Ολυμπιακός: Μπασκετική λογική

• Η πίεση στη μπάλα και οι τερματοφύλακες
• Ο Σλούκας και οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο
• Γιατί ο Μπαρτζώκας επέλεξε σχήμα με Πίτερς και Βεζένκοβ μαζί
• Ενα βήμα μακριά από αυτό που του αξίζει

Η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη. Κάπως έτσι κι ο Ολυμπιακός είχε συνηθίσει το κοινό του σε νίκες επί του Παναθηναϊκού και μόλις ήρθε η πρώτη ήττα, αρκετός κόσμος ανασκουμπώθηκε. Θεωρώ πως αδίκως εμφανίστηκαν ίχνη αμφιβολίας για την ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων», αντιθέτως δικαίως «ζεστάθηκε» ο κόσμος των «πράσινων» μετά την εικόνα των δύο πρώτων τελικών. Να θυμίσω απλά πως τον Ιούνιο καμία ομάδα δεν παίζει καλό μπάσκετ. Τον Ιούνιο παίζεις για να νικήσεις και να πας διακοπές γιατί έχεις κουραστεί σωματικά και πνευματικά.

Ο Ολυμπιακός αντέδρασε υπέροχα και στο Game 3 έβαλε τις βάσεις για την κατάκτηση του δεύτερου διαδοχικού νταμπλ, αλλά κυρίως έπεισε και τους πιο δύσπιστους για τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων. Δεν ξέρω αν αυτή αντικατοπτρίζεται στους 23 πόντους διαφοράς, αλλά σίγουρα δεν αντικατοπτρίστηκε στους δύο πρώτους τελικούς.

Πώς βλέπουμε στα καρτούν όταν ένα ηλεκτρικό ρεύμα διαπερνά το σώμα ενός ήρωα και τον διοχετεύει με ενέργεια και μετατρέπεται σε σούπερ ήρωα... Κάπως έτσι χρησιμοποίησαν στον Πειραιά το Game 2. Πείσμωσαν, απέκτησαν επιπλέον κίνητρο και φρόντισαν να το δείξουν και στο παρκέ. Και με μισό πόντο να είχε λήξει η αναμέτρηση πάλι στο 2-1 θα βρισκόταν η σειρά των τελικών. Πλέον όμως έγινε με τόσο εκκωφαντικό τρόπο που δύσκολα αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.

Η πίεση στη μπάλα και οι τερματοφύλακες

Ο πρώτος και βασικότερος λόγος που οι «ερυθρόλευκοι» επικράτησαν εύκολα ήταν η αμυντική τους λειτουργία. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αντιληφθεί το έλλειμμα στη δημιουργία του Παναθηναϊκού και για αυτό το λόγο η πίεση πάνω στη μπάλα ήταν εκ των ων ουκ άνευ στις επιθυμίες του Μπαρτζώκα.

Οι παίκτες του τον άκουσαν. Ο Ολυμπιακός έβγαλε σκληράδα και όσο μεγαλύτερη επιθετικότητα έβγαζε στην άμυνά του τόσο περισσότερο έβλεπε τον αντίπαλό του να κάνει μικρά βήματα πίσω. Οι «πράσινοι» υπέπεσαν σε 19 λάθη εκ των οποίων τα 11 εξελίχθηκαν σε κλεψίματα για τον Ολυμπιακό διότι όπως έχω αναφέρει πολλάκις άλλο λάθος είναι να στέλνεις τη μπάλα στην εξέδρα ή να κάνεις βήματα και άλλο να τη δίνεις στα χέρια του αντίπαλου και αυτός να σκοράρει στον αιφνιδιασμό.

• Μπαρτζώκας: Το δίλεπτο ξέσπασμα για τα μαθήματα ηθικής και την προπαγάνδα (vid)

Κι όταν ο Παναθηναϊκός έβρισκε τρόπο να πλησιάσει στο αντίπαλο καλάθι δημιουργώντας κάποιο ρήγμα εμφανιζόταν ο Φαλ ή ο Μπολομπόι σε ρόλο τερματοφύλακα και σκέπαζαν τα πάντα. Δεν ήταν μόνο τα κοψίματα που μοίρασαν, ήταν πως αλλοίωναν όλα τα αντίπαλα σουτ. Φοβερή λοιπόν και η άμυνα δεύτερης ζώνης από τους ψηλούς του Ολυμπιακού.

Ο Σλούκας και οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο

Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν αμφίρροπο. Η είσοδος του Κώστα Σλούκα ήταν αυτή που άλλαξε τα δεδομένα. Το έγραψα και προχθές. Δε με ενδιαφέρουν οι ταμπέλες, αλλά όσα κάνει στο παρκέ και χθες πρόσθεσε μία ακόμη ηγετική εμφάνιση. Με το που πέρασε στο παρκέ έκανε αμέσως αισθητή την παρουσία του μοιράζοντας ασίστ. Πρόσφερε 14 πόντους και 7 ασίστ, όλοι όμως ήταν κομβικοί τη στιγμή που τους κατάφερε.

Ο Σλούκας σμπαράλιασε το αμυντικό πλάνο του Παναθηναϊκού και ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε τα δεδομένα και τον ρυθμό του αγώνα σε αρκετές περιπτώσεις. Που και που έριχνε κλεφτές ματιές και ψηλά στον ουρανό του ΣΕΦ. Αυτός ήταν που έδωσε ρυθμό και στους συμπαίκτες του, ειδικά στον ΜακΚίσικ.

Γενικά οι παίκτες που μπήκαν στο παρκέ από τον πάγκο ανταποκρίθηκαν περίφημα. Και έχει το γούστο του, αν καλοσκεφτούμε πως ο Σλούκας είναι τόσο καλός σε αυτό που κάνει το οποίο μάλιστα το πετυχαίνει παίζοντας με το second unit. Δε μπορώ να φανταστώ τι θα έκανε για παράδειγμα αν έπαιζε με τον Βεζένκοβ και τον Παπανικολάου μαζί, ωστόσο πολλά περισσότερα θα ξέρει ο Μπαρτζώκας για να τον χρησιμοποιεί με αυτόν τον τρόπο.

Λαρεντζάκης και ΜακΚίσικ ήταν πολύ επιθετικοί και κυρίως αρκετά συγκεντρωμένοι. Ειδικά ο «Λάρε» μπήκε έχοντας κατά νου πρώτα τις υποχρεώσεις στην πίσω πλευρά του παρκέ και έπειτα τα σουτ.

Γιατί ο Μπαρτζώκας επέλεξε σχήμα με Πίτερς και Βεζένκοβ μαζί

Ο τραυματισμός του Κώστα Παπανικολάου στον γαστροκνήμιο, άφησε στον Μπαρτζώκα δύο επιλογές. Η μία ήταν να παίξει με τον Πίτερς στο «3» και η δεύτερη να παίξει με τρεις κοντούς. Ο coach αποφάσισε να πορευτεί με την πρώτη και εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε. Ο 58άχρονος τεχνικός ήθελε αφενός να ανοίξει το γήπεδο με δύο μόνιμες απειλές από τα 6.75. Ο προσωπικός αντίπαλος του Βεζένκοβ και του Πίτερς έπρεπε να ακολουθήσει έξω για να μαρκάρει. Αυτομάτως μεγάλωναν οι αποστάσεις στην άμυνα, οι περιστροφές αποκτούσαν μεγαλύτερη δυσκολία και υπήρχε άπλετος χώρος για να δράσει ο Σλούκας, ο Λούντζης, ο Γουόκαπ και ο Φαλ.

Ο δεύτερος λόγος της συγκεκριμένης επιλογής ήταν πως ήθελε να αφήσει τον ΜακΚίσικ στο δεύτερο rotation για να μπει και να βοηθήσει με την ενέργειά του τον ρυθμό του τελικού.

Η κούραση του Λι και το πρόβλημα του Παναθηναϊκού στην set επίθεση

Υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων. Μία εξ αυτών είναι η διαφορά ταλέντου, η διαφορά ικανοτήτων των παικτών. Ο Ολυμπιακός διαθέτει το ταλέντο και τις προσωπικότητες που μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο όταν παρουσιαστεί μία δύσκολη κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός έχει λιγότερες. Οι «πράσινοι» αντέδρασαν δύο φορές που βρέθηκαν στο -15, αλλά την τρίτη δεν τα κατάφεραν. Ουσιαστικά κατέρρευσαν στο παρκέ και στην τελευταία περίοδο ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε, σούταρε όποτε ήθελε και για αυτό έχασε με διαφορά.

Το βασικό πρόβλημα της ομάδας του Σερέλη είναι η αδυναμία να παράξει έργο σε set επίθεση. Ο Παναθηναϊκός μετά δυσκολίας σκοράρει γενικότερα, αλλά κόντρα σε πέντε αμυντικούς τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα για αυτόν. Στα δύο πρώτα ματς προσπάθησε να τρέξει περισσότερο και βρήκε σκορ σε αιφνιδιασμό. Χθες δεν μπόρεσε να το κάνει.

Ο Λι είναι ο μοναδικός δημιουργός, αλλά είναι και άνθρωπος. Κουράστηκε. Εσκασε από το κυνήγι των γκαρντ του Ολυμπιακού. Εβγαλε λίγη φρεσκάδα νωρίς στο ματς και στη συνέχεια τίποτα. Ο Αμερικανός έπαιξε υπερβολικά πολύ στους δύο πρώτους τελικούς και η κούραση λειτουργεί συσσωρευτικά στους παίκτες. Με τον Λι σε όχι καλή βραδιά, η επίθεση του Παναθηναϊκού δύσκολα ξεπερνά τους 65 πόντους.

Ενα βήμα μακριά από αυτό που του αξίζει

Ο Ολυμπιακός έκανε το 2-1 και ουσιαστικά έχει στη διάθεσή του δύο ευκαιρίες για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το αξίζει 100%. Η ομάδα δεδομένα δεν θέλει να χρησιμοποιήσει το «μαξιλαράκι» του Game 5 το οποίο μάλιστα θα γίνει χωρίς κόσμο λόγω της τιμωρίας που έχει επιβληθεί (εκκρεμεί η απόφαση του ΑΣΕΑΔ) και θέλει να δώσει τον καλύτερό της εαυτό στο ΟΑΚΑ την Πέμπτη.

Δεν θα είναι εύκολο. Θα χρειαστεί υψηλό βαθμό συγκέντρωσης και πνευματικής δύναμης. Αγωνιστικά δεν θα έχουν πρόβλημα εκτός αν διαφοροποιηθούν τα δεδομένα κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά αυτό είναι απρόβλεπτος παράγοντας. Το ζήτημα θα είναι περισσότερο πνευματικό γιατί το ΟΑΚΑ θα είναι αφιλόξενο.

ΥΓ: Δεν μπορώ να φανταστώ πως χθες ο κόσμος είδε για τελευταία φορά τον Σλούκα και τον Παπανικολάου με την ερυθρόλευκη φανέλα. Και οι δύο πρέπει να συνεχίσουν «χθες» στην ομάδα. Αποτελούν τις σύγχρονες σημαίες της. Να επιμείνω λίγο στον Σλούκα γιατί είναι λίγο πιο ιδιαίτερα τα πράγματα. Αν μείνει για 3 χρόνια (και βλέπουμε) το όνομά του θα μπει δίπλα στου Σπανούλη και στου Πρίντεζη. Τοτέμ. Από την άλλη στα 34 του χρόνια θα χρειαστεί μεγαλύτερη υποστήριξη, θα χρειαστεί να δημιουργηθεί δίπλα του ένα πέπλο που να τον κάνει πιο ποιοτικό και το ίδιο παραγωγικό. Να αισθανθεί ασφαλής. Από ένα βηματάκι πίσω και όλα θα γίνουν όπως αρμόζει στην ιστορία του συλλόγου και του παίκτη.