ΑΕΚ: Δώστε της προβλήματα

• Κολόμ για MVP
• Καλωσήρθες πίσω Κιθ

Αν κάποιος έλεγε στην αρχή της σεζόν, ακόμη και στον πιο αισιόδοξο φίλαθλο της ΑΕΚ, πως η ομάδα που έχει λάβει τον τίτλο της «μεταβατικής εποχής» θα έκανε εκτός έδρας νίκες σε δύο γήπεδα που τόσο έχουν «πληγώσει» την Ένωση τα προηγούμενα χρόνια, στο Λαύριο και στην Πάτρα απέναντι στον Προμηθέα, πιθανότατα θα γελούσε και θα μας ζητούσε να προχωρήσουμε σε μία άσεμνη πράξη...

Κανείς δεν μπορεί να αδικήσει τον φίλαθλο που θα γελάσει, επειδή δεν πιστεύει κάτι. Η σεζόν της ΑΕΚ μοιάζει με ένα εξελιγμένο μαρτύριο. Κάθε ημέρα, κάθε αγωνιστική, εκεί που το κεφάλι πάει να σηκωθεί και το χαμόγελο να σχηματιστεί, όλο και κάτι συμβαίνει. Μεγάλο ή μικρό. Και όλοι αναφωνούν, αντί για το αναμενόμενο «φτου και απ' την αρχή», ένα βροντερό «όχι πάλι».

Μόνο που η ΑΕΚ έχει μάθει να παίζει με δέκα παίκτες. Ίσως και με λιγότερους. Να κοιτάει κατάματα τα προβλήματά της. Δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς. Και να ασχολείται με τους παρόντες, ουχί με τους απόντες.

Και αυτό είναι ένα κέρδος. Μεγάλο. Σε μία σεζόν όπως η φετινή, η ΑΕΚ έχει καταφέρει να διαθέτει θετικό πρόσημο. Και όπως έλεγε και μία ψυχή που έφυγε για άλλες πολιτείες, αν ο Μπράιαν Ανγκόλα ήταν υγιής, η «Βασίλισσα» θα διεκδικούσε την 3η θέση. Δεν έχει εντελώς άδικο.

Αλλά με τα «αν» δουλειά δεν γίνεται. Και η ΑΕΚ κοιτάζει μόνο τους διαθέσιμους. Και πως αυτοί θα αξιοποιηθούν στο έπακρο.

Κολόμ για MVP

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ΑΕΚ μπορεί να καυχιέται για την κορυφαία φετινή μεταγραφή. Είναι πλέι μέικερ, πασάρει με ακρίβεια και όταν πάρει μπροστά, είναι ασταμάτητος. Ο Κίνο Κολόμ είναι το βαρόμετρο της ΑΕΚ. Και αν είναι ανάμεσα στους υποψήφιους MVP της Basket League, είναι σίγουρα αυτός της ΑΕΚ.

Απέναντι στον Προμηθέα έκανε ό,τι ήθελε. Και το κυριότερο, όπως έχει δείξει στα Άνω Λιόσια, όπου η κιτρινόμαυρη εξέδρα είναι με

Μέσα στη σεζόν, βέβαια, η ΑΕΚ έχει καταφέρει να δώσει ρόλο σε πολλούς παίκτες που στην αρχή της σεζόν κουβαλούσαν πολλά ερωτηματικά. Το ζητούμενο βέβαια για έναν απ' αυτούς, τον Ανδρέα Πετρόπουλο είναι η διάρκεια. Αυτό του λείπει.

Όσο για τον Δημήτρη Φλιώνη; Είναι ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης και σε θεωρητικά χειρότερο ρόστερ απ' αυτό του περσινού Άρη. Και όμως τα άλματα που έχει κάνει φέτος είναι πελώρια. Σχεδόν σε κάθε ματς της ΑΕΚ είναι ο παίκτης που οδηγεί την «κιτρινόμαυρη» άμυνα. Και ταυτόχρονα δίνει λύσεις στην επίθεση, με αυτοπεποίθηση που θυμίζει βετεράνο παίκτη.

Καλωσήρθες πίσω Κιθ

Και αφού αναφέραμε τη λέξη «βετεράνος», ο Κιθ Λάνγκφορντ επιτέλους αγωνίστηκε. Σε αρκετές φάσεις έμοιαζε χαμένος. Δεν θυμάμαι τον Κιθ να χάνει την ντρίπλα, αφού πρώτα έχει περάσει την μπάλα ανάμεσα από τα πόδια του.

Αλλά αρκούσαν δύο φάσεις για να μας θυμίσει ότι στο μπάσκετμπολ δεν παίζουν σημασία ούτε τα χρόνια, ούτε τα κιλά. Αν η ΑΕΚ καταφέρει να μην μετατραπεί σε μία ομάδα που παίζει για τον Λάνγκφορντ, αλλά σε μία ομάδα που παίζει μαζί με τον Λάνγκφορντ, η προσθήκη του μόνο θετική μπορεί να είναι για τη συνέχεια.

Ο Κούρο Σεγκούρα δεν κάνει κάτι διαφορετικό απ' όσα έκανε ο Στέφανος Δέδας. Όταν η ΑΕΚ βρει ρυθμό, μπορεί να τον συνδυάσει με την άμυνά της και να φτάσει σε σημαντικές νίκες. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να αποφύγει τα νεκρά διαστήματα ή τα κακά ματς.

Είναι λογικό για μία ομάδα που έχει συνεχώς απουσίες να μην μπορεί να βρίσκει πάντα τον τρόπο να κερδίζει. Τουλάχιστον η ΑΕΚ έχει ανακαλύψει πως μπορεί να ασπαστεί τα προβλήματά της. Και να δημιουργήσει πάνω σε αυτά.

Ακόμη, από την αρχή της σεζόν, η ΑΕΚ δεν έχει αγωνιστεί με πλήρες ρόστερ. Αν θα το κάνει στα playoffs; Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει. Το μόνο σίγουρο είναι πως ό,τι και αν συμβεί στην post season, η ΑΕΚ θα βρει έναν τρόπο να επιβιώσει. Ή να πέσει μαχόμενη.

Υ.Γ.: Το πρόβλημα για την ΑΕΚ δεν είναι η απουσία του Ίαν Χάμερ ή του Έρικ Γκρίφιν, αλλά αυτή του κόσμου από το κλειστό των Άνω Λιοσίων. Η εικόνα με το Λαύριο ήταν αποκαρδιωτική. Και ακολουθεί ο Ηρακλής τη Μεγάλη Τετάρτη.