Έμμισθοι υποκινητές του όχλου

• «Μα είναι δυνατόν τόσα λεφτά για τον Σλούκα; Αξίζει ο Σλούκας 10 μύρια;»

Η υπόθεση Σλούκα είναι μια υπόθεση μετακίνησης ενός επαγγελματία αθλητή από μια επαγγελματική ομάδα σε μια άλλη. Το πότε, το γιατί, το με πόσα χρήματα, το για πόσα χρόνια, το επιτυχημένος ή αποτυχημένος, να το συζητάμε για πάντα. Με τους χαρακτηρισμούς, τις απειλές και την ψηφιακή ή φυσική βία, να σταματήσουμε εδώ.

Είχαμε άλλη μια φορά την ευκαιρία να «απολαύσουμε» την ποιότητα του δημόσιου λόγου. Είχαμε τη «χαρά» να δούμε ξανά, ποιοι δημοσιογραφούν. Στον επόμενο Άλκη Καμπανό ή στην επόμενη «υπέροχη ατμόσφαιρα» με τα πανό που πανηγυρίζουν δολοφονίες, μην ψάξετε και τόσο εξονυχιστικά να βρείτε τους ηθικούς αυτουργούς. Έχουν ονοματεπώνυμα και τίτλους εργασίας.

Να χαρείτε, μην αρχίσετε τα, «δεν έγραφες τα ίδια για τον Σπανούλη». Ακόμα περιμένω να με μηνύσει ο πράσινος αυστραλοπίθηκος που του έλεγε στο αυτί, «Βασιλάρα σε βρίζουμε αλλά σ’ αγαπάμε». Για τα υπόλοιπα που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν, μου έκοψα το γήπεδο.

Πάμε στα φρέσκα κουλούρια του Σλούκα και στη δική μου άποψη. Απέρριψε τις αγωνιστικές του επιθυμίες ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Απέρριψε την οικονομική προσφορά του Ολυμπιακού ο Κώστα Σλούκας, αφού πρώτα δεν εκτίμησε τη στάση του πρώην πλέον προπονητή του. Έπειτα δέχτηκε την προσφορά με τα υπερβολικά πολλά λεφτά και τα κλειδιά του Παναθηναϊκού. Και για αυτό είναι προδότης;

Πρώτα απ’ όλα να εκφράσω τη γνώμη μου, ότι όλοι αυτοί οι «ορκισμένοι» κόκκινοι και πράσινοι αθλητικογράφοι, αν τους πληρώσει ο απέναντι, εύκολα παθαίνουν αχρωματοψία. Υπάρχουν πολλά πρόσφατα παραδείγματα επί τούτου. Οι επαγγελματίες οπαδοί επίσης, που είναι επαγγελματίες γιατί βγάζουν μεροκαματάκι από τους προέδρους, κραυγάζουν τρεις φορές πιο δυνατά, μήπως πάρουν αύξηση. Τα δεκαεξάχρονα που τουιτάρουν ή αρτάρουν ύβρεις κατά αθλητών, αν ο Σλούκας ή ο Σπανούλης ή όποιος άλλος τους κάνουν «φου», θα βάλουν τα κλάματα, αν δεν είναι στοιχισμένοι σε αγέλη.

Η ΕΣΗΕΑ και ο ΠΣΑΤ που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι, όταν βάλλεται η συντεχνία τους, δεν είδα να κάνουν κανένα πέσιμο στα μέλη τους, που ασχημονούν εις βάρος επαγγελματία διεθνή αθλητή. Η ελευθερία του λόγου βλέπετε. Και η δημοκρατία βεβαίως βεβαίως. Σαν τον οννεδίτη κρετίνο που έπαιρνε δηλώσεις από κομματικά στελέχη στην τραγωδία των Τεμπών, για να μας πείσει ότι είναι μάχιμος ρεπόρτερ και να μας καθησυχάσει.

Μετά αναρωτιόμαστε, «γιατί μας λένε ΑΡΔ, γιατί οι μεν δεν μπαίνουμε στο ΟΑΚΑ και οι δε στο ΣΕΦ; Γιατί μας πιστεύουν έφηβοι και γιατί τα γήπεδα είναι ναρκοπέδια;»

Μη μιλήσω για τα «αποκλειστικά», τις «πρωτιές» και τους «insiders», άλλο γέλιο εκεί. Στις πόσες λάθος πληροφορίες που μεταφέρεις ως σιγουράκια, ανοίγεις καντίνα αντί laptop;

Η δουλειά έγινε κι αυτή την φορά. Όταν ο Σλούκας πατήσει ΣΕΦ με πετσέτες στο κεφάλι για ασφάλεια, θα ακούσει ύβρεις για τη μανούλα του για δυο ώρες, όπως ακριβώς άλλοι στο παρελθόν σε ΟΑΚΑ κι αλλού για συζύγους , παιδιά, μανάδες και συννυφάδες. Τόσο αντριλίκι. Κάποιοι με δημοσιογραφικές ταυτότητες δεν θα κρατηθούν, θα σιγοντάρουν και αυτοί ρυθμικά. Και μετά θα μας «ενημερώσουν». Και μετά θα πάνε να πάρουν το χαρτζιλίκι από τους «αθώους» προέδρους. Χρόνια τώρα.

«Μα είναι δυνατόν τόσα λεφτά για τον Σλούκα; Αξίζει ο Σλούκας 10 μύρια;»

Ας ξεκινήσουμε φιλοσοφικά και λογικά. Κανείς επαγγελματίας αθλητής δεν αξίζει 10 ή 20 ή 40 μύρια. Ούτε ο Σλούκας, ούτε ο Μίροτιτς, ούτε ο Γιάννης, ούτε κανείς. Η αγορά όμως δεν εξετάζει, το ποιος είναι αθλητής και ποιος νευροχειρουργός, η αγορά λειτουργεί με το «ποιος τα φέρνει». Ο Σλούκας θα πάρει ένα συμβόλαιο τεράστιας αξίας από τον Παναθηναϊκό και θα φέρει πίσω διαρκείας, φανέλες, νίκες και μια υπεραξία. Την ικανότητα του Παναθηναϊκού να διαπραγματευτεί με τον οποιονδήποτε βασιζόμενος όχι μόνο στα μηδενικά του συμβολαίου. Τις προσωπικές βεντέτες και την καζούρα, τα αφήνω εντελώς στην άκρη.

Θα πάρει πρωτάθλημα ο Σλούκας; Θα πάει τον Παναθηναϊκό στο Final 4 ο Σλούκας; Θα ράψει 7ο αστέρι στην πράσινη φανέλα ο Σλούκας; Μόνος του δε θα κάνει τίποτα από τα παραπάνω. Πάντως με τον Σλούκα στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός αύξησε κατά ένα μικρό ποσοστό τις πιθανότητές του. Κι αυτή είναι μια πρώτη μικρή απόσβεση και μια αιτιολόγηση, «γιατί τον Σλούκα».

Υ.Γ. Δεν θα καταλάβω ποτέ, γιατί ένας αθλητής υψηλού επιπέδου που έχει την ευκαιρία μετά το πρώτο του συμβόλαιο στο εξωτερικό να μείνει εκεί, επιστρέφει τελικά στην Ελλάδα. Αθλητικά, κοινωνικά και πολιτισμικά. Αλλά μιλάω εκτός χορού προφανώς, δεν είχα ποτέ τέτοια προοπτική.