Ο Άρης δείχνει να δικαιώνεται για το πλάνο του, όχι γιατί κέρδισε την ΑΕΚ

• Η έκρηξη του Γκούντγουιν και η εμπιστοσύνη στον Χόρκλερ
• Ο Φίλλιος κέρδισε τον χρόνο του

Στην αφετηρία του φετινού αγωνιστικού μαραθωνίου έγραψα για τη σημασία του παντρέματος των χαρακτηριστικών του Τζος Χάγκινς με τον Τζέι Ντι Νότε ως το σημείο-κλειδί στην πορεία του φετινού Άρη. Οι εμφανίσεις των δύο Αμερικανών στα φιλικά παιχνίδια διατήρησαν την αμφιβολία για την ανταπόκριση του πρώτου σε ρόλο δημιουργού, αντιθέτως ενίσχυσαν ότι ο δεύτερος είναι εκτελεστής. Για πολλοστή φορά αποδείχθηκε όμως ο παραπλανητικός ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν τα φιλικά προετοιμασίας γιατί υπάρχουν φορές που δεν λένε την αλήθεια. Φάνηκε και στη χθεσινή νίκη επί της ΑΕΚ.

Θαρρώ ότι ούτε ο «στρατηγός» - ο θρυλικός Γκάρι Γκράντ που πέρασε από τον Άρη τη σεζόν 1998-99 – δεν άρχισε το πρωτάθλημα με 39 τελικές πάσες σε τέσσερα παιχνίδια. Ο Γκραντ γκρίνιαζε συνεχώς στον «Μίσα» (σ. σ. Μιχαήλ Μιχαίλοφ, τον Ρώσο σέντερ που είχε ο Άρης εκείνη τη σεζόν) ότι δεν τελείωνε τις φάσεις, ακόμη και σ’ εκείνο το παιχνίδι με την Πλάνια Λουλέα (πρεμιέρα Σαπόρτα Καπ) στο Nick Galis Hall όπου ο Ρώσος τελείωσε το παιχνίδι με απόλυτη ευστοχία στα σουτ εντός παιδιάς. Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των καλαθιών του ήταν καρφώματα. Ένας άλλος εξαιρετικός πασέρ, ο Σμούς Πάρκερ, είχε μοιράσει 13 ασίστ σε αγώνα απέναντι στον Απόλλωνα Πατρών, αλλά δεν βρήκε άλλο παιχνίδι με διψήφιο αριθμό τελικών πασών.

Υπογράφοντας τον Τζος Χάγκινς ο Γιάννης Καστρίτης γνώριζε εκ των προτέρων ότι αναλάμβανε μεγάλο ρίσκο γιατί στην καριέρα του (επαγγελματική και κολεγιακή) ο Αμερικανός συνήθιζε να δημιουργεί για τον εαυτό του παρά να φτιάχνει για τους συμπαίκτες του. Ως παίκτης του Ηρακλή, δύο φορές έδωσε από οκτώ ασίστ και ως αντίστοιχος του Περιστερίου είχε εννιά ασίστ στον αγώνα με τη Λάρισα. Με τη φανέλα του Άρη, ήδη συνέτριψε το ατομικό ρεκόρ του με τις 13 που έδωσε στον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Μέχρι στιγμής στη σεζόν έχει 11.7 πόντους και 9.75 τελικές πάσες ανά παιχνίδι. Καταπληκτικό ή μάλλον ασύλληπτο ακόμη και για έναν φύσει αισιόδοξο άνθρωπο όπως είναι ο προπονητής του.

Το πιο εντυπωσιακό με τον Χάγκινς είναι ότι παίζει για το «τακίμι» του, που λέμε και στη Θεσσαλονίκη, τον Τζέι Ντι Νότε. Ο Αμερικανός έχει προλάβει να κάνει 21 λάθη, σουτάρει με 30.7% (16/52 σουτ) και στο σύστημα αξιολόγησης μετά βίας έχει συγκεντρώσει 13 βαθμούς καθώς οι περισσότερες αποφάσεις του είναι λανθασμένες. Κι όμως, ο Άρης έχει καταφέρει να απορροφήσει το κακό ξεκίνημα του 24χρονου ρούκι τον οποίον στηρίζει με… χέρια και πόδια ο Καστρίτης γιατί πιστεύει ότι μόλις αντιληφθεί το ευρωπαϊκό στιλ παιχνιδιού θα εξελιχθεί σ’ έναν από τους καλύτερους γκαρντ της Basketleague.

Η έκρηξη του Γκούντγουιν και η εμπιστοσύνη στον Χόρκλερ

Αυτός που έχει σπάσει τα κοντέρ είναι ο Τσέβες Γκούντγουιν ο οποίος δεν εμφανίζεται απλά καλύτερος σε σχέση με τα φιλικά προετοιμασίας αλλά πρόκειται κυριολεκτικά γι’ άλλον παίκτη. Έχω την αίσθηση ότι είναι ο μοναδικός στην Basketleague που έπειτα από τέσσερις αγωνιστικές έχει double double σε μέσο όρο με 16.5 πόντους και 10 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Παρά ένα ριμπάουντ στον αγώνα με την ΑΕΚ δεν πέτυχε το τρίτο double-double σε τέσσερις αγώνες.

Από την πεντάδα των Αμερικανών, το μεγαλύτερο κέρδος του Άρη στον αγώνα με την ΑΕΚ ήταν ο Νοά Χόρκλερ. Στα πρώτα παιχνίδια, ο ξανθομάλλης μου θύμισε έναν άλλον «ξανθό» που είχε έρθει στον Άρη στις αρχές της χιλιετίας ονόματι Μπράντον Γούλφραμ. Έδειξε αρκετά φοβισμένος, προφανέστατα ένιωθε έξω από τα νερά του και μάλλον είχε μεγαλύτερη ανάγκη από κάθε άλλον μια εμφάνιση σαν αυτή που έκανε στα Άνω Λιόσια. Εκεί θύμισε τον Ράιν Στακ. Βέβαια, επτά τάπες σ’ ένα παιχνίδι δεν έκανε ποτέ ο Στακ ο οποίος – στα πρώτα παιχνίδια του με τη φανέλα του Άρη – είχε βρεθεί στην πόρτα του εξόδου αλλά η επιλογή στήριξής του ήταν μία από τις πιο σοφές που έχει λάβει ο Άρης για Αμερικανό παίκτη.

Ο Φίλλιος κέρδισε τον χρόνο του

Ωστόσο, από τα αξιοσημείωτα από το παιχνίδι του Άρη με την ΑΕΚ ήταν και οι επιδόσεις των Ελλήνων. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Άρης πήρε τους 17 από τους 47 πόντους του από τους Νετζήπογλου, Φίλλιο οι οποίοι μάλιστα συνδυάστηκαν με εξαιρετικές αμυντικές προσπάθειες. Η απόφαση επένδυσης στον πρώτο είναι ευδιάκριτη από την περασμένη σεζόν. Ο Άρης έχει επιλέξει να ζήσει με το λάθος του και να τον στηρίξει στη δύσκολη στιγμή με την προσδοκία ότι σε βάθος χρόνου θα έχει αποκτήσει την αγωνιστική προσωπικότητα για να αντέξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι’ αυτό και φέτος είναι στο παρκέ περί των 22 λεπτών ανά αγώνα.

Αντιθέτως, για τον Γιώργο Φίλλιο το πλάνο δεν προέβλεπε τον ρόλο που διαδραματίζει. Ο Άρης τον απέκτησε για να έχει έναν τρίτο χειριστή μπάλας (γνωρίζοντας ασφαλώς ότι πέρασε από τις εθνικές ομάδες) και με σκοπό να έχει μια λύση πίσω από τους Χάγκινς, Τολιόπουλο. Γι’ αυτόν τον λόγο τα 58 λεπτά συμμετοχής που πήρε σ’ αυτά τα τέσσερα παιχνίδια δεν προβλέπονταν στο πλάνο και στοιχειοθετούν προσωπική κατάκτηση του. Αυτό συμβαίνει όμως όταν ανταποκρίνεσαι στα «θέλω» του προπονητή και στον ρόλο σου. Μπορεί… αύριο ο Φίλλιος να παίξει λιγότερα λεπτά και να τον «αντικαταστήσει» σε χρόνο συμμετοχής ο Γιάννης Σιδηροηλίας, ο τρίτος νεαρός Έλληνας που θέλει να βγάλει ο Άρης ο οποίος όμως προέρχεται από μια κενή σεζόν λόγω διαδοχικών τραυματισμών.

Το βασικό με τον Άρη είναι ότι παρουσιάζει ένα μπασκετικό πλάνο. Προφανώς έχει τους ξένους σε ρόλο πρωταγωνιστών αλλά κανείς να μην αμφισβητεί ότι ο αντίστοιχος των Ελλήνων δεν είναι σημαντικός για την επιτυχία (και) του φετινού αγωνιστικού εγχειρήματος. Στα Άνω Λιόσια δεν έπαιξαν οι τραυματίες Τολιόπουλος, Καββαδάς, Σχίζας αλλά και πάλι βρέθηκε το ελληνικό στοιχείο για να βάλει την υπογραφή του σε μια σπουδαία νίκη. Κι έτσι στο εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα των τεσσάρων πρώτων αγωνιστικών «απέδρασε» με δύο νίκες τις οποίες (πιθανότατα) ελάχιστοι περίμεναν, όπως είπε ο Γιάννης Καστρίτης.