Παναθηναϊκός: Ατ... αμάν αμάν

• Θέλει τους παίκτες στην... τσίτα
• «Μήνυμα» και καμπανάκι κινδύνου
• Ο Αταμάν έδωσε την ακριβής διάσταση του «must win»

Ομολογώ ότι έπρεπε να γυρίσω τον χρόνο αρκετά πίσω για να θυμηθώ παρόμοιο περιστατικό με αυτό που συνέβη τη Δευτέρα και δη μετά το τέλος του αγώνα στο ΟΑΚΑ μεταξύ Παναθηναϊκού και Αμαρουσίου. Από την εποχή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Τότε που οι «πράσινοι» μπορεί να είχαν επικρατήσει εύκολα σε κάποιο ματς, αλλά κάτι να μην άρεσε στον Σέρβο προπονητή και μετά... ποιος τον έβλεπε και δεν τον φοβόταν.

Φαντάζομαι θυμάστε το αλήστου μνήμης ξέσπασμα του «Ζοτς» μετά το 75-53 επί της Πρόκομ τον Ιανουάριο του 2009. Σε καμία περίπτωση δεν κάνω τη σύγκριση του «τότε» με το «τώρα» αλλά εστιάζω στη νοοτροπία του προπονητή, στις απαιτήσεις που έχει από τον κάθε παίκτη ξεχωριστά και στο πόσο (δεν θα) χαρίζεται σε κανέναν. Ε, κάτι ανάλογο (σε πολύ μικρότερο βαθμό) συνέβη και μετά την αναμέτρηση με το Μαρούσι.

Θέλει τους παίκτες στην... τσίτα

Ο Παναθηναϊκός πέρασε ένα εύκολο απόγευμα κόντρα στο Μαρούσι όπου το τελικό 82-71 δεν αντικατοπτρίζει σε καμία περίπτωση την εικόνα του αγώνα με τη διαφορά να φτάνει και στο +28 αλλά μετά το τέλος «ουαί και αλίμονό σου» εάν περνούσες μπροστά από τον Αταμάν». Προσωπικά εξεπλάγην όταν τον άκουσα να κάνει λόγο για απαράδεκτη εικόνα παικτών και ότι η ομάδα έπαιξε τραγικά. Γιατί; Επειδή επήλθε η χαλάρωση στο τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα, η άμυνα είχε πάει λίγο... περίπατο, ενώ στην επίθεση καθένας κοιτούσε πως να σκοράρει ή πώς να κάνει καμιά «ποικιλία» παραπάνω.

Άλλοι προπονητές μπορεί να έλεγαν «εντάξει μωρέ δεν τρέχει τίποτα, έχουμε δύσκολο ματς σε τρεις ημέρες». Για τον Αταμάν (όπως αποδεικνύεται περίτρανα) δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Θέλει όλοι οι παίκτες να είναι στην... τσίτα από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Είτε παίζουν με τον Ολυμπιακό, είτε με την Μπάγερν, είτε με το Μαρούσι, είτε με ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας. Και όπως μπορώ να καταλάβω δεν θα συγχωρεί κανένα λάθος και κανέναν παίκτη.

Μετά την αναμέτρηση με το Μαρούσι εικάζω ότι έγινε στο 100% αντιληπτό και από τους παίκτες οι οποίοι τα... άκουσαν για τα καλά στα αποδυτήρια. Και όχι. Δεν είναι υπερβολή εάν πω ότι οι φωνές του Αταμάν απλώθηκαν -τρόπον τινά- σε όλες τις αίθουσες του ΟΑΚΑ. Ξαναλέω. Δεν την περίμεναν αυτήν την αντίδραση από τον Τούρκο προπονητή αλλά από τη στιγμή που ο ίδιος έχει βάλει τόσο ψηλά τον πήχη και από τη στιγμή που ισχυρίζεται συνέχεια ότι η ομάδα έχει υψηλές προσδοκίες, δεν πρόκειται να... χαρίσει κάστανα.

«Μήνυμα» και καμπανάκι κινδύνου

Θα σταθώ και σε μια ακόμα ατάκα του στη συνέντευξη Τύπου. Έκανε λόγο και για ενδεχόμενο αλλαγής εάν και εφόσον κριθεί σκόπιμο και αναγκαίο. Μία ακόμα απόδειξη ότι όσα λέει τα εννοεί. Και μάλιστα με το παραπάνω. Δεν ξέρω ποιος ή ποιοι δεν πρέπει να νιώθουν και τόσο άνετα ή αν το είπε απλά και μόνο για να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά και να μην υπολογίσει τίποτα και κανέναν που να δυσκολέψουν το έργο του. Μπορεί να ήταν και ένα «μήνυμα» προς πολλές κατευθύνσεις. Εστάλη, φαντάζομαι «διαβάστηκε» και ο ίδιος θα περιμένει τις «απαντήσεις» μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.

Πλέον δεν θα περνούν απαρατήρητα ούτε πέντε λεπτά κακού ή αδιάφορου μπάσκετ. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα ή αυτό άφησε να εννοηθεί ο Αταμάν. Και από τη στιγμή που έχουν προηγηθεί δύο άσχημα αποτελέσματα με τον Ολυμπιακό, είναι λογικό και επόμενο να θέλει να «ξυπνήσει» τους παίκτες του. Σίγουρα υπάρχει η ποιότητα και σε αρκετούς παίκτες όπως επίσης η τεχνογνωσία από τα μεγάλα ματς και την Euroleague ωστόσο δεν είναι αρκετά. Χρειάζεται και το «κάτι παραπάνω», ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν στο ρόστερ και παίκτες οι οποίοι χρειάζονται «κατεύθυνση» και σωστή καθοδήγηση.

• Αταμαν: «Το ντέρμπι το χάσαμε από χαζά μας λάθη, δεν το κέρδισε ο Ολυμπιακός - Θα δούμε αν θα βγούμε στην αγορά»

Αν θέλετε την άποψή μου, είχε λείψει από τον Παναθηναϊκό κάτι τέτοιο. Δηλαδή ένας προπονητής ο οποίος να βλέπει την ομάδα του να κάνει... περίπατο σ' ένα ματς, αλλά να ξεσπάει επειδή δεν έμεινε ικανοποιημένος από κάποια πράγματα που είδε και τον πείραξαν. Όπως η νοοτροπία, η διάθεση, η συγκέντρωση και η εν γένει συμπεριφορά στο παρκέ. Θαρρώ ότι θέλει να προλάβει τα... χειρότερα και γι' αυτόν τον λόγο «γκάζωσε» τους παίκτες. Και καλύτερα να γίνεται ύστερα από νίκες, παρά ύστερα από ήττες. Από την άλλη θα μου πείτε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμα για τέτοιες αντιδράσεις και δη από τη στιγμή που η ομάδα ακόμα «χτίζεται» και προσπαθεί να δημιουργήσει μια διαφορετική φιλοσοφία.

Ο Αταμάν έδωσε την ακριβής διάσταση του «must win»

Συμφωνώ. Όμως ο Αταμάν προσπαθεί να προλάβει τα... χειρότερα. Και ίσως να είναι καλύτερα που θέλει να βάλει από τώρα μια τάξη μέσα στην ομάδα παρά να τα... βρει μπροστά του. Και ίσως τότε να είναι πολύ αργά. Εάν και εφόσον αποδώσει καρπούς η εν λόγω τακτική είναι κάτι που θα φανεί στη συνέχεια.

Σίγουρα ωστόσο ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από νίκες και (όσο το δυνατόν) καλές εμφανίσεις. Και θα συμφωνήσω σε κάτι ακόμα με τον Αταμάν. Είπε ότι όλα τα ματς είναι «must win» με αφορμή την αναμέτρηση που ακολουθεί κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου.

• Παραλίγο σύρραξη με Αντετοκούνμπο, τον κρατούσαν συμπαίκτες και αντίπαλοι

Και αυτό δείχνει ακόμα περισσότερο τη νοοτροπία του και τους στόχους του για τη φετινή σεζόν. Όπως είναι «must win» με την Μπάγερν στο κλειστό του ΟΑΚΑ, έτσι είναι «must win» με την Φενέρ στην Τουρκία ή τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα στην Ισπανία...