Το πιο τίμιο για την ΑΕΚ είναι να θεωρήσει τη σεζόν χαμένη!

• Να τακτοποιήσει τα χρέη της και να αφοσιωθεί στην επόμενη σεζόν
• Εβδομάδα κρίσης για το «τριφύλλι»
• Έως τώρα δείχνει τουλάχιστον μία ταχύτητα πιο πάνω
• Αποδεικνύει ότι αδικείται από το πρόσφατο «παρελθόν» του
• Έκανε μία νέα αρχή αλλά έχει να ανέβει... βουνό!
• Η εικόνα του Κολοσσού είναι ακόμη καλύτερη από το ρεκόρ του!
• Όταν έχεις πρόβλημα στον άσο, έχει πρόβλημα όλη η ομάδα!

Να που με την ολοκλήρωση της 7ης αγωνιστικής, συμπληρώσαμε το 1/4 της κανονικής περιόδου και με την αφαίρεση βαθμών που επέβαλε ο αθλητικός δικαστής σε Ηρακλή (-3), Κολοσσό (-1) και Απόλλωνα (-1), ενώ έπεται και η υπόθεση του Άρη, έχουμε και νέους συσχετισμούς όσον αφορά στην μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Αν υπάρχουν κάποιοι κερδισμένοι από το διήμερο της αγωνιστικής δράσης στα γήπεδα της Α1 Κατηγορίας, αυτοί είναι σίγουρα: Ο Ολυμπιακός (6-0) που επί ελληνικού εδάφους, συνέχισε να μην επηρεάζεται από τις ευρωπαϊκές δοκιμασίες εκτός των συνόρων.

Ο Παναθηναϊκός (5-1) που κέρδισε "πόντους" αυτοπεποίθησης ενόψει της πιο καυτής εβδομάδας της χρονιάς (μέσα σε επτά μέρες θα παίξει σε Κάουνας, Μόναχο και ΣΕΦ).

Ο Άρης που μέσα σε 113 δευτερόλεπτα έκανε την διαδρομή κόλαση-παράδεισος και απέφυγε μία ήττα που ενδεχομένως να τον έβαζε σε περιπέτειες.

Ο Κολοσσός (5-2) που διατήρησε το εντός έδρας αήττητο (3/3), βελτιώνοντας συνεχώς την αγωνιστική του εικόνα.

Ο Προμηθέας (5-2) που επέστρεψε πειστικά στις νίκες αλλά ακόμη μεγάλη ανηφόρα να διανύσει υπό τις οδηγίες του Ηλία Ζούρου και σίγουρα ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, ο οποίος - βάσει της περιρρέουσας ατμόσφαιρας - θα έβλεπε αδίκως την πόρτα της εξόδου σε περίπτωση ήττας του Περιστερίου (3-3) στην Λάρισα.

Από τους χαμένους, στην χειρότερη μοίρα βρίσκεται ο Ηρακλής (1-5) και η Λάρισα (1-5), ενώ άγνωστο φαντάζει ακόμη το μέλλον του Ιωνικού (2-5), που μπορεί να μην έχει ήττα εκτός προγράμματος, όμως κανείς δεν ξέρει πόσο θα αντέξει μετά τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις και την «εξαφάνιση» του διοικητικού του ηγέτη, Βαγγέλη Τσάπα.

Πάμε, όμως, να τα σχολιάσουμε όλα αναλυτικά.

Να τακτοποιήσει τα χρέη της και να αφοσιωθεί στην επόμενη σεζόν

Επειδή οι χαμένοι είναι αυτοί που πουλάνε περισσότερο, ας αρχίσουμε το απολογιστικό αυτό blog με την ΑΕΚ (3-4), που παρουσιάστηκε με πολλές απουσίες (Γέλοβατς και Πετρόπουλος) στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με τον επί σειρά ετών «συγκάτοικό» της στο ΟΑΚΑ και αν εξαιρέσουμε τα πρώτα 5-6 λεπτά, παρουσίασε μία εικόνα προβλέψιμη που αποτελεί απόρροια της χαμηλής ποιοτικής στάθμης του ρόστερ και των πολλών προβλημάτων που την ακολουθούν από τις προηγούμενες χρονιές.

Προσωπικά, θεωρώ άδικο να κρίνουμε φέτος την «Ένωση» αλλά και τον Στέφανο Δέδα για την αγωνιστική της εικόνα και την προπονητική του επίδραση αντίστοιχα. Οι πληροφορίες που φτάνουν καθημερινά στ' αυτιά μας για ενίσχυση της ομάδας (γράφτηκαν τα ονόματα του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου), συγκρούονται τόσο πολύ με την δεινή της οικονομική θέση, που πραγματικά η κατάσταση στον ιστορικό αυτό σύλλογο προκαλεί θλίψη.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διοίκηση του Μάκη Αγγελόπουλου κάνει ό,τι μπορεί για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και είναι προς τιμήν της, που σε μία τόσο δύσκολη εποχή υποστήριξε μέχρι τέλους το απαιτητικό εγχείρημα της μετακόμισης στα Άνω Λιόσια και άφησε προίκα στην «βασίλισσα» ένα σύγχρονο γήπεδο, το οποίο μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για καλύτερες μέρες στο μέλλον.

Κακά τα ψέματα, όμως, φρονώ πως ο μεγαλομέτοχος της «κιτρινόμαυρης» ΚΑΕ, οφείλει να αναγνωρίσει και να δημοσιοποιήσει τις - εν πολλοίς δικαιολογημένες - αστοχίες του εφετινού σχεδιασμού και να επικεντρώσει τις προσπάθειές του στην διάσωση της χρονιάς με φόντο την τακτοποίηση των χρεών.

Δεν ωφελούν σε τίποτε οι υποσχέσεις ότι η εικόνα της ομάδας θα βελτιωθεί εν ευθέτω χρόνο, ούτε φυσικά το όποιο οικονομικό «ξήλωμα» με στόχο την αγωνιστική ενίσχυση.

Ίσα-ίσα, που πέρα από τα ban που διατηρούν το καθεστώς της απαγόρευσης μετεγγραφών, η ενεργοποίηση της ποινής αφαίρεσης βαθμών από το πρωτάθλημα (εκεί θα αρχίσουν τα πολύ δύσκολα) κρέμεται σε μία κλωστή. Οπότε καλό είναι να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι και όλο το βάρος να πέσει στην τήρηση των οικονομικών διακανονισμών.

Κοινώς, η χρονιά είναι λίγο-πολύ χαμένη και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν και οι φίλαθλοι της ομάδας, τόσες περισσότερες θα είναι οι πιθανότητες για ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο στην επόμενη χρονιά.

Εβδομάδα κρίσης για το «τριφύλλι»

Για τον Παναθηναϊκό, που κατέγραψε την πρώτη «κατοστάρα» του στο πρωτάθλημα, δεν μπορούμε να πούμε πολλά, πέραν του ότι αντέδρασε για πoλλοστή φορά αποτελεσματικά μετά από μία ακόμη απογοητευτική ήττα στην Euroleague (την 3η σερί) και έδειξε ότι στην Ελλάδα, έχει εμπεδώσει για τα καλά το μάθημα της πρεμιέρας και την ήττα από τον Άρη.

Από την άνετη νίκη (100-75) επί της ΑΕΚ, οι «πράσινοι» κρατούν την καλύτερη εφετινή εμφάνιση του Ιωάννη Παπαπέτρου (20π., 5ρ. & 3ασ. με 4/5 τριπ. σε 19') στο εφετινό πρωτάθλημα, τις 24 ασίστ και την για αρκετά διαστήματα καλή αμυντική λειτουργία. Το πιο σοβαρό τεστ των «πρασίνων», που θα μας δώσει μία πρώτη εικόνα για την εφετινή κόντρα με τον «αιώνιο αντίπαλο», είναι προγραμματισμένο για την επόμενη Δευτέρα (22/11, 19.30) στο ΣΕΦ.

Το άσχημο για τους πρωταθλητές είναι ότι θα «κατηφορίσουν» στο Φάληρο μετά από μία πενθήμερη περιπλάνηση σε Λιθουανία και Γερμανία για τα ματς με Ζάλγκιρις και Μπάγερν (χωρίς τον Νέντοβιτς), τα αποτελέσματα των οποίων θα καθορίσουν και την ψυχολογική κατάσταση με την οποία θα παραταχθούν στο πρώτο ντέρμπι της σεζόν με Ολυμπιακό.

Εκτιμώ ότι αν οι «πράσινοι» επιστρέψουν στην Αθήνα με την πρώτη τους εκτός έδρας ευρωπαϊκή νίκη, θα πάνε στο ντέρμπι με το μικρότερο δυνατό άγχος (κανείς δεν τους θεωρεί φαβορί), στοιχείο που πάντα είναι ευπρόσδεκτο σε τέτοιου είδους αναμετρήσεις.

Έως τώρα δείχνει τουλάχιστον μία ταχύτητα πιο πάνω

Αν και η εικόνα της Αγίας Πετρούπολης στην άμυνα, όπου έχασε κατά κράτος τα ριμπάουντ (-11) και τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες κι «επέτρεψε» στην Ζενίτ να σουτάρει με 54,2% εντός πεδιάς (64,7% διπ. & 40% τριπ.), με «ξένισε», ο Ολυμπιακός (6-0) των εγχώριων διοργανώσεων (8/8 σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) χαρακτηρίζεται από μία αδιαπραγμάτευτη συνέπεια.

Αν εξαιρέσουμε το ματς στο Ιβανόφειο, που κρίθηκε στην παράταση, οι «ερυθρόλευκοι» κερδίζουν τους αντιπάλους τους κατά μέσο όρο με 27,6 πόντους διαφορά, πιάνουν σχεδόν σε κάθε ματς την «κατοστάρα» (μ.ο. 99,6π.) και έχουν την πολυτέλεια να δίνουν περισσότερο χρόνο σε παίκτες που έχουν μικρότερο ρόλο στην Euroleague.

Όπως η περίπτωση του Μιχάλη Λούντζη (12π. & 5ασ. με 4/5 σουτ σε 14'), που ήταν ο πιο ορεξάτος των Πειραιωτών στο ξεκούραστο (πιο πολύ στο 2ο μέρος) 86-68 επί του ΠΑΟΚ (1-5). Με τέτοιες εμφανίσεις, ο 22χρονος Μπραχαμιώτης point-guard θα «μεγαλώνει» συνεχώς την χρησιμότητά του και θα προσφέρει μία ακόμη αξιόπιστη λύση στον Γιώργο Μπαρτζώκα.

Με βάση τα όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής, ο Ολυμπιακός έχει σημαντική διαφορά ποιότητας και αγωνιστικού ρυθμού σε σχέση με τους πρωταθλητές και είναι αισθητά πιο πειστικός από τον μεγάλο του αντίπαλο.

Ο «δικέφαλος του Βορρά» είχε καλύτερη εικόνα από τα προηγούμενα ματς κι έβαλε δύσκολα στους γηπεδούχους σε ένα μεγάλο διάστημα του πρώτου μέρους, αλλά πλέον χρειάζεται μία νίκη (υποδέχεται την Λάρισα στην επόμενη αγωνιστική), ώστε να πάει στην διακοπή με καλύτερη ψυχολογία και να αξιοποιήσει το αγωνιστικό διάλειμμα, δουλεύοντας σκληρά για να αποκτήσει «χημεία» και να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Αποδεικνύει ότι αδικείται από το πρόσφατο «παρελθόν» του

Αν μία ομάδα κουβαλά την πιο ένδοξη κληρονομιά και ταυτόχρονα τις «αμαρτωλές» οικονομικές ανορθογραφίες της νεότερης ιστορίας της, αυτή δεν είναι άλλη από τον Άρη (3-4). Παρά τα γνωστά τους οικονομικά του θέματα, οι «Θεσσαλονικείς έφτιαξαν την πιο τίμια ομάδα των τελευταίων ετών και μέσα στο παρκέ αποδεικνύουν και με το παραπάνω ότι αξίζουν, όχι απλά να μην κινδυνεύσουν, αλλά να σταθεροποιηθούν, να εξυγιανθούν και να σιγά-σιγά να κοιτάξουν και ψηλότερα.

Στο, από βαθμολογικής άποψης, πολύ κρίσιμο ντέρμπι της πόλης και χωρίς τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, Ολιβιέ Χάνλαν (μ.ο. 21,7π.), ο Γιάννης Καστρίτης πήρε τα μέγιστα από τις δύο πιο πρόσφατες προσθήκες (Κέλι 29π. & 11ρ. με 12/16 σουτ και Κλόμπουτσαρ 15π. & 3ασ.) και παρά τα 22 λάθη και τα 3/18 τρίποντα (16,6%), η ομάδα του ανέτρεψε μία διαφορά 15 πόντων κι επέστρεψε από το -6 του 39ου λεπτού, για να πετύχει την 2η σερί νίκη της (83-78).

Μετά τις τιμωρίες του Ηρακλή, του Απόλλωνα και του Κολοσσού, οι «κιτρινόμαυροι» του Βορρά προσέφυγαν σε διοικητικό δικαστήριο για την απόρριψη του φακέλου τους και έτσι πριν βγει η σχετική απόφαση, η υπόθεσή τους δεν θα εκδικαστεί στον αθλητικό δικαστή του ΕΣΑΚΕ.

Στο ντεμπούτο του Κώστα Μέξα και παρά το σερί 23-1 που «έτρεξε» μεταξύ 1ης και 2ης περιόδου, ο Ηρακλής (1-5), έχασε μεγάλη ευκαιρία να βελτιώσει την βαθμολογική του θέση, που λόγω της αφαίρεσης τριών βαθμών, είναι εξαιρετικά δεινή.

Οι «κυανόλευκοι» (Ντάγκλας 19π., 9ρ., 6ασ., 3κλ. & 10λ.) προηγήθηκαν με 67-73 στα 113 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, αλλά έκτοτε έδωσαν εύκολους πόντους και είχαν κακές επιλογές, με αποτέλεσμα να ξαναβάλουν μόνοι τους τον Άρη στο παιχνίδι και να χάσουν εύκολα στο έξτρα πεντάλεπτο.

Έκανε μία νέα αρχή αλλά έχει να ανέβει... βουνό!

Το βασικό ζήτημα με τους ανθρώπους του Προμηθέα (5-2) είναι να ξεκαθαρίσουν τι θέλουν αλλά και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να έρθουν όλα μονομιάς και μάλιστα με ένα απλώς αξιοπρεπές budget (κάτι περισσότερο από 1 εκατομμύριο Ευρώ). Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι Πατρινοί έπιασαν πολύ κόσμο στον ύπνο και έκαναν άλματα, εκμεταλλευόμενοι και την απουσία του Ολυμπιακού από την Α1 Κατηγορία.

Πλέον, τα πράγματα είναι δυσκολότερα όχι μόνο στην Basket League αλλά κυρίως στο Eurocup, που ήταν ένας από τους κρυφούς τους στόχους. Το θετικό είναι ότι το υλικό της ομάδας είναι καλό (απ' ό,τι φαίνεται θα έρθει ένας παίκτης στην θέση του Σβαρντζ) και ότι ο προπονητής είναι πλέον αυτός που θα έπρεπε να είχε έρθει από το καλοκαίρι.

Το αρνητικό έχει να κάνει με τα συνεχόμενα και απαιτητικά παιχνίδια, που μοιραία δεν αφήνουν χρόνο για δουλειά στην προπόνηση, έτσι ώστε ο Ηλίας Ζούρος να περάσει μέρος της φιλοσοφίας του στους παίκτες του.

Το πρώτο δείγμα, πάντως, μετά το πατατράκ της προηγούμενης εβδομάδας κόντρα στον Άρη, ήταν ενθαρρυντικό υπό την έννοια ότι ο Προμηθέας (Ρέι 15π. & 7ασ., Αγραβάνης 14π. & 10ρ.) παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένος σε δύο τομείς που δεν ήταν το φόρτε του. Τα +14 ριμπάουντ και το εξαιρετικό passing game (30ασ.) στο 88-65 επί του Ιωνικού (2-5) στη Νίκαια, ήταν μία καλή αρχή ενόψει της δύσκολης συνέχειας με Ουλμ (εκτός) και Κολοσσό (εντός).

Η ομάδα του Κούρο Σεγκούρα (Τζέρμαν 31π., 3ρ., 3ασ. & 4κλ) «πλήρωσε» τη λειψανδρία της (έχει στην διάθεσή της 10 παίκτες) και την αχρείαστη για το επίπεδό της «ταλαιπωρία» του FIBA Europe Cup.

Όσον αφορά τις «μετασεισμικές δονήσεις» μετά την είδηση της «εξαφάνισης» του Βαγγέλη Τσάπα, το αγωνιστικό τμήμα προς παρόν παραμένει έξω από το πολύ λεπτό αυτό ζήτημα, καθώς οι παίκτες είναι πληρωμένοι και για την ώρα δεν συντρέχει άμεση ανησυχία.

Κρίμα γιατί μέχρι την 6η αγωνιστική, είχε παλέψει όλα τα ματς που είχε χάσει (ακόμη και στο ΟΑΚΑ «λύγισε» στην 4η περίοδο) και προερχόταν από μία πολύ σημαντική εκτός έδρας νίκη στο Λαύριο.

Η εικόνα του Κολοσσού είναι ακόμη καλύτερη από το ρεκόρ του!

Αν σκεφτεί κανείς ότι με άλλον playmaker χτίστηκε η ομάδα (Λόουσον) και με άλλον ξεκίνησε το πρωτάθλημα (Ποτ), το ότι έχασε μέσα από τα χέρια της το ματς της πρεμιέρας στην Λάρισα, καθώς επίσης και το ότι αναγκάστηκε να αλλάξει τον Μέσιτσεκ για να πάρει σκόρερ (Φλόιντ), τότε θα διαπιστώσει ότι οι Ροδίτες θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν χάσει μόνο από τον Παναθηναϊκό και παρά την αφαίρεση ενός βαθμού να ισοβαθμούσαν τώρα στην κορυφή με τον Ολυμπιακό (έχει έναν αγώνα λιγότερο).

Το μεγάλο credit πάει στον Ηλία Καντζούρη, που έχει καταφέρει να στήσει έναν εξαιρετικά λειτουργικό (σε άμυνα κι επίθεση) βασικό κορμό, που χωρίς να έχει ηχηρά ονόματα, αποδίδει όμορφο και αποτελεσματικό μπάσκετ. Εκτιμώ ότι η επιλογή του Σέρβου point-guard, Στέφαν Ποτ (μ.ο. 8,0π. & 4,8ασ. με 40% τριπ.), αποδείχτηκε λίρα εκατό γιατί πήγε σε άλλη διάσταση την δημιουργία της ομάδας και ταυτόχρονα απελευθέρωσε τον Ξανθόπουλο, που στα 37 του δεν χρειάζεται να παίζει 30 λεπτά.

Εξαιρετική συνεισφορά και από τους Τιλί, Μαργαρίτη, Σλαφτσάκη, Μομίροφ και Ουίλιαμς, με μοναδική μέχρι στιγμής παραφωνία τον Τζόρνταν Φλόιντ, που όταν δεν σκοράρει (στα τρία τελευταία ματς έχει μ.ο. 5,8π. με 4/27 σουτ), μάλλον χαλάει το παιχνίδι του Κολοσσού (5-2).

Το παθητικό των 59 πόντων απέναντι στο Λαύριο (4-3), έχει δύο αναγνώσεις. Ήταν η δεύτερη φορά που οι νησιώτες δέχτηκαν φέτος κάτω από 60 πόντους και ταυτόχρονα η 2η συνεχόμενη που οι περυσινοί δευτεραθλητές μένουν σε τόσο χαμηλή παραγωγικότητα. Η εικόνα της ομάδας του Χρήστου Σερέλη στο κλειστό της Καλλιθέας και ειδικότερα η άθλια 4η περίοδος, κατέδειξε την έλλειψη διάρκειας (συνέβη και κόντρα στον Ιωνικό) αλλά και σταθερής συμπαράστασης του Κάρτερ (11π. με 5/7 σουτ) στην επίθεση, όταν ο 23χρονος Αμερικανός δεν βρίσκεται σε καλή μέρα.

Όταν έχεις πρόβλημα στον άσο, έχει πρόβλημα όλη η ομάδα!

Κλείνουμε με το Περιστέρι (3-3), όπου φαίνεται ότι οι δύο παίκτες που επελέγησαν για να καλύψουν τις θέσεις "1" (Χάγκινς) και "2" (Μίλερ), δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της ομάδας και μοιραία αποτελούν την αιτία για τα συνεχή σκαμπανεβάσματά που προβληματίζουν τον Σωτήρη Μανωλόπουλο.

Στο κλειστό της Νεάπολης, πάντως, οι «κυανοκίτρινοι» (ΜακΚρι 17π. & 6ρ. με 3/4 τριπ.) ήταν αισθητά καλύτεροι από το «βατερλώ» της Δανίας και την ήττα από τους Μπάκεν Μπεαρς και παρά τα 16 λάθη τους (2οι στην Α1 με μ.ο. 14,0), κατέβασαν κατά 21 πόντους το μέσο παθητικό τους (84,0π.) και διατήρησαν το εκτός έδρας αήττητο (78-63).

Η Λάρισα (1-5) που δεν είχε στην διάθεσή της τον νεοαποκτηθέντα Ντεβόντε Γκριν, αλλά χρησιμοποίησε τον Νώντα Παπαντωνίου (7π., 2ασ. & 2κλ.), δεν μπορούσε να περιμένει κάτι περισσότερο σουτάροντας με 36,8% εντός πεδιάς σε εντός έδρας παιχνίδι και οι προσπάθειες του Τζέιλεν Χάντσον (20π. & 3ασ.), απλά περιόρισαν το ύψος της διαφοράς (είχε φτάσει στο -23).

Υγ.: Ολόψυχα περαστικά στο παλικάρι των «κιτρινόμαυρων» (Στέφαν Γέλοβατς) που υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και μας τρόμαξε όλους!