Παναθηναϊκός: Οι πραγματικοί υπεύθυνοι

Τι διαφορετικό είδαμε στο χθεσινό ντέρμπι που τουλάχιστον έμοιαζε με ντέρμπι; Τι διαφορετικό από τις προηγούμενες μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού; Και πως περιμέναμε να δούμε διαφορετικά πράγματα σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, τι άλλαξε δηλαδή;

Από χτες βράδυ διαβάζω μύδρους κατά του Δημήτρη Πρίφτη που ούτε φίλος μου είναι, ούτε τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου. Έχω διαβάσει όμως παρόμοια σχόλια ακόμα και δημοσιογραφικά κείμενα για τον Γιώργο Βόβορα, για τον Όντετ Κάτας, μη μιλήσω για τον «μυρωδιά» τον Τσάβι Πασκουάλ.

Περισσότερο απ’ όλα του καταλογίζουν τη δήλωση στο ισόπαλο ημίχρονο, «να μείνουμε κοντά στο σκορ» Του καταλογίζουν δηλαδή την αυτονόητη σκέψη και την έγνοια να μην αδικήσουν οι Πράσινοι την προσπάθειά τους και καταρεύσουν στο τελευταίο δεκάλεπτο, όπως στον τελικό Κυπέλλου. Καταλογίζουμε δηλαδή σε ένα επαγγελματία το ότι είπε αυτό που σκεφτόταν, δεν είπε «πάμε να τους πατήσουμε», που θα άρεσε και στον «υπέροχο λαό».

Αγαπητές και αγαπητοί για να μην κουραζόμαστε άδικα, ο Ολυμπιακός 2021-22 είναι καλύτερη ομάδα και κάθε φορά που θα συναντιούνται μαζί του οι Πράσινοι, θα προσπαθούν να του «κλέψουν» ένα ματς. Πιθανώς να του «κλέψουν» κι ένα δεύτερο, να του «κλέψουν» 4 ή 5 είναι πολύ δύσκολο. Τώρα όσοι θέλετε να αρχίσετε τα σχόλια για το ρήμα που χρησιμοποιώ και να βγάλετε τα εισαγωγικά, δικαίωμά σας και περαστικά.

Τα κυριότερα ερωτήματα είναι δύο όμως. Γιατί ο Παναθηναϊκός είναι χειρότερη ομάδα φέτος, όχι μόνο από τον Ολυμπιακό αλλά και από πολλές άλλες μετριότερες των ερυθρόλευκων ευρωπαϊκές ομάδες. Το δεύτερο πιο μάταιο και απολύτως ελληνικό ερώτημα είναι, ποιον στο διάβολο θέλετε για προπονητή; Πείτε το όνομά του, μην ντρέπεστε!

Να του δώσουμε αυτό το ρόστερ, με αυτές τις τρύπες, αυτό το ταλέντο, αυτούς τους βασικούς, αυτούς τους αναπληρωματικούς και να καταφέρει καλύτερα πράγματα από τον Πρίφτη.

Πριν απ’ όλα όμως να απαντήσει κάποιος, αν αυτή η στελέχωση είναι ευθύνη Πρίφτη. Κι επειδή δύσκολα θα απαντήσει ο ίδιος, ας απαντήσουν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης κι ο Δημήτρης Διαμαντίδης αν το ρόστερ είναι επιλογές Πρίφτη. Αν θέλουν ας απαντήσουν οι κκ. Παππάς και Τριαντόπουλος. Γενικότερα ας απαντήσει, όποιος κρίνει ότι έχει γνώση, ευθύνη και επαγγελματική ευσυνειδησία, να μην αφήνει να κρεμιέται ένας επαγγελματίας προπονητής στα μανταλάκια.
Φυσικά στη χώρα μας οι προπονητές πάνε κι έρχονται. Μπορεί ο σημερινός προπονητής να είναι αυριανός αντίπαλος με καμιά γερμανική ομάδα ας πούμε και σε περίπτωση ήττας μας, να κρεμάμε τον επόμενο κόουτς στα σχοινιά αδιαφορώντας για το ποιος μας νίκησε.

Ακόμα και στη μια, στην απίθανη περίπτωση που μια διοικητική ομάδα αποφασίσει, να σπάσει τον φαύλο κύκλο της πρόσληψης 3 προπονητών ανά σεζόν, στο ελληνικό αθλητικό περιβάλλον είναι τρομερά δύσκολο να συμβεί. Είναι αντίθετο στο φύση μας. Ακόμα και οι ίδιοι οι αθλητές, ειδικά οι Έλληνες, περιμένουν μια δυο αλλαγές προπονητών, έτσι για να κρύψουν κι αυτοί μερικά λάθη και παραλείψεις τους πίσω από τον απερχόμενο.

Τελικά πάντως στον φετινό Παναθηναϊκό υπάρχει μια ιδιαίτερη συνθήκη, έχει ονοματεπώνυμα και πλήθος τίτλων που τα συνοδεύουν. Αλβέρτης και Διαμαντίδης ας αποφασίσουν τι Διοίκηση θέλουν να ασκήσουν, αν βέβαια την ασκούν οι ίδιοι ως front office. Είναι ο Δημήτρης Πρίφτης αποκλειστικός υπεύθυνος για τις ήττες αλλά κυρίως για τις κατώτερες των προσδοκιών εμφανίσεις; Ας απαλλαγούν από τον Δημήτρη Πρίφτη. Όμως και για αυτόν και για τον προηγούμενο και για τον επόμενο, αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι. Κανείς δεν τους ζήτησε να βρουν 3 έξτρα εκατομμύρια από κάπου. Με όσα έχουν όμως αποκλειστικά υπεύθυνοι επιλογών, στελέχωσης, προσλήψεων κι απολύσεων είναι οι ίδιοι. Κι αν δεν είναι, είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι να το ανακοινώσουν. Η ευθύνη τους αυτή είναι πιο βαριά από την πορτοκαλί μπάλα.