στο ξεκίνημα της σεζόν, δεν είναι ψέματα ότι πριν το πρώτο τζάμπολ, ο Γιάννης Καστρίτης δεν ήξερε σε ποια αγωνιστική θα είναι σε θέση να στοχεύσει στο πρώτο ροζ φύλλο αγώνα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Αρκάς προπονητής των «κιτρινόμαυρων» δεν περίμενε ότι αυτό θα συνέβαινε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και μάλιστα απέναντι στον κάτοχο του τίτλου! Το ότι κατάφερε να «ψήσει» τους παίκτες του ότι το ματς δεν τελείωσε στο -19 του ημιχρόνου αποτελεί τεράστιο credit. Όπως και ότι δεν έχασε ποτέ την πίστη στον Όμηρο Νετζήπογλου (13π. & 6ρ. με 6/7 σουτ σε 29') όταν στην 3η περίοδο έχασε δύο φορές τον Μέικον, ο οποίος πέτυχε ισάριθμα και διαδοχικά καλάθια για το +7 των «πρασίνων».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εξωπραγματικός Ολιβιέ Χάνλαν (35π., 5ρ. & 2ασ. με 13/19 σουτ) ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της ανατροπής και ο αδιαμφισβήτητος ΜVP της πρεμιέρας. Το μεγάλο κέρδος των «κιτρινόμαυρων», όμως, ήταν ο 18χρονος Θεσσαλονικιός guard. Κι αυτό γιατί του δόθηκε η ευκαιρία να παίξει πολύ χρόνο κι εκείνος το έκανε σαν «μπαρουτοκαπνισμένος», με πρωτοφανή ωριμότητα και με πολύ μετρημένες και προσεκτικές επιλογές. Αλλά συνάμα και μεγάλο τσαμπουκά στην άμυνα.

Αυτή η νοοτροπία ήταν και το μυστικό της ανατροπής. Τα νεανικά αλλά και αθλητικά χαρακτηριστικά του ρόστερ του, άλλωστε, επέτρεψαν στον Άρη (1-0) να κυνηγήσει και να ψαλιδίσει την διαφορά. Για να φτάσει μία τόσο άπειρη ομάδα, όμως, στο επιμέρους 57-28 του 2ου μέρους και μάλιστα απέναντι σε αντίπαλο που αγωνίζεται στην Euroleague, χρειάζεται και βοήθεια. Και αυτήν την βοήθεια την πρόσφερε απλόχερα ο πελαγωμένος στο 2ο μέρος Παναθηναϊκός (0-1).

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Έχουμε καταγράψει πολλές φορές ότι οι «πράσινοι» δεν έχουν την περυσινή ποιότητα στο ρόστερ τους (τα κενά των Χεζόνια και Μήτογλου δεν καλύφθηκαν με ισάξιους παίκτες που μπορούν να σκοράρουν) και αντιμετωπίζουν δομικές δυσλειτουργίες (μεγάλο πρόβλημα στις συνεργασίες). Ωστόσο, καμία από τις παραπάνω παραμέτρους δεν μπορεί να θεωρηθεί υπαίτια για το «βατερλώ» στο "Nick Galis Hall".

Όταν οι καλύτεροι σκόρερ τους, ο Παπαπέτρου και ο Νέντοβιτς δηλαδή, τελειώνουν το ματς με 6/20 σουτ, είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα είναι δύσκολο να ξεπεράσει τους 70 πόντους. Σε αυτή την περίπτωση και ειδικότερα όταν βρίσκεσαι πάνω με +19, δεν γίνεται να μην ανακατεύεις την τράπουλα για να εμποδίσεις το κακό. Από την στιγμή που από τα μέσα της 3ης περιόδου, το παιχνίδι «φωνάζει» ότι θα γυρίσει.

Κοινώς, για να μην το πολυκουράζουμε, ο «εξάστερος» δεν «γκέλαρε» (81-71) επειδή είναι κακή ομάδα στην Basket League. Την πάτησε γιατί ο Δημήτρης Πρίφτης, ο οποίος βραβεύτηκε πριν από την έναρξη και οι παίκτες του, είχαν μία πολύ κακή μέρα στην δουλειά. Έκαναν ό,τι έπρεπε για 20 λεπτά και μετά που το «γλυκό άρχισε να χαλάει», δεν είχαν κανένα plan b για να εμποδίσουν το κακό.

Κλείνοντας τα του Παναθηναϊκού, θεωρώ ότι το στραπάτσο από τον Άρη ήταν η καλύτερη δυνατή αφύπνιση ενόψει της μάχης της Πέμπτης (07/10, 21.00), με την εις πολλαπλούν πιο ποιοτική (σε ατομικές μονάδες) Φενερμπαχτσέ του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Μην εκπλαγείτε καθόλου αν δείτε εντελώς διαφορετικό έργο στο ΟΑΚΑ...

Η απόλαυση του να «εξαργυρώνεις» την κίνηση ματ με τον Βεζένκοφ

Η εντυπωσιακή ευρωπαϊκή πρεμιέρα με την Μπασκόνια με έβαλε σε σκέψεις όσον αφορά την μορφή του αγώνα με την ΑΕΚ (0-1), γιατί - παρά την ξεκάθαρη διαφορά δυναμικότητας - τα ματς που ακολουθούν 48 ώρες αργότερα, συνήθως κρύβουν παγίδες. Κάτι που επιβεβαιώθηκε για σχεδόν 25 λεπτά, όσο δηλαδή διήρκεσε η αντίσταση της «Ένωσης» στο Φάληρο.

Αυτό που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα, όμως, ήταν έναν Ολυμπιακό (1-0) που θα πατάει το γκάζι μέχρι τέλους και θα κυνηγάει την μέγιστη δυνατή διαφορά, ακόμη και όταν πλέον είχε φτάσει στο επίπεδο των 15-20 πόντων. Και αυτό είναι που κρατάω από τα μέχρις στιγμής αγωνιστικά δείγματα των «ερυθρόλευκων» σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Κόντρα στην «βασίλισσα», εν προκειμένω, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν κακή αμυντικά στο πρώτο μέρος αλλά δεν άλλαξε σε κανένα σημείο ρυθμό και φιλοσοφία και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Οι 27 ασίστ (9 ο Σλούκας και 8 Ουόκαπ) έναντι μόλις 8 λαθών, εξηγούν εν πολλοίς το 66,7% στα δίποντα (24/36).

Το τελικό +25 με μία επιβλητική κατοστάρα (103-78) συνδυάστηκε με κατά διαστήματα εντυπωσιακό μπάσκετ, είχε την υπογραφή του ελληνικού κορμού (68π.) και ανέδειξε δύο πρωταγωνιστές, που για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας, έκανε τους ανθρώπους της ομάδας να τρίβουν τα χέρια τους.

Για 2ο σερί παιχνίδι ο Κώστας Παπανικολάου (14π. & 4ασ. με 4/7 τριπ.) έδειξε ότι βρίσκεται σε ανοδική τροχιά και σιγά-σιγά αποκτά τον ρυθμό που χρειάζεται για να επανέλθει στα standards του. Ταυτόχρονα, ο Σάσα Βεζένκοβ (27π., 11ρ. & 2ασ. με 12/17 σουτ) εξακολουθεί να δείχνει σεληνιασμένος και να καταθέτει συνεχώς τα διαπιστευτήρια της εξωπραγματικής του βελτίωσης.

Δεν ξέρω πως αισθάνονται οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο Γιώργος Σκινδήλιας και δεν είμαι general manager για να ξέρω πως το εισπράττει ο Λεπενιώτης, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να βλέπουν έναν τόσο φορμαρισμένο παίκτη σε εξαιρετική ηλικία και να ξέρουν ότι τον έχουν δέσει μέχρι το 2024;

Το τελικό αποτέλεσμα και η μανία των νικητών να αυξήσουν όσο περισσότερο την διαφορά στην 4η περίοδο, η αλήθεια είναι ότι αδικεί την προσπάθεια των παικτών του Στέφανου Δέδα.

Ο 39χρονος τεχνικός, που αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ενδεχόμενο να αναλάβει την Εθνική ανδρών στα "παράθυρα" (το είχε αποκαλύψει το Gazzetta), είδε την ομάδα του να έχει εξαιρετική επιθετική λειτουργία για περίπου 27 λεπτά, αλλά να δυσκολεύεται σφόδρα στα μετόπισθεν και στο τέλος να ξεπερνάει το παθητικό των 100 πόντων.

Δεν ξέρω πως θα λειτουργήσει η αποχώρηση του Μάνι Χάρις σε συνδυασμό με την ένταξη του Νίκου Παππά στο rotation, το στοιχείο που καθιστά την «βασίλισσα» ευάλωτη, όμως, είναι η χαμηλή ικανότητά της στο να αμυνθεί και η έλλειψη του inside game. Αν αυτά τα δύο «καμουφλαριστούν» με κάποιο τρόπο, τότε η «Ένωση» θα μπορέσει να διατηρηθεί στο περυσινό επίπεδο και συνάμα θα είναι fun to watch.

Με την σφραγίδα του ελληνικού κορμού

Στο πιο ενδιαφέρον και αμφίρροπο ματς της 1ης αγωνιστικής, ο Προμηθέας (1-0) συνέχισε την παράδοση (3η σερί νίκη εκτός έδρας και 4η στη σειρά συνολικά) που έχει χτίσει απέναντι στο Περιστέρι (0-1) και χωρίς να πιάσει μεγάλη απόδοση, μπήκε με το δεξί (81-88) στο νέο πρωτάθλημα.

Οι Πατρινοί (Ρέϊ 17π., 6ρ. & 4ασ.) είχαν πάντα άμεση απάντηση σε όλες τις στιγμές στις οποίες οι γηπεδούχοι έχτιζαν μικρές διαφορές (από 5-7 πόντους), αλλά άφησαν την ολική επαναφορά για την 4η περίοδο, οπότε και έδωσαν στους «κυανοκίτρινους» την χαριστική βολή.

Η πρώτη νίκη του Ισπανού Λουίς Κασιμίρο στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» ήταν αποτέλεσμα της εξαιρετικής αμυντικής προσπάθειας των παικτών του στο τελευταίο πεντάλεπτο (από το 34'37 μέχρι το 39'53" δεν δέχτηκαν καλάθι) και του σερί 2-15 που σημείωσαν στο πιο καθοριστικό σημείο του αγώνα.

Μεγάλος πρωταγωνιστής ο νεοαποκτηθείς Νίκος Ρογκαβόπουλος (15π. & 5ρ. με 2/5 τριπ.), που στα τελευταία 4,5 λεπτά πέτυχε τους 8 από τους 15 πόντους του (και από τους 16 τελευταίους της ομάδας του), βάζοντας την σφραγίδα του στο σπουδαίο διπλό των περυσινών φιναλίστ του Κυπέλλου, οι οποίοι πήραν το 46,6% των πόντων τους από τους γηγενείς παίκτες τους.

Η ομάδα των δυτικών προαστίων, που έχασε τον Χάγκινς στο 38ο λεπτό, απογοήτευσε για δεύτερο σερί παιχνίδι και μετά τον εντός έδρας αποκλεισμό από τους ομίλους του BCL (από την ρουμανική Κλουζ), μπήκε με το αριστερό και στην Basket League. Οι παίκτες του Σωτήρη Μανωλόπουλου έδειξαν ότι θέλουν πολλή δουλειά στο αμυντικό κομμάτι (έχουν μέσο παθητικό 86 πόντους σε δύο επίσημα παιχνίδια) και ότι απέχουν αρκετά από την εικόνα ενός συνόλου με συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα.

Με κεκτημένη ταχύτητα από πέρυσι

Στο κλειστό της Πυλαίας, τον ενισχυμένο ΠΑΟΚ (0-1) περιμέναμε ως το φαβορί, το ανανεωμένο Λαύριο (1-0), όμως, ήταν αυτό που μας προέκυψε και μάλιστα με ηχηρό διπλό (73-89). Οι περυσινοί δευτεραθλητές παρουσιάστηκαν απολύτως διαβασμένοι στον τρόπο παιχνιδιού των γηπεδούχων κι έχοντας εξαιρετικές επιλογές, πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας (74,2% στα δίποντα) και συνολικά 14 κλεψίματα, πήραν από νωρίς μία διαφορά ασφαλείας και δεν άφησαν ουσιαστικά κανένα περιθώριο αντίδρασης στον «δικέφαλο του Βορρά».

Πέραν του διαστημικού Τάϊσον Κάρτερ (28π. & 4κλ. με 12/16 σουτ), η παραμονή του οποίου αποτελεί τεράστια πολυτέλεια για την ευχάριστη έκπληξη των τελευταίων ετών, ο Χρήστος Σερέλης φαίνεται πως έκανε διάνα (για μία ακόμη φορά) με την επιλογή του Τζέρι Σμιθ (22π. & 2κλ. με 4/8 τριπ.), που ήταν ο παίκτης που έκανε την διαφορά στο πιο κρίσιμο σημείο.

Ο 34χρονος έμπειρος Αμερικανός guard, που συνεχίζει για 4η συνεχή χρονιά στην Α1 Κατηγορία, πέτυχε τους 8 από τους 12 πόντους της ομάδας του στο σερί 2-12 με το οποίο απάντησε όταν οι Θεσσαλονικείς πλησίασαν σε 50-55. Ο τρίτος «σωματοφύλακας» των νικητών ήταν ο Βασίλης Μουράτος, που με δύο σερί τρίποντα και με ένα εντυπωσιακό double-double (14π. & 10ασ.) έθεσε τις βάσεις για την διαφορά των 18 πόντων που «οικοδόμησαν» στο 1ο μέρος (έφτασε μέχρι και το +22 λίγο πριν από το τέλος).

Σε γενικές γραμμές, ο περυσινός προπονητής της χρονιάς διατήρησε κατά το ήμισυ το περυσινό του rotation και χωρίς να «ανοίξει» το budget, επέλεξε παίκτες που έχουν κίνητρο και ταιριάζουν στις αρχές που διέπουν το σύγχρονο στυλ μπάσκετ που τον χαρακτηρίζει.

Στον αντίποδα, η ομάδα του Άρη Λυκογιάννη (Γκρίφιν 17π., 5ρ., 7ασ. & 3κλ., Τζόουνς 14π. & 10ρ.) δεν δικαίωσε διόλου τις προσδοκίες που δημιούργησαν οι επιλογές που έγιναν και τα χρήματα που ξοδεύτηκαν φέτος.

Η μεγάλη κατάχρηση του περιφερειακού σουτ, το ελάχιστο inside game, το αρνητικό πρόσημο στην αναλογία ασίστ (12) και λαθών (18) και πρωτίστως οι κάκιστες αμυντικές αντιδράσεις αποτελούν τα στοιχεία που χρήζουν άμεσης βελτίωσης.

Υπόθεση... ταυτότητας

Στο κλειστό της Νεάπολης, η πρώτη «στροφή» του πρωταθλήματος βρήκε τον Κολοσσό (0-1) να ταξιδεύει στον θεσσαλικό κάμπο με χαμένη την «ταυτότητα» (μετά την αιφνιδιαστική αποχώρηση του Τάϊ Λόουσον πάνω στον οποίο είχε δομηθεί το παιχνίδι του) και την Λάρισα (1-0) να εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο το πρόβλημα του αντιπάλου και να φτάνει σε μία υπερπολύτιμη νίκη (81-77), ξεκινώντας με το δεξί το πρωτάθλημα.

Η επιτυχία των παικτών του Νίκου Παπανικολόπουλου παίρνει ακόμη μεγαλύτερη αξία, όχι μόνο γιατί επετεύχθη απέναντι σε μία ομάδα με εμφανώς πιο ποιοτικό ρόστερ και σε μία χρονική στιγμή που ο Καλαματιανός τεχνικός εξετάζει το ενδεχόμενο αλλαγών στους ξένους. Κυρίως, όμως, γιατί οι γηπεδούχοι (Θριτ 17π., 3ρ., 4ασ. & 2κλ.) ήταν μπροστά στο σκορ για 35 λεπτά και στο τελευταίο πεντάλεπτο χρειάστηκαν να επιστρέψουν από το -5, να στείλουν το ματς στην παράταση και να το πάρουν στο έξτρα πεντάλεπτο.

Μεγάλο ατού των νικητών (Κρουμπάλι 13ρ.) ήταν η υπεροπλία στα «σκουπίδια» (+16), η εκπληκτική ευστοχία στις βολές (90,9% με 20/22) και η επιθετική σιγουριά που τους έδωσαν στο πρώτο μέρος οι 15 πόντοι του Θοδωρή Ζάρα (20π. με 5/5 τριπ.), ο οποίος εξελίχθηκε σε «δήμιο» της πρώην ομάδας του.

Το πρόσφατο «διαζύγιο» με τον έμπειρο πρώην NBAer φάνηκε ξεκάθαρα ότι αποσυντόνισε πλήρως τους Ροδίτες, που παρουσιάστηκαν πολύ αδύναμοι στις μάχες κάτω από τα καλάθια και χωρίς τον παίκτη που θα κουβαλήσει επιθετικά την ομάδα στα κρίσιμα.

Οι νεαροί Μομίροφ (12π.) και Μέσιτσεκ (7π.) είναι καλοί παίκτες αλλά στερούνται εμπειριών, κάτι που λίγο πολύ ισχύει και για τους Αμερικανούς Μίλερ (13π., 4ρ. & 4κοψ.) και Ουίλιαμς (8π.). Το σταθερά «υψηλό βαρομετρικό» του 37χρονου Βασίλη Ξανθόπουλου (7π., 12ασ. & 5κλ. με 0 λάθη σε 30') δεν μοιάζει αρκετό, αν δεν αποκτηθεί ένας παίκτης που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην επίθεση. Με τη λογική, πάντα, ότι η ομάδα του Ηλία Καντζούρη στοχεύει σε μία θέση στην πρώτη οκτάδα.

Και πως να χάσει με τέτοιο μέγεθος και τέτοιο Δίπλαρο

Η επιστροφή του Απόλλωνα (1-0) στην Basket League μετά από 4 χρόνια είχε την υπογραφή δύο ανθρώπων που αποτελούν γέννημα-θρέμμα της Πάτρας. Ο σχεδιασμός είχε την σφραγίδα πρώην παίκτη και νυν τεχνικού της ομάδας, Νίκου Βετούλα, που διάλεξε τους ξένους, θωράκισε την ρακέτα με δύο γίγαντες άνω των 2,15 και έδωσε τα κλειδιά σε έναν Πατρινό point-guard, που επέστρεψε στην γενέτειρά έχοντας αποκομίσει σπουδαίες εμπειρίες από την διετή θητεία του στον Παναθηναϊκό.

Στα 24 του, ο Νίκος Δίπλαρος (24π., 6ρ. & 10ασ. με 4/6 τριπ.) έχει πλέον την ωριμότητα να ηγηθεί, να δημιουργήσει, να σκοράρει και να οργανώσει και το συνολικό αυτό πακέτο, απλώθηκε σε όλα τα σημεία του κλειστού της Περιβόλας στην διάρκεια της αναμέτρησης με τον Ιωνικό (0-1).

Με τον Έλληνα άσο σε σπουδαίο απόγευμα, τους δίδυμους πύργους Τσαλμπούρη (16π. & 2κοψ.) και Διαμαντάκο (7π., 6ρ. & 1κοψ.) και τον Αμερικανό Κόουλμαν (22π. & 9ρ. με 3/7 τριπ.) να έχει πληθωρική παρουσία, οι νεοφώτιστοι πήραν ρεβάνς (80-72) για τον αποκλεισμό τους στο Κύπελλο. Το καλό ποδαρικό θα μπορούσε να ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακό αν οι Αχαιοί δεν επαναπαύονταν στο τελευταίο τρίλεπτο, δίνοντας δικαίωμα στους φιλοξενούμενους να ξαναμπούν στο ματς.

Αυτό το σερί 2-14 και την μαχητική νοοτροπία που επέδειξαν οι παίκτες του, είναι το στοιχείο που κρατάει ο Ισπανός τεχνικός Κούρο Σεγούρα, που είδε τους παίκτες να τελειώνουν το ματς με 31,5% στα σουτ εντός πεδιάς. Με εξαίρεση τον βραχύσωμο Γιουτζίν Τζέρμαν (22π.) και τον Άρτις (14π.), όλοι οι υπόλοιποι Νικαιώτες παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων (Χουγκάζ 3π. & 6ρ. με 0/5 σουτ). Η επιστροφή του τραυματία Μόουζες Κίνγκσλεϊ αναμένεται με ανοικτές αγκάλες...

Υγ.: Θεωρώ ότι κακώς παρεξηγείται από κάποιους η λέξη «ντροπή», με την οποία περιέγραψε τα συναισθήματά του ο Δημήτρης Πρίφτης, μετά την ήττα της ομάδας του στο Αλεξάνδρειο. Ο 52χρονος προπονητής προφανώς ήθελε να διατυπώσει την απογοήτευσή του για όλα όσα έγιναν μέσα στο παρκέ και εκφράστηκε με τον συγκεκριμένο τρόπο. Όταν έχεις υποστεί μία τέτοια μπασκετική «ταπείνωση» είναι λογικό να μην προσέχεις και απόλυτα το πως θα εκφραστείς.