Ο ΠΑΟΚ έγινε... Άρης για μία βραδιά!

Η νέα «διαβολοβδομάδα» που έρχεται (τελευταία για το 2021), μας ανάγκασε να συνοψίσουμε τα πεπραγμένα της 10ης - αφιερωμένης στη μνήμη του Στέφαν Γέλοβατς - στροφής του πρωταθλήματος, πριν καν αυτή ολοκληρωθεί (εκκρεμεί ο αγώνας Λάρισας-Παναθηναϊκού που αναβλήθηκε).

Αν η βαθμολογία μας επιτάσσει να αρχίσουμε από την εύκολη νίκη (98-78) του πρωτοπόρου Ολυμπιακού (8-1) επί του Απόλλωνα (4-5), στα λίγα που νομίζω ότι αξίζει να αναφέρουμε και να κρατήσουμε, συγκαταλέγεται η σταδιακή αγωνιστική άνοδος του Σακίλ ΜακΚίσικ (22π., 2ρ. & 2ασ. με 3/6 τριπ. σε 24'), ο οποίος δεν είχε αρχίσει καλά την σεζόν και η ολοένα και πιο σταθερή αξία που ακούει στο όνομα Γιαννούλης Λαρεντζάκης (13π. & 3ασ. με 3/4 τριπ. σε 21').

Οι «ερυθρόλευκοι» κυκλοφορούν εξαιρετικά την μπάλα, έχουν σωστές αποστάσεις και γι' αυτό σουτάρουν με εξαιρετικά ποσοστά στα δίποντα (68,7%) και περισσότερο από αξιοπρεπή στα τρίποντα (38,6%). Στην άμυνα, βέβαια, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν ήταν το ίδιο αποδοτικοί σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, αλλά όταν έχεις μπροστά σου τρία ματς σε οκτώ ημέρες, τότε δεν γίνεται να τα θέλεις όλα δικά σου. Παίζεις τόσο καλά όσο χρειάζεσαι για να κερδίσεις σχετικά εύκολα και πας παρακάτω.

Στον αντίποδα και παρά το τελικό -20, τολμώ να πω ότι η ομάδα του Νίκου Βετούλα ήταν έως τώρα ο αντίπαλος που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις ως φιλοξενούμενος, πλην του Παναθηναϊκού. Ο 47χρονος Πατρινός βετεράνος point-guard έχει φτιάξει μία ομάδα με σωστούς ρόλους, σφιχτό rotation τριών Αμερικανών και ισάριθμων Ελλήνων και αν βρεί έναν ακόμη Αμερικανό για την θέση "4", τότε οι νεοφώτιστοι θα παίξουν δυνατά για 8άδα.

Και μία κουβέντα για τους δύο sevenfooters των Πατρινών. Αν και ο Τσαλμπούρης (18π. με 3/6 τριπ.) έχει αρκετές αμυντικές αδυναμίες και έχει μικρή συνεισφορά στο ριμπάουντ για το ύψος του, το μέγεθός του και η εξαιρετική επαφή που έχει με το καλάθι, εκτιμώ ότι σύντομα θα τον αλλάξουν επίπεδο, ενώ το ίδιο πιστεύω - ίσως πιο μακροπρόθεσμα - και για τον Διαμαντάκο (10π. & 3ρ. με 4/5 διπ.), που έχει δυναμώσει το κορμί του, έχει αποκτήσει κινήσεις, κινείται αποτελεσματικά και χωρίς την μπάλα και έχει βελτιώσει και το μακρινό του σουτ.

Η χαρά της δημιουργίας και η πιο νευραλγική θέση στο μπάσκετ

Στο ντέρμπι του Βορρά, που για περισσότερο από μία δεκαετία ήταν το ματς που ανέμενε ολόκληρη η μπασκετική Ελλάδα, ήρθαν τα πάνω-κάτω υπό την έννοια ότι ο μέχρι το Σάββατο κατώτερος των αρχικών προσδοκιών, ΠΑΟΚ (3-6) έπιασε την καλύτερη εφετινή του απόδοση και ο ανώτερος των περιστάσεων και των προβλημάτων, Άρης (4-5) έκανε ό,τι μπορούσε για να «εισπράξει» την πρώτη βαριά «καρπαζιά» (96-64) της εφετινής χρονιάς.

Η πολυτέλεια του Βαγγέλη Μάντζαρη (13π. & 7ασ. με 4/4 σουτ) έδωσε την ευκαιρία στον Άρη Λυκογιάννη να βελτιώσει αισθητά την επιθετική λειτουργία της ομάδας του και να πολλαπλασιάσει τις ορθολογιστικές επιλογές και η σταδιακή επιστροφή των τραυματιών (μοναδικός απών παραμένει ο Κάρτερ που μάλλον θα αντικατασταθεί), επέτρεψε στον «δικέφαλο του Βορρά» να αξιοποιήσει τους πολλούς και καλούς παίκτες που διέθετε.

Κακά τα ψέματα, προ Μάντζαρη (μ.ο. 10,0π. & 6,3ασ. με 66,7% διπ. & 83,3% τριπ. σε 3 αγ.), οι «μελανόλευκοι» (ΝτιΛίο 16π. & 4ρ. με 4/7 τριπ., Γιάνκοβιτς 14π. & 5ρ. με 6/8 σουτ) δεν είχαν κανέναν καθαρόαιμο δημιουργό και αυτός ήταν ο βασικότερος λόγος για τον οποίο πλέον η μπάλα γυρίζει σωστά στην περιφέρεια, πάει όταν και όπως πρέπει μέσα στην ρακέτα, τα ποσοστά ανεβαίνουν (64,8% εντός πεδιάς) και η ομάδα δείχνει αισθητά καλύτερη.

Πολύ απλά γιατί πλέον έχει άλλη ψυχολογία για να τα δώσει όλα και στην άμυνα. Εκεί έγινε η μεγάλη διαφορά των νικητών που κατέγραψαν το χαμηλότερο εφετινό τους παθητικό (64π.), 18,7 πόντους κάτω από τον μέσο όρο των πόντων που δέχονταν μέχρι την 9η αγωνιστική (82,7π.)

Όσον αφορά στο ματς, με το σκορ στο 15-0 στα 4'32" και στο 31-6 στο 11', δεν νομίζω ότι μπορούμε να σχολιάσουμε πολλά πράγματα. Οι «κιτρινόμαυροι» (Κάουαν 17π., Κέλι 13π. & 6ρ.) «τιμωρήθηκαν» από τις αμυντικές τους ανορθογραφίες όσον αφορά στα ελεύθερα μακρινά σουτ που άφησαν και τα οποία επέτρεψαν στους γηπεδούχους να βρουν ρυθμό, αλλά και από την απερίσκεπτη εμμονή στο τρίποντο από λάθος παίκτες.

Πριν καταλάβει καλά-καλά και ο Γιάννης Καστρίτης τι είχε συμβεί, ο ΠΑΟΚ είχε 70% στα τρίποντα και ο "πάλαι ποτέ αυτοκράτωρ" 0/13 στο ημίχρονο! Κι αν στα μετόπισθεν όπου και έχει "χτίσει" τον χαρακτήρα του, ο Άρης δικαιούται και μία κάκιστη βραδιά (την πρώτη εφετινή στο πρωτάθλημα), το μεγαλύτερό του πρόβλημα έγκειται στην δημιουργία.

Αν εξαιρέσουμε τον Ιωνικό, οι Θεσσαλονικείς είναι η ομάδα με την χαμηλότερη δημιουργία (μ.ο. 12,0ασ.) σε σχέση με τα λάθη (μ.ο. 13,0). Η «καζούρα» της εβδομάδας στην Θεσσαλονίκη και η ήττα-πισωγύρισμα όσον αφορά στον αγωνιστικό ρυθμό, φρονώ ότι θα έχει και θετικό αντίκτυπο έτσι ώστε η ομάδα να ανασυγκροτηθεί και να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό πρόσωπο την ερχόμενη Δευτέρα (20/12, 17.15) απέναντι στον Ολυμπιακό. Με σαφώς πιο έτοιμο τον Ολιβιέ Χάνλαν (12π. & 3ασ. με 4/10 σουτ) που επέστρεψε μετά από έναν μήνα απουσίας.

Πιο κάτω δεν γίνεται για το Περιστέρι

Η περίπτωση της ομάδας των δυτικών προαστίων χρήζει ειδικής ανάλυσης. Ειδικότερα όταν για 3η συνεχή χρονιά «κατεβαίνει» στο πρωτάθλημα με ένα από τα μεγαλύτερα budget (πλην των «αιωνίων αντιπάλων) και με σοβαρές βλέψεις για πρωταγωνιστικό ρόλο και ως τώρα, έχει κάνει μίνιμουμ μία και μάξιμουμ δύο αλλαγές προπονητή, για να πετύχει μία τρύπα στο νερό.

Αν εξαιρέσουμε τον Ζούρο (την σεζόν 2019-20) που απομακρύνθηκε αδίκως και τον Πεδουλάκη πέρσι (φέρει μεγάλη ευθύνη), που λόγω προσωπικότητας, ιδιοσυγκρασίας και προϋπηρεσίας έκαναν τις περισσότερες επιλογές παικτών, ο βασικός κορμός των ρόστερ στελεχώνεται από τον γενικό διευθυντή και βετεράνο παίκτη, Γιώργο Πανταζόπουλο, που είναι το δεξί χέρι του προέδρου και χρηματοδότη της ομάδας, Φίλιππου Κότση.

Το χειρότερο με το εφετινό Περιστέρι (4-5), δεν είναι ούτε ότι αποκλείστηκε εντός έδρας από τους ομίλους του BCL (η ευρωπαϊκή διάκριση ήταν ένας από τους στόχους της ομάδας), ούτε φυσικά ότι δεν κατάφερε να προχωρήσει στο υποδεέστερο FIBA Europe Cup!

Όπως φάνηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο "Nick Galis Hall" (όπου διασύρθηκε από τον Άρη και έλυσε τη συνεργασία του με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο) αλλά και χθες στο κλειστό "Ανδρέας Παπανδρέου" και μάλιστα με νέο προπονητή (Μίλαν Τόμιτς), απέναντι στον Ιωνικό (3-6) των πρόσφατων διοικητικών και ιατρικών προβλημάτων (κρούσματα covid-19), το μεγαλύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το ότι αυτή η ομάδα του ενός εκατομμυρίου budget έχει την χειρότερη "χημεία" της Basket League και ειδικότερα στα δύο τελευταία ματς δεν βλέπεται!

Δεν ξέρω τι θα μπορέσει να περισώσει ο 48χρονος Ελληνοσέρβος τεχνικός και τι αλλαγές έχει το περιθώριο να κάνει, ωστόσο, φοβάμαι ότι μία ακόμη χρονιά έχει τελειώσει πρόωρα στις δυτικές συνοικίες και αναρωτιέμαι αν ποτέ στην Ελλάδα, τα πρόσωπα που έχουν πάρει τις σημαντικότερες αποφάσεις θα αναλάβουν κάποια στιγμή και την ευθύνη που τους αναλογεί.

Για να πούμε και μία κουβέντα για το αγωνιστικό μέρος, οι επιλογές των γηπεδούχων στην 4η περίοδο συνιστούν ό,τι πρέπει να αποφεύγει μία ομάδα για να πάρει το αποτέλεσμα. Αρχικά στα πρώτα 6,5 λεπτά, οπότε και το 65-59 έγινε 70-76 με σερί 5-17 αλλά και στα τελευταία 3,5, όταν οι Περιστεριώτες πλησίασαν στο καλάθι (76-78) και έκαναν τέσσερις διαδοχικές απερίσκεπτες επιθέσεις, δίνοντας την ευκαιρία στους Νικαιώτες να πάρουν μία δίκαιη και ενδεχομένως ανέλπιστη νίκη (82-79), πριν το ματς.

Όσον αφορά στον Ιωνικό, που κανονικά θα έπρεπε να μας απασχολήσει περισσότερο, με όλα αυτά που έχει περάσει τον τελευταίο μήνα, νομίζω ότι η προσπάθεια του Κούρο Σεγκούρα και των παικτών του, έχει κερδίσει τον απόλυτο σεβασμό της μπασκετικής κοινής γνώμης. Ο Ισπανός τεχνικός έχει κλείσει τελείως τα αυτιά του και αφιερωθεί στην δουλειά μέσα στο γήπεδο και όσο η ομάδα παραμένει πληρωμένη, τόσο θα παρουσιάζει μία άκρως αξιοπρεπής εικόνα.

Παρά το κλειστό rotation των έξι βασικών και των δύο αναπληρωματικών και την αγωνιστική απραξία ενός μηνός, οι «κυανόλευκοι» (Τζέρμαν 20π. & 3ρ. με 7/10 διπ., Χουγκάζ 17π., 8ρ. & 3κλ. με 7/9 διπ. και Αθηναίου 14π., 5ρ. & 4ασ. με 4/6 τριπ.) μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι να «χτυπήσουν» το ματς και όταν αντιλήφθηκαν ότι το έχουν στα χέρια τους, δεν επέτρεψαν να τους ξεφύγει.

Νίκησε ο «μονόφθαλμος»

Στο «Δημήτριος Τόφαλος», οι τεχνικές «αλχημείες» του Ηλία Ζούρου και η υπεροπλία στα ριμπάουντ (+16), βοήθησαν τον προβληματικό Προμηθέα (7-3), να ανατρέψει μία διαφορά 16 πόντων (25-41 στο 16'09") και να πάρει μία υπερπολύτιμη νίκη (79-71) επί του Λαυρίου (4-6).

Το ότι οι Πατρινοί (Αγραβάνης 24π., 10ρ. & 2κλ. με 9/11 διπ., Ρέι 23π., 4ασ. & 2κλ. με 3/7 τριπ.) κατόρθωσαν να περιορίσουν τους φιλοξενούμενους σε μόλις 9 πόντους σε συνολικά 12'43" (από το 17'17" έως και το 30') και να γυρίσουν τούμπα ένα ματς που φαινόταν να χάνεται κι έμοιαζε πολύ με το αντίστοιχο κόντρα στον Άρη, λέει πολλά για τις αλλαγές που έχει ήδη καταφέρει να περάσει ο 55χρονος έμπειρος Έλληνας προπονητής στον αμυντικό χαρακτήρα της ομάδας του.

Κι όλα αυτά, ενώ ο Γκίκας (5π. με 1/9 σουτ) ήταν ανέτοιμος λόγω ασθένειας αλλά έπαιξε 27 λεπτά, ο Γκραντ (7π. & 8ρ. σε 16') αγωνίστηκε τραυματίας, ο Μάιλς (2π. σε 12') βρίσκεται σε διαδικασία περιορισμού χρόνου (λόγω επανόδου από τραυματισμό) και ο Σβαρντζ είναι ίσως ο ξένος με την φτωχότερη προσφορά στην Α1 Κατηγορία (μ.ο. 3,0π., 1,7ρ. & 1,3ασ. με 9/34 σουτ).

Πέρα από την επιστροφή στις νίκες και την διατήρηση στην 3η θέση, η ουσία είναι ότι ο σύλλογος της αχαϊκής πρωτεύουσας, φάνηκε να επανακτά την αμυντική ταυτότητα που είχε αρχίσει να αποκτά μετά την διακοπή και μπήκε με καλή ψυχολογία σε μία «εύκολη» εβδομάδα (παίζει στην Μπολόνια με την Βίρτους για το Eurocup και στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό στην Basket League). Υπό την έννοια ότι δεν έχει την πίεση του αποτελέσματος, ενώ ταυτόχρονα κοιτάει την αγορά για την ενίσχυσή του.

Παρά το εξαιρετικό της ξεκίνημα και το καλύτερο εφετινό απόγευμα του Βασίλη Μουράτου (20π., 5ρ., 3ασ. & 3κλ. με 8/11 σουτ), η ομάδα της Λαυρεωτικής «πλήρωσε» τα πολύ χαμηλά ποσοστά ευστοχίας σε βολές (33,3% με 3/9) και σουτ (39,3% με 11/28 εντός πεδιάς) αλλά και τα 9 λάθη στο 2ο μέρος.

Πάντως, με τους Αμινού (2π. & 4ρ. με 1/3 σουτ) και Σμιθ (8π. & 4λ.) να παίζουν από 13 και 11 λεπτά αντίστοιχα, τον νεοφερμένο Ουίλιαμς (0/4 σουτ σε 10') να θέλει ακόμη χρόνο και τον Κάρτερ (10π. & 5ασ. με 4/12 σουτ) να θυμίζει ελάχιστα έως καθόλου τον πραγματικό του εαυτό, ήταν δύσκολο για τους φιλοξενούμενους να είναι ανταγωνιστικοί μέχρι το τέλος.

Η ομάδα του Χρήστου Σερέλη έφτασε τις 5 συνεχόμενες ήττες (κάτι που έχει να συμβεί από το δίμηνο Γενάρη-Μάρτη του 2019 όταν έκανε 6 διαδοχικές) και είναι προφανές ότι προσπαθεί να διορθώσει τις «κακοτεχνίες» του σχεδιασμού, με τους Γκόινς, Λιούις και Μπλερ να αποτελούν παρελθόν.

Η στροφή στο "inside game" και στους Έλληνες

Στο Ιβανόφειο, επιβεβαιώθηκε ο «κανόνας» που θέλει την ομάδα που «αναγκαστικά» εμπιστεύεται τους Έλληνες παίκτες της, να επιβραβεύεται για την επιλογή της, παίρνοντας ψυχολογική ώθηση για την δύσκολη συνέχεια.. Ο λόγος για τον προβληματικό από το ξεκίνημα της σεζόν, Ηρακλή (2-6), που μετά τις αποτυχημένες απόπειρες ενίσχυσης με τον Σάνον Σόρτερ και τον Τζαμάλ Σούλερ, έριξε το βάρος στους Έλληνες (σκόραραν τους 46 από τους 86 πόντους της ομάδας) και πηγαίνοντας το παιχνίδι μέσα στην ρακέτα, άνοιξε τον εφετινό του λογαριασμό (86-74) στην έδρα του.

Ο σχεδόν διπλασιασμός του χρόνου συμμετοχής του Γάιου Σκορδίλη (21π., 5ρ., 3ασ., 3κλ. & 3κοψ. με 10/13 σουτ σε 23') από τον Κώστα Μέξα (έπαιζε κατά μ.ο. 9,5' πριν αναλάβει και στα τρία τελευταία ματς αγγίζει τα 20 λεπτά ανά παιχνίδι), εξαργυρώθηκε πλήρως στο ματς με την ΑΕΚ (5-5), όπου ο 34χρονος σέντερ ήταν ο αδιαμφισβήτητος MVP και μαζί με τον Γιάννη Κουζέλογλου (15π. & 4ρ. με 5/7 διπ. σε 26') κυριάρχησαν πλήρως και στις δύο ρακέτες, γέρνοντας την πλάστιγγα προς την πλευρά του «Γηραιού».

Σε γενικές γραμμές και παρά τα 17 τους λάθη, οι «κυανόλευκοι» έδειξαν σαφώς πιο προσανατολισμένοι στο να πλησιάσουν στο «ζωγραφιστό» (είτε με πλάτη, είτε με διεισδύσεις) και αυτό αποδεικνύεται από το εντυπωσιακό ποσοστό τους στα δίποντα (72,5% με 29/40) και από τις λιγότερες προσπάθειες τριών πόντων (22) που επιχείρησαν στο εφετινό πρωτάθλημα (μέχρι το τζάμπολ είχαν μ.ο. 29,3)! Σημειωτέον ότι η επίδοση των 86 πόντων, αποτελεί το εφετινό παραγωγικό ρεκόρ σε 40 λεπτά αγώνα.

Για την χιλιοταλαιπωρημένη «Ένωση», που μέσα στην εβδομάδα αποχαιρέτησε τον αδικοχαμένο Στέφαν Γέλοβατς και ακόμη προσπαθεί να «χωνέψει» τι έχει συμβεί, όλα τελείωσαν όταν ο Μπράϊαν Ανγκόλα έφυγε από το γήπεδο με προορισμό το νοσοκομείο (μετά από ακούσιο χτύπημα μέσα στο στόμα). Όση δύναμη και να έχει ένας οργανισμός, είναι ανθρωπίνως αδύνατον να αντέξει τόσο χτυπήματα και πραγματικά είναι απορίας άξιο (και γι' αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στον προπονητή και τους παίκτες).

Μπορεί η αποχώρηση του Κολομβιανού guard να έγινε στο 18ο λεπτό και προηγουμένως οι «κιτρινόμαυροι» να είχαν απωλέσει ένα προβάδισμα 11 πόντων (3-14 στο 3'), όμως χωρίς δημιουργία και σκορ από τον καθοριστικό Κίνο Κολόμ (3π. & 4ασ. με 1/9 σουτ) και με τον Παππά (16π. & 2ασ. με 4/7 τριπ.) να τίθεται off στην 4η περίοδο με απόφαση προπονητή, η «βασίλισσα» ήταν πολύ δύσκολο να αντέξει στην αντεπίθεση των γηπεδούχων. Παρά τις συγκινητικές προσπάθειες των Χάμερ (18π. & 2κλ. με 7/10 διπ.) και Γκρίφιν (17π., 3ρ. & 2κλ.)

Υγ.1: Αν ισχύει αυτό που μου μεταφέρθηκε για τον λόγο που ο Στέφανος Δέδας αντάλλαξε "γαλλικά" με τον Νίκο Παππά (πρώτος σκόρερ της ομάδας του όσο έπαιζε) και δεν τον ξανάβαλε στην 4η περίοδο, τότε σίγουρα εκπλήσσομαι αρνητικά! Και δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες...

Υγ.2: Τον 31χρονο guard τον έχουμε κριτικάρει ουκ ολίγες φορές για τις κατά καιρούς συμπεριφορές του κι εγώ προσωπικά έχω τσακωθεί στο παρελθόν μαζί του, ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, κάποιος άλλος θα έπρεπε να ζητήσει συγνώμη για μία λάθος διαχείριση της στιγμής και όχι να "αποπροσανατολίζει" τον κόσμο περί ανάγκης ξεκούρασης του παίκτη του, ενόψει του κρίσιμου αυριανού (14/12, 19.30) ματς με την Σομπατέλι για το BCL.

Υγ.3: Έρχεται ακόμη μία δύσκολη εβδομάδα για την ΑΕΚ.

Υγ.4: Ο σχεδόν ολόκληρος χρόνος αγωνιστικής απραξίας του Κουίνσι Έϊσι έχει αφήσει τα σημάδια του, καθώς ο Αμερικανός power forward δείχνει ακόμη πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό του κι ας έχει συμπληρώσει έναν μήνα στην Ελλάδα.

Υγ.5: Ειδικότερα στην επίθεση, ο 31χρονος πρώην NBAer δείχνει πολύ έξω από τα νερά του και δεν είναι τυχαίο ότι σε 4 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη (σε μικρό χρόνο συμμετοχής η αλήθεια είναι), δεν έχει καταφέρει ακόμη να πετύχει ούτε ένα καλάθι.

Υγ.6: Αυτό που δεν κατάλαβα στο Περιστέρι, ήταν τι ήθελε τους μικρούς (Φύτρο, Μανιά και Σταυρακόπουλο) ο Τόμιτς στην ίδια πεντάδα στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου... Εκεί που η ομάδα του προηγήθηκε με 63-59 και όταν αντικαταστάθηκαν και οι δύο τελευταίοι το σκορ είχε γίνει 68-74... Για να πει ο Μίλαν ότι έπρεπε να παίξουν περισσότερο, φαντάζομαι τι θα έχει συναντήσει στη νέα του δουλειά...