H «αύρα» του Μπάνε σημάδεψε την εφηβεία αρκετών από μας

• «Δικέφαλος του Βορρά» για 4άδα!
• Ο Προμηθέας του Χριστόπουλου είναι καλύτερος από το ρεκόρ του!
• Υπόθεση ενός πενταλεπτου!
• Θετική αντίδραση ενόψει «διαβολοβδομάδας»
• Ο συνδυασμός Ντίξον-Σμιθ δείχνει ότι «κακώς επέστρεψε» ο Σταρκς!
• Η παράνοια από την λογική, ένα ημίχρονο... δρόμος!

Το μάθημα της ιστορίας ήταν από τα αγαπημένα μου στο σχολείο. Πάντα μου άρεσε να διαβάζω για τα κατορθώματα των προγόνων μας και να γίνονται κτήμα μου όλες εκείνες οι μεγάλες στιγμές που καθόρισαν το σήμερα. Γι’ αυτό θεωρώ πολύ αναγκαία την συστηματική εφαρμογή της λαϊκής ρήσης «για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι».

Αυτό ακριβώς αισθάνθηκα το βράδυ του Σαββάτου (01/04). Όταν ξαφνικά έπιασα τον εαυτό μου να δακρύζει έντονα, παρακολουθώντας από τους δέκτες της ΕΡΤ3 την τελετή απόσυρσης της φανέλας (με το νο7) του θρυλικού Μπράνισλαβ Πρέλεβιτς! Ή του Μπάνε, όπως συνηθίσαμε από ένα σημείο και μετά να τον αποκαλούμε όλοι οι μπασκετικοί.

Θα σας πω αμέσως το γιατί. Αυτό που πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν ούτε οι ίδιοι μεγάλοι αστέρες (και πιστέψτε με, νιώθω ευλογημένος που γνώρισα και συναναστράφηκα αρκετούς στην διάρκεια της διαδρομής μου στον χώρο), είναι το μέγεθος της επίδρασης που έχουν στο κοινό, αλλά και την ένταση των συναισθημάτων που προκαλούν!

Αυτό ακριβώς δηλαδή, που προσπαθούσα να εξηγήσω στον 16χρονο γιο μου, που έβαλε τα γέλια βλέποντάς με να ψάχνω για χαρτομάντιλα, στην θέα μίας φανέλας που αποσυρόταν μία για πάντα στην κορυφή ενός γηπέδου.

Για να μην μακρυγορώ και σας κουράζω, ο Μπάνε, που σε όλη την διάρκεια της εκδήλωσης ήταν cool και να δείχνει συγκινησιακά φορτισμένος (άλλωστε και ο ίδιος παραδέχτηκε ότι για πολλά χρόνια ήταν κατά μίας τέτοιας εκδήλωσης), στα δικά μου μάτια ενσάρκωσε το αντίδοτο στον ανίκητο superman, που άκουγε στο όνομα Νίκος Γκάλης.

Ήταν ο μπασκετμπολίστας, που παρά την έλλειψη ταχύτητας κι αθλητικότητας και παρά το κάτι σαν σουτ, διέθετε τόσο αυθεντικό ταλέντο και ήταν τόσο μάγκας, που αυτομάτως ανάγκαζε τον ουδέτερο παρατηρητή «να πέσει στον έρωτά του»! Η σύνδεσή του με τον ΠΑΟΚ, δε, είναι κάτι περισσότερο από διαχρονική. Παίκτης, ηγέτης, σκόρερ, αρχηγός και μετέπειτα προπονητής, πρόεδρος, το πρόσωπο ενός ιστορικού οργανισμού για σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Γι’ αυτό οι στιγμές που αναβίωσαν το Σαββατόβραδο ήταν ένα μάθημα ιστορίας και μπασκετικής κουλτούρας. Οι πρώην συμπαίκτες του που ήταν εκεί, εκείνοι που ζουν πλέον μακριά και μέσω video του έστειλαν μηνύματα, οι προπονητές του, η γυναίκα του, οι κόρες του, ο κόσμος, ξεδίπλωσαν το φιλμ των εφηβικών χρόνων όλων ημών που ζήσαμε την δεκαετία της έκρηξης του ελληνικού μπάσκετ σε διασυλλογικό επίπεδο και το Σάββατο είδαμε την ξανά την ζωή μας, 30 χρόνια πριν...

«Το έκανα γιατί κατάλαβα ότι θα χαρούν οι κόρες μου!», είπε ο 56χρονος Σέρβος παλαίμαχος άσος και πέραν της Άννας και της Τέα, πιστέψτε με χάρηκε, συγκινήθηκε κι έκλαψε και αρκετός ακόμη κόσμος.

«Δικέφαλος του Βορρά» για 4άδα!

Το πρώτο εφετινό sold out στην Πυλαία εκμεταλλεύτηκε και η ομάδα του Φώτη Τακιανού (Χαντς 23π., 8ρ. & 4ασ., Ράιλι 15π. & 6ασ.), που έβγαλε αντίδραση και στο 2ο μέρος ανέτρεψε δις διαφορές 9 και 6 πόντων αντίστοιχα (44-53 στο 27’ και 57-63 στο 33’), για να πετύχει μία νίκη-χρυσάφι (78-72), που του δίνει το δικαίωμα να ελπίζει βάσιμα για την 4η θέση και το πλεονέκτημα έδρας στην 1η φάση των playoffs (θέλει ήττα του Προμηθέα στο “Nick Galis Hall” γιατί υστερεί στην μεταξύ τους ισοβαθμία).

H 2η εφετινή επιτυχία του ΠΑΟΚ (12-9) απέναντι στην ΑΕΚ (12-9), είχε την υπογραφή των ξένων της ομάδας (σκόραραν το 91% των πόντων) και ανέδειξε για πολλοστή φορά φέτος, την αθόρυβη αλλά πληθωρική προσφορά του Νέιτ Ρένφρο (14π., 6ρ., 3ασ., 2κλ. & 2κοψ. με 6/6 διπ. σε 29’).

Το 0/2 της «Ένωση» απέναντι στον «δικέφαλο του Βορρά» και η ήττα από τον Προμηθέα που προηγήθηκε και συνδυάστηκε και με την «απώλεια» και της διαφοράς του πρώτου αγώνα, μέσα σε λίγες μέρες προκάλεσε την υποχώρηση της ομάδας του Ηλία Καντζούρη στην 6η θέση της βαθμολογίας. Εκεί που θα τερματίσει αν δεν νικήσει τον Ολυμπιακό την Κυριακή (09/04) και ταυτόχρονα δεν χάσουν ο Προμηθέας (παίζει εκτός με τον Άρη) και ο ΠΑΟΚ (με τον αδιάφορο Απόλλωνα στην Πάτρα).

H προτελευταία στροφή της κανονικής περιόδου έγινε για να γίνει όσον αφορά τους «αιώνιους αντιπάλους», οι οποίοι βρέθηκαν στον γήπεδο χωρίς να έχουν περάσει 48 ώρες από την μεταξύ τους αναμέτρηση της Παρασκευής (31/03) για την Euroleague και μοιραία, έχοντας εύκολη αποστολή, οι δύο προπονητές έκαναν συντήρηση δυνάμεων.

Ο Προμηθέας του Χριστόπουλου είναι καλύτερος από το ρεκόρ του!

Όταν μία ομάδα που τερματίζει 9η στον 1ο γύρου του πρωταθλήματος, μένοντας εκτός Final 8 Κυπέλλου κι έκτοτε φτάνει στο σημείο να «φλερτάρει» με την 4η θέση και προκρίνεται με πλεονέκτημα έδρας στους “16” του Eurocup, τότε μεσούσης της περιόδου, σίγουρα έχει κάνει κάποιες προσαρμογές που έχουν αλλάξει άρδην το αγωνιστικό της προφίλ.

Η παραπάνω πρόταση νομίζω ότι ανταποκρίνεται πλήρως σε ό,τι συνέβη στον Προμηθέα (12-9) από τις αρχές Δεκέμβρη, οπότε και στην τεχνική ηγεσία της ομάδας προωθήθηκε ο Γιάννης Χριστόπουλος. O έμπειρος τεχνικός που στα 48 του χρόνια, μετράει σχεδόν 3,5 δεκαετίες στους πάγκους (έχοντας περάσει από όλες τις βαθμίδες της προπονητικής ιεραρχίας) κατάφερε πολύ γρήγορα να μεταμορφώσει την ομάδα και να της δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Η επιθετική άμυνα που εφήρμοσε και κατέβασε αισθητά το μέσο παθητικό των Πατρινών, οι προσθήκες δύο παικτών-κλειδιά (Τόμασον και Χογκ) και η ανακατανομή των ρόλων στο rotation (αναβάθμισε τον Κάουαν και τον Κόντιτ), βοήθησαν τον Προμηθέα να συνδυάσει μπάσκετ και αποτέλεσμα και να μέσα στο παρκέ να παρουσιάζεται καλύτερος απ’ ότι δείχνει το συνολικό ρεκόρ 17-11 που έχει επι των ημερών του (σε Basket League και Eurocup).

Oι δύο διαδοχικές καθαρές νίκες επί των ομάδων που έδειχναν οι επικρατέστερες για να συμπληρώσουν τους «αιώνιους αντιπάλους» στην 4άδα της κανονικής περιόδου, επιβεβαίωσαν την αγωνιστική του βελτίωση και πλέον το ζητούμενο είναι πόσο μεγάλο είναι το κίνητρο των παικτών και του οργανισμού για να κοιτάξουν ψηλότερα στην post-season.

To 91-83 επί του Περιστερίου (13-8) δίνει στους Πατρινούς (Σίμπσον 23π. & 3ρ. με 5/7 τριπ., Κάουαν 13π. & 13ας.) το δικαίωμα να ελπίζουν για την 4η θέση. Κάτι που θα συμβεί αν ισοβαθμήσουν μόνο με τον ΠΑΟΚ (έχουν την διαφορά), δηλαδή αν νικήσουν και οι δύο την τελευταία αγωνιστική και χάσει η ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό.

Η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη (είχε σοβαρά παράπονα για την τεράστια διαφορά στις βολές) την 2η χειρότερη εφετινή αμυντική της βραδιά (είχε δεχτεί 101π. στο ΣΕΦ), επιτρέποντας στους γηπεδούχους να σουτάρουν με πολύ υψηλά ποσοστά ευστοχίας (62,7% εντός πεδιάς, κάτι που μεταφράζεται σε 66,7% στα δίποντα και σε 55,5% στα τρίποντα).

Παρ’ αυτά, ακόμη κι αν χάσει από τον Παναθηναϊκό, μοιάζει να έχει «κλειδώσει» την 3η θέση (λόγω των δύο νικών επί του ΠΑΟΚ και του πλεονεκτήματος απέναντι στον Προμηθέα), εκτός κι αν η ΑΕΚ νικήσει τον Ολυμπιακό, οπότε θα μπλέξει. Επομένως, το μοναδικό βαθμολογικό κόστος της ήττας στο «Δημήτριος Τόφαλος» ήταν η απώλεια της δυνατότητας να κυνηγήσει την 2η θέση (αν κέρδιζε, θα ήθελε ήττα του Παναθηναϊκού στην Ρόδο για να ζητάει απλή νίκη στην έδρα του την τελευταία αγωνιστική).

Υπόθεση ενός πενταλεπτου!

Στο Φάληρο, ο Ολυμπιακός (21-0) πήγε στο ρελαντί και χρειάστηκε να περάσουν 16 λεπτά αγώνα για να ξεφύγει με διψήφια διαφορά πόντων (36-26 στο 16’24”). Η Καρδίτσα (4-17) εκμεταλλεύτηκε την χαλαρότητα και πλησίασε στο -8 (69-61 στο 35’) αλλά το ύφος του Μπαρτζώκα προκάλεσε το σερί 23-0, με το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» τελείωσαν το ματς.

Το τελικό 92-61, που διατήρησε το αήττητο των «ερυθρόλευκων» (Λαρεντζάκης 18π. & 3ασ. με 4/4 τριπ., Παπανικολάου 16π. & 3ασ. με 3/5 τριπ.) στο εφετινό πρωτάθλημα (21/21 και στις εγχώριες διοργανώσεις τους τελευταίους 16,5 μήνες (54/54), είχε την υπογραφή των Ελλήνων παικτών που σκόραραν τους 70 από τους 92 πόντους της ομάδας.

Οι Θεσσαλοί (Γκάλινατ 17π., Έβανς 10π., 11ρ. & 3ασ.) ήθελαν να κάνουν μία γερή προπόνηση ενόψει του κυριακάτικου τελικού με τον Ιωνικό Νικαίας και το κατάφεραν, από την άποψη ότι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα άφησαν καλές εντυπώσεις και ήταν ανταγωνιστικοί.

Θετική αντίδραση ενόψει «διαβολοβδομάδας»

Στο κλειστό του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός (14-5) πήρε μπρος για τα καλά στα τέλη της 1ης περιόδου, όταν ο Απόλλων (5-16) πλησίασε στο καλάθι (26-24 στο 9’). Το σερί 37-9 που ακολούθησε εκτόξευσε την διαφορά στο +30 στο 22ο λεπτό (63-33) και στο +35 (93-58 στο 31’) και τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας (66% διπ. & 48,5% τριπ.) επέτρεψαν στους «πράσινους» να καταγράψουν την 2η κατοστάρα της σεζόν (108-77) και πλην του Γκριγκόνις (13π. & 2ασ. με 3/6 τριπ.), στον Χρήστο Σερέλη να χρησιμοποιήσει από 8 έως 16 λεπτά όλους τους υπόλοιπους ξένους (Γκουντάιτις 14π., 5ρ. & 2ασ.).

Αυτή η συνθήκη μοιραία αύξησε τον χρόνο συμμετοχής των Ελλήνων (Γ.Καλαϊτζάκης 14π. & 3ασ. με 5/7 σουτ, Αγραβάνης 14π. & 6ρ. με 5/6 τριπ.), που σκόραραν τους 66 από τους 108 πόντους του «τριφυλλιού» κι έδειξαν ετοιμοπόλεμοι, ενόψει της αυριανής (04/04, 19.00) – αδιάφορης τελικά – εξ’ αναβολής αναμέτρησης με τον Κολοσσό στην Ρόδο.

Η ήττα της ομάδας των δυτικών προαστίων στην Πάτρα «εξανέμισε» τις όποιες ελπίδες των «κυανοκίτρινων» για διεκδίκηση της 2ης θέσης κι έτσι η άτυπη «διαβολοβδομάδα» των τριών αγώνων (απέναντι σε Κολοσσό εκτός, Άλμπα εντός και Περιστέρι εκτός), θα κυλήσει χωρίς ιδιαίτερη πίεση για οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

Η ομάδα του Νίκου Βετούλα (σώθηκε και μαθηματικά με τις ήττες του Ιωνικού και της Καρδίτσας) άφησε καλές εντυπώσεις στο διάστημα που στο παρκέ βρίσκονταν ταυτόχρονα ο Βερτζ (15π., 6ρ. & 10ασ.) και ο Μακ (19π. & 2ρ. με 8/15 σουτ), δύο παίκτες από τους οποίους ιδανικά θα πρέπει να αρχίσει ο σχεδιασμός της νέας σεζόν.

Ο συνδυασμός Ντίξον-Σμιθ δείχνει ότι «κακώς επέστρεψε» ο Σταρκς!

Στην Ρόδο, έγινε ματσάρα με τον Άρη (10-11) να «πληρώνει» τα πολλά λάθη του (18) και την μεγάλη απόσταση που τον χωρίζει πλέον (σχεδόν 2 μήνες) με την εποχή, που με συνέπεια, κέρδιζε τα ματς από την άμυνα και τον Κολοσσό (10-10) να «κεφαλαιοποιεί» την ελευθερία κινήσεων που απέκτησε το δίδυμο Σμιθ-Ντίξον (μετά την αποχώρηση του Τι Τζέι Σταρκς) και να παίρνει τη νίκη (96-90), που του δίνει προβάδισμα για την αποφυγή της 8ης θέσης (οδηγεί απέναντι στον Ολυμπιακό στην 1η φάση των playoffs).

Η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου «καθάρισε» το ματς ουσιαστικά στην τελευταία περίοδο, διάστημα στο οποίο σκόραρε 38 πόντους (season-high), παίρνοντας τους 22 απ’ αυτούς από τον Κένταλ Σμιθ (28π., 2ασ. & 3κλ. με 4/7 τριπ. σε 23’). O 27χρονος απόφοιτος του Οκλαχόμα Στέιτ, είναι μακράν ο πιο ευνοημένος από την απόφαση αποπομπής του 47χρονου τεχνικού να αποπέμψει τον πρώτο σκόρερ της ομάδας του (μ.ο. 14,1π.) και μαζί με τον Ντίξον (20π., 3ρ. & 4ασ. με 4/6 τριπ.) απέδειξαν για πολλοστή φορά ότι ταιριάζουν περισσότερο μαζί στις θέσεις “1” και “2” της πεντάδας των νησιωτών.

Ο συνδυασμός τους (ο πρώτος ήρθε για να βοηθήσει στον «άσο» και ο δεύτερος για να καλύψει το κενό που είχε αφήσει ο τραυματισμός του Σταρκς), άλλωστε, από το «διπλό» στο “Nick Galis Hall” στις 26 Δεκεμβρίου κι εντεύθεν, οδήγησε τους Ροδίτες στο μεγαλύτερο νικηφόρο σερί της σεζόν (5/5) και για ένα διάστημα τους έβαλε μέχρι και στο «κόλπο» της 4άδας!

Σημαντική ήταν και η συμβολή του Μανώλη Χατζηδάκη (13π., 5ρ., 2ασ. & 2κλ.) που όσο σταθεροποιεί τον χρόνο συμμετοχής του τόσο πιο επιδραστικός γίνεται, με τον Κολοσσό πλέον, να μπορεί να τερματίσει μέχρι και 7ος αν την τελευταία αγωνιστική νικήσει το Λαύριο (εκτός).

Η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη (Τολιόπουλος 20π., 4ρ., 6ασ. & 2κλ. με 5/15 σουτ) πάλεψε το ματς, κάλυψε αρκετές φορές τις εις βάρος της διαφορές και το επανέφερε στα μέτρα της, ωστόσο, οι σχεδόν 40 πόντοι που δέχτηκε στο 4ο δεκάλεπτο και η υστέρηση στην μάχη της ρακέτας (25-43 οι πόντοι που σημείωσε η frontline της εκάστοτε ομάδας), ήταν οι παράγοντες που δεν της επέτρεψαν να είναι ανταγωνιστική μέχρι το τέλος.

Από τις 4 Φεβρουαρίου και το μέσο παθητικό των 74,9 πόντων στις πρώτες 15 αγωνιστικές, το τελευταίο δίμηνο ο «αυτοκράτορας» δέχεται σχεδόν 80 πόντους ανά παιχνίδι (μ.ο. 79,3π.) και η αμυντική χαλάρωση, δεν αποκλείεται να του στοιχίσει το να μπει τελευταίος στα playoffs.

Η παράνοια από την λογική, ένα ημίχρονο... δρόμος!

Στο κλειστό του Πλάτωνα, έγινε ένα από τα πιο «περίεργα» ματς που έχω δει. Με ξένους γ’ διαλογής (αυτός ο Λέισι που σκόραρε 15 πόντους δεν ξέρω αν θα έκανε την διαφορά ούτε καν στην Α2 Κατηγορία) και χωρίς τους Μαυροκεφαλίδη και Μάντζαρη, ο Ιωνικός (4-17) έκανε το καλύτερο πρώτο μέρος της σεζόν, προηγήθηκε με +20 (51-31) και πήγε στα αποδυτήρια με αέρα νικητή, έχοντας μαζέψει 8 επιθετικά ριμπάουντ! Δείγμα της θέλησης που είχε για τη νίκη, η οποία θα του έδινε πλεονέκτημα 7 πόντων στον κυριακάτικο (09/04) τελικό για την παραμονή απέναντι στην Καρδίτσα.

Το δε Λαύριο (7-14), που προερχόταν από 5 νίκες στα τελευταία 7 ματς και είχε «σώσει» την κατηγορία με επιβλητικό διπλό στο «Γιάννης Μπουρούσης», φαινόταν σαν να έχει πάει ήδη διακοπές. Πατώντας, ενδεχομένως και στο «ελαφρυντικό» που του έδιναν οι τρεις σημαντικές απουσίες (Κόουλ, Γκρέι και Γερομιχαλός) με τις οποίες παρατάχθηκε στο ματς.

Γνωρίζοντας, πάντως, την διαφορά ποιότητας των δύο ρόστερ αλλά και εμπειρίας και ικανότητας των δύο προπονητών, η εικόνα του 1ου μέρους έμοιαζε ανεξήγητη. Τι μεσολάβησε στο 2ο μέρος και οι μεν γηπεδούχοι υπέστησαν ολοκληρωτική καθίζηση και οι φιλοξενούμενοι κατέγραψαν season-high (59π.) μετά την ανάπαυλα, ένας Θεός μπορεί να ξέρει...

Προσωπικά, κρατάω την τηρηθείσα υπόσχεση που έδωσε ο Γιώργος Λιμνιάτης μετά τη νίκη επί της Καρδίτσας και η οποία είχε να κάνει με την δέσμευση της ομάδας του να κυνηγήσει μέχρι τέλους, όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια τη! Για λόγους αγωνιστικής αξιοπρέπειας.

Μία διαφορά 20 πόντων δεν καλύπτεται χωρίς προσπάθεια και τα εύσημα πρέπει να πάνε τόσο στον προπονητή που πέτυχε την ολική επαναφορά στο δεύτερο ημίχρονο (82-90) αλλά και στους παίκτες (Λάνγκεβάιν 26π., 4ρ., 2ασ. & 2κοψ. με 11/13 σουτ, Νικολαϊδης 24π., 4ρ. & 5ασ. με 5/12 τριπ.) που συγκεντρώθηκαν και διέγραψαν ολοκληρωτικά το «βατερλώ» του πρώτου μέρους.

Οι Νικαιώτες (Σίμονς 14π., 7ρ., 7ασ. & 2κλ., Λένελ 14π., 9ρ., 4κλ., 2κοψ.) θα έχουν μία τελευταία ευκαιρία, ψάχνοντας το «διπλό» στην Θεσσαλία. Το πόσο ορθολογικά σχεδιάζουν να το πετύχουν, φέρνοντας για ένα ματς τον 39χρονο Στιβ Μπαρτ τζούνιορ (έχει να παίξει 1,5 χρόνο μπάσκετ) και τον 30χρονο σέντερ, Μάικ Μάγιερς (έπαιζε μέχρι πρότινος στην Αστάνα), με όποιον προπονητή αναλάβει αυτό το εγχείρημα των έξι ημερών, είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο...