Ολυμπιακός: Μία άμυνα μακριά από την πιο επιβλητική σεζόν της ιστορίας του

Ολυμπιακός: Μία άμυνα μακριά από την πιο επιβλητική σεζόν της ιστορίας του
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γράφει για τη μαγική σεζόν του Ολυμπιακού η οποία ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και ξεχωρίζει τα βασικά συστατικά της φετινής επιτυχίας.

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τη σεζόν έχοντας πετύχει όλους τους στόχους του. Ένα σουτ του Σέρχιο Γιουλ του στέρησε την κατάκτηση της Euroleague η οποία όμως ως στόχος προέκυψε κατά τη διάρκεια της σεζόν και δεν ήταν εξ αρχής. Και δικαίως μάλιστα με το μπάσκετ που απέδιδαν οι «ερυθρόλευκοι». Μετά από το δεύτερο διαδοχικό νταμπλ δεν δικαιούμαστε οποιαδήποτε αρνητική σκέψη, αλλά αναρωτιέμαι για τι μυθική θα κάναμε λόγο τούτη την ώρα αν είχε συμβεί το απόλυτο;

Ο Ολυμπιακός έμεινε μία άμυνα μακριά από την πιο επιβλητική σεζόν της ιστορίας του και δεν το αναφέρω μόνο για τους τέσσερις τίτλους που θα είχε κατακτήσει, αλλά κυρίως για το κυριαρχικό μπάσκετ που έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα της φετινής σεζόν.

Τώρα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υπεροχή των «ερυθρόλευκων». Ο Παναθηναϊκός είχε πολλά προβλήματα κατά τη διάρκεια της σεζόν και ο Ολυμπιακός φρόντισε να τα αναδείξει περισσότερο. Η ήττα από τη Ρεάλ δημιούργησε ένα συναισθηματικό σοκ, το οποίο όμως φρόντισαν να ξεπεράσουν σιγά σιγά έχοντας για βασικό «όπλο» τις στέρεες βάσεις που υπάρχουν.

 

Ολυμπιακός

Ενωμένοι σε κάθε δύσκολη στιγμή που παρουσιάστηκε

Δεν είναι τυχαία η φετινή πορεία του Ολυμπιακού. Ούτε καμίας ομάδας. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις και οι Πειραιώτες έχοντας τον ίδιο προπονητή και τον ίδιο βασικό κορμό εδώ και χρόνια πορεύονται πιο εύκολα. Δεν χρειάζονται πυξίδα. Ή μάλλον τις λίγες φορές που θα τη χρειαστούν γιατί κάποιος θα «μπερδευτεί», θα γίνει χωρίς φωνές και με τέτοιο τρόπο που εύκολα θα προσανατολιστεί ξανά.

Ο Μπαρτζώκας έκανε λόγο για τη συνεκτικότητα μεταξύ των μελών. Δεν είναι εύκολο να βλέπεις τα ίδια πρόσωπα κάθε μέρα για τόσες ώρες και να μην αισθανθείς κάποια στιγμή άγαρμπα άβολα. Στον Ολυμπιακό έμειναν ενωμένοι στις δύσκολες στιγμές της σεζόν. Σύμφωνοι δεν ήταν πολλές γιατί η ομάδα νίκαγε, αλλά υπήρξαν και τέτοιες. Μπορεί να υπήρχαν παράπονα, στεναχώριες, μπορεί να αισθάνθηκαν αδικία όμως ο ατσάλινος χαρακτήρας και η διάθεση να μείνουν μία «γροθιά» δεν άφηνε περιθώρια για θόρυβο. Πάνω από όλους ήταν η ομάδα και ο κοινός στόχος προς την κορυφή.

Τι να πει κανείς για τους ιδιοκτήτες. Από εκεί ξεκινάνε όλα! Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος παραδίδουν μαθήματα διοίκησης. Με τον δικό τους τρόπο, με τις Αρχές τις οποίες ανδρώθηκαν και από φίλαθλοι έγιναν ιδιοκτήτες. Μόνο που στην πορεία παρέμειναν φίλαθλοι. Με την ίδια αγάπη, με την ίδια πώρωση, με σφιγμένο στομάχι όταν ο χρόνος κυλάει αντίστροφα και το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο. Ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ανιδιοτελή λατρεία τους για τον Ολυμπιακό.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας φέρει τεράστιο μερίδιο στην επιτυχία. Μπορεί τις δύο ώρες του αγώνα να τα βάζει με τους παίκτες του για το παραμικρό, μπορεί να τους βρίζει αλλά δεν υπάρχει ΕΝΑΣ παίκτης που να μην υποκλίνεται στην καλοσύνη του τις υπόλοιπες ώρες. Καταπληκτικός προπονητής, με ιδέες, με προσαρμοστικότητα στις τάσεις που κουβαλάει μαζί η εξέλιξη του μπάσκετ. Ναι, έχει και τις εμμονές. Και τα «κουτάκια» του, αλλά και ποιος δεν έχει. Εδωσε ελευθερία στους παίκτες την ώρα της δράσης. Εδειξε εμπιστοσύνη και την πήρε πίσω. Ανυπολόγιστη η συνεισφορά των συνεργατών του. Παππάς, Μποζίκας, Τριαντάφυλλος, Καλαβρός και φυσικά Γκατζούλης έκαναν τα πάντα! Και τα έκαναν άριστα!

Οι παίκτες. Χωρίς αυτούς δε θα είχαν συμβεί πολλά. Παίκτες που καθημερινά έβαζαν το «εγώ» τους κάτω από το «εμείς». Παίκτες που τρυπούσαν το... ταβάνι των ικανοτήτων τους και κατάφερναν μέσα από την ομαδική διαδικασία να αναδείξουν επιπλέον πτυχές του παιχνιδιού τους. Παίκτες που όταν αισθάνονταν αδικημένοι και στεναχωριόντουσαν, πείσμωναν αντί να κατεβάσουν μούτρα. Παίκτες που πάσαραν στον διπλανό τους ενώ είχαν ελεύθερο πεδίο, που έτρεχαν να απλώσουν χέρια για να σηκωθεί όποιος ήταν πεσμένος. Οι Ελληνες να τραβάνε τους ξένους και να τους κάνουν να αισθάνονται Ελληνες όπως ο Γουόκαπ κι ο ΜακΚίσικ που έχουν αποκτήσει πολλές από τις συνήθειές μας. Ο Σλούκας με τον Παπανικολάου πραγματικοί αρχηγοί. Ηγετικές προσωπικότητες και πρέπει αμφότεροι να μείνουν γιατί είναι οι σύγχρονες σημαίες του Ολυμπιακού.

Οι άνθρωποι από πίσω. Ο Ολυμπιακός για να λειτουργήσει χρειάζεται μικρά απλά καθημερινά πράγματα, τα οποία είναι άκρως πολύτιμα. Λίγοι και υπέροχοι. Όπως ο Νίκος, ο Χρήστος, ο Αντώνης και η Τζένη, όπως ο Μήτσος με τον Γιάννη, ο ιατρός Τσαβίσης με τους φυσικοθεραπευτές του, η Κανέλλα με τον Κυριάκο, ο Νέαρχος, η Πένη με τον Κίμωνα, ο Παντελής και ο Κωνσταντίνος και σίγουρα ξεχνάω κάποιους εκ παραδρομής. Η καθημερινότητα είναι απίστευτα δύσκολη, απαιτητική αλλά γεμάτη ομαδικότητα!

Γουόκαπ

Το timing είναι σημαντικό και οι αρχικές ιδέες αλλάζουν στην πορεία

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας εδώ και καιρό έχει αρκετές ιδέες στο μυαλό του σχετικά με το ρόστερ της επόμενης σεζόν. Δεν υπάρχει μέρα που μαζί με τους συνεργάτες του να μην τσεκάρει την αγορά. Συνήθως όσα έχει στο μυαλό του αρχικά πάνε περίπατο στη συνέχεια. Είτε γιατί κάποιος από τους παίκτες του θα αλλάξει τα δεδομένα με την απόδοσή του, είτε γιατί ξαφνικά θα προκύψει στην αγορά μία περίπτωση που δεσμευόταν με συμβόλαιο και για ορισμένους λόγους έμεινε ελεύθερος.

Το timing είναι πολύ σημαντικό. Και πρέπει να σταθείς και τυχερός. Μη νομίζετε. Ολοι οι προπονητές πάνω κάτω τους ίδιους παίκτες τσεκάρουν, το θέμα είναι πως θα τον πείσεις εσύ να έρθει στην ομάδα σου και όχι κάποιος άλλος για να πάει στη δική του. Θα έχουμε μέρες όμως να τα συζητάμε αυτά.

Για τα μεταγραφικά θα έχουμε πολλά να κουβεντιάσουμε. Θα ακολουθήσουν ρεπορτάζ και αναλύσεις. Συγκεκριμένα πράγματα κι όχι «αραδιάζω 30 ονόματα περιμένοντας ένα να... κάτσει». Το Gazzetta έτσι λειτουργεί. Χάνει και μεταγραφές, αλλά βρίσκει κιόλας. Χωρίς όμως υπερβολές και τερτίπια. Θα είναι ωραίο καλοκαίρι. Περίπλοκο.

Ο Ολυμπιακός όμως εδώ και δύο χρόνια είναι μαγαζί – γωνία. Ολοι θέλουν να παίξουν για αυτόν. Κι αυτό είναι ένα επιπλέον κατόρθωμα της διοίκησης. Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος μαζί με τον Γιώργο Σκινδήλια, τον Νίκο Λεπενιώτη και τον Χρήστο Μπαφέ φρόντισαν να αλλάξουν το πρεστίζ του τμήματος. Πληρώνουν στην ώρα τους παίκτες και ατζέντηδες. Ενας μάνατζερ θέλει ο παίκτης που εκπροσωπεί να υπογράψει στον Ολυμπιακό αφενός για να εξελίξει την καριέρα του κάτι που είναι δεδομένο αρκεί να ακούει και να δουλεύει και αφετέρου γιατί θα πληρωθεί στην ώρα του!

Η ομάδα κατακτά τρόπαια, έχει γίνει θαμώνας στα Final Four, παίζει καταπληκτικό μπάσκετ μέσα από το οποίο διασκεδάζουν και οι παίκτες, πληρώνει καλά και on time. Για όλα αυτά και ακόμη περισσότερα θα έχει ένα μικρό προβάδισμα να προσεγγίζει παίκτες όταν φυσικά δεν υπάρχουν μεγάλες οικονομικές διαφορές.

ΥΓ: Όλοι στον οργανισμό θέλουν να ξεκουραστούν. Να πάνε διακοπές, άλλοι να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Πολύ σωστά όμως στον Ολυμπιακό σκέφτηκαν το εθνικό πένθος και έτσι η φιέστα μετακινήθηκε κατά μία μέρα.

ΥΓ 2: Για το παιχνίδι δεν χρειάζεται να αναφέρουμε κάτι. Ούτε για αγωνιστικά ζητήματα, ούτε για όσα προέκυψαν αργότερα. Απλά είναι καλό να ξεκαθαριστεί πως δεν ενοχλήθηκε ούτε ένα μέλος της «ερυθρόλευκης» αποστολής από τον κόσμο που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο.

ΥΓ 3: Το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησε με μεγάλες δυσκολίες για τον Χρήστο, αλλά μέσα σε 11 μήνες είχε το σθένος, τη μαγκιά, τη συμπαράσταση των μελών των δύο οικογενειών του και πλέον στέκεται όρθιος, υγιής και πρωταθλητής.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.