Μάνατζερ, ανήλικοι παίκτες και… βρεφικές αποφάσεις

Αρχικά να ομολογήσω ότι μπερδεύτηκα. Όταν διάβασα, ως τίτλο, την είδηση για «θέσπιση κανόνων εκπροσώπησης ανήλικων αθλητών» στο μπάσκετ, περίμενα ότι στο κείμενο θα γίνεται αναλυτική παράθεση αυτών των κανόνων. Μπαίνοντας λοιπόν στο σχετικό δημοσίευμα του Gazzetta διάβασα τέσσερις παραγράφους που δεν με έκαναν κατά πολύ σοφότερο για αυτούς τους «κανόνες». Επειδή γνωρίζω ότι στο site μας δεν γίνονται μισές δουλειές, μια σχετική έκπληξη την είχα. Παρ’ όλα αυτά υπέθεσα ότι μπήκαν στα βασικά σημεία, ότι η ΕΟΚ έχει βγάλει κάποιον οδηγό για τον νέο πλαίσιο εκπροσώπησης των ανήλικων αθλητών και ότι θα εξειδικεύσει τις επόμενες ημέρες.

Τελικά και για να μη σας κουράζω, δεν υπήρχε κάτι περισσότερο από αυτή την ανακοίνωση που φιλοξενείται και στο site της ομοσπονδίας: «Η ΕΟΚ μετά από τον εποικοδομητικό διάλογο που είχε με τους διαμεσολαβητές αθλητών, ενημέρωσε τον σύνδεσμό τους για τους κανόνες που αρχίζουν να ισχύουν σε σχέση με τους ανήλικους αθλητές και αθλήτριες.
Μέχρι την ερχόμενη Κυριακή 16 Ιουλίου, οι διαμεσολαβητές υποχρεούνται να δηλώσουν μέχρι δύο ανήλικους αθλητές που επιτρέπεται να εκπροσωπούν. Σε περίπτωση παραβίασης αυτού του κανονισμού ( εκπροσώπηση ή παροχή συμβουλών ή διαμεσολάβηση για ανήλικο αθλητή ή αθλήτρια που δεν έχει δηλωθεί) προβλέπονται αυστηρές κυρώσεις, όπως επιβολή προστίμου και αφαίρεση της άδειας εκπροσώπου, ενώ επιπτώσεις θα υπάρχουν και για τους εμπλεκόμενους αθλητές όπως απαγόρευση μεταγραφής για ένα χρόνο.
Το δεύτερο μέτρο που έχει στόχο τη διασφάλιση της ιδιωτικότητας ανήλικων αθλητών και αθλητριών είναι ότι από την αγωνιστική περίοδο 2023-24 δεν θα επιτρέπεται η είσοδος και η παρακολούθηση δια ζώσης στους διαμεσολαβητές στα πρωταθλήματα ανήλικων αθλητών των Ενώσεων και της ΕΟΚ καθώς και στα οιαδήποτε άλλα τουρνουά U18 υπό την αιγίδα των Ενώσεων ή της ΕΟΚ καθώς και κάθε είδος κλιμακίων ανήλικων αθλητών και αθλητριών».

Πιστεύω ότι πραγματικά δεν σας κούρασα και σημειώνω ότι από την πλευρά μου θα ήθελα να…κουραστώ πραγματικά, διαβάζοντας αρκετά περισσότερα πράγματα γύρω από τους μάνατζερ και τους ανήλικους αθλητές, αλλά όχι μόνο αυτούς. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο οι… «διαμεσολαβητές» (αρκετά απωθητικός τίτλος αν με θέλετε την άποψή μου) και οι ανήλικοι παίκτες, αλλά και οι νεαροί παίκτες και γενικότερα το πλαίσιο λειτουργίας των μάνατζερ, μέσα σε ένα περιβάλλον που μόνο επαγγελματικό δεν το λες και στο οποίο κολυμπάνε και αρκετά… πιράνχας.

Για όσους δεν δραστηριοποιούνται με οποιοδήποτε ρόλο (παίκτης, παράγοντας, προπονητής, μάνατζερ, γονιός) στον χώρο του μπάσκετ που δεν ορίζεται μόνο από τις κινήσεις στην Euroleague, άντε και λίγο στην Basket League και καταγράφεται στην ειδησεογραφία επειδή μπορεί να αφορά μετακινήσεις όπως του Σλούκα, του Βεζένκοφ και άλλων μεγάλων ονομάτων, το θέμα δεν έχει ενδιαφέρον. Αλλά για τον πυρήνα του αθλήματος σε όλες τις εθνικές κατηγορίες και τα τοπικά υπάρχει και πολύ ζουμί, υπάρχουν και πολλά προβλήματα, υπάρχει και (εντελώς) ασαφές πλαίσιο λειτουργίας. Με επαγγελματίες(;) εκπροσώπους, σε εντελώς ερασιτεχνικό πλαίσιο, όπου οι αμοιβές είναι κατά 90% «οδοιπορικά» και οι δοσοληψίες στην καλύτερη περίπτωση βασίζονται σε ιδιωτικά συμφωνητικά και να γίνονται (σχεδόν πάντα) με μετρητά. Προσέξτε! Δεν μιλάω απαραίτητα για παρανομία ή μαύρο χρήμα. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν αλλιώς όπως είναι διαμορφωμένος ο ελληνικός αθλητισμός, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτό βολεύει πολύ κόσμο όταν φτάνει να κάνει την φορολογική του δήλωση. Από την άλλη αυτό χαντακώνει και πολύ κόσμο που δεν παίρνει ποτέ τα λεφτά του. Αλλά αυτό αφορά κατά κανόνα τους παίκτες, καθώς οι περισσότεροι μάνατζερ συνηθίζουν να παίρνουν το μερτικό τους τον Αύγουστο που είναι…πιο παχιές οι μύγες για τις ομάδες. Άλλωστε είναι ακριβώς αυτή η αμοιβή επί της συμφωνίας (τα λεγόμενα «μανατζερικά») που ξεκλειδώνουν και μια μεταγραφή. Αν δεν εισπράξει πρώτα ο…διαμεσολαβητής, δεν γίνεται το deal. Δεν το κάνουν όλοι, αλλά οι περισσότεροι.

Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα των ανήλικων, κάτι περισσότερο στο πόδι από αυτό που ανακοίνωσε η ΕΟΚ δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Σωρός τα ερωτήματα! Γιατί ο μάνατζερ να εκπροσωπεί δύο και όχι έναν αθλητή ή πέντε ή έξι; Και γιατί όχι… κανέναν; Γιατί μέχρι τα 16-17 να μην έχουν εκπρόσωπο οι παίκτες; Πως στοιχειοθετείται αυτό; Όσο για την απαγόρευση παρουσία των μάνατζερ στους αγώνες των μικρών ηλικιών, την απόφαση την χαρακτηρίζω ως…προκαυσωνικό σύμπτωμα. Σοβαρότερη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω. Ποιος θα ασχοληθεί να απαγορεύσει την παρουσία μάνατζερ στο γήπεδο σε αγώνες που υπάρχουν μόνο διαιτητές και γραμματεία; Θα έχει δικαίωμα ο διαιτητής αν… καρφώσει κάποιος τον μάνατζερ, να τον βγάλει έξω; Και αν υπάρχει και άλλος που δεν τον ξέρει κανένας; Εδώ οι διαιτητές δεν ασχολήθηκαν, στην ουσία, ούτε καν με τα μέτρα για τον Covid στους αγώνες των Ενώσεων, θα ψάχνουν ποιος είναι στην εξέδρα;

Είναι κρίμα μια καλή πρόθεση να αναιρείται από μόνη της, με μια λειψή και τσαπατσούλικη ανακοίνωση. Δεν ξέρω ποιοι και για πόσο κάθισαν και συζήτησαν αλλά αυτό που έβγαλε προς τα έξω η ΕΟΚ, δεν είναι καν για τα «μάτια του κόσμου». Και εννοώ του μπασκετικού κόσμου, που ξέρει καλά τι συμβαίνει. Αυτόν τον κόσμο με κάποιο τρόπο τα υψηλά κλιμάκια της ομοσπονδίας θα έπρεπε να τον έχουν συμβουλευτεί. Και αναφέρομαι στους ανθρώπους που ζουν μέσα στην αναπτυξιακά διαδικασία, αλλά και στα σωματεία γενικότερα. Γιατί ένας περίγυρος της ομοσπονδίας, που έχει ασχοληθεί με την κορυφή της πυραμίδας στις μικρές ηλικίες και περισσότερο με ομάδες που όχι δημιουργούσαν αλλά «μάζευαν» αθλητές άρα έχει (εκ των πραγμάτων) εξαιρετικές σχέσεις με τους μάνατζερ δεν είναι και είναι και ο καλύτερος σύμβουλος για τέτοιου είδους αποφάσεις.

Δεν έχω κανέναν λόγο να είμαι προκατειλημμένος με την (όχι πλέον νέα) διοίκηση της ΕΟΚ. Αλλά τα «ζήτω» του εκσυγχρονισμού μας τελείωσαν. Αν θέλεις να ανακοινώσεις κάτι, κάντο σωστά, αφού το συζητήσεις διεξοδικά και το σχεδιάσεις όπως πρέπει. Το να πετάς πυροτεχνήματα που είναι στρακαστρούκες, δεν βοηθάει το άθλημα και –σίγουρα- όχι εσένα. Με λίγα λόγια και αφού αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την εκπροσώπηση αν ανήλικων αθλητών…

• Ποιες είναι οι αρμοδιότητες που μπορεί να έχει ένας μάνατζερ στην σχέση του με ανήλικο αθλητή και την οικογένειά του;

• Είναι θεμιτό και με ποια μορφή (π.χ υποτροφία) να αμείβεται ο ανήλικος αθλητής; Αν όχι γιατί χρειάζεται εκπρόσωπο;

• Που απευθύνεται η οικογένεια για να διαπιστώσει αν ο μάνατζερ που την προσέγγισε κατέχει επίσημα τον τίτλο και δεν είναι απλά…νταραβεριτζής;

• Για πόσα, χρόνια και με ποιο καθεστώς μπορεί (και επιτρέπεται) να δεσμευτεί ένας ανήλικος με έναν μάνατζερ, πως θα αμειφθεί ο τελευταίος και μέχρι που αυτό είναι νόμιμο;

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που μου έρχονται στο μυαλό σαν μια πρώτη προσέγγιση του θέματος. Θεωρώ απίθανο άνθρωποι που είναι χρόνια στο μπάσκετ να μην τα σκέφτηκαν. Αν όντως συνέβη κάτι τέτοιο δεν κάνουν για τη δουλειά γιατί την βλέπουν μόνο επιφανειακά και επικοινωνιακά. Και επειδή το τελευταίο έχω την αίσθηση ότι συμβαίνει σε αρκετά κομμάτια της λειτουργίας της ομοσπονδίας κάποιος πρέπει να δει ξανά τον πυρήνα της δουλειάς. Δεν φτάνει να κάνεις πως ασχολείσαι…

Οπότε με αφορμή το ζήτημα που η ίδια η ΕΟΚ έβαλε στο τραπέζι (ουσιαστικά στο…σκαμπό με τον τρόπο που το αντιμετώπισε) μπορεί να το ξαναδεί και μαζί και τη συνολική εικόνα της υπόθεσης «μάνατζερ και μπάσκετ». Αυτό θα ανοίξει και άλλα μέτωπα. Πιθανότατα, δύσκολα θα βγάλει άκρη, αλλά η διοίκηση Λιόλιου δεν αποφάσισε να πάρει τη δουλειά μόνο για τις εθνικές ομάδες υποθέτω.