Παραλίκας: «Ο Τάρπλεϊ ήταν σαν τον Μάτζικ Τζόνσον στη φροντ λάιν»

Σήμερα είναι εκ των συνεργατών του Γιάννη Καστρίτη στο τεχνικό επιτελείο του Άρη. Τότε, πριν από 29 χρόνια, ο Θεοδόσης Παραλίκας μόλις που είχε κλείσει τα 19α του χρόνια και ζούσε το δικό του όνειρο ως μέλος της ομάδας του Άρη που χάρισε στον σύλλογο τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του. Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 16 Μαρτίου 1993, όταν ξορκίστηκαν τα κακά πνεύματα και ο Άρης γεύτηκε το νέκταρ της ευρωπαϊκής επιτυχίας στον αλησμόνητο τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο Τορίνο απέναντι στην Εφές.

«Αυτό που θυμάμαι έντονα, είναι η κάψα, η προσμονή για τον αγώνα και τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο. Ένιωθες αυτήν τη λαχτάρα διάχυτη παντού. Στους παίκτες, τους προπονητές, τον παράγοντες, τον κόσμο. Ήμασταν πολύ έτοιμοι γι’ αυτό. Πήγαμε στην Ιταλία μια εβδομάδα πριν από τον τελικό, για να αποτραβηχτούμε από τα φώτα και την όποια πίεση υπήρχε στη Θεσσαλονίκη. Ο Σβι Σερφ μας προετοίμασε άψογα. Εγώ ήμουν 19 χρονών και έλεγα ότι αν με βάλει στον αγώνα θα είμαι απόλυτα έτοιμος. Ήμασταν πολύ προσηλωμένοι στην τακτική και τον τρόπο παιχνιδιού, όχι τόσο στο αποτέλεσμα. Ο Σερφ δε μετέδιδε άγχος στους παίκτες. Είχε την ίδια ένταση με μας γι’ αυτόν τον αγώνα. Θα μπορούσε να μας είχε αγχώσει περισσότερο, αλλά τόσο αυτός, όσο και ο Νίκος Κεραμέας ήταν πολύ ήρεμοι και μας μετέφεραν αυτήν την ηρεμία», είπε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΚΑΕ Άρης.

Οι κερκίδες του «Palazzetto dello sport Parco Ruffini» είχαν αποκτήσει «κίτρινο» χρώμα λόγω της παρουσίας χιλιάδων φιλάθλων της ομάδας. «Όταν είδα τις κερκίδες, είπα σήμερα δε χάνουμε το Κύπελλο, με τέτοιο κόσμο. Ήταν σαν να παίζουμε σε ένα γεμάτο Αλεξάνδρειο. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα σαν βασιλιάς! Δεν περιμέναμε να πάει τόσο χαμηλά το σκορ. Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο ομάδες ήταν αγχωμένες. Εμείς δεν είχαμε καταφέρει να κατακτήσουμε έναν ευρωπαϊκό τίτλο στα Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ενώ και η Εφές δεν είχε ξαναφτάσει τόσο κοντά σε ένα τρόπαιο. Δεν παίχτηκε μπάσκετ ποιότητας, τον πρώτο λόγο είχαν οι πολύ δυνατές άμυνες».

Ο Θεοδόσης Παραλίκας θυμήθηκε έναν από τους καλύτερους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του Άρη. Τον θρυλικό Ρόι Τάρπλεϊ ο οποίος και σ’ εκείνο το παιχνίδι ήταν ο ηγέτης της ομάδας. «Τι να πούμε για τον Ρόι… Αν δεν είχε τους δαίμονές του, όχι μόνο δε θα ερχόταν στην Ευρώπη, αλλά θα ήταν θρύλος στο ΝΒΑ. Για το ύψος και τα κιλά του, ήταν κάτι σαν τον Μάτζικ Τζόνσον σε παίκτη φροντ λάιν. Ήταν αυτός που ξεκίνησε τον όρο «πόιντ φόργουορντ. Θυμάμαι πως όταν τελείωσε το ματς και πήγαμε στα αποδυτήρια, ο Ρόι καθόταν στα σκαλιά και τον άκουσα να λέει ότι «είμαι ο καλύτερος ριμπάουντερ στον κόσμο»! Τον αγκάλιασα και τον φίλησα, το χάρηκε πολύ αυτό το Κύπελλο. Ήξερε τι παίκτης είναι και πού μπορεί να φτάσει».

Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για τον 19χρονο τότε Θεοδόση Παραλίκα. «Ήξερα ότι θα γίνει χαμός, αλλά δεν περίμενα με τίποτα αυτό που συνέβη τελικά. Δεν μπορώ να θυμηθώ καν πόση ώρα κάναμε για να φτάσουμε από το αεροπλάνο έως τα αυτοκίνητά μας. Στη συνέχεια μας ακολουθούσε ολόκληρη πομπή μέσα στην πόλη. Εγώ και ο Ιγκόρ Μοραΐτοφ ήμασταν οι βενιαμίν της ομάδας και το ζήσαμε με τον δικό μας τρόπο. Είναι στιγμές που σου μένουν χαραγμένες στη μνήμη για μια ολόκληρη ζωή».