Παναθηναϊκός: Ναι, αυτή είναι επιστροφή στην κανονικότητα

Ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι. Δεν πήγαινε άλλο.

Δηλαδή τι άλλο έπρεπε να γίνει για να περάσει το ΟΑΚΑ στα χέρια της ΚΑΕ Παναθηναϊκός; Από τη στιγμή που υπήρχε η συμφωνία από τον Μάιο του 2022, όταν και ψηφίστηκε η τροπολογία στην Βουλή, το κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων, έπρεπε να ήταν ήδη στην «πράσινη» διοίκηση. Και πολύ άργησε! Ήδη χάθηκε πολύτιμος χρόνος για τα όσα σχεδιάζει η ΚΑΕ προκειμένου να μετατρέψει το γήπεδο μπάσκετ σε πραγματικό στολίδι του Παναθηναϊκού.

• Οριστικό: «Πράσινο» το ΟΑΚΑ!

Ένα γήπεδο που θα ζηλεύουν όλοι και το οποίο θα προσδώσει άλλη... δυναμική στον σύλλογο. Μια δυναμική που θα προσφέρουν πρώτοι απ' όλους οι φίλαθλοι της ομάδας οι οποίοι θα έχουν -πλέον- το δικό τους «σπίτι». Και φυσικά ένα γήπεδο δεν μπορεί από μόνο του να φέρει τον κόσμο στις εξέδρες. Απλούστατα αποτελεί το «θεμέλιο» για την επιστροφή της ομάδας εκεί όπου πραγματικά ανήκει και είχε... κακομάθει τους (πάντα απαιτητικούς) οπαδούς της. Δηλαδή στα κορυφαία στρώματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ!

Με υπογραφή Γιαννακόπουλου

Κακά τα ψέματα. Αν δεν υπήρχε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος για να επιμείνει τόσο πολύ σε αυτό το project και να βρεθεί αντιμέτωπος με τους πάντες και τα πάντα μέχρι να πάρει «σάρκα και οστά», όχι ΟΑΚΑ δεν θα έβλεπε ο Παναθηναϊκός, αλλά ούτε τον... Τάφο του Ινδού. Το πιστώνεται στο 100%! Και δεν χωρεί καμία αμφιβολία σε αυτό. Το έψαξε, το «κυνήγησε», το πάλεψε, δεν τα παράτησε ποτέ και στο τέλος τα κατάφερε. Και θα «κουβαλάει» πάντα αυτήν την επιτυχία.

Άλλωστε δεν πιστεύω ότι συνέφερε την Πολιτεία, αφενός να βάλει απέναντί της τον Παναθηναϊκό και αφετέρου να άφηνε το ΟΑΚΑ στην... τύχη του. Εάν και εφόσον δεν προχωρούσε το project και έμπαιναν στην ΚΑΕ σκέψεις για αποχώρηση της ομάδας από το ΟΑΚΑ, τότε το γήπεδο θα... ρήμαζε. Όπως έχουν ρημάξει και τα περισσότερα Ολυμπιακά Ακίνητα στο πέρασμα των χρόνων. Άλλωστε η «πράσινη» ΚΑΕ δεν το συντηρούσε όλα αυτά τα χρόνια; Και αν το ΟΑΚΑ είναι λειτουργικό, οφείλεται πρωτίστως στην διοίκηση της ομάδας. Στην τελική με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο Παναθηναϊκός θα την έβρισκε την άκρη.

• Η πιο... Παναθηναϊκή απόφαση της σεζόν

Η συμφωνία για την παραχώρηση του ΟΑΚΑ ισοδυναμεί με ένα σπουδαίο επίτευγμα. Σπουδαίο για την δυναμική του συλλόγου. Για τον ίδιο τον σύλλογο συνολικά. Από σήμερα, κιόλας, θαρρώ ότι στον Παναθηναϊκό θα γυρίσουν την κλεψύδρα ανάποδα για την ολοκλήρωση της φετινής αγωνιστικής περιόδου προκειμένου να ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της offseason το «makeover» του ΟΑΚΑ. Βέβαια θεωρείται (και είναι) αδύνατον να γίνουν όλα από τη μία μέρα στην άλλη. Όμως μήνα με τον μήνα θα μπαίνει και από ένα «λιθαράκι» για το νέο ΟΑΚΑ. Αυτό που πάντα ήθελαν οι φίλοι της ομάδας, αυτό που πάντα ονειρεύονταν οι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος.

Άλλωστε «υπάρχουν» σε κάθε γωνιά του γηπέδου. Και θα «υπάρχουν» για πάντα. Και αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, πρέπει να στηθούν δύο αγάλματα έξω από το γήπεδο. Για εκείνους που πήραν τον Παναθηναϊκό στα χέρια τους και τον γιγάντωσαν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Για εκείνους που άλλαξαν εντελώς την ιστορία της ομάδας.

Αλλάζει επίπεδο

Μπορεί να μεσολάβησε μια δύσκολη περίοδος στην Ελλάδα καθώς είχαν αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα και ήταν -εκ των πραγμάτων- δύσκολο για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο (που θέλησε να συνεχίσει το έργο της φαμίλιας του) να ακολουθήσει στα ίδια επίπεδα, μπορεί ο Παναθηναϊκός να αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στη συνέχεια, μπορεί να έμεινε η ομάδα για ένα χρονικό διάστημα στα «έσοδα-έξοδα», μπορεί να έφτασε πολύ χαμηλά αλλά... ως εδώ και μη παρέκει.

Όπως φαίνεται όλα αυτά (θα) ανήκουν στο παρελθόν και θα αποτελέσουν μια κακή παρένθεση και τίποτε περισσότερο. Σιγά-σιγά ο Παναθηναϊκός θα αλλάζει και πάλι επίπεδο. Αυτό φαίνεται και από τις κινήσεις που ΗΔΗ γίνονται. Αυτό φαίνεται από την διοικητική διάθεση που υπάρχει προκειμένου ο σύλλογος να επιστρέψει στις ένδοξες ημέρες και να ξαναγράψει χρυσές σελίδες στην ιστορία του. Ξαναλέω. Τίποτα δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Όμως όταν υπάρχει αυτός ο στόχος, όταν ο πήχης αρχίζει να ανεβαίνει και πάλι, τότε η «επόμενη ημέρα» μόνο με αισιοδοξία και προσμονή μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το μεγάλο άλμα που έπρεπε να γίνει, έγινε! Και είχαν προηγηθεί και άλλα τα οποία φανέρωναν από μόνα τους τις υψηλές προσδοκίες ενόψει της επόμενης χρονιάς. Όπως η συμφωνία με τον Εργκίν Αταμάν. Όπως οι κινήσεις που γίνονται για την ενδυνάμωση του ρόστερ. Με τον Βιλντόζα. Με το «κυνήγι» του Καμπάτσο. Και σίγουρα δεν είναι οι μοναδικές...