Παναθηναϊκός: Να αναγεννηθεί μέσα από τις στάxτες του

• Ήμουν νιος και γέρασα
• Αν ήθελε ο Ολυμπιακός να κερδίσει με 40, θα κέρδιζε με 40
• Οι... τουρίστες οι ριζικές αλλαγές

Θυμάστε τι λέγαμε μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού στον δεύτερο τελικό; Ότι -επιτέλους- έχουμε τελικούς. Ε, ναι λοιπόν. Είχαμε ελληνικούς τελικούς. Όπως ακριβώς τους έχουμε μάθει. Τι; Όχι; Α, ναι. Ξέχασα. Δεν εννοώ το αγωνιστικό κομμάτι και τον ανταγωνισμό που μπορεί να προέκυψε για ένα-δυο ματς (σ.σ. και φυσικά όχι για περισσότερα από τη στιγμή που η διαφορά των δύο ομάδων ήταν η... Δύση με την Ανατολή), αλλά για όλα τα υπόλοιπα. Αυτά που θυμίζουν ελληνικά ντέρμπι, ντε.

• Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός σε βομβαρδισμένο τοπίο

Δεν έχει σημασία ποιος τα προκαλεί. Το 2017 ήταν ο Παναθηναϊκός εκείνος που έφευγε πρωταθλητής από το... εμπόλεμο (και άδειο λόγω της τότε εκκένωσης) ΣΕΦ και έξι χρόνια αργότερα συνέβη το ίδιο ακριβώς πράγμα στο ΟΑΚΑ. Αν και, για να βάλω τον αστερίσκο, στην προκειμένη περίπτωση το ματς διακόπηκε, ενώ την προηγούμενη φορά είχε ολοκληρωθεί κανονικά. Όχι ότι δεν είχαν διακοπεί άλλοι τελικοί στο παρελθόν εκεί. Έτσι; Τώρα θα μου πείτε είναι σωστό να πηγαίνει έτσι; Μία σου και μία μου; Όχι βέβαια.

Ήμουν νιος και γέρασα

Όμως εδώ και τόσα χρόνια έχω βαρεθεί να το ακούω και να μην γίνεται τίποτα: «Να γίνει κάτι για να σταματήσουν όλα αυτά». Ήμουν νιος και γέρασα. Και σε καμιά 20αρια χρόνια, καλά να είμαστε, τα ίδια θα λέμε και τα ίδια θα γράφουμε. Δεν θα έχει αλλάξει τίποτε απολύτως. Αν σε κάποιον δεν αρέσει που χάνει η ομάδα του ή αν απλά και μόνο ο «αιώνιος» αντίπαλος... προκαλεί επειδή είναι καλύτερη ομάδα και παίζει καλύτερα (ναι, μπορεί να υπάρχουν και διαφορετικές προκλήσεις αλλά και πάλι δεν δικαιολογείτε τίποτα απολύτως) τότε αυτά τα πράγματα θα συμβαίνουν. Ξανά και ξανά. Δυστυχώς...

• Όσα γράφει το φύλλο αγώνα του τελικού που έληξε 0-20

Τι κατάφεραν οι φίλοι του Παναθηναϊκού; Μια τρύπα στο νερό. Να κάνουν κακό στην ομάδα τους. Ειδικά από τη στιγμή που ο κίνδυνος της τιμωρίας είναι μεγάλος καθώς μπορεί να επιφέρει αφαίρεση βαθμών και αρκετά ματς κεκλεισμένων των θυρών τη νέα σεζόν. Και γιατί στέκομαι σε αυτό; Απλούστατα ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται να κάνει μια πολύ σοβαρή προσπάθεια το καλοκαίρι, να πέσουν πολλά χρήματα για την ενίσχυση του ρόστερ και να φτάσει στο σημείο να «κυνηγάει» με το καλημέρα στη βαθμολογία έχοντας ελάχιστες πιθανότητες (αν και εξαρτάται ο βαθμός της ποινής) για το αβαντάζ έδρας.

Ωραία τα κατάφεραν. Αν και εδώ που τα λέμε ο επίλογος της φετινής σεζόν στον Παναθηναϊκό ήταν η αποτύπωση μιας ολόκληρης χρονιάς. Έγιναν όλα στάχτη και μπούρμπερι. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τόσο όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, όσο και όσον αφορά το εξωαγωνιστικό. Ήταν ο Παναθηναϊκός της σεζόν 2022-23. Έτσι απλά. Χωρίς πολλά-πολλά. 'Ελεγα πέρυσι και λίγο μετά τη «σκούπα» του Ολυμπιακού «πόσο χειρότερα μπορεί να είναι τα πράγματα του χρόνου; Δεν πάει παρακάτω...» Ε, δεν δάγκωνα τη γλώσσα μου καλύτερα; Και δεν αναφέρω καν το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έμεινε χωρίς τίτλο ύστερα από 27 χρόνια. Αυτό κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Αναφέρομαι στο κάκιστο πρόσωπο που παρουσίασε καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Αν ήθελε ο Ολυμπιακός να κερδίσει με 40, θα κέρδιζε με 40

Δεν με ενδιαφέρει ποιος έχει την ευθύνη. Αν την είχε το προηγούμενο προπονητικό καθεστώς ή αν την απέκτησε το επόμενο. Με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Με εξαίρεση 4-5 ματς (βλέπετε είμαι κιμπάρης, και πολλά λέω) σε όλα τα υπόλοιπα ο Παναθηναϊκός ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Δεν έπαιζε μπάσκετ. Έπαιζε κάτι σαν μπάσκετ. Και ρωτώ εγώ τώρα: Υπήρχε περίπτωση να «ανησυχήσει» την ομάδα που έπαιξε το -κατά γενική ομολογία- καλύτερο μπάσκετ και έφτασε ένα σουτ μακριά από την κατάκτηση της Euroleague; Ε, σοβαροί να είμαστε. Άλλωστε τα έχουμε πει.

• Παναθηναϊκός: «Ο Κορομηλάς αποφάσισε εκκένωση χωρίς να εξαντλήσει τα περιθώρια»

Το μπάσκετ είναι το πλέον αξιοκρατικό άθλημα και η καλύτερη -συνολικά- ομάδα θα επικρατήσει εννέα φορές στις 10. Ε, στην προκειμένη περίπτωση κέρδισε 16 στις 17. Και για να μιλάμε για φρέσκα κουλούρια και δη για τη φετινή σεζόν, νίκησε... εννέα στις 10! Δεν θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να επιβληθεί περισσότερες φορές στα μεταξύ τους παιχνίδια, ασχέτως εάν βρέθηκε κοντά σε 2-3 ακόμα περιπτώσεις. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε δικαιότατα το πρωτάθλημα Ελλάδας. Και δεν χωρεί ΚΑΜΙΑ απολύτως αμφιβολία. Καμία απολύτως. Μπήκε στο παρκέ με τη νοοτροπία του «όσο και αν χτυπάτε τον... πισινό σας κάτω, εγώ θα σας κερδίσω. Και μάλιστα χαλαρά». Αν ήθελε να κερδισει αυτό το ματς με 20 πόντους, θα το κέρδιζε με 20 πόντους. Αν ήθελε να νικήσει με 40, θα νίκαγε με 40 πόντους κ.ο.κ. Το μπάσκετ κέρδισε το... κάτι σαν μπάσκετ. Τελεία. Όλα τα άλλα είναι... να 'χαμε να λέγαμε και να 'χαμε να πούμε.

Ο Παναθηναϊκός ΑΥΤΟ ακριβώς πρέπει να κάνει και ΑΥΤΟ ακριβώς έχει ξεκινήσει να κάνει. Από εδώ και στο εξής να κερδίζει με το δικό του μπάσκετ, δημιουργώντας, έστω και από την αρχή, μια άκρως ανταγωνιστική ομάδα η οποία θα πάψει να είναι το (άκουσον-άκουσον) απόλυτο αουτσάιντερ στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, θα πάψει να βολοδέρνει στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης της Euroleague αλλά να (ξανα)γίνει το απόλυτο αφεντικό.

Οι... τουρίστες οι ριζικές αλλαγές

Αυτό που πραγματικά δεν μου άρεσε καθόλου και το οποίο θαρρώ ήταν ΑΚΡΩΣ ενοχλητικό και εκνευριστικό στον απλό φίλαθλο του Παναθηναϊκού, είχε να κάνει με τη νοοτροπία μερικών ξένων. Κανονικοί τουρίστες. Σαν να έλεγαν «αντε να τελειώνουμε να πάμε διακοπές. Να πάμε σπίτια μας». Το σώμα στην Ελλάδα και το μυαλό στη Λιθουανία, στην Αμερική ή οπουδήποτε αλλού. Τουλάχιστον εγώ αυτό εισέπραξα ως 3ος. Και φάνηκε στον 4ο τελικό. Καθένας έκανε ό,τι του... κάπνιζε. Σαν να είχαν αποδεχτεί την ήττα από το τζάμπολ και να κοίταζαν το χρονόμετρο έχοντας στο μυαλό τους το... «άντε, ακόμα να τελειώσει;» Ακούγεται σκληρό αλλά συγγνώμη, αυτήν την εντύπωση έπαιρνα. Μια φορά πάντως, μπάσκετ δεν... έπαιζαν.

• Ο Παναθηναϊκός απειλείται με «βαριά καμπάνα», 3-6 αγωνιστικές και αφαίρεση βαθμών!

Στον Παναθηναϊκό δεν έχουν θέση τέτοιοι παίκτες. Θα μου πείτε είχαν ξενερώσει με την όλη κατάσταση. ΟΚ, το δέχομαι. Όμως ποιος την δημιούργησε την όλη κατάσταση; Εγώ; Για άλλη μια χρονιά ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί ΡΙΖΙΚΕΣ αλλαγές. Λίγοι αναμένεται να συνεχίσουν, πολλοί περισσότεροι αναμένεται να γίνουν μέλη των «πρασίνων». Χρειάζεται να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Μεταφορικά και κυριολεκτικά. Τόσο από τις μπασκετικές στάχτες καθώς τα αποδυτήρια μυρίζουν... καμένη γη μετά το τέλος της σεζόν, όσο και από τις εξωαγωνιστικές. Στο νέο ΟΑΚΑ. Σε αυτό όπου -όπως ανέφερε σε επίσημη θέση της η ΚΑΕ πριν από δύο ημέρες- δεν θα χωρούν εικόνες όπως και αυτές που είδαμε στον 4ο τελικό.

Αυτό περιμένουν και προσδοκούν όλοι στον Παναθηναϊκό. Την «επόμενη ημέρα». Έχουμε τον χρόνο να τα πούμε εκτενέστερα για το «αύριο» του συλλόγου το οποίο δεν θα θυμίζει ούτε στο ελάχιστο το άθλιο «σήμερα». Τουλάχιστον αυτή είναι η πρόθεση... Και το χρόνου, τέτοια εποχή να μην λέμε και πάλι «κάθε πέρυσι και καλύτερα».

ΥΓ: Κρίμα για τον Νίκο Παππά να κλείσει την καριέρα του σε ένα τέτοιο κλίμα και με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί να γνώρισε την αποθέωση όταν πέρασε στο παρκέ, αλλά του άξιζε κάτι καλύτερο. Σίγουρα δεν θα το είχε φανταστεί κάπως έτσι.

ΥΓ2: «Ακούω» αυτό που υποστήριξε ο Παναθηναϊκός για τον Κορομηλά. Ότι δεν εξάντλησε τα περιθώρια και χωρίς να έχει τη συμφωνη γνώμη της Αστυνομίας, αποφάσισε την εκκένωση του γηπέδου.

ΥΓ3: Ζήτημα να παραμείνουν 2-3 παίκτες από τη φετινή ομάδα του Παναθηναϊκού και του χρόνου.

ΥΓ4: Απολύτως δίκαια πρωταθλητής ο Ολυμπιακός