ΜακΡέι στο Gazzetta: «Ο ΛεΜπρόν είναι πάντα ένα βήμα μπροστά, έμαθα πολλά βλέποντας τον» (vid)

Ο Τζόρνταν ΜακΡέι χτυπούσε νευρικά το μεγάλο γάντι στο χέρι του. Και περίμενε. Ήλπιζε πως η μπάλα θα έρθει προς το μέρος του. Θα την πιάσει και θα γίνει ο ήρωας ενός αγώνα.

Στα παιδικά του χρόνια ο φόργουορντ έπαιζε μπέιζμπολ. Όχι κάτι τόσο συνηθισμένο και ειδικά στο Νότο, αφού ο ΜακΡέι είναι γέννημα θρέμμα της πολιτείας της Τζόρτζια.

Όσο ο 32χρονος Αμερικανός ψήλωνε και ας καυχιόταν πως είναι καλός στο μπέιζμπολ, το μπάσκετ έμοιαζε με μονόδρομο. Το θέλημα ενός προπονητή του έγινε πράξη και κάπως έτσι, ο ΜακΡέι πέταξε μια και για πάντα το μπαστούνι, το μεγάλο γάντι και το κράνος, για να φορέσει τα μπασκετικά του παπούτσια.

Και να φτάσει μέχρι το δακτυλίδι του πρωταθλητή. Το νέο κεφάλαιο στο... βιβλίο με τίτλο «Η ζωή του Τζόρνταν ΜακΡέι» έχει κιτρινόμαυρη αύρα.

Φοράει τη φανέλα της ΑΕΚ, στη σεζόν που γιορτάζει 100 χρόνια ζωής και ιστορίας. Και από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι θα είναι από τις... φωνές του Ζοάν Πλάθα στο παρκέ.

Η ήττα από το Λαύριο, στην πρεμιέρα της Basket League δεν μπορεί, τουλάχιστον ακόμα, να αλλάξει το πλάνο που έχει καταστρωθεί. Και ο Τζόρνταν ΜακΡέι γνωρίζει από την καλή και από την ανάποδη, τι σημαίνει μία νίκη και μία ήττα.

Γιατί Τζόρνταν; Έχει κάποια σχέση το μικρό σου όνομα με τον Μάικλ Τζόρνταν;

«Όχι, δεν υπάρχει καμία σχέση με τον Μάικλ Τζόρνταν. Για την ακρίβεια είμαι ο πρώτος αθλητής στην οικογένειά μου. Καμία σχέση με το μπάσκετ».

Άρα πώς ήρθε το μπάσκετ στη ζωή σου;

«Είχα έναν προπονητή, όταν ήμουν στα τελευταία χρόνια του γυμνασίου. Τότε έπαιζα μπέιζμπολ και εκείνος είπε στη μητέρα μου ότι δεν ήμουν ένας παίκτης μπέιζμπολ, αλλά ένας παίκτης μπάσκετ. Τον εμπιστεύτηκε και πήγε μία χαρά».

Τι πίστευες για την ικανότητά σου στο μπέιζμπολ;

«Ήμουν καλός. Αλλά άρχισα να ψηλώνω. Έπαιζα σε όλες τις θέσεις. Το έκανα μέχρι εκείνο το σημείο που ανέφερα. Και τότε σταμάτησα. Ειδικά στο Νότο, όπου ήμουν, δεν είναι τόσο συνηθισμένο να παίζουν οι μαύροι μπέιζμπολ, οπότε αποφάσισα να αλλάξω».

Στα φιλικά ματς της ΑΕΚ ήσουν ο άνθρωπος που μιλάει στο παρκέ, που δίνει συμβουλές. Το απέκτησες με την εμπειρία, το είχες από την αρχή;

«Νομίζω περισσότερο από την εμπειρία. Όπως ξέρετε, έχω αγωνιστεί σε πολλές καλές ομάδες και μακριά από τις ΗΠΑ και στο ΝΒΑ. Κάποιες φορές σε αυτά τα σύνολα παρακολουθείς τους παίκτες που ηγούνται, μαθαίνεις απ' αυτούς. Μία ομάδα γίνεται επιτυχημένη αν έχει προπονητές στο παρκέ».

Είναι κάτι που ζητάει από εσένα ο κόουτς Πλάθα;

«Ναι! Το θέλει απ' όλους τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Από εμένα, τον Μπεν, τον Λάνγκστον. Έχουν αρκετή γνώση για να δώσουμε στους μικρότερους. Πολλοί από τους συμπαίκτες μας, ειδικά οι Έλληνες, είναι στα 25, στα 26 τους. Προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε όσες περισσότερες γνώσεις μπορούμε.

Είναι μία διαδικασία μάθησης για όλους μας. Υπάρχει ένας καινούργιος προπονητής, 14 παίκτες που κανένας δεν έχει παίξει με κανέναν ποτέ ξανά συμπαίκτης. Οπότε, θα χρειαστούμε παίκτες για να βοηθήσουν».

Μίλησες για την εμπειρία που έχεις αποκτήσει. Ειδικά στο ΝΒΑ, όπου είχε ενεργό ρόλο και στους Τελικούς, το 2016 με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Αλήθεια, πώς είναι να παίζεις στους Τελικούς;

«Είναι απίθανο συναίσθημα. Το επίπεδο της συγκέντρωσης και της προσοχής στη μικρότερη λεπτομέρεια έχει τη δική του σημασία. Το να είμαι στο πλευρό του ΛεΜπρόν Τζέιμς και να αποκτώ αυτή την εμπειρία, για δύο χρόνια ήταν μοναδικό. Είδα πόσο προσεκτικά παρακολουθεί τους αγώνες, τους παίκτες, τα συστήματα. Είναι μία γνώση που θέλω να τη φέρω μαζί εδώ».

Πώς είναι να ζεις μαζί με τον ΛεΜπρόν;

«Το πιο απίθανο είναι... Έχω πει ξανά ότι είναι ένας από τους κορυφαίους που έχουν παίξει το άθλημα. Αλλά το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι έβλεπε τόσες πολλές φορές ένα βίντεο. Πως προετοιμασμένος ήταν, πόσο νωρίτερα ήταν στις εγκαταστάσεις, ώρα πριν ξεκινήσει η προπόνηση. Πάντα ήταν ένα βήμα μπροστά. Είναι δύσκολο να είσαι ηγέτης, γιατί πρέπει πάντα να κάνεις το σωστό».

Ας μιλήσουμε και για την ΑΕΚ. Η προετοιμασία είχε πολλά περίεργα ματς. Έχουν σημασία τα αποτελέσματα των φιλικών;

«Όχι (σ.σ. κουνώντας συνοδευτικά και το κεφάλι του). Είμαστε σε περίοδο προετοιμασίας. Οι προπονητές προσπαθούν να βρουν πεντάδες που να λειτουργούν. Ποιοι κολλάνε με άλλους. Κανείς μας δεν είχε παίξει πάνω από 20 λεπτά σε κανένα ματς. Θέλουμε να προφυλάξουμε τα κορμιά μας για μία μακριά σεζόν, αλλά νομίζω ότι αυτό που κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε μία βάση, όσων θέλουμε να πετύχουμε σε αυτή τη χρονιά. Θέλουμε να παίξουμε δυνατά, να παίξουμε άμυνα, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες για επιθέσεις για όλους. Και μόλις η σεζόν προχωρήσει, ξέρω ότι θα είμαστε καλά».