Παναθηναϊκός: Αν χρειαζόταν ο Γουόλτερς για να κερδίσει τον Άρη, τότε κλάφτα Χαράλαμπε

• Και ο Άρης... οκτώ παίκτες άλλαξε
• Μην αρχίσει ο ψυχολογικός... κατήφορος

Το να μην κερδίσει ο Παναθηναϊκός τον πολύ έτοιμο και φορμαρισμένο (όπως είδαμε και στη Βαρκελώνη) Ολυμπιακό, ήταν λογικό να συμβεί. Όπως ήταν λογική και η ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης στην πρεμιέρα της Euroleague στο ΟΑΚΑ. Και μάλιστα ήταν ένα ματς το οποίο οι «πράσινοι» το πάλεψαν και λίγο έλειψε να το πάρουν κιόλας. Με την άμυνα; Με την άμυνα. Άλλωστε ομάδες οι οποίες είναι άκρως ποιοτικές στην επίθεση, πρώτος στόχος (πρέπει να) είναι ο περιορισμός τους.

Ο Παναθηναϊκός το κατάφερε και στα δύο δύσκολα ματς που έδωσε στο ξεκίνημα της σεζόν. Και φυσικά υπήρχε η (άκρως λογική βάσει «στησίματος» του ρόστερ και του τρόπου λειτουργίας) δικαιολογία της απουσίας του Νέιτ Γουόλτερς. Αν θα έκανε κάτι παραπάνω ο Παναθηναϊκός στην περίπτωση που έπαιζε σε αυτά τα ματς; Μπορεί. Μπορεί και όχι. Αυτό κανείς δεν το ξέρει και κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά.

Ο Ντέγιαν Ράντονιτς σχολίασε την απουσία του Αμερικανού λέγοντας ότι είναι δύσκολο για μια ομάδα να δουλέψει με έναν ποιντ γκαρντ. Σωστό και απολύτως σεβαστό. Όμως επιμένω. Για τον Άρη δεν χρειαζόταν ο Γουόλτερς. Εδώ τη Ρεάλ δεν πήγε να κερδίσει ο Παναθηναϊκός χωρίς τον 31χρονο παίκτη; Τόσο απαραίτητος ήταν στο Αλεξάνδρειο; Ε, όχι...

• Άρης - Παναθηναϊκός: Δεύτερη σερί χρονιά που οι «κίτρινοι» κερδίζουν το «τριφύλλι» στην πρεμιέρα (vids)

Παρόλα αυτά (και με όλον τον σεβασμό στους Θεσσαλονικείς και στην προσπάθεια που θέλουν να κάνουν και τη φετινή σεζόν) απέναντι στον Άρη δεν χρειαζόταν κανένας Γουόλτερς για να έφτανε ο Παναθηναϊκός στην τελική επικράτηση. Ε, σοβαροί να είμαστε. Πολλές φορές έχω αναφέρει (γιατί έτσι... είναι) ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μπόλικο χρόνο προκειμένου να «δέσει» και να γίνει ομάδα. Όμως είναι διαφορετικό να θέλει χρόνο για να είναι ανταγωνιστικός στην Euroleague και διαφορετικό για να νικήσει ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας οι οποίες -στην τελική- φτιάχτηκαν με τη σειρά τους από το «μηδέν».

Και ο Άρης... οκτώ παίκτες άλλαξε

Ο Παναθηναϊκός άλλαξε 9 παίκτες. Ο Άρης άλλαξε 8 παίκτες. Τι; Δεν ισχύει το ίδιο για εκείνους; Ουρανοκατέβατη ήρθε η «χημεία» μεταξύ τους; Γιατί είδαμε στο ματς του «Nick Galis Hall» μια ομάδα να έχει πλάνο στο παιχνίδι της, να παίζει «ζώνη» έχοντας εγκλωβίσει τους «πράσινους», να έχει υπομονή ακόμα και όταν οι «πράσινοι» επέστρεψαν από το -15, μια ομάδα που είχε πιστέψει ότι μπορούσε να κάνει τη ζημιά.

• Παναθηναϊκός: Μόνο πέντε πόντους στο β' δεκάλεπτο , 0/11 τρίποντα και 12 λάθη στο ημίχρονο

Από την άλλη υπήρχε ο Παναθηναϊκός που είχε μείνει στην προσπάθεια της περασμένης Πέμπτης (6/10) κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Σαν να μην είχε περάσει ούτε μια... μέρα από πέρυσι. Πλάκα-πλάκα πάει να δημιουργηθεί μια περίεργη παράδοση και στον Άρη θα ζητάνε τον Παναθηναϊκό στις πρεμιέρες της Basket League. Οι «πράσινοι» ήταν... αλλού για αλλού. Χωρίς αρχή μέση και τέλος. Εδώ που τα λέμε χρειάζεται τεράστια... προσπάθεια να πετύχει μια ομάδα μόλις πέντε πόντους σε μια περίοδο έχοντας 1/10 σουτ, 3/6 βολές και 8 λάθη! Ναι, αυτά ήταν τα στατιστικά των «πρασίνων» στο δεύτερο δεκάλεπτο.

Και πώς γύρισε το ματς ; Όταν άρχισαν να μπαίνουν τα τρίποντα. Παρά φύσιν οι αριθμοί του πρώτου ημιχρόνου (0/12τρ.), παρά φύσιν και τα 7/10 τρίποντα στην 3η περίοδο. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται σταθερότητα στο παιχνίδι του και συγκεκριμένο πλάνο. Και γρήγορα. Προτού αρχίσει (ψυχολογική) κατηφόρα χωρίς γυρισμό... Τυχαίο ότι όταν πάνε οι παίκτες των «πρασίνων» στη γραμμή των βολών... τρέμει το φυλλοκάρδι όλων; Ειδικά ο Γουίλιαμς. Στα τέσσερα επίσημα ματς ο Παναθηναϊκός έχει 58% στις βολές με συνολικά 53/90! Αν συνυπολογίσουμε και τα τρίποντα όπου σε αυτά τα παιχνίδια (σ.σ. με Κολοσσό, Ολυμπιακό, Ρεάλ και Άρη) έχει 29% με 30/101 σουτ έξω από τα 6.75 μέτρα, εύκολα καταλαβαίνει κανείς το μεγάλο πρόβλημα στο σουτ.

Μην αρχίσει ο ψυχολογικός... κατήφορος

Ε, δεν χρειάζονται 2-3 μήνες προπονήσεων για να γίνουν τα στοιχειώδη από μια ομάδα. Και ειδικά από μια ομάδα που -στην θεωρία τουλάχιστον- θα είναι καλύτερη από πέρυσι. Δεν λέω. Μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι. Όμως όπως έχω αναφέρει και άλλες φορές, ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να «γεμίζει» με νίκες το «σακούλι» του ακόμη και αν δεν παίζει καλά. Γιατί μετά θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Βέβαια είναι διαφορετικό το «δεν παίζω καλά» και διαφορετικό το «δεν παίζω τίποτα». Γιατί οι «πράσινοι» δεν έπαιξαν... τίποτα στο «Nick Galis Hall». Θα έλεγα ακριβώς το ίδιο ακόμα και αν είχε νικήσει. Όμως στη νίκη θα είχε το 1-0 στην Basket League. Τώρα ούτε έπαιξε καλά, αλλά βρέθηκε και στο 0-1.

• Ράντονιτς: «Η ομάδα χρειάζεται χρόνο»

Και εδώ που τα λέμε υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός θα κινδυνεύσει με ήττα σε κάποιο άλλο ματς πλην των ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Όμως συμβαίνει το ίδιο και με τον Παναθηναϊκό; Αν συνεχίσει έτσι, εγγυάται κανείς ότι θα πάει... τρένο έως το τέλος ελπίζοντας σε νίκη (ή νίκες) στα παιχνίδια με τον «αιώνιο» αντίπαλο; Μπορεί να προτρέχω και αύριο -μεθαύριο ο Παναθηναϊκός να παίζει στον αυτόματο πιλότο. Όμως αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι «πράσινοι» έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν. Και δεν θα είναι καθόλου εύκολος.

Από αύριο κιόλας θα πρέπει να αλλάξουν δραματικά τα πράγματα. Η δουλειά να γίνει ακόμα πιο εντατική! Άκουσα και διάβασα να γίνεται λόγος για «ντροπή» επειδή ο Παναθηναϊκός έχασε από τον Άρη. Όχι. Καμία ήττα δεν είναι ντροπή. Είναι μέρος του προγράμματος. Μόνο που στο «τριφύλλι» εγκυμονεί ο κίνδυνος να... έρθει η κάτω βόλτα αν δεν «ανέβουν» ψυχολογικά μέσα στην ομάδα.

Τέσσερα επίσημα ματς, τρεις ήττες. Και έρχεται και δύσκολη έξοδος στο Βελιγράδι κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα. Και δεν πιστεύω ότι θα υποδεχτούν τον Ράντονιτς με ανοικτές τις αγκάλες μετά την απόφασή του να αποχωρήσει από την ομάδα προκειμένου να αναλάβει τον Παναθηναϊκό.