Σπανούλης: Όποιος τον λέει ασεβή, απλά δεν τον ξέρει!

• Άρχισε την σεζόν σαν “rookie”, την τελείωσε σαν «μπαρουτακαπνισμένος» coach!
• Σπουδαία πορεία για μία ομάδα που «χτίστηκε» από το μηδέν!
• Σχεδίασε τη νέα σεζόν πριν τελειώσουν τα playoffs
• Το περιστατικό στα μπουζούκια και το σύνθημα για τον Βεζένκοβ

Αν η επισημοποίηση της συνεργασίας του 40χρονου «θρύλου» του ευρωπαϊκού μπάσκετ με τον ιστορικό σύλλογο των δυτικών προαστίων, χαιρετίστηκε δεόντως από το σύνολο του Τύπου αλλά και την πλειοψηφία των μπασκετόφιλων, αυτό συνέβη γιατί αυτός ο «γάμος», αυτομάτως δημιουργούσε ρεαλιστικές προσδοκίες για την δημιουργία ενός ακόμη υπολογίσιμου πόλου στην ιεραρχία του ελληνικού μπάσκετ.

Η παραπάνω διαπίστωση είχε διπλή εξήγηση. Από την μία πλευρά ήταν ο ενθουσιασμός και η δέσμευση ενός ανθρώπου που ξυπνάει και κοιμάται με το μπάσκετ στο μυαλό του και από την άλλη η απόφαση των ανθρώπων του συλλόγου να υποστηρίξουν ένα ασυνήθιστα μεγαλόπνοο (για τα μέχρι τώρα δεδομένα τους) project και να προσφέρουν στον V-Span τα εφόδια για να βάλει με το καλημέρα της προπονητικής του καριέρας, ψηλά τον πήχη!

Κοινώς, με την οικονομική στήριξη του Φίλιππου Κότση και του Ανδρέα Πολέμη, στον Βασίλη Σπανούλη δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσει μία ομάδα που παρ' ότι θα σχεδιαζόταν από το μηδέν, ταυτόχρονα θα ριχνόταν στην μάχη του ανταγωνισμού με αρκετά αυξημένες προσδοκίες, κάτι που από μόνο του, πολλαπλασίαζε τον δείκτη δυσκολίας του εγχειρήματος.

Άρχισε την σεζόν σαν “rookie”, την τελείωσε σαν «μπαρουτακαπνισμένος» coach!

Γιατί με το 3ο budget της Basket League, στην καλύτερη περίπτωση οι «κυανοκίτρινοι» θα έσπαγαν το δίπολο των «αιωνίων αντίπαλων» (τα κατάφεραν στο Κύπελλο και στο πρωτάθλημα έφτασαν μία νίκη μακριά) και στην χειρότερη θα τερμάτιζαν στην 3η θέση. Απ' αυτή και μόνο την οπτική γωνία, νομίζω ότι δεν είναι δύσκολο να αναλογιστεί κανείς πόσο απαιτητικό και πιεστικό – για έναν “rookie” head coach (αν μπορεί κανείς να αποκαλέσει έτσι έναν μπασκετάνθρωπο αυτού του βεληνεκούς!) – ήταν για τον “Kill Bill” να πέσει τόσο απότομα στα βαθιά.

Αυτός, όμως, είναι ο Βασίλης Σπανούλης και όσοι τον γνωρίζουν καλά και τον έχουν συναναστραφεί στην διάρκεια της διαδρομής τoυ στα γήπεδα, ξέρουν καλά ότι δεν μπορεί να μην κοιτάζει ψηλά.

Κάπως έτσι, λοιπόν, με τέσσερα νέα παιδιά (Μπιλάλης, Ζούγρης, Σταυρακόπουλος και Φύτρος) που προωθήθηκαν από την εφηβική στην ανδρική ομάδα, τρεις μετεγραφές Ελλήνων (Κασελάκης, Πουλιανίτης και Γκιουζέλης), έξι ξένους (Μπίλαν, Φρανσίσκο, Ντένμον, Τζούιστον, Ραντάνοφ και Ντέιβις) και με τον Δημήτρη Μωραϊτη να αποτελεί την μοναδική σύνδεση με το ρόστερ της προηγούμενης σεζόν, χτίστηκε το Περιστέρι της σεζόν 2022-23.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ δηλαδή, με 13 νέους παίκτες, που στην πορεία έγιναν 18 (αν υπολογίσουμε και τους Αγραβάνη, Περσίδη, Χουγκάζ, Χάμερ και Κόλεμαν οι οποίοι εντάχθηκαν στην πορεία στο δυναμικό της ομάδας) ο Σπανούλης κλήθηκε να φτιάξει μία ομάδα που κατάφερε να πετύχει, πολύ απλά γιατί δεν είχε περιθώριο να αποτύχει. Κατά βάση, γιατί ο ίδιος δεν θα το επέτρεπε στον εαυτό του.

Σπουδαία πορεία για μία ομάδα που «χτίστηκε» από το μηδέν!

Έστω κι αν όλοι αυτοί οι νέοι παίκτες υποχρεώθηκαν να προσαρμοστούν σε μία καινούρια φιλοσοφία και σε μία νοοτροπία που δεν επιδεχόταν εκπτώσεις, η ομάδα των δυτικών προαστίων όχι απλά «αγόρασε» το πλάνο και ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες αλλά στην ουσία δεν έκανε την παραμικρή κοιλιά και πάλεψε μέχρι τέλους για να μπει στους “16” του BCL.

Αντιθέτως, έπαιξε γρήγορο και θεαματικό μπάσκετ, με έμφαση στο passing game και προοδευτική βελτίωση στην άμυνα, έτρεξε δύο μεγάλα σερί (6/6 από την 4η έως την 9η αγωνισιτκή και 4/4 από την 17η έως την 20ή), νίκησε 6 φορές τον ΠΑΟΚ (σε ισάριθμα ματς) και τρεις τον Παναθηναϊκό (σε 7 ματς), ενώ τελείωσε την κανονική περίοδο 1η στις βολές (76,3%), 2η στα κλεψίματα (μ.ο. 8,5) και 3η σε παραγωγικότητα (μ.ο. 84,1π.) και δίποντα (57,9%).

Μία ακόμη πολύ σημαντική παράγραφος, που αποδεικνύει πόσο δοσμένος είναι ο 40χρονος Λαρισινός τεχνικός σε αυτό που κάνει, έχει να κάνει με τα γρήγορα και προσεκτικά βήματα που έχει ήδη κάνει η ομάδα του όσον αφορά στον σχεδιασμό της νέας σεζόν.

Σχεδίασε τη νέα σεζόν πριν τελειώσουν τα playoffs

Αφού η διοίκηση ζύγισε ότι η μετακίνηση στο Eurocup θα εμπεριείχε προσαρμοστικές δυσκολίες μη αγωνιστικής φύσεως και αποφασίστηκε η παραμονή στο BCL, o Σπανούλης και οι συνεργάτες του ήταν έτοιμοι να προχωρήσουν άμεσα στις πρώτες βασικές κινήσεις.

Το ότι πριν καλά-καλά αρχίσει η μετεγγραφική περίοδος, το Περιστέρι έχει αποκτήσει ήδη δύο βασικά «γρανάζια» της αγωνιστικής λειτουργίας στη νέα χρονιά (Μήτρου-Λονγκ και Ουίλιαμς), ανανέωσε τον Πουλιανίτη και ξέρει από νωρίς σε τι είδους παίκτες πρέπει να στοχεύσει για να καλύψει τα κενά των Μπίλαν (κοιτάει τον Οκτάβιους Έλις), Φρανσίσκο (οδεύει προς Βιλερμπάν), Ραντάνοφ, Χάμερ και Μωραϊτη που αποχώρησαν, δείχνει ότι έχει γίνει μία μεγάλη προεργασία και η ομάδα ξέρει πολύ καλά που βαδίζει.

Χάρη στην μεγάλη προσωπικότητα, το κίνητρο και την εργατικότητα του Βασίλη Σπανούλη, που ξοδεύει πάρα πολλές ώρες την ώρα για να «χτίσει» ένα Περιστέρι που θα είναι ανταγωνιστικό στη νέα σεζόν, με στόχο σε πρώτη φάση να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ελλάδα και να κοιτάξει ψηλότερα στην Ευρώπη.

Το περιστατικό στα μπουζούκια και το σύνθημα για τον Βεζένκοβ

Ταυτόχρονα, όμως, ο “Kill Bill” είναι κι ένας άνθρωπος που έχει και προσωπική ζωή και με όλη του την προσφορά σαν παίκτης και το ξεκίνημά του σαν προπονητής, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα της ιδιωτικότητας. Το επόμενο βράδυ της κατάκτησης του τίτλου από τον Ολυμπιακό, ο Σπανούλης βρέθηκε σε κέντρο διασκέδασης για να γιορτάσει τα γενέθλια της γυναίκας του.

Σε άλλο τραπέζι, εντελώς τυχαία και χωρίς να υπάρξει συνεννόηση, βρέθηκαν μερικοί από τους μεγάλους εφετινούς πρωταγωνιστές της πορείας των «ερυθρόλευκων» (Βεζένκοβ, Παπανικολάου, Λαρεντζάκης) για τα γενέθλια του αθλητικού διευθυντή των πρωταθλητών, Χρήστου Μπαφέ και όχι σε οργανωμένη έξοδο για τα επινίκια. Όπως αντιλαμβάνεστε, το συναπάντημα κάποια στιγμή «ένωσε» τις δύο παρέες και πάνω στο τσακίρ κέφι ακούστηκε και το περιώνυμο σύνθημα για την παραμονή του Βεζένκοβ από τα χείλη του V-Span.

Προσωπικά, η ανακοίνωση των οργανωμένων φίλων της ομάδας των δυτικών προαστίων με βρίσκει σε όλα σύμφωνο εκτός από την χρήση της λέξης «σεβασμός» και την σύνδεσή της με τον Σπανούλη. Το πόσο έχει σεβαστεί ο Βασίλης τον σύλλογο και την δουλειά του σε αυτόν, δεν χρειάζεται ανάλυση.

Το ότι συναντήθηκε στα μπουζούκια τυχαία και (συν)διασκέδασε με φίλους και πρώην συμπαίκτες, παίρνοντας μέρος στην χαρά τους (λαμβάνοντας φυσικά υπ’ όψιν την ιστορία και την διαδρομή του) και πάνω στον χαβαλέ φώναξε κι ένα σύνθημα, κατά την άποψή μου δεν πρέπει να συνδέεται με την ιδιότητά του σαν προπονητή του Περιστερίου και να τον «στιγματίζει» σαν επαγγελματία.

Είναι άδικο για το μέγεθος ενός παίκτη-θρύλου από τους ελάχιστους που παρήγαγε το ελληνικό μπάσκετ και για τεράστια μπασκετική προσωπικότητα που συνεχίζει να δραστηριοποιείται στον χώρο της προπονητικής πλέον.

Ο Σπανούλης βρέθηκε στο κέντρο διασκέδασης ως άνθρωπος για να γιορτάσει με την γυναίκα του και τους φίλους, όπως θα μπορούσε να το είχε κάνει στο σπίτι του. Η μία κουβέντα παραπάνω που είπε και η οποία φανερώνει πώς αισθάνεται για τον οργανισμό του Ολυμπιακού, είναι λάθος να καθορίζει αρνητικά το επαγγελματικό του προφίλ.

Θα συμφωνήσω ότι θα μπορούσε να την αποφύγει, ειδικότερα επειδή βρισκόταν σε δημόσιο χώρο και ότι ίσως θα έπρεπε να ήταν πιο προσεκτικός (για τα μάτια του κόσμου), αλλά το να αποκαλούμε τον Σπανούλη ασεβή, σημαίνει ότι δεν ξέρουμε με ποιον άνθρωπο έχουμε να κάνουμε…