Ο Άρης έφτιαξε κάτι καινούργιο και εξόχως αθλητικό

• Ο ρόλος του Τολιόπουλου
• Περιμένει πιο ώριμο Νετζήπογλου
• Το στοίχημα του Καββαδά

Ρίχνοντας μια ματιά στη φετινή μεθοδολογία στη δημιουργία ομάδας γίνεται αντιληπτό ότι διαφέρει από την αντίστοιχη της περασμένης σεζόν. Αυτή τη φορά ο Άρης δεν βούτηξε στο πηγάδι των νεοσύλλεκτων και φρέσκων απόφοιτων των αμερικανικών πανεπιστημίων αλλά έδειξε την πρόθεση επένδυσης και στην εμπειρία, ενισχύοντας παράλληλα το ελληνικό στοιχείο στο οποίο υστερούσε στη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς. Δεν άλλαξαν τα κριτήρια των επιλογών. Νέοι, ωραίοι, πλούσιοι σε αγωνιστική φιλοδοξία με κύριο χαρακτηριστικό την ενέργεια στο παιχνίδι τους, ικανοί να ανταποκριθούν στο τακτικό πλάνο το οποίο προβλέπει αδιάκοπο τρέξιμο στο παρκέ με την εφαρμογή σύνθετων αμυνών ζώνης οι οποίοι εμπεριέχουν μεν ρίσκο αλλά μπερδεύουν τον αντίπαλο.

Σε μεγάλο βαθμό, πολλά θα εξαρτηθούν από το αν θα τελεστεί ένας γάμος. Η αγγελία ήδη βρίσκεται στις σελίδες των εφημερίδων και αφορά ένα πάντρεμα με κουμπάρο τον Γιάννη Καστρίτη και εκλεκτούς τους Τζέι Ντι Νότε-Τζος Χάγκινς. Ο πρώτος αναμένεται τα μεσάνυχτα της Δευτέρας (22/8) στη Θεσσαλονίκης. Εκρηκτικός combo guard, με ανώτερη συστατική επιστολή από τον Άντονι Κάουαν Τζούνιορ ο οποίος αρέσκεται να αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτό έκανε στο Άρκανσο. Είναι διαφορετικό και το background τους καθώς ο μεν Άντονι Κάουαν μεγάλωσε σε περιβάλλον γεμάτο ασφάλεια και οικογενειακή θαλπωρή, ο δε Νότε μεγάλωσε μόνο με τη μητέρα του η οποία μάλιστα είχε μπλεξίματα με τον Νόμο.

Αφήνοντας κατά μέρος τα προσωπικά και εστιάζοντας στα μπασκετικά, ο Νότε θέλει την μπάλα στα χέρια του. Το ίδιο ισχύει και για τον Χάγκινς. Και οι δύο δεν είναι από τους πλέον «κοντρολαρισμένους» παίκτες που θα συναντήσει κανείς. Έχουν τα ξεσπάσματά τους, συνηθίζουν να αιφνιδιάζουν, αλλά είναι απαραίτητο να βρουν χημεία. Ο Νότε είναι πιο διεισδυτικός και θα χρειαστεί να σουτάρει καλύτερα από το 29.7% που είχε πέρυσι από μακρινή απόσταση. Αν φτάσει στο 41% που είχε ο Χάγκινς στη διάρκεια της περασμένης σεζόν, ο Καστρίτης θα τρίβει τα χέρια του.

Ο ρόλος του Τολιόπουλου

Ο 26χρονος γκαρντ προέρχεται από κακή σεζόν καθώς περιορίστηκε σε μερικά ξεσπάσματα αλλά η άποψη του Γιάννη Καστρίτη είναι σταθερή και αδιαπραγμάτευτη. Η σεζόν που προηγήθηκε δεν είναι αντιπροσωπευτική της ικανότητάς του στο σουτ όπου περιορίστηκε στο 31.9% έξω από το 6.75. Υπολογίζεται να είναι ο τρίτος χειριστής πίσω από τους Χάγκινς, Νότε αλλά περισσότερο θα ανεβαίνει στο «2» στα κοντά σχήμα που είναι δεδομένο ότι θα παίξει η ομάδα του. Επιστρέφοντας στον Άρη, ο Βασίλης Τολιόπουλος έβαλε στοίχημα καριέρας. Εφόσον ανταποκριθεί στις τακτικές απαιτήσεις του προπονητικού επιτελείου στο τέλος της ερχόμενης σεζόν θα είναι έτοιμος για το βήμα παραπάνω. Είναι αναγκαία η βελτίωση της αμυντικής συμπεριφοράς του γιατί σ’ αυτόν τον τομέα θα στηριχθεί (και) φέτος ο Άρης.

Βάζοντας κάτω τα νούμερα των τριών χειριστών, καταλήγει κανείς ότι στη χειρότερη περίπτωση οι τελικές πάσες θα ξεπεράσουν τις δέκα ανά αγώνα. Πέρυσι ο Χάγκινς είχε 4.3, ο Νότε ήταν στις 3.7 και ο Τολιόπουλος στις 2.3. Θα πρέπει να τις αυξήσουν.

Περιμένει πιο ώριμο Νετζήπογλου

Ουσιαστικά, η περσινή χρονιά ήταν η παρθενική (επαγγελματικά) του Όμηρου Νετζήπογλου. Στη σύγχρονη ιστορία του Άρη, κανείς άλλος 20χρονος δεν πήρε τόσο χρόνο συμμετοχής αλλά και πρωταγωνιστικό ρόλο στην πρώτη του σεζόν και αυτή η απόφαση ήταν σωστή. Ακόμη και ο Σάσα Βεζένκοφ (στην πρώτη χρονιά του, 2012-13) άρχισε να παίζει μετά από έναν τραυματισμό συμπαίκτη του σε εκτός έδρας παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ. Στη δε δεύτερη χρονιά (2013-14) υπήρχε το ban, η απαγόρευση προσθήκης ξένων παικτών και ο χρόνος του διπλασιάστηκε ενώ στην 3η πράγματι η ομάδα χτίστηκε πάνω του.

Μετά την περσινή καλή σεζόν του, φέτος η απαίτηση από τον Νετζήπογλου θα είναι μεγαλύτερη και θα αφορά όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού. Από την άμυνα, τη δημιουργία έως και την αποτελεσματικότητα στο σουτ. Πέρυσι ήταν στο παρκέ περί των 20 λεπτών ανά αγώνα κι αυτό δεν θα αλλάξει. Ο Άρης αντιμετωπίζει τον 20χρονο ως περιουσιακό στοιχείο και το αποδεικνύει μέσα από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί. Σύντομα θα κατατεθεί και πρόταση επέκτασης του συμβολαίου του το οποίο λήγει το ερχόμενο καλοκαίρι.

Γιάννης Σιδηροηλίας και Σταύρος Σχίζας προβλέπεται να έχουν υποστηρικτικό ρόλο στις θέσεις «2» και «3» καθώς θα αποκτηθεί κι ένας Αμερικανός φόργουορντ. Και οι δύο ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς στο συντριπτικό μέρος της χρονιάς και αντιλαμβάνονται ότι φέτος θα πρέπει να στείλουν μηνύματα επιστροφής. Ειδικά ο πρώτος ο οποίος προέρχεται από τα σπλάχνα του συλλόγου. Το ιδανικό σενάριο, για τον Αμερικανό, είναι να κλειστεί συμφωνία με παίκτη ο οποίος – έστω για λίγα λεπτά – θα μπορεί να ανεβαίνει και στο «4» γιατί εκεί βρίσκεται ολομόναχος ο Νοά Χόρκλερ.

Το στοίχημα του Καββαδά

Αναμφίβολα πρόκειται για την πιο ηχηρή μεταγραφική κίνηση των «κίτρινων». Καστρίτης και Καββαδάς θα έχουν πάντα εκείνη τη χρονιά (2015-16). Λόγω του περιορισμένου ρόλου του στην περσινή σεζόν στον Παναθηναϊκό, κυριαρχεί η αίσθηση ότι ο 31χρονος σέντερ προέρχεται από άδεια χρονιά. Κι όμως, έπαιξε 31 παιχνίδια εκ των οποίων στα 11 στην Euroleague και συνολικά 260 αγωνιστικά λεπτά. Η απόκτησή του στοιχειοθετεί στοίχημα το οποίο πρωτίστως θα κρίνει ο ίδιος και δευτερευόντως οι παίκτες που θα τον πλαισιώσουν. Ο Σέβεζ Γκούντγουιν προστέθηκε γιατί σφύζει από αθλητικότητα και μπορεί να καλύψει τις πιο αργές κινήσεις του Έλληνα σέντερ. Είναι το δεύτερο κολεγιόπαιδο που έβαλε ο Άρης στις μηχανές του. Ξεκάθαρα πρόκειται για παίκτη ρακέτας ο οποίος στη συνολική πανεπιστημιακή καριέρα του επιχείρησε μόλις τρία σουτ έξω από τη γραμμή του τρίποντου. Οι δικές του ευθύνες είναι κυρίως αμυντικές στις σύνθετες άμυνες ζώνης με αλλαγές που θα (ξανά)παίξει ο Άρης.

Πέρυσι τις έβαλε στο πινάκιό του στις αρχές του χειμώνα, φέτος όμως αυτό θα γίνει νωρίτερα. Γι’ αυτόν τον λόγο θα δώσει περισσότερα φιλικά παιχνίδια σε σχέση με πέρυσι. Πριν δηλαδή επιβιβαστεί στο πούλμαν με προορισμό τη Βουλγαρία για την προκριματική φάση του FIBA Europe Cup θα έχει παίξει τουλάχιστον οκτώ φιλικά παιχνίδια.
Το πλάνο περιλαμβάνει την προσθήκη ενός ακόμη παίκτη στις θέσεις «4-5». Η αλήθεια είναι ότι μοιάζει απαραίτητο να «ακουμπάει» περισσότερο στη θέση του πάουερ φόργουορντ γιατί εκεί είναι ολομόναχος ο Νοά Χόρκλερ. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να μπαίνει και λίγο στο «5».

Ο Γιάννης Καστρίτης είναι μεταξύ δύο παικτών. Ενός 24χρονου ο οποίος ολοκλήρωσε φέτος το μπασκετικό πρόγραμμα σε καλό πανεπιστήμιο κι ενός 26χρονου με θητεία ενός έτους στην Ευρώπη. Η περίπτωση του δεύτερου δείχνει πιο ταιριαστή στις αμυντικές προσεγγίσεις, πλεονεκτεί σημαντικά στον τομέα της αθλητικότητας, μπορεί να παίξει άμυνα από τον «1» έως και το «5» και στην επίθεση δεν είναι από τους παίκτες που θα απαιτήσουν «μπάλες» αλλά θα αρπάξουν αυτές που θα βρουν στην εξέλιξη του αγώνα. Γι’ αυτούς τους λόγους ο Καστρίτης δείχνει να καταλήγει στην περίπτωσή του.

*Οι φωτογραφίες αναρτήθηκαν στον επίσημο λογαριασμό της ΚΑΕ Άρης στο Facebook