Παναθηναϊκός: Παικταράς ο Μπέικον, αλλά ο Ράντονιτς έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση

• Πολύ απλά δεν... ρισκάρεις
• Ο Μαντζούκας και οι ελληνικές πεντάδες
• Άσχημη η εικόνα στις εξέδρες

Εδώ και μερικές ημέρες ο Ντουέιν Μπέικον έβαλε «φωτιά» στους φίλους του Παναθηναϊκού. Μία τα «τριφυλλάκια» στα stories του στο Instagram. Την άλλη να φωνάζει ρυθμικά «Πάνα-Πάνα-Πάνα» σε live του στην ίδια πλατφόρμα στα social media. Ε, ήρθε και η δήλωση του ότι θέλει να παίξει στους «πράσινους» (την οποία ο ίδιος διέψευσε μέσω των social media) και ήρθε και έδεσε το γλυκό. Αυτό ήταν. Πλήρης ξεσηκωμός στις τάξεις των φιλάθλων.

Θα πει κάποιος, «αδίκως έγινε τόσος ντόρος»; Με μια πρώτη ανάγνωση, φυσικά και όχι. Μιλάμε για πραγματικό παικταρά. Top class. Από το πρώτο ράφι της Euroleague. Παίκτη που μπορεί κάλλιστα να έχει μεγάλο ρόλο και σε ομάδα του ΝΒΑ. Δεν θα έκανε για τον Παναθηναϊκό που ψάχνει ουσία και ποιότητα ύστερα από δύο χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στην Euroleague; Μόνο κάποιος που δεν έχει... σώας τας φρένας του θα πίστευε κάτι τέτοιο. Ο Μπέικον μπορεί να ανεβάσει επίπεδο οποιαδήποτε ομάδα. Όμως είναι και αρκετό; Μήπως υπάρχουν και άλλα πράγματα τα οποία ψάχνουν ενδελεχώς όλες οι ομάδες και για όλους τους παίκτες;

Πολύ απλά δεν... ρισκάρεις

Θεωρώ ότι ο Ντέγιαν Ράντονιτς έδωσε μια απάντηση με την οποία έβαλε τα πράγματα στην θέση τους. Από εκεί και πέρα παίζει ρόλο πώς θα δει κάποιος το ποτήρι. Μισοάδειο ή μισογεμάτο. Ο Μαυροβούνιος προπονητής είπε ότι αφενός ψάχνει παίκτη που να παίζει στο «τέσσερα» και αφετέρου να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά του Μπέικον. Και το πιο σημαντικό; Ότι κάθε φορά που ετοιμάζονται να αποκτήσουν κάποιον παίκτη ψάχνουν τα πάντα για εκείνον, ενώ εξέφρασε την (λογική) απορία του που παραμένει ακόμα free agent. Ε, δεν είναι περίεργο; Ένας παίκτης που έκανε πάταγο στην περσινή Euroleague να παραμένει ελεύθερος στα μέσα του Οκτωβρίου; Στην τελική ο ίδιος ο Ράντονιτς δεν θέλει να είναι πετυχημένος στον Παναθηναϊκό; Θα είχε στην πόρτα του ΟΑΚΑ έναν τέτοιον υπερπαίκτη και δεν του άνοιγε καν; Ας σκεφτούμε και λίγο out of the box...

Και εγώ θα ήθελα να δω αυτόν τον υπερπαίκτη να αγωνίζεται στην Ελλάδα. Όπως και πολύ κόσμος. Όμως είναι αρκετές οι (δεδομένες και αναμφισβήτητες) αγωνιστικές του αρετές; Too good to be true που λένε και στο... χωριό του Μπέικον, στη Λέικλαντ της Φλόριντα. Βλέποντας και την διάψευσή του, αλλά να βγαίνει στη δημοσιότητα η καταφατική του απάντηση αναφορικά με το αν θα ήθελε να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό, εύκολα μπορεί να πει κάποιος «μακριά και αγαπημένοι». Ξαναλέω. ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πει τίποτα για το αγωνιστικό κομμάτι. Ο άνθρωπος είναι μπασκετικό υπερόπλο. Αξίζει όμως το ρίσκο;

• Ράντονιτς για Μπέικον: «Έχει διαφορετικό προφίλ από τον παίκτη που ψάχνουμε»

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός πραγματικά έχει ανάγκη έναν παίκτη ο οποίος να παίζει στο «τέσσερα» (και θα συμπληρώσω εγώ λέγοντας να είναι περισσότερο «τέσσερα-πέντε» και λιγότερο «τέσσερα-τρία») και να μπορεί να «κουμπώνει» καλά μέσα στο σύνολο. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι «όλοι οι καλοί χωράνε» και θα συμφωνήσω απολύτως. Όμως για φανταστείτε μια ομάδα με Γκριγκόνις, Πονίτκα, Μπέικον οι οποίοι -ουσιαστικά- παίζουν στις ίδιες θέσεις; Και αντε και ο Μπέικον μπορεί να «πατήσει» στο «τέσσερα» όπως είχε κάνει στα περσινά playoffs μεταξύ Ολυμπιακού και Μονακό. Θεωρείτε ότι θα «λειτουργούσε» καλά; Δεν θα διαταράσσονταν οι ισορροπίες ώστε να λειτουργεί αρμονικά ένα σύνολο; Επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου γιατί υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή σε αυτές τις ισορροπίες. Και δεν θέλει και... πολύ να χαλάσουν. Και στην παρούσα φάση το ζήτημα των «πρασίνων» αφορά το σύνολο και το πώς θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να γίνει ομάδα. Γιατί ακόμα δεν είναι. Και χρειάζεται δουλειά...

Μπέικον μας... τελείωσε. Όχι ότι υπήρχε και θέμα. Μοναδική εξαίρεση τον περασμένο Ιούνιο, όταν και οι «πράσινοι» είχαν ασχοληθεί και είχαν ψάξει την περίπτωσή του. Έκτοτε την «έκλεισαν» και δεν την άνοιξαν ποτέ άλλοτε. Κάτι που ισχύει και για πολλές ακόμα ομάδες της Euroleague. Εσείς τι λέτε; Αν τον ήθελαν από την πρώτη ταχύτητα της διοργάνωσης, δεν θα τον είχαν αποκτήσει; Δεν υπάρχουν «πορτοφόλια» για να ικανοποιήσουν τις (λογικές βάσει της περσινής σεζόν) μεγάλες του απαιτήσεις; Οπότε οι «πράσινοι» θα εξετάσουν άμεσα τις διαθέσιμες περιπτώσεις (σ.σ. πράγματι ο Λέιμαν απασχόλησε τον περασμένο Αυγουστο και θα απασχολήσει ξανά) καθώς αναζητείται άμεσα ένας ακόμα παίκτης με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Από εκεί και πέρα και όσον αφορά το ματς με το Λαύριο, ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη μία εύκολη νίκη. Είχε ανάγκη να «παράξει» μπάσκετ. Μπορεί να υπήρχε μεγάλη διαφορά δυναμικότητας, μπορεί να χρειάστηκε να περάσουν 23 λεπτά μέχρι να «ξεμπουκώσουν» οι «πράσινοι» αλλά στο τέλος η διαφορά έφτασε και στο +30 με 91 πόντους στην επίθεση και μόλις 61 στην άμυνα.

Ο Μαντζούκας και οι ελληνικές πεντάδες

Βέβαια εκείνο που κρατάει περισσότερο ο Ράντονιτς από αυτό το παιχνίδι αφορά την παρουσία των Ελλήνων παικτών. Αν και στα ματς της Euroleague δεν έχουν βρει χώρο και χρόνο συμμετοχής, στα παιχνίδια της Basket League αναμένεται να έχουν σημαντικό ρόλο. Και φάνηκε. Πέτυχαν τους 56 από τους 93 πόντους του Παναθηναϊκού έχοντας 8/13 δίποντα, 10/21 τρίποντα και 12/13 βολές!

Φυσικά εκείνος που έκλεψε (ίσως λίγο περισσότερο) την παράσταση είναι ο Λευτέρης Μαντζούκας. Δεν είναι τόσο οι 14 πόντοι σε 18 λεπτά συμμετοχής. Είναι η αυτοπεποίθηση που σούταρε. Έπαιρνε την μπάλα στα «φτερά» και όλοι στο ΟΑΚΑ περίμενε το σουτ. Σαν να ήξεραν ότι οι πιθανότητες να ευστοχήσει είναι περισσότερες από αυτές της αστοχίας. Και είναι κάτι που έχει κατακτήσει ο ίδιος ο 19χρονος φόργουορντ. Ναι μεν έχει όλο το μέλλον μπροστά του, αλλά μόνο και μόνο το γεγονός ότι θα «εκτελέσει» χωρίς να το σκεφτεί έχοντας σκορπίσει «σιγουριά» για την ευστοχία του, φτάνει και περισσεύει.

Αν πρέπει να πάρει περισσότερο χρόνο στην Euroleague; Προσωπικά ναι. Το πιστεύω. Πρέπει να «βουτήξει» στα πιο βαθιά νερά. Ειδικά από τη στιγμή που χρειάζεται «σκορ» και «αξιόπιστο σουτ» από τη συγκεκριμένη θέση. Βέβαια όσα ξέρει ο προπονητής δεν τα γνωρίζει κανείς εξ ημών οπότε μένω στο «trust the process» που «δουλεύει» μέσα στις προπονήσεις.

Επίσης ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης είχε ανάγκη ένα καλό ματς για την αυτοπεποίθησή του. Σε γενικές γραμμές είχε το «εύκολο λάθος» στα πρώτα ματς και σίγουρα ένα καλό παιχνίδι θα τον βοηθήσει πολύ και στο πνευματικό κομμάτι. Έπαιξε καλά, στάθηκε καλά, πήρε προσπάθειες και έδειξε να «πατάει» καλύτερα. Υπήρξαν στιγμές που ο Ράντονιτς εμπιστεύτηκε ελληνικές πεντάδες. Και αυτό το ελληνικό χρώμα έδωσε επιπλέον ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο ματς έχοντας βρεθεί ταυτόχρονα στο παρκέ οι Γ. Καλαϊτζάκης, Π. Καλαϊτζάκης, Μποχωρίδης Μαντζούκας και Παπαγιάννης όπως επίσης και οι Γ. Καλαϊτζάκης, Π. Καλαϊτζάκης, Χουγκάζ, Μαντζούκας και Σαμοντούροβ. Ωραία εικόνα. Με μέλλον.

Άσχημη η εικόνα στις εξέδρες

Η εικόνα που δεν ήταν ωραία είχε να κάνει με τις εξέδρες. Λιγοστοί οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού. Δεν ξεπερνούσαν τους 2.000. Και μάλιστα ύστερα από ένα μεγάλο «διπλό» στην Euroleague κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα. Και το ματς σε «καλή» ώρα. Χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα παιχνίδι της ποδοσφαιρικής ομάδας. Και με μειωμένες τιμές κατά το ήμισυ στα εισιτήρια για τους ανήλικους. Ομολογώ ότι μετά την εκτός έδρας νίκη στο Βελιγράδι περίμενα να δω περισσότερο κόσμο στο ΟΑΚΑ. Και ας ήταν ένα (θεωρητικά πάντα) εύκολο ματς.

• Παναθηναϊκός - Λαύριο: Λαχτάρα με Γκριγκόνις (vid)

Άλλωστε οι παίκτες είναι εκείνοι που θα πάρουν ψυχολογία αν βλέπουν την στήριξη του κόσμου ώστε να τους βοηθήσει στη συνέχεια. Θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί περισσότεροι φίλοι της ομάδας σε αυτό το ματς. Ξαναλέω. Το επέτρεπαν και οι συγκυρίες. Δηλαδή πρέπει να έρθει ο NBAer των 15-20 πόντων για να συμβεί κάτι τέτοιο; Εμένα ως παρατηρητής από τα δημοσιογραφικά θεωρεία δεν μου άρεσε αυτή εικόνα. Η λογική λέει ότι η πιθανότητα της νίκης στο Βερολίνο (19/10) απέναντι στην φορμαρισμένη Άλμπα θα σημάνει και συναγερμό ενόψει του δεύτερου αγώνα της διαβολοβδομάδας κόντρα στη Μονακό (21/10). Να σημάνει και στο ενδεχόμενο της ήττας. Η χρονιά είναι μεγάλη. Και είμαστε ακόμα στην αρχή.

Μιας και ανέφερα την διπλή αγωνιστική. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να «χτίσει» ένα καλό momentum και να αρχίζει να στέκεται πιο δυνατά στα πόδια του. Αυτά τα ματς δίνουν τη δυνατότητα να εξαργυρώσει το «διπλό» επί του Ερυθρού Αστέρα. Όχι ότι θα ειναι εύκολο. Η Άλμπα πήγε και κέρδισε την Αρμάνι μέσα στο Μιλάνο. Δείγμα και του πόσο δύσκολο θα είναι το εργο των παικτών των Ράντονιτς, ειδικά εάν δεν παίξει (που η λογική λέει ότι δεν θα παίξει) ο Γουόλτερς. Μιλάμε για μια ομάδα με την καλύτερη στατιστική απεικόνιση ύστερα από τις δύο πρώτες αγωνιστικές της Euroleague, καθώς είναι πρώτη στο Rating, δεύτερη στην επίθεση και πρώτη σε ριμπάουντ και ασίστ!