Γκουζίνη: «Η διοίκηση θα κάνει τα πάντα για να παίξει το Μαρούσι στην Basket League»

To Μαρούσι επέστρεψε στην Basket League έπειτα από 11 χρόνια, συνδυάζοντας την άνοδο με τον τίτλο στο Final Four της Elite League «Ερρίκος Ντυνάν» που διεξήχθη στα Λιόσια.
Από την πλευρά της, η Βασιλεία Γκουζίνη φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Άμεσο ριπλέι» του web radio της ΕΟΚ, μιλώντας μεταξύ άλλων:

Για το αν έχουν κοπάσει οι πανηγυρισμοί: «Εμείς το βλέπουμε λίγο διαφορετικά. Χαρήκαμε για ένα 24ωρο, αλλά τώρα βρισκόμαστε σε σκέψεις. Η χαρά υπάρχει, είναι πρωτόγνωρο κάθε φορά που συνέβη ν’ ανέβεις σε μια κατηγορία και ειδικά στην Α1, αλλά από ‘κει και πέρα μπαίνεις αυτόματα σε μια άλλη λογική την επόμενη μέρα. Οι δικές μας σκέψεις είναι στο αγωνιστικό κομμάτι, όπου υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να διευθετηθούν ώστε η ομάδα να βρίσκεται πραγματικά στην Α1».

Για τη φετινή χρονιά του Αμαρουσίου: «Ο απολογισμός της χρονιάς είναι πάρα πολύ καλός. Τα παιδιά απ’ τη μεριά τους ήταν πάρα πολύ προσηλωμένα σ’ αυτόν το σκοπό, είχαν πάρα πολύ καλό κλίμα μες στα αποδυτήρια, κάτι που αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο για την άνοδο. Έγιναν κάποιες διορθωτικές κινήσεις τα Χριστούγεννα, οι οποίες πιστεύω ήταν το «κλειδί». Μπορέσαμε και φέραμε παιδιά που έλειπαν απ’ το «παζλ» της ομάδας και αυτό ήταν ένα συν. Βλέπαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε αλώβητη την έδρα μας και πιστεύω ότι κι αυτό ήταν ένα σημαντικό στοιχείο για την άνοδο».

Για το αν θα παίξει το Μαρούσι στη Basket League: «Το Μαρούσι αναμφισβήτητα είναι ένα πολύ ιστορικό σωματείο, έχει φέρει τρόπαια στην Ελλάδα. Όλα τα παιδιά που βρίσκονται στην ομάδα καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι αυτό το «βήμα» που προσπαθούμε να κάνουμε. Τόσα χρόνια έχει αποδείξει ότι είναι πάρα πολύ οργανωμένη και θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να παίξει το Μαρούσι στην Α1. Αν προκύψουν, βέβαια, άλλες δυσκολίες δεν το ξέρω».

• Το Μαρούσι και ο Τρίτων κουβαλούν τις ιστορίες τους στην Basket League

Για τη φετινή Elite League: «Αυτό που εισέπραξα κι εγώ κατά τη διάρκεια της χρονιάς ήταν ότι είχε περισσότερο κόσμο απ’ τις άλλες φορές. Ήταν ένα αμφίρροπο πρωτάθλημα, στο οποίος ο 1ος μπορούσε να χάσει απ’ τον τελευταίο. Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζαν ομάδες για τη θέση τους στην οκτάδα και για το Final-4. Ήταν κάτι ξεχωριστό και μοναδικό στον τρόπο διοργάνωσης φέτος και αξίζουν συγχαρητήρια στην ΕΟΚ που δούλεψε γι’ αυτό το κομμάτι».

Για το ότι έγινε πρώτη προπονήτρια κατά τη διάρκεια του τελικού με τον Τρίτωνα: «Ήταν μια συνέχεια αυτού που δουλεύαμε κατά τη διάρκεια της βδομάδας του αγώνα. Ήταν η φυσική συνέπεια όταν αποβάλλεται ο πρώτος προπονητής ν’ αναλάβει ο βοηθός και γι’ αυτόν το λόγο είπα και στη Συνέντευξη Τύπου ότι ακολούθησα το πλάνο του Γιώργου Σκαραφίγκα. Όταν είσαι βοηθός σημαίνει ότι πρέπει ν’ ακολουθείς ακριβώς αυτό που έχει σχεδιάσει η ομάδα σαν πλάνο. Για ‘μένα είναι πολύ εύκολο, γιατί εκτός από σύζυγός μου είναι κι ένας προπονητής που τον σέβομαι κι έχουμε πάνω-κάτω τις ίδιες απόψεις φιλοσοφίας στο μπάσκετ. Δεν ήταν κάτι δύσκολο για ‘μένα».

Για το ότι πριν 2 χρόνια ήταν πρώτη προπονήτρια και στη Δάφνη Δαφνίου: «Ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία το να γίνω πρώτη προπονήτρια σε εθνική κατηγορία, αλλά βλέπω ότι δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές στο μπάκσετ ανδρών και γυναικών. Τα ίδια συστήματα θα επιλέξεις ανάλογα με τον αγώνα, τις ίδιες καταστάσεις θ’ αντιμετωπίσεις, οπότε δεν είναι κάτι δύσκολο απ’ τη στιγμή που έχεις την αποδοχή απ’ τους παίκτες και σε σέβονται».

Για την αντιμετώπιση που είχε απ’ τους οπαδούς των ομάδων: «Δεν έχω ουσιαστικά αντιμετωπίσει ποτέ κανένα πρόβλημα. Ίσα-ίσα που σ’ εμένα μιλούν λίγο πιο ανοιχτά και ευχάριστα επειδή είμαι γυναίκα. Υπάρχουν και αυτοί που βρίζουν βέβαια, αλλά, εντάξει, αποδεκτό είναι κι αυτό. Και σαν παίκτρια ποτέ δεν άκουγα τι έλεγε η κερκίδα, ακόμη κι όταν αρνητική απέναντί μου εγώ το έπαιρνα ως τρόπο εκτόνωσής της και δε με επηρέαζε, ίσα-ίσα που τόνωνε το «εγώ» μου. Δεν έμπαινα στη διαδικασία ν’ απαντήσω ή ν’ αντιδράσω, γιατί καλώς ή κακώς υπάρχουν και τα αρνητικά. Κρατάμε μόνο τα θετικά».

Για τη Βάσω Μπεσκάκη: «Η Βάσω ήταν ένα “διαμάντι” στο χώρο μας και δε μιλάω μόνο μπασκετικά όπου ξέρουν όλοι ότι έδινε και την ψυχή της. Ήταν ένας άνθρωπος τόσο καλός, ευγενικός και προσπαθούσε πάντα να σε κάνει να νιώσεις άνετα. Πραγματικά λείπει από κοντά μας και ελπίζω όλοι και κυρίως οι γυναίκες που ασχολούνται με το μπάσκετ να γεμίσουν αύριο το γήπεδο στο τουρνουά για να τιμήσουν τη μνήμη της».