O Παναθηναϊκός της Πυλαίας δύσκολα θα έχει σχέση με αυτόν του ΟΑΚΑ!

• Έπαιξε όσο χρειαζόταν για να διώξει τον κίνδυνο
• Η ΑΕΚ εισπράττει την επίδραση των αλλαγών
• Οι νίκες στις μέτριες βραδιές έχουν μεγάλη αξία για τις ομάδες που «χτίζονται»
• «Φουλ» του λάθους και στο τέλος πανηγύρισε η Καρδίτσα!
• Οι καλοί ξένοι συνήθως καθορίζουν την μάχη της παραμονής

Να που μέσα σε μία εβδομάδα ήρθαν τα πάνω κάτω κι από ‘κει που φτάσαμε μία ανάσα (για την ακρίβεια 5,6 δευτερόλεπτα) μακριά από ένα ντέρμπι «αιωνίων» με βαθμολογικό ενδιαφέρον (αν ο Ολυμπιακός έχανε στην Ρόδο, τότε ο Παναθηναϊκός – σε μία τέτοια περίπτωση θα είχε πολύ μεγαλύτερο κίνητρο στην Θεσσαλονίκη και πολύ δύσκολα θα έφευγε ηττημένος – θα ήθελε νίκη με +3 για να πάρει το πλεονέκτημα έδρας), πλέον η παραπάνω συνθήκη απομακρύνθηκε οριστικά.

Πολύ απλά γιατί η πρώτη ήττα (81-73) του «τριφυλλιού» στην Πυλαία μετά από 8 χρόνια, αύξησε την διάφορά των δύο «αιωνίων αντιπάλων» στους 3 βαθμούς και πλέον το κυριακάτικο (19/03, 19.15) ντέρμπι με τους «ερυθρόλευκους» θα διεξαχθεί με μοναδικούς εκατέρωθεν στόχους το γόητρο και την ψυχολογία!

Η παραπάνω εξέλιξη, όμως, φρονώ ότι ταιριάζει περισσότερο στους γηπεδούχους που θεωρητικά έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνητρο από τους Πειραιώτες, που μετά από 11 σερί νίκες επί του μεγάλου τους αντιπάλου κι ένα αήττητο που κρατάει σχεδόν 16 μήνες, δεν έχουν τίποτε χειροπιαστό να κυνηγήσουν (χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι θα αδιαφορήσουν ή θα κάτσουν να χάσουν γιατί μία τέτοια προσέγγιση δεν συνάδει με την νοοτροπία τους).

Το νέο στραβοπάτημα του Παναθηναϊκού (14-3) στην Θεσσαλονίκη (όπου φέτος έχασε και από τον Άρη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος) και η πρώτη ήττα στην Basket League μετά από 9 σερί νίκες και 3,5 μήνες, έχει πολύ πειστική εξήγηση. Έστω και αν η παθητικότητα και η έλλειψη του κατεπείγοντος δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν ούτε κατά διάνοια και για κανένα λόγο την απόδοση ενός τόσο μεγάλου συλλόγου.

Ωστόσο, η έλλειψη κινήτρου από την στιγμή που η μάχη της πρωτιάς στην κανονική περίοδο είχε κριθεί, η απουσία δύο σημαντικών παικτών από το rotation της ομάδας στην Α1 Κατηγορία (Γκριγκόνις και Τόμας), οι τραυματισμοί των Αγραβάνη και Γουίλιαμς σε συνδυασμό με το ντεφορμάρισμα του Λι (3π. με 0/7 σουτ σε 28’) και την ειδική κατηγορία παίκτη στην οποία ανήκει ο Μπέικον (κανείς δεν ξέρει με τι mindset θα μπει στο εκάστοτε παιχνίδι), δεν άφησαν πολλά περιθώρια στον Χρήστο Σερέλη να αποτρέψει ένα αποτέλεσμα που φαινόταν να έρχεται.

Ειδικότερα μετά την υπερπροσπάθεια της ομάδας στο ματς της Παρασκευής (10/03) με τον Ερυθρό Αστέρα και την επικράτηση με ολική ανατροπή από το -16.
Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που βάσει της διαφοράς των δύο ομάδων αλλά και της παραπαίουσας εικόνα του «τριφυλλιού», καθιστούν τον Ολυμπιακό ως ακλόνητο φαβορί, πιστεύω ότι αποτελεί την ιδανική συνθήκη για να αφυπνίσει τον εγωισμό των παικτών της ομάδας. Και παράλληλα να τους βάλει στην διαδικασία να μην επιτρέψουν και 5η εφετινή ήττα από τον ίδιο αντίπαλο, ώστε να περάσουν στον κόσμο τους το μήνυμα ότι η σεζόν δεν έχει τελειώσει ακόμη.

Αν τα καταφέρουν, τότε στα playoffs ο Παναθηναϊκός θα είναι ανταγωνιστικός. Αν όχι τότε ελλοχεύει ακόμη και ο κίνδυνος να απειληθούν σοβαρά στα ημιτελικά από την ομάδα που θα καταλάβει την 3η θέση.

Ο ΠΑΟΚ (10-8) αξιοποίησε στο έπακρο την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε σε ένα παιχνίδι με πολύ υψηλό κίνητρο και παρουσίασε ουσιαστική μεταμόρφωση σε σχέση με την αμυντική του εικόνα στην ήττα της προηγούμενης εβδομάδας στην Πάτρα.

Ο Φώτης Τακιανός (3η νίκη επί του Παναθηναϊκού σε διάστημα 10 μηνών) είναι ένας προπονητής που δίνει έμφαση στο αμυντικό κομμάτι και τα πρώτα δείγματα φάνηκαν, ωστόσο, το ζητούμενο είναι κατά πόσο θα καταφέρει να παρουσιάσει μία αγωνιστική σταθερότητα που θα συνδυάζει το επιθετικό ταλέντο ορισμένων παικτών (Χαντς 27π. & 3ασ. με 5/8 τριπ.) με συνέπεια στα μετόπισθεν.

Έπαιξε όσο χρειαζόταν για να διώξει τον κίνδυνο

Στο Φάληρο, ο Ολυμπιακός (17-0) άνοιξε από νωρίς το παιχνίδι εδραιώνοντας μία διαφορά 15 πόντων (22-7 στο 7ο λεπτό) και εν συνεχεία επέδειξε σημάδια χαλάρωσης – πολύ φυσιολογικό από την στιγμή που είχε προηγηθεί μία εβδομάδα με 4 αγώνες και δύο διαδοχικές πολύ σημαντικές νίκες στην EL εντός 48 ωρών – που θα μπορούσαν ακόμη και να του στοιχίσουν.

Οι φωνές του Γιώργου Μπαρτζώκα, όμως, αφύπνισαν τους «ερυθρόλευκους» (Πίτερς 16π., Φαλ 13π., 8ρ. & 3ασ. με 5/6 σουτ) όταν ο πολύ ανταγωνιστικός Προμηθέας (10-8) πλησίασε στο -3 (57-54 στο 29’) και το ματς κρίθηκε από τα μέσα της 4ης περιόδου και μετά οπότε η διαφορά ξαναπήγε σε διψήφια επίπεδα (88-71 στο 39’).

Η επαγγελματική νίκη (89-77) των γηπεδούχων δεν τους διατήρησε απλά στην κορυφή της βαθμολογίας και ουσιαστικά τους εξασφάλισε την πρωτιά στην κανονική περίοδο, αλλά ήταν και η 50η διαδοχική (6-0 στο Κύπελλο, 2-0 στο Super Cup, 17-0 στην εφετινή regular season και 17-0 στην περυσινή και 8-0 στα περυσινά playoffs) στις εγχώριες διοργανώσεις από τις 22 Νοεμβρίου του 2021 κι εντεύθεν!

Οι Πατρινοί (Τόμασον 19π., 4ρ. & 3ασ., Κάουαν 13π. & 6ασ.) επιβεβαίωσαν για μία ακόμη φορά την σημαντική βελτίωση που παρουσιάζουν στις ημέρες του Γιάννη Χριστόπουλου και μόλις αποκτήσουν περισσότερες λύσεις (με την επιστροφή του Γκίκα και του Σίμπσον), θα πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους στην μάχη για την 4άδα.

Η ΑΕΚ εισπράττει την επίδραση των αλλαγών

Μέχρι και αρχές με μέσα Γενάρη, η «Ένωση» ήταν μία ομάδα που μετά βίας μπορούσε να σκοράρει 70 πόντους. Δεχόταν όμως και λιγότερους πόντους και αυτό το έντονο αμυντικό στοιχείο ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που «κουβαλούσε» περισσότερο στις εγχώριες διοργανώσεις και λιγότερο στο BCL.

Στην πορεία, όμως, η ανάγκη για αγωνιστική βελτίωση και διάκριση σε πρωτάθλημα και Ευρώπη, έφερε δραστικές αλλαγές προσώπων, οι οποίες επεκτάθηκαν και στο παιχνίδι της.

Με αυτά και με εκείνα η ΑΕΚ (11-7) του Μαρτίου στηρίζεται σε πέντε νέα πρόσωπα σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν (ήρθαν ο Γόντικας, ο Μάιλς, ο Γιάνκοβιτς, ο Οριόλα και ο Λέμαρ κι έφυγαν ο Περσίδης, ο Φιλιππάκος, ο ΜακΓκριφ και ο Φρέιζιερ) και προϊόντος του χρόνου και του σταδιακού δεσίματος των νέων παικτων, παρουσιάζει ένα σαφώς πιο επιθετικογενές επιθετικό προφίλ, που για την ώρα της και μετά την αρνητική παρένθεση του Final 8 στο Κύπελλο, της «βγαίνει» στον απόλυτο βαθμό (3 νίκες σε ισάριθμους αγώνες μαζί με το BCL).

Ειδικότερα στην Basket League, όμως, το “lifting” του ρόστερ έχει επιτρέψει στον Ηλία Καντζούρη να αλλάξει εντυπωσιακά το αγωνιστικό στυλ και να παρουσιάσει μία ομάδα που παράγει περισσότερα εύκολα καλάθια από ποτέ (προϊόν της ποιοτικότερης δημιουργίας και μεγαλύτερης ικανότητας στο ένας εναντίον ενός).

Κάπως έτσι είδαμε την ΑΕΚ (σκόραρε κατά μ.ο. 73 πόντους στις πρώτες 15 αγωνιστικές) να ανεβάζει εντυπωσιακά την παραγωγικότητά της στα τρία τελευταία ματς εντός των τειχών (μ.ο. 91,3π.), με αποκορύφωμα την πρόσφατη 2η διαδοχική της νίκη (95-89) επί του Κολοσσού (8-9), που είναι μία ομάδα που έχει σοβαρές αμυντικές αρχές και προερχόταν από μία σπουδαία εμφάνιση απέναντι στον Ολυμπιακό.

Οι 25 ασίστ και το σχεδόν 69% στα δίποντα (Γόντικας, Οριόλα και Ουίλιαμς είχαν μαζί 21/23) οφείλονται στα πολυάριθμα lay-up και εύκολα καλάθια που πέτυχαν οι «κιτρινόμαυροι» (Ουίλιαμς 21π., 3ρ. & 3ασ. με 9/9 διπ., Γόντικας 17π. με 7/9 διπ. και Γιάνκοβιτς 14π., 5ρ. & 3ασ.), οι οποίοι με την προσθήκη του Οριόλα (10π., 7ρ. & 2ασ. με 5/5 διπ.), έχουν πλέον ένα σαφώς ενισχυμένο inside game, αν υπολογίσουμε και την επιστροφή του Μίτσελ.

Κάπως έτσι, λοιπόν, η «βασίλισσα» που διατηρήθηκε στην 3η θέση, μπαίνει από την Τετάρτη (15/03, 19.30), οπότε και υποδέχεται την Γαλατασαράι, σε μία σειρά δύσκολων και απαιτητικών αναμετρήσεων, που θα καθορίσουν την τύχη της στην Ευρώπη και την τελική της κατάταξη στην κανονική περίοδο, έχοντας ένα σαφώς πιο ποιοτικό ρόστερ που αυτομάτως ανεβάζει την στάθμη των επιδιώξεων της.

Οι Ροδίτες (Σταρκς 20π., 2ρ. & 2ασ., Κατσίβελης 11π., 4ρ., 6ασ. & 3κλ.) ατύχησαν με τον τραυματισμό του Χατζηδάκη (έπαιξε μόλις 2’07), ο οποίος είναι ο πιο αξιόπιστος αμυντικός ψηλός τους, με αποτέλεσμα η απουσία του από την ρακέτα να επιτρέψει το «κιτρινόμαυρο» party μέσα στο «ζωγραφιστό».

Η αλήθεια είναι ότι πριν το παιχνίδι, κανείς θα πίστευε ότι με 89 πόντους στο καλάθι της ΑΕΚ και με 54,2% εντός πεδιάς (εκτός έδρας), θα έφευγαν ηττημένοι για 4ο σερί παιχνίδι...

Ωστόσο ένα νευραλγικό ζήτημα που καλείται να διαχειριστεί ο Ηλίας Παπαθεοδώρου στην συνέχεια, έχει να κάνει με την αμυντική υστέρηση και την μονοδιάστατη επιθετική λειτουργία της ομάδας, όταν στο παρκέ βρίσκεται ο χαρισματικός κατά τα άλλα σκόρερ, Τι Τζέι Σταρκς (νομίζετε ότι τυχαία έπαιξε μόλις 6 λεπτά απέναντι στον Ολυμπιακό;).

Οι νίκες στις μέτριες βραδιές έχουν μεγάλη αξία για τις ομάδες που «χτίζονται»

Στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου», το μεγάλο κέρδος του Περιστερίου (11-7) είχε να κάνει λιγότερο με την διατήρηση της ανοδικής πορείας (3 νίκες στα τελευταία 4 παιχνίδια συν την επιτυχημένη παρουσία στο Final 8 του Κυπέλλου) και την ισοβαθμία στην 3η θέση και περισσότερο με το γεγονός ότι, για εντελώς καινούρια ομάδα (και μάλιστα με 4 προσθήκες και δύο αποχωρήσεις μεσούσης της σεζόν), έχει μάθει πολύ γρήγορα να κερδίζει ακόμη και στις βραδιές που είναι άστοχη (41,6% εντός πεδιάς) και μάλιστα στα καλάθια του γηπέδου της.

Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην συνολική φιλοσοφία που έχει μεταδώσει ο Βασίλης Σπανούλης στην πρώτη του σεζόν σαν head-coach και στον σύγχρονο τρόπο παιχνιδιού με γρήγορη μετακίνηση της μπάλας, που επιτρέπει πολλά ελεύθερα σουτ και δημιουργεί πολλά εύκολα καλάθια.

Η υπεραξία της ομάδας των δυτικών προαστίων στο 2023, μάλιστα, έχει να κάνει με την σταθερή βελτίωση στο αμυντικό κομμάτι (μ.ο. 71,4π. στα τελευταία 5 εντός έδρας ματς), παράγοντας που συνήθως αποτρέπει τα μπλεξίματα σε βραδιές όπως αυτή απέναντι στο Λαύριο (4-13), που τα βασικά επιθετικά όπλα των «κυανοκιτρίνων» (Φρανσίσκο 12π., 5ρ. & 2ασ. με 5/17 σουτ & Ντένμον 12π. & 6ασ. με 5/11 σουτ) είχαν πολύ χαμηλά ποσοστά ευστοχίας.

Η άμυνα (5ο ματς που οι αντίπαλοι δεν ξεπερνούν τους 70 πόντους), η δημιουργία (20 ασίστ), ο μονοψήφιος αριθμός λαθών (7) και η κυριαρχία του Μπίλαν στις δύο ρακέτες (18π., 15ρ. & 4ασ.), αποτέλεσαν τα στοιχεία που καθόρισαν το τελικό 77-66.

Στο δεύτερο παιχνίδι με τον Γιώργο Λιμνιάτη στον πάγκο, οι Λαυριώτες (Φλαγκ 15π., 11ρ., 3ασ. & 3κλ. με 6/18 σουτ) περιόρισαν σημαντικά τα λάθη τους (6 σε σχέση τα 20 της προηγούμενης αγωνιστικής), έβγαλαν μεγάλη ενέργεια στην άμυνα (5 κλεψίματα και 3 κοψίματα) και σε γενικές γραμμές είχαν σωστή προσέγγιση, αλλά ήταν αδύνατον να παραμείνουν στο ματς μέχρι το τέλος και να απειλήσουν τους γηπεδούχους με 39,4% στα σουτ (26/66).

«Φουλ» του λάθους και στο τέλος πανηγύρισε η Καρδίτσα!

Στο κλειστό «Γιάννης Μπουρούσης», ο πρόεδρος των γηπεδούχων λίγο έλλειψε να γίνει καρδιακός παρακολουθώντας από την κερκίδα το δραματικό φινάλε στην κανονική διάρκεια και την παράταση της αναμέτρησης της ομάδας του με τον «αυτοκράτορα».

Σε ένα ματς που στα τελευταία λεπτά, η Καρδίτσα (4-14) το έδινε στον Άρη (9-9) και οι φιλοξενούμενοι το επέστρεφαν πίσω στους γηπεδούχους (συνολικά κατεγράφησαν 50 λάθη), οι Θεσσαλοί ήταν πιο τυχεροί στις λεπτομέρειες και παρά το ρεκόρ λαθών του εφετινού πρωταθλήματος (30 εκ των οποίων τα 9 ο Γκάλινατ), πήραν μία νίκη-χρυσάφι (78-77 παρ., κ.α. 69-69) που τους φέρνει σε πλεονεκτική θέση στην μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου (Γκάλινατ 32π. με 6/8 τριπ., Πριτζέτ 17π., 4ρ., 2ας. & 2κλ. & Έβανς 15π., 11ρ. & 3κλ.) πήρε τα μέγιστα από τους ξένους της που σκόραραν τους 64 από τους 78 πόντους της, ενώ υπέρ της λειτούργησε και η ατυχής συγκυρία των τραυματισμών του Χάγκινς και του Σανόγκο στην διάρκεια του ματς.

Οι παραπάνω απώλειες επηρέασαν αισθητά την ομάδα του Γιάννη Καστρίτη (Νοτε 14π., 6κλ. & 5λ. με 1/10 τριπ.), που είχε πολύ κακές επιλογές πίσω από τα 6,75 (15% με 6/30 τριπ.) και 20 λάθη και παρά το ιστορικό ρεκόρ των 22 κλεψιμάτων, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στις νίκες και υποχώρησε στην 7η θέση της βαθμολογίας.

Υποσημείωση για την διαιτησία: Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στον άνθρωπο και διαιτητή, Γιώργο Θεωνά, που είναι ακριβοδίκαιος και μπροστά στον οποίο συνέβη η φάση με το αντιαθλητικό φάουλ το οποίο χρεώθηκε στον Χόρχλερ, 2’56” πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας με το σκορ 64-67 υπέρ των φιλοξενουμένων (διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την διαιτησία). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόφαση να δοθεί αντιαθλητικό φάουλ μόνο στον Αμερικανό, είναι λανθασμένη και σίγουρα έδωσε ώθηση στους γηπεδούχους. Ωστόσο, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν εμπεριείχε δόλο και οφείλεται σε ανθρώπινο λάθος. Ο έμπειρος ρέφερι απλά είδε και τιμώρησε μόνο την αντίδραση και όχι την δράση (ο Αγραβάνης φαίνεται να πατάει εσκεμμένα τον Χόρχλερ στο πόδι). Απλά επειδή η συγκεκριμένη φάση εμπίπτει στην κατηγορία “act of violence”, το διαιτητικό τρίο έπρεπε να πάει στο instant replay και εκεί δεν υπήρχε περίπτωση να μην διαπιστώσει γιατί ο Αμερικανός έβαλε τρικλοποδιά στον Αγραβάνη και να μην δώσει από ένα αντιαθλητικό φάουλ (σε αυτή την περίπτωση η Καρδίτσα δεν θα εκτελούσε 2 βολές).

Οι καλοί ξένοι συνήθως καθορίζουν την μάχη της παραμονής

Στην Πάτρα, το ντεμπούτο του Τέβιν Μακ (20π. με 4/8 τριπ.) με ένα χέρι και η συνεχιζόμενη άνοδος του Αλόνζο Βερτζ (23π., 8ρ., 10ασ. & 3κλ.), αποτέλεσαν τα θεμέλια στα οποία βασίστηκε η πρώτη νίκη (93-66) του Απόλλωνα (4-14) μετά από 3,5 μήνες και 9 διαδοχικές ήττες.

Οι δύο Αμερικανοί ήταν οι δύο τελευταίες προσθήκες στο ρόστερ των Πατρινών και ήρθαν μέσα στο 2023 (ο πρώτος ήρθε στις αρχές του χρόνου και ο δεύτερος τον Φεβρουάριο και αμέσως τραυματίστηκε), απέδειξαν ότι αν μη τι άλλο ο Νίκος Βετούλας έχει άριστη γνώση της αγοράς και στην πιο κρίσιμη στιγμή, έκανε δύο πολύ πετυχημένες επιλογές.

Οι ξένοι, άλλωστε, ήταν η παράμετρος που έκανε την διαφορά στο ντέρμπι που διεξήχθη στο κλειστό της Περιβόλας για την μάχη της παραμονής, με τους έξι των γηπεδούχων να πετυχαίνουν το 83,8% των πόντων της ομάδας του (78 από τους 93) και να εκτοξεύουν την απόσταση των δύο ομάδων (ρεκόρ 25ετίας για τους γηπεδούχους), στο διάστημα που ήταν στο παρκέ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Αχαιοί πέτυχαν μόλις για 2η φορά πάνω από 80 πόντους στο πρωτάθλημα (και για πρώτη πάνω από 90), ενώ σκόραραν σχεδόν 25 πόντους περισσότερους από την μέση επίδοσή του στην επίθεση, υπερκαλύπτοντας και με το παραπάνω το -4 της ήττας τους στην Νίκαια.

Το στοιχείο που σταδιακά κάνει τον Απόλλωνα να πατάει πιο καλά στα πόδια του είναι η πολύ βελτιωμένη δημιουργία που έχει προσδώσει στην ομάδα του ο Βερτζ (μ.ο. 5,8ασ.), σε συνδυασμό με την αμυντική σταθερά (μ.ο. 74,3π. στα 6 τελευταία ματς), που τον καθιστούν δυσκολοκατάβλητο ακόμη και απέναντι σε θεωρητικά ισχυρότερους αντιπάλους.

Στον αντίποδα, ο Ιωνικός (4-14) παρουσιάστηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων ενός αγώνα που μπορεί να κρίνει την σωτηρία ή τον υποβιβασμό και με 37,1% εντός πεδιάς και με απολογισμό μόλις 38 πόντους από τους 5 ξένους της ομάδας, δεν γινόταν να τα περιμένει όλα από τον 38χρονο Λουκά Μαυροκεφαλίδη (20π., 9ρ. & 3ασ. με 6/17 σουτ) για να είναι ανταγωνιστικός.