Τo «διακύβευμα» του ντέρμπι και η 7άδα του Κυπέλλου που δεν αλλάζει

• Γιατί και πως ένα ματς της Euroleague θα έχει προεκτάσεις στις εγχώριες διοργανώσεις
• Γουόλτερς, Παπαγιάννης, τρίποντα, ρολίστες και... ΜακΚίσικ
• Όλα «δούλεψαν» για το Περιστέρι που πλέον δείχνει πιο «δουλεμένο»
• Ο καλύτερος πρώτος γύρος του ΠΑΟΚ από το 2014 και μετά!
• Οι νίκες του Κολοσσού σε κάνουν να απορείς για τις ήττες του!

Με τους δύο «αιώνιους» να έχουν πάρει την πρόκριση από τα... αποδυτήρια, η νίκη του ΠΑΟΚ και το «διπλό» του Κολοσσού στο «Αλεξάνδρειο» σε συνδυασμό με την ήττα του Προμηθέα (οι Πατρινοί θέλουν ένα «θαύμα» για να μπουν σφήνα) στο Περιστέρι, φαίνεται ότι «κλειδώνουν» την σύνθεση του πρώτου και ιστορικού Final 8 στο Κύπελλο.

Κατά τα άλλα, οι δύο «μεγάλοι» δεν είχαν κανένα πρόβλημα στην επαρχία και ουσιαστικά έκαναν «προθέρμανση» ενόψει της 3ης εφετινής αναμέτρησης τους στο ΟΑΚΑ, στο πλαίσιο της 16ης αγωνιστικής στην Euroleague.

Όσο κι αν ενισχύθηκε (Κάμφορ, Σαρικόπουλος και Γκιουζέλης) και βελτίωσε αισθητά την αγωνιστική της εικόνα, η Καρδίτσα (1-8) δεν μπορούσε να προβάλει σοβαρή αντίσταση στον Ολυμπιακό (10-0), που έκανε το 10/10 (75-89) παρά τις απουσίες του (Βεζένκοβ, Κάνααν και Πάππας).

Το ζητούμενο για τους νεοφώτιστους (Χάντερ 18π. & 2ασ.), άλλωστε, που ίσως να ενισχυθούν και με έναν ακόμη ψηλό, δεν είναι αυτά τα ματς, αλλά εκείνα με τις ομάδες που μάχονται για την σωτηρία ή έχουν πιο ρεαλιστικές πιθανότητες για να τις κοιτάξουν στα μάτια. Για να αποκτήσουν καλύτερες συνεργασίες και αυτοματισμούς και να ξαναμπουν δυνατά στην μάχη της παραμονής.

Το ίδιο ισχύει και με τον Απόλλωνα Πάτρας (3-7), που βρίσκεται μεν σε καλύτερη μοίρα από την ομάδα της Θεσσαλίας, αλλά με 38,2% στα σουτ δεν γινόταν να είναι ούτε καν αξιοπρεπής απέναντι στον Παναθηναϊκό (7-2), που έφτασε τα τέσσερα διαδοχικά ματς (65-96) χωρίς να δεχθεί 70 πόντους! Τα άσχημα νέα, όμως, ήταν ότι επέστρεψε από την Πάτρα με πρόβλημα της τελευταίας στιγμής (το διάστρεμμα του Γουόλτερς), που προκάλεσε έναν αναπάντεχο πονοκέφαλο στον Ντέγιαν Ράντονιτς.

Γιατί και πως ένα ματς της Euroleague θα έχει προεκτάσεις στις εγχώριες διοργανώσεις

Το 3ο εφετινό «αιώνιο» συναπάντημα και πρώτο εφετινό στην Euroleague, μπορεί να μοιάζει σαν ένα παιχνίδι χωρίς ουσιαστικό διακύβευμα, κατά βάθος, όμως, είναι ένα ματς που θα διαμορφώσει κατά πολύ τις από 'δω και στο εξής ισορροπίες της μεγάλης αντιπαλότητας, αλλά και το πως αυτή θα διαμορφωθεί στην συνέχεια των εγχώριων διοργανώσεων και όχι μόνο (σε περίπτωση νίκης των γηπεδούχων).

Κοινώς, μία ενδεχόμενη νίκη του Παναθηναϊκού που θα είναι η πρώτη μετά από 13,5 μήνες και 9 σερί ήττες, θα ανανεώσει τις «πράσινες» ελπίδες στην διεκδίκηση μίας θέση για τα playoffs της EL και θα αποτελέσει μία τεράστια τόνωση ενόψει του πρώτου στόχου της σεζόν στο Κύπελλο αλλά και της μάχης που θα ακολουθήσει αρκετά αργότερα στους τελικούς της Α1 Κατηγορίας.

Στον αντίποδα και στο υποθετικό σενάριο του 0/10, στα τελευταία ματς κόντρα στον μεγάλο του αντίπαλο, ο «εξάστερος» θα απομακρυνθεί αισθητά από την 8η θέση της κατάταξης και θα δεχθεί ένα ισχυρό πλήγμα, σε μία εποχή που η μεταξύ τους «ψαλίδα» μοιάζει να έχει μικρύνει σε σχέση με πέρυσι αλλά και με το ξεκίνημα της σεζόν.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του, πηγαίνει στο ΟΑΚΑ, με υψηλό κίνητρο μεν, χωρίς όμως αυτό να σχετίζεται τόσο με την αντιπαλότητα που τον χωρίζει με τον Παναθηναϊκό δε! Και αυτό έχει να κάνει με τις «κακές» εντός έδρας ήττες που έχει κάνει φέτος στην Ευρώπη (από Μονακό, Βαλένθια και Ερυθρό Αστέρα) και οι οποίες του έχουν στερήσει την δυνατότητα να «κεφαλαιοποιήσει» όσο του αρμόζει, το 3/3 που έκανε επί ισπανικού εδάφους.

Κακά τα ψέματα, με τόσο μεγάλες νίκες όσο αυτές στην Βαρκελώνη, την Μαδρίτη και την Βιτόρια, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θα «έπρεπε» να βρίσκεται πιο ψηλά στην βαθμολογία και σε καμία περίπτωση να κινδυνεύει να βρεθεί για πρώτη φορά εκτός 8άδας, σε περίπτωση ήττας.

Από αυτή την άποψη και μόνο, οι «ερυθρόλευκοι» αντιμετωπίζουν τη νίκη ως μονόδρομο, χωρίς να ασχολούνται ούτε με τα ρεκόρ (το 10/10 θα είναι κάτι απλησίαστο στα χρονικά της «αιώνιας» κόντρας), ούτε με το ενδεχόμενο πλήγμα που θα καταφέρουν στο ηθικό του αντιπάλου τους, με φόντο τις επόμενες αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν.

Γουόλτερς, Παπαγιάννης, τρίποντα, ρολίστες και... ΜακΚίσικ

Όλα τα παραπάνω, έχουν να κάνουν με την θεωρία. Ας περάσουμε όμως και στην πράξη και στα σημεία που θα κρίνουν τον νικητή της Παρασκευής (30/12, 21.00). Οι αριθμοί λένε ότι οι νταμπλούχοι είναι η καλύτερη ομάδα όχι μόνο της αναμέτρησης, αλλά έως τώρα ίσως και της Euroleague.

Η πρωτιά στην αξιολόγηση (μ.ο. 107,0), στην επίθεση (μ.ο. 86,4π.), στα δίποντα (60,1%), τις ασίστ (μ.ο. 22,5) και τα κλεψίματα (μ.ο. 8,4) «μιλάει» από μόνη της. Ταυτόχρονα, όμως, οι Πειραιώτες δείχνουν ολοένα και πιο ευάλωτοι στην άμυνα (ειδικότερα απέναντι στις ομάδες που τους αντιμετωπίζουν με ασφυκτική πίεση και έχουν μεγάλα κορμιά) και δεν βγάζουν μεγάλη ενέργεια στα μετόπισθεν (είναι 17οι στα φάουλ εις βάρος τους).

Επιπροσθέτως, το παιχνίδι τους στην επίθεση στηρίζεται στην εξαιρετική κυκλοφορία που δημιουργεί πολλά μακρινά σουτ υπό πολύ καλές προϋποθέσεις (το ποσοστό ευστοχίας θα παίξει σημαντικό ρόλο), αλλά και στην κυριαρχία του Μουσταφά Φαλ στις δύο ρακέτες (σε άμυνα κι επίθεση).

Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι τέσσερις νεοφερμένοι ξένοι των πρωταθλητών (Μπολομπόι, Κάνααν, Μπλακ και Πίτερς), έχουν καθαρά συμπληρωτικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας τους, πιστεύω ότι αν δύο εκ των τεσσάρων προαναφερθέντων ή πολλώ δε μάλλον ο «σπεσιαλίστας» των ντερμπι, Σακίλ ΜακΚίσικ, βρεθουν σε καλή βραδιά, τότε οι φιλοξενούμενοι θα ακουμπήσουν τα standards τους και θα έχουν τον πρώτο λόγο. Υπό την προϋπόθεση, βεβαια, ότι θα είναι αξιοπρεπείς στα μετόπισθεν.

Και αυτό γιατί η πίεση που θα δεχθούν από τον «πεινασμένο» και με περισσότερες λύσεις και πλεονεκτήματα (σε σχέση με τα παιχνίδια στην Ρόδο και στο ΣΕΦ), Παναθηναϊκό, που θα έχει και 18.000 κόσμο στο πλευρό του, θα είναι άνευ προηγουμένου.

Η επιπλέον ποιότητα που έχει προσδώσει στην επίθεση των «πρασίνων», η προσθήκη του Μπέϊκον σε συνδυασμό με την καλύτερη δημιουργία που εξασφαλίζει η παρουσία του Γουόλτερς (γι' αυτό η συμμετοχή του ή όχι αλλάζει αρκετά τις ισορροπίες) και την έξτρα επιλογή που δίνει ο υγιής Γκριγκόνις από τον πάγκο (χωρίς να κουβαλά το βάρος του ηγέτη που δυσκολευόταν να σηκώσει έως τώρα), αποτελούν τα στοιχεία τα οποία έχουν «ψαλιδίσει» την απόσταση των δύο ομάδων.

Το μεγάλο ερωτηματικό έχει να κάνει με την απάντηση των γηπεδούχων στην έως τώρα απόλυτη κυριαρχία του Μουσταφά Φαλ στο inside game. Μία κυριαρχία, που μπορεί να μην αποτυπώνεται στα στατιστικά πεπραγμένα της μονομαχίας του με τον Γιώργο Παπαγιάννη στα δέκα παιχνίδια από το ξεκίνημα της περυσινής σεζόν (τα νούμερα τους έχουν σχεδόν απόλυτη ισορροπία), αλλά είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρη στο 80% των κατοχών που ο Γάλλος σέντερ αμύνθηκε ή επιτέθηκε με αντίπαλο τον αρχηγο του «τριφυλλιού».

Mε άλλα λόγια, η απόδοση του “Big Papa” πρωτίστως στην άμυνα απέναντι στον “Μους”, θεωρώ ότι θα αποτελέσει ένα από τα σημεία-κλειδιά για την τελική έκβαση της αναμέτρησης.

Όλα «δούλεψαν» για το Περιστέρι που πλέον δείχνει πιο «δουλεμένο»

Μία ομάδα που φτιάχτηκε από την αρχή και πολλώ δε μάλλον από έναν προπονητή που το κάνει για πρώτη φορά, θέλει πάντα σεβαστή πίστωση χρόνου για να κριθεί. Στην περίπτωση του Περιστερίου (7-2), που ταυτόχρονα είχε και το «καρπούζι» της ευρωπαϊκής συμμετοχής στην ίδια μασχάλη, η δουλειά του Βασίλη Σπανούλη έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς και αυτό, στα δικά μου τα μάτια, δεν κρίνεται τόσο από το αποτέλεσμα (μοναξιά στην 3η θέση της βαθμολογίας και πρόκριση στα play-in του BCL), όσο κυρίως από τον τρόπο παιχνιδιού και τις βελτιώσεις που έχουν γίνει από το ξεκίνημα της σεζόν.

Η 6η συνεχόμενη νίκη (88-68) της ομάδας των δυτικών προαστίων επί του Προμηθέα (3-5), είχε ξεχωριστή αξία για δύο λόγους: πρώτον γιατί την εδραίωσε στην 4άδα και της έδωσε προβάδισμα στην «μάχη» της 3ης θέσης και δεύτερον επειδή η εικόνα των «κυανοκίτρινων» εξέπεμεψε αισιόδοξα μηνύματα για την συνέχεια.

Το Περιστέρι (Ντένμον 25π., 3ρ., 5ασ. & 2κλ. με 4/5 τριπ.) γυρίζει εξαιρετικά την μπάλα και ψάχνει με υπομονή την καλύτερη επιλογή και συνεργασία, επιδιώκει να τρέξει στον αιφνιδιασμό και σταδιακά παρουσιάζει σημαντική βελτίωση στην δημιουργία και την άμυνα (δεχόταν κάτα μ.ο. 83,3 πόντους στις πρώτες 6 αγωνιστικές και στις 3 τελευταίες έχει «κατέβει» στους 71,3).

Τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας που είχε (61,4% εντός πεδιάς) και οι 20 τελικές που μοιράζει ανά παιχνίδι, δείχνουν την απόκτηση αυτοματισμών η οποία αποτυπώνεται και στο παιχνίδι του Τζούστον (14π. & 4ρ. με 6/8 σουτ) και του Φρανσίσκο (12π., 4ρ., 10ασ. & 2κλ.), που σιγά-σιγά βρίσκουν τους ρόλους τους και γίνονται πιο ουσιαστικοί. Αν περιορίσει και τα λάθη του, τότε θα πλησιάσει αρκετά στο peak της απόδοσης του και θα γίνει ακόμη πιο υπολογίσιμο απέναντι στους δύο μεγάλους.

Το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας της Πάτρας (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του νέου τεχνικού Γιάννη Χριστόπουλου να αλλάξει την φιλοσοφία), που δεν είχε στην διάθεσή της τον Πορτορικανό σέντερ της, Τζορτζ Κόντιντ, είναι ότι υστερεί δραματικά στην άμυνα (9η με μ.ο. 82,7π.), αδυναμία που δείχνει πολύ πιο «χτυπητή» όταν αντιμετωπίζει ομάδες που κυκλοφορούν καλά την μπάλα και κινούνται πολύ αποτελεσματικά χωρίς αυτήν.

Το ότι ο Προμηθέας έχει νικήσει μόνο εκείνες που παλεύουν για την «σωτηρία» (Λαύριο, Ιωνικό και Απόλλωνα) και έχει μηδέν εις το πηλίκο με όλες τις υπόλοιπες, δείχνει ότι η ομάδα σχεδιάστηκε χωρίς δοθεί έμφαση στο αμυντικό κομμάτι (ειδικότερα μέσα στην ρακέτα) και αυτό πλέον κάνει μπαμ, αλλά και δύσκολα διορθώνεται.

Ο καλύτερος πρώτος γύρος του ΠΑΟΚ από το 2014 και μετά!

Ο εφετινός ΠΑΟΚ (6-4) των περισσότερων καλών από κακών στιγμών, έχει αρχίσει να σταθεροποιεί την απόδοσή του και το πεντακάθαρο «διπλό» (83-71) στα Άνω Λιόσια, ήταν σίγουρα η μεγάλη νίκη που χρειαζόταν για να πιστέψουν οι παίκτες του Άρη Λυκογιάννη στις δυνατότητές τους και να κοιτάξουν ακόμη ψηλότερα.
Αν εξαιρέσουμε τα λάθη (17) στα οποία δεν είναι συνηθισμένος, ο «δικέφαλος του Βορρά» είχε εξαιρετική προσέγγιση στην άμυνα «καταστρέφοντας» το παιχνίδι της «Ένωσης» (οι 71π. αποτελούν season-low στην έδρα της για την Basket League) και βρίσκοντας ρυθμό για την επίθεση (50% εντός πεδιάς), μέσα από την οποία έδωσε έκταση στην επικράτησή του.

Η ολοκληρωτική κυριαρχία στα ριμπάουντ (+15), έδωσε έξτρα κατοχές, ηρεμία και αυτοπεποίθηση στις αποφάσεις, με το εξαιρετικό ματς του Τζέϊλεν Ράιλι (23π. & 5ασ. με 5/7 τριπ. & 8/8 βολ.) να προκύπτει μέσα από μία ισορροπημένη επιθετική λειτουργία που είχε αρκετούς πόλους.

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει πλέον προβάδισμα στην τριπλή ισοβαθμία της 4ης θέσης με Άρη και ΑΕΚ (έχει νικήσει και τις δύο ομάδες με μεγάλες διαφορές) και με νίκη επί του Απόλλωνα Πάτρας στην Πυλαία, θα κλείσει τον 1ο γύρο με τον καλύτερο απολογισμό της από την σεζόν 2014-2015 κι εντεύθεν, οπότε και τερμάτισε στην 3η θέση (ρεκόρ 19-7).

Η ΑΕΚ (6-4) δείχνει ότι απέχει παρασάγγες από την ομάδα που ξεκίνησε εντυπωσιακά την σεζόν και η παραπάνω διαπίστωση – πέρα από τις 3 ήττες στα τελευταία 4 ματς – αποτυπώνεται από την μεγάλη υστέρηση που παρουσιάζει στην επίθεση. Δεν ξέρω αν η ραγδαία αύξηση των ban (από 2 έγιναν 9 μέσα σε λίγες μέρες) και η επαναφορά της απειλής για ανάκληση των δελτίων σχετίζεται και με καθυστερήσεις των πληρωμών, πάντως τον τελευταίο μήνα η ομάδα του Ηλία Καντζούρη δυσκολεύεται να ξεπεράσει τους 70 πόντους!

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 25 Νοέμβρη και μετά, η «βασίλισσα» ξεπέρασε μόλις μία φορά τους 71 πόντους (στο κρίσιμο ευρωπαϊκό ματς με την Καρσίγιακα που πέτυχε 80 και εξασφάλισε την πρόκρισή της στα play-in του BCL) και σε συνολικά 6 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη σκοράρει κατά μ.ο. 69,3 πόντους και 67 στην Basket League.

Μοιραία, η «Ένωση» που καλείται να βρει λύσεις, έχει χάσει το πλεονέκτημα που της είχε δώσει το σπουδαίο «διπλό» στο Περιστέρι και στην περίπτωση που ο Κολοσσός κάνει το 2/2 (με Περιστέρι και Λαύριο), τότε θα κλείσει τον 1ο γύρο στην 7η θέση της βαθμολογίας (υπό την προϋπόθεση ότι θα χάσει στο ΣΕΦ).

Οι νίκες του Κολοσσού σε κάνουν να απορείς για τις ήττες του!

Η αλήθεια είναι ότι πριν από το τζάμπολ στο “Nick Galis Hall”, τα δεδομένα του αγώνα Άρη-Κολοσσού έδειχναν ότι η ανεξήγητη νικηφόρα παράδοση που είχαν «χτίσει» οι Ροδίτες στην Θεσσαλονίκη (5/5 από την σεζόν 2017-2018 κι εντεύθεν και επτά διαδοχικές νίκες), θα αποτελούσε παρελθόν στο προτελευταίο παιχνίδι τους στο 2022!

«Μην ασχολείσαι με το συγκεκριμένο ματσάκι, θα το κερδίσουμε ακόμη κι αν παίξουμε με μισή ομάδα! Για κάποιο περίεργο τρόπο, ο Κολοσσός δεν χάνει στο Αλεξάνδρειο!», μου είπε χαριτολογώντας έμπειρος μπασκετάνθρωπος που συνδέεται επί χρόνια με τους νησιώτες, αναγκάζοντάς με να τον κοιτάξω με συμπάθεια...

Η ομάδα της Ρόδου, άλλωστε, θα παρατασσόταν χωρίς τον πρώτο σκόρερ της, Τι Τζει Σταρκς (μ.ο. 18,2π.) και τον καλύτερο σουτέρ της, Χάρη Γιαννόπουλο (μ.ο. 12,7π.), ενώ θα είχε για πρώτη φορά στην διάθεσή της τον νεοαποκτηθέντα Αμερικανό guard, Κένταλ Σμιθ (27χρ., 1,91).

Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσετε ότι η μέχρι πρότινος προτελευταία επίθεση του πρωταθλήματος, θα στερούνταν τους σχεδόν 31 πόντους που της προσφέρουν ανα παιχνίδι οι δύο μεγάλοι απόντες αλλά και ότι ο Άρης (6-4) θα έπαιζε πλήρης, αντιλαμβάνεστε πόσο χαμηλές ήταν οι πιθανότητες των φιλοξενούμενων για το «διπλό»!

Μία νίκη (74-68) που όχι μόνο ήρθε και δεν αμφισβητήθηκε σοβαρά σε κανένα σημείο του αγώνα, αλλά ουσιαστικά αναμένεται να «χαρίσει» στον Κολοσσό (4-5) το 7ο και τελευταίο εισιτήριο που οδηγεί στο πρώτο και ιστορικό Final 8 του Κυπέλλου (οι πρωτοι επτά στην βαθμολογία του 1ου γύρου συν ο Πανιώνιος, ως Κυπελλούχος των εθνικών κατηγοριών). Αρκεί να κάνει μία ακόμη στα επόμενα δύο εντός έδρας παιχνίδια του στο πρώτο μισό της κανονικής περιόδου (με Περιστέρι και Λαύριο).

Το πιο σημαντικό για την ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου, είναι ότι η 4η νίκη της στο πρωτάθλημα και η πρώτη εκτός έδρας, ήρθε μέσα από το συνδυασμό δημιουργίας και εκτέλεσης που της προσέδωσε το δίδυμο Κατσίβελη-Ντίξον (είχαν μαζί 38π. & 7ασ. με 14/23 σουτ) και φυσικά μέσα από την άμυνα, που αποτελεί την πιο αξιόπιστη «σταθερά» της μέσα στο παρκέ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κολοσσός δέχεται κατά μέσο όρο 69,5 πόντους στις 4 νίκες, που έχουν επιτευχθεί απέναντι σε ομάδες με υψηλότερους στόχους (Προμηθέα, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Άρη) και 81,8 στις 5 ήττες του.

Ο «πάλαι ποτέ αυτοκράτωρ» του ελληνικού μπάσκετ, μπερδεύτηκε πολύ στην επίθεση, είχε κακές επιλογές κι έχασε πολλά εύκολα καλάθια, γεγονός που αποτυπώνεται από το 32,4% με το οποίο σούταρε εντός πεδιάς (24/74 σουτ) αλλά και από την μεγάλη σύγχυση που φάνηκε να επικρατεί στην περιφέρεια και ίσως να έχει προκύψει από την επιστροφή του Χάγκινς (13π. & 4ασ.) και την παραμονή του Μήτρου-Λονγκ.

Το άσχημο για την ομάδα του Γιάννη Καστρίτη είναι ότι η ήττα από τον Κολοσσό, ουσιαστικά «διαγράφει» τη νίκη που καμία άλλη ομάδα δεν θα κάνει (αυτή της πρεμιέρας επί του Παναθηναϊκού) και την έβγαλε για πρώτη φορά φέτος εκτός 4άδας.