H επόμενη μέρα στον καθρέφτη

Το τελευταίο αγωνιστικό ραντεβού στα γήπεδα της Basket League για την χρονιά που φεύγει σε λίγες μέρες, ήταν το πρώτο εφετινό με δύο αναβολές λόγω κρουσμάτων covid-19.

Το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Άρη, την προηγούμενη εβδομάδα στην Πυλαία, φαίνεται ότι εκτόξευσε την διασπορά, με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης να χτυπηθούν από τον κορονοϊό και οι αγώνες τους με τον Ιωνικό και τον Ολυμπιακό αντίστοιχα να αναβληθούν.

Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός (8-1) που νίκησε (92-67) τον ελλιπή Προμηθέα (7-4) και κατέγραψε την 8η συνεχόμενη νίκη του στο πρωτάθλημα, έπιασε τον «αιώνιο» αντίπαλό του στην 2η θέση της βαθμολογίας (και οι δύο ομάδες έχουν από αγώνα λιγότερο) και τον περιμένει την Πέμπτη (21.00) στο ΟΑΚΑ για την 2η εφετινή τους συνάντηση και την πρώτη ευρωπαϊκή.

Αν οι Πατρινοί παρουσιάζονταν πλήρεις (την τελευταία στιγμή απουσίασαν οι Αγραβάνης και Μάιλς), τα συμπεράσματα του Δημήτρη Πρίφτη θα είχαν σίγουρα μεγαλύτερη βαρύτητα όσον αφορά στον βαθμό ετοιμότητας των «πρασίνων» για το ντέρμπι της τελευταίας αγωνιστικής στον 1ο γύρο της Euroleague.

Αν μπορούμε να κρατήσουμε κάποια πράγματα από το συγκεκριμένο ματς, αυτά έχουν να κάνουν με την σοβαρότητα και την συγκέντρωση που παρουσίασαν οι πρωταθλητές (από την 1η περίοδο και μετά η διαφορά δεν έπεσε ποτέ σε μονοψήφιο νούμερο, ενώ έφτασε μέχρι και το +27), τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας (60% διπ. & 40,5% τριπ.), η καλή εικόνα του κομβικού για το παιχνίδι τους, Νεμάνια Νέντοβιτς (17π., 3ρ. & 3ασ. με 5/8 τριπ.) και η σταθερή αξία του «πολυεργαλείου» που ακούει στο όνομα Χάουαρντ Σαντ-Ρος (11π. & 5κλ. με 3/6 τριπ.).

Οι δύο τελευταίοι παίκτες του «τριφυλλιού» ήταν οι πλέον καθοριστικοί και στο ντέρμπι του Φαλήρου, όπου ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι - τουλάχιστον μέσα στο 2021 - ξέρει να διαχειρίζεται καλύτερα τις μάχες με τον «αιώνιο αντίπαλο».

Αν τα καταφέρει και πάλι θα κάνει ευτυχισμένα Χριστούγεννα και θα αποκτήσει προοπτική για τρισευτυχισμένη Πρωτοχρονιά (σε ενδεχόμενο πρόκρισης στο Final 4 του Κυπέλλου απέναντι στο Λαύριο και νίκης επί της Ζάλγκιρις στο τελευταίο ματς της χρονιάς). Αν όχι, θα αρχίσει και πάλι η γκρίνια, που σωρευτικά, θα γίνεται μεγαλύτερη και πιο ενοχλητική όσο συνεχίζεται η κακή εικόνα στην Euroleague (17η θέση με ρεκόρ 4-12).

Η επόμενη μέρα στο καθρέφτη

Από μία ουδέτερη σκοπιά, ο Ολυμπιακός (8-1), που «ανηφορίζει» στο ΟΑΚΑ με αυξημένο κίνητρο λόγω της πρόσφατης ήττα στο ΣΕΦ και σε σπουδαία αγωνιστική κατάσταση (αν λάβει κανείς το δείγμα γραφής στην 4η "διαβολοβδομάδα" και την μέση διαφορά του +29 που είχε στα ματς με την Μπάγερν και την Βιλερμπάν), θα 'λεγε κανείς ότι έχει σαφές μπασκετικό πλεονέκτημα.

Έχει περισσότερη ποιότητα, βγάζει συκώτια στην άμυνα (4ος στην Ευρώπη με μ.ο. 72,2π.), διαθέτει μεγαλύτερο βάθος, εντυπωσιακή κυκλοφορία, ισορροπία περιφέρειας-ρακέτας και θα μπει στο γήπεδο πιο ξεκούραστος λόγω της αναβολής του ματς με τον Άρη.

Συν τοις άλλοις, παραδοσιακά ξέρει να διαχειρίζεται καλύτερα τα εκτός έδρας παιχνίδια στην Euroleague, όπου φέτος έχει μόλις μία βαριά ήττα στην Πόλη (από την Εφές με 88-69). Και αυτή στο τελευταίο δεκάλεπτο που τελείωσε 20-3.

Σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια έχασε στις λεπτομέρειες και ποτέ πάνω από 6 πόντους (Αγία Πετρούπολη), ενώ έσπασε το εφετινό αήττητο της Αρμάνι στο Μιλάνο και είναι η μοναδική ομάδα που έχει υποχρεώσει σε ήττα την Ούνικς τον τελευταίο ενάμιση μήνα (από τις 04/11 και μετά μετράει 7 νίκες και μόλις μία ήττα από τους «ερυθρόλευκους» στο Καζάν).

Το ΟΑΚΑ, βέβαια, παραδοσιακά ήταν άλλη ιστορία για τους Πειραιώτες κυρίως στην Α1 Κατηγορία. Γιατί στην Euroleague και ειδικότερα από την σεζόν (2016-2017) που καθιερώθηκε το ισχύον σύστημα διεξαγωγής (όλοι παίζουν με όλους), ο Ολυμπιακός έχει το προβάδισμα 3-2 στις νίκες.

Επειδή στον αθλητισμό και ειδικότερα στην συγκεκριμένη αντιπαλότητα, η μεταξύ τους αντιπαλότητα στο γήπεδο διαμορφώνει και την επόμενη εικόνα στον καθρέφτη του καθενός, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα «παίζει» τα Χριστούγεννά του την Πέμπτη (23/12, 21.00). Με νίκη «καθαρίζει» την είσοδό της στα playoffs της διοργάνωσης και μπαίνει για τα καλά σε τροχιά 4άδας και θα "φάει την γαλοπούλα" σε ιδανική ατμόσφαιρα.

Με ήττα θα ξυπνήσει την επόμενη μέρα μπροστά στον καθρέφτη της και θα αναρωτιέται «τι δεν κάνω καλά απέναντι στον Παναθηναϊκό;» και μπροστά της (με ενδιάμεσο σταθμό τον Ιωνικό για το Κύπελλο), θα έχει την επικίνδυνη επίσκεψη της ΤΣΣΚΑ...

Περί Προμηθέα...

Όσον αφορά στην σύλλογο της Πάτρας, όσο ο χρόνος περνάει και η διοίκηση δεν βρίσκει λύση στο κομμάτι της ενίσχυσης της ομάδας με τουλάχιστον 1-2 παίκτες, τόσο θα λιγοστεύουν οι δυνατότητες παρέμβασης στην «μεγάλη εικόνα» του (δηλαδή στην επίτευξη των στόχων που τέθηκαν το καλοκαίρι) από τον Ηλία Ζούρο.

Ο 55χρονος έμπειρος τεχνικός έχει αναλάβει μία ομάδα, που στην πορεία φάνηκε ότι χτίστηκε λάθος και αγωνίζεται ουσιαστικά με 3,5 ξένους (Ρέι, Γκραντ, Χαντ και ολίγη από Γκάντι), από την στιγμή που ο Μάιλς, στο μεγαλύτερο διάστημα της σύντομης θητείας του Μυτιληνιού προπονητή, είναι τραυματίας και χωρίς φυσικά να γίνεται λόγο για την περίπτωση του Σβαρντζ.

Και παρ' αυτά, είναι στην 1η θέση της βαθμολογίας (με 2 αγώνες περισσότερους) και παραμένει στο κόλπο της πρόκρισης στην φάση των "16" του Eurocup και στο Final 4 του Κυπέλλου. Στο ΟΑΚΑ είχε κάποιες καλές στιγμές και τους Χαντ (18π. & 5ρ.), Γκίκα (11π. & 6ασ.) και Ρέϊ (17π. με 3/7 τριπ.) σε καλή βραδιά, αλλά με 19 λάθη δεν θα μπορούσε να περιμένει ούτε καν αξιοπρεπή ήττα.

Έκανε την Ρόδο... Κολοσσαίο!

Αν υπάρχει κάτι που δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην ούτως ή άλλως άκρως εντυπωσιακή πορεία του Κολοσσού (7-3), αυτό έχει να κάνει με το ότι μετά την διακοπή για το «παράθυρο» του Νοεμβρίου και την σπουδαία νίκη επί του Ηρακλή, οι νησιώτες υποχρεώθηκαν σε ένα ακόμη 15ήμερο διάλειμμα λόγω του ρεπό τους στον 1ο γύρο.

Κι όλα αυτά χωρίς η βάση του να βρίσκεται στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη, ώστε τουλάχιστον να έχουν την ευκαιρία να διατηρήσουν κάπως τον αγωνιστικό τους ρυθμό μέσω κάποιων φιλικών αγώνων. Στο «νησί των ιπποτών», όμως, ποιος να κατέβει μέσα στο καταχείμωνο και στο 4ο και πιο επιθετικό κύμα της πανδημίας;

Μέχρι στιγμής, πάντως και οι πέντε ομάδες που έχουν κατέβει στα Δωδεκάνησα βάσει της αγωνιστικής υποχρέωσης του πρωταθλήματος, έχουν πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής με κατεβασμένο το κεφάλι. Και μάλιστα αρκετά τσαλακωμένες.

Αν υπάρχουν κάποιοι τομείς, στους οποίους μπορεί να πει κανείς ότι βοήθησε η αγωνιστική παύση, αυτοί έχουν να κάνουν με προσαρμογή της ομάδας στον Τζόρνταν Φλόιντ (23π. με 6/8 τριπ.) και τούμπαλιν καθώς επίσης με την πλήρη αποθεραπεία του Σον Μίλερ, ο οποίος επέστρεψε μετά από 2 μήνες απουσίας!

Ο 24χρονος Αμερικανός guard μαζί με τον συμπατριώτη του απόφοιτο του Νορθ Καρολάινα, Κένι Ουίλιαμς (23π. με 5/8 τριπ.), είχαν μαζί 11/16 τρίποντα και ουσιαστικά «κατέπνιξαν» όλες τις μικρές εξεγέρσεις που επιχείρησε στην διάρκεια του ματς το Περιστέρι (4-6), υπογράφοντας το τελικό 74-65.

Με αυτά και με εκείνα, η ομάδα του Ηλία Καντζούρη πάτησε ακόμη πιο γερά τα πόδια της στην πρώτη 4άδα και με τέτοια «χημεία» και τόσο καλό ρυθμό, θα πρέπει να συμβούν σημεία και τέρατα για να μην πετύχει τον στόχο της 8άδας και της ευρωπαϊκής επιβράβευσης ενόψει της νέας σεζόν. Που και να είχε αποφύγει την αυτοχειρία της πρεμιέρας στην Λάρισα...

Στην αντίπερα όχθη και παρά την προσθήκη του Στίβεν Γκρέϊ (8π., 3ρ. & 3ασ.), ο Μίλαν Τόμιτς δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει κάποια εντυπωσιακή αγωνιστική αλλαγή, από την στιγμή που δεν είχε συμπληρώσει ούτε δεκαήμερο στην δυτική όχθη.

Δεν ξέρω, μάλιστα, κατά πόσο θα βοηθήσει το έργο του ο προημιτελικός Κυπέλλου της επόμενης εβδομάδας με την ΑΕΚ στα Άνω Λιόσια, από την στιγμή που για την ώρα, η ομάδα χρειάζεται περισσότερη προπόνηση και αναδιαμόρφωση των ρόλων, απ' ότι η διεκδίκηση της πρόκρισης στο Final 4 του θεσμού.

Άντε βρες τώρα άλλον Κάρτερ...

Το «κύκνεια άσμα» του Τάισον Κάρτερ (31π., 4ρ., 4ασ. & 2κλ. με 6/10 τριπ.) με την «κυανοκίτρινη» φανέλα, θύμισε στο φίλαθλο κοινό γιατί το περσινό Λαύριο (5-6) έφτασε δύο νίκες μακριά από τον τίτλο και κατέδειξε πόσο μεγάλο είναι το κενό που αφήνει η αποχώρησή του.

Ο 23χρονος Αμερικανός guard που θα παίξει με την Μάλαγα για το BCL και στην συνέχεια θα πάρει προαγωγή στην Euroleague με τα χρώματα της Ζενίτ, συνέβαλε τα μέγιστα στην επιστροφή των περσινών φιναλίστ μετά από σχεδόν 50 μέρες στο πρωτάθλημα και πλέον αυτό που μένει να φανεί είναι κατά πόσο ο Χρήστος Σερέλης μπορεί να βρει αντικαταστάτη που να προσφέρει άμεσα και αποτελεσματικά.

Όση εμπιστοσύνη και αν του έχω (την έχει κερδίσει με το σπαθί), αυτό το project συνιστά μίας μορφής λοταρίας με μικρές πιθανότητες γι' αυτό και η νίκη (87-71) επί του Ηρακλή (3-7) αποτέλεσε μεγάλη βαθμολογική αλλά ψυχολογική ανάσα ενόψει των εορτών. Μέχρι να συμβεί αυτό, ολοένα και σημαντικότερο ρόλο θα αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης (12π., 4ασ. & 2κλ. με 4/6 τριπ.) που δείχνει να πατάει όλο και πιο καλά στα πόδια του.

Ο «Γηραιός» έχασε την ευκαιρία να πληγώσει ακόμη περισσότερο τους Λαυριώτες και παρ' ότι για πολλοστή φορά κυριάρχησε στα ριμπάουντ (1ος με μ.ο. 36,1), δεν μπόρεσε να συνδυάσει αποτελεσματικά το καθαρό μυαλό με την δημιουργία (15ασ./18λ.). Αυτό είναι το πιο ζωτικής σημασίας πρόβλημα που καλείται να λύσει ο Κώστας Μέξας, που είδε την ομάδα του να επιστρέφει στον πάτο της βαθμολογίας.

«Άλλες» ομάδες η Λάρισα και ο Απόλλων

Στο κλειστό της Περιβόλας, η Λάρισα (2-7) δεν νίκησε απλά μετά από 2,5 μήνες και 7 διαδοχικές ήττες και πέτυχε την παρθενική της εκτός έδρας νίκη (82-74), αλλά πήρε ένα αποτέλεσμα που της επιτρέπει να κλείσει το 2021 με αισιοδοξία, ενόψει της μάχης για την παραμονή στην Α1 Κατηγορία.

Μέσα σε 20 μέρες και μετά την αλλαγή προπονητή, οι Θεσσαλοί άλλαξαν τα 4/5 της πεντάδας τους αλλά το σημαντικότερο είναι ότι είχαν χρόνο (αναβλήθηκε το ματς της προηγούμενης εβδομάδας με τον Παναθηναϊκό) για δουλειά στην προπόνηση και για μοντάρισμα.

Όλα αυτά βγήκαν στην Πάτρα, όπου η ομάδα του Φώτη Τακιανού είχε στοιχεία που της έλλειπαν από το ξεκίνημα της χρονιάς. Δημιουργία (season high με 17 ασίστ) χάρη στο νεοφερμένο Στέφαν Μούντι (13π. & 7ασ.), την πιο παραγωγική επίθεση της σεζόν και μάλιστα μακριά από το γήπεδό της (82π.), αποτελεσματικό μακρινό σουτ (Ζάρας 15π. με 3/4 τριπ.) και απόλυτη κυριαρχία στα ριμπάουντ (+11) χάρη στον πρώτο ριμπάουντερ του πρωταθλήματος (Κρουμπάλι 11π. & 11ρ.) αλλά και τον νεοαποκτηθέντα Κροάτη σέντερ, Μαρίν Μάριτς (22π. & 9ρ. & 2ασ. με 10/14 διπ.).

Κάπως έτσι, αναμόρφωσε πλήρως το παιχνίδι της και την ξαναμπήκε για τα καλά στο κόλπο της σωτηρίας. Αλήθεια, θα νικήσουν πολλές ομάδες (έχει ήδη χάσει ο Ιωνικός) στην αχαϊκή πρωτεύουσα ή μήπως ο πρώην Γυμναστικός Σύλλογος της Αγιάς, θα είναι θα συνεχίσει να είναι ο «σάκος του μποξ» που ήταν από την 2η έως και την 11η αγωνιστική; Το τελευταίο δείγμα γραφής συνηγορεί προς το αντίθετο...

Ο Απόλλων (4-6) χάλασε τις καλές εντυπώσεις που είχε αφήσει στο ΣΕΦ, αλλά το κυριότερο είναι ότι «πέταξε στα σκουπίδια» το "διπλό" στο Ιβανόφειο. Η ομάδα του Νίκου Βετούλα που είχε για πρώτη φορά φέτος σε ταυτόχρονη «χαμηλή πτήση» το δίδυμο Τσαλμπούρη-Δίπλαρου (είχαν μαζί 19π. με 5/22 σουτ), θα πρέπει να «αντιληφθεί» ότι δεν γίνεται να στοχεύει στην παραμονή και να παίζει με 3,5 ξένους (Κόουλμαν 17π.). Μοναδικό κέρδος από το συγκεκριμένο ματς, η εμφάνιση του Γιώργου Διαμαντάκου (14π. & 3ρ. με 6/6 σουτ), που έκανε ατομικό ρεκόρ πόντων στην Basket League.

Υγ.1: Από πέρυσι που ο Κολοσσός χρησιμοποιεί το νεότευκτο κλειστό της Καλλιθέας (χωρητικότητας 2.000 θεατών), αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να μην γεμίζει το γήπεδό του.

Υγ.2: Σε ένα νησί όπως η Ρόδος (με μόνιμο πληθυσμό κοντά στους 150.000 κατοίκους), που την χειμερινή περίοδο ο περισσότερος κόσμος ξεκουράζεται από την δουλειά του καλοκαιριού, είναι δυνατόν να μην βρίσκονται 2.000 νοματαίοι για να γεμίζουν κάθε ΣΚ τις κερκίδες και να επιβραβεύουν την εκπληκτική δουλειά που κάνει οι άνθρωποι της ομάδας και ο Ηλίας Καντζούρης με τους παίκτες του;