Μάγκας εις τριπλούν ο Αταμάν, τρανταχτό το επιθετικό πρόβλημα του Ολυμπιακού!

• Πως το έκανε ο Αταμάν!
• Θα κάνει καλό η ήττα στον Ολυμπιακό
• Έχει ήδη 3 νίκες χωρίς να παίξει ακόμη με ομάδα που μάχεται για την σωτηρία!
• Το μη ποιοτικό μπάσκετ φέρνει πιο συχνά αποτέλεσμα!
• Η «σκληράδα» του Περιστερίου «κατέβασε» επίπεδο τον Προμηθέα!
• Το +28 στα ριμπάουντ τα εξηγεί όλα!
• Κρατάει την πρώτη νίκη με φόντο τις αλλαγές για καλύτερη «χημεία»

Η 3η πράξη της εφετινής «αιώνιας» μονομαχίας, είχε μετά από καιρό διαφορετική κατάληξη, με τη νίκη (54-66) να πηγαίνει δίκαια και πεντακάθαρα στο «πράσινο» στρατόπεδο, προκαλώντας ανάμικτα συναισθήματα αλλά και ορισμένα μη διαπραγματεύσιμα συμπεράσματα.

Ο τρόπος, δε, που ο Παναθηναϊκός (4-0) έσπασε το αήττητο των 42 συνεχόμενων αγώνων του Ολυμπιακού (3-1) στην κανονική περίοδο της Basket League και συνδύασε με νίκη την πολυαναμενόμενη επιστροφή του Κώστα Σλούκα στο ΣΕΦ, δείχνει ότι:

Πρώτον, αν οι «πράσινοι» ήταν στοιχειωδώς καλοί σε απόδοση, θα μπορούσαν να είχαν διασύρει τους αποκαρδιωτικούς «ερυθρόλευκους». Και δεύτερον (ποιος αμφιβάλλει πλέον;) ότι η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα χρειάζεται το κατιτίς της (από πλευρά ενίσχυσης του ρόστερ ή ανακατανομής των ρόλων), ώστε να ανανεώσει το επιθετικό της ρεπερτόριο και να βελτιώσει την ποιότητά της.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από μία σειρά. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο Εργκίν Αταμάν έκανε την έκπληξη και πήρε ένα μεγάλο ρίσκο, αφήνοντας εκτος 12άδας τον Λούκα Βιλντόζα (και όχι τον Γκάι), για να έχει έναν επιπλέον ψηλό (Μπαλτσερόφσκι) απέναντι στην πανίσχυρη frontline των γηπεδούχων, ήταν ξεκάθαρο ότι κάπου υπολόγιζε. Ότι είχε ένα πλάνο κι έναν κρυφό άσο στο μανίκι του, ο οποίος τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν η αμυντική του τακτική.

Η αλήθεια είναι ότι για τους περισσότερους «προπονητές» της εξέδρας και εκείνους των στιλό και των δημοσιογραφικών θεωρείων (εμού συμπεριλαμβανομένου), η απόφαση του 57χρονου Τούρκου, έμοιαζε με... «αποστολή αυτοκτονίας».

Με απόφαση του τεχνικού του, ο Παναθηναϊκός της γνωστής αμυντικής αδυναμίας των περιφερειακών του, κατέβαινε στο Φάληρο στερούμενος έναν guard με προσωπικότητα, εμπειρία από μεγάλα ματς και με ικανότητα να σκοράρει μεγάλα καλάθια (έστω κι αν ο Βιλντόζα είναι μέχρι στιγμής σκιά του εαυτού του) και ετοιμαζόταν να βγει στο παρκέ με μόλις τρεις χειριστές (Σλούκας, Γκραντ και Γκάι), εκ των οποίων κανένας δεν πληροί τις προδιαγραφές ενός κανονικού playmaker! Γι’ αυτό, άλλωστε, ετοιμάζεται να φέρει έναν combo, που θα μπορεί να καλύψει και την θέση του «άσου».

Στην παραπάνω παράγραφο οφείλεται και το αρχικό μου σχόλιο στο χθεσινό live του αγώνα, με το οποίο έσπευσα – πριν το τζάμπολ – να πω ότι ο Αταμάν θα επιστρέψει στο ΟΑΚΑ είτε ως μεγάλος μάγκας, είτε ως «αποδοπομπαίος τράγος»!

Με βάση τα όσα είχαμε δει μέχρι τώρα, η μπασκετική λογική έλεγε ότι για να είχε τύχη ο «εξάστερος» στο ματς, θα έπρεπε να κάνει μεγάλο παιχνίδι ο Σλούκας που έχει την μπάλα στα χέρια του και αποφασίζει, ενώ βαρόμετρο θα ήταν η απόδοση του Μήτογλου (δεν είχε παίξει στα δύο προηγούμενα ντέρμπι), ο οποίος δίνει άλλη διάσταση στην συνολική απόδοση της ομάδας του. Πέραν του μεγέθους και της δύναμης που προσθέτει στην ρακέτα.

Όπως όλοι είδαμε, συνέβη μόνο το δεύτερο (λόγω και ειδικών συνθηκών, ο Σλούκας δεν είχε θετική επίδραση άσχετα με το τι δείχνει το plus/minus που είχε), αλλά και ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε στο τέλος άνετα, έχοντας 37,7% στα σουτ και κατεβάζοντας την επίθεση του Ολυμπιακού στο ελληνικό πρωτάθλημα κατά 33,3 πόντους! Και μάλιστα μέσα στην έδρα του!

Πως το έκανε ο Αταμάν!

Αυτό στο οποίο πόνταρε ο Τούρκος coach, πάντως και το οποίο αρκετοί εξ’ υμών βλέπαμε και το επισημαίναμε, αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα φτάσει σε τέτοιο “limit-down”, ήταν το επιθετικό πρόβλημα του Ολυμπιακού. Και όπως φάνηκε μέσα στο παρκέ, το είχε δουλέψει στην προπόνηση, γιατί προϊόντος του χρόνου η άμυνα των παικτών του βελτιωνόταν.

Έστω κι αν δεν είχε αντανάκλαση στην επίθεση. Με αποκορύφωμα το 2ο μέρος στο οποίο οι Πειραιώτες σκόραραν μόλις 23 πόντους, εκ των οποίων μόλις 11 στην 4η περίοδο (με 0/5 βολές και 5/18 σουτ)!

Όλη η Ευρώπη ξέρει πλέον ότι η επίθεση των πρωταθλητών στηρίζεται στην γρήγορη και καλή κυκλοφορία με βασική επιδίωξη το σουτ ή την προσπάθεια με τις καλύτερες προϋποθέσεις, αλλά και την δημιουργία από μέσα προς τα έξω για την εκτέλεση από την περιφέρεια. Όταν, δε, παίζει ο ΜακΚίσικ, ο Αμερικανός του δίνει την πολυτέλεια του πολύ αποτελεσματικού κάθετου παιχνιδιού που διεμβολίζει την αντίπαλη άμυνα και την κάνει ακόμη περισσότερο ευάλωτη.

Οι παίκτες του Αταμάν, λοιπόν, έπαιξαν με «άρνηση» στο inside game του, περιορίζοντας στο ελάχιστο την τροφοδοσία και το post-up παιχνίδι των ψηλών (ο Φαλ πήρε μία πάσα), στοιχείο που δυσκόλεψε πολύ την κίνηση του «ερυθρόλευκων» (οι δύο σέντερ τους είχαν μόλις 2 ασίστ), τους έκανε πολύ στατικούς και τους ανάγκασε να αναλωθούν σε κακές αποφάσεις και μακρινά σουτ χωρίς λογική και με ελάχιστη τύχη.

Κάπως έτσι, ο Παναθηναϊκός μάζεψε το -9 του 17ου λεπτού (27-18) κι επέστρεψε γρήγορα στο ματς, πήγε στην ανάπαυλα έχοντας απόσταση αναπνοής (31-28), παρ’ ότι σούταρε με 30,5% και είχε 11/36 σουτ) και καθώς η ώρα περνούσε, άρχισε να νιώθει ολοένα και πιο εφικτή την προοπτική του «διπλού». Αρκεί να παρέμενε συνεπής στο αμυντικό του πλάνο.

Ο μπασκετικός άγραφος νόμος που θέλει την καλή άμυνα, να δίνει κάποια στιγμή ενέργεια και ψυχολογία στην επίθεση, ήταν θέμα χρόνου να επιβεβαιωθεί. Το ψηλό σχήμα του Αταμάν από το 32’ και μετά (το σκορ ήταν 45-45), με την ταυτόχρονη παρουσία των Μήτογλου, Λεσόρ και Ερνανγκόμεθ (ο Ισπανός ήταν πολύ καθοριστικός στο τελευταίο 8λεπτο) στο παρκέ, έκλεισε ακόμη περισσότερο τους διαδρόμους και το οπτικό πεδίο πίσω, ενώ μπροστά δημιούργησε πολλά mismatch τα οποία αξιοποίησαν πολύ αποτελεσματικά, ο Θεσσαλονικιός ψηλός σε θέση σέντερ (20π., 10ρ. & 4κοψ.) και ο Μαδριλένος διεθνής, ως power και small forward.

Aξίζει να σημειωθεί ότι ο Παναθηναικός τελείωσε το ματς με ένα σπάνιο στατιστικό στοιχείο που επιδεικνύει την προσπάθεια που κατέβαλε στην άμυνα και όταν συμβαίνει σπάνια χάνει η ομάδα που το καταγράφει: το άθροισμα των κλεψιμάτων (11) και των κοψιμάτων (7) ξεπέρασε τον αριθμό των λαθών (11).

Κλείνοντας, το πρώτο νικηφόρο ντέρμπι της χρονιάς για το «τριφύλλι» θεωρώ ότι έχει τριπλή θετική επίδραση για τον Αταμάν. Πρώτον, γιατί δικαιώθηκε τακτικά και επικράτησε για πρώτη φορά κατά κράτος του Μπαρτζώκα, δεύτερον γιατί κέρδισε τους παίκτες του και τα αποδυτήρια (με την απόφασή του να χρησιμοποιήσει λιγότερο του αναμενόμενου, προστατεύοντας τον Σλούκα και να αφήσει εκτός τον Βιλντόζα) και τρίτον γιατί πλέον πήρε μία μεγάλη ώθηση αυτοπεποίθησης, ενόψει της δύσκολης συνέχειας και κράτησε χαμηλούς τόνους, τηρουμένων των αναλογιών!

Θα κάνει καλό η ήττα στον Ολυμπιακό

Με την εικόνα που είχαν οι «ερυθρόλευκοι» στην επίθεση από το ξεκίνημα της σεζόν, ήταν θέμα χρόνου κάποια στιγμή να βρεθούν αντιμέτωποι με μία ομάδα που θα τους διάβαζε σωστά και θα εξέθετε το σοβαρό επιθετικό τους πρόβλημα. Συνέβη από την πολύ πιο ποιοτική Μπαρτσελόνα, συνέβη στο Μιλάνο εν μέσω «ξύλου» και κούρασης και απουσιών, συνέβη εν μέρει με την Παρτίζαν, τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και τον Άρη στο “Νick Galis Hall”!

Αν ο περισσότερος κόσμος – ενδεχομένως και ο Μπαρτζώκας με τους παίκτες – δεν περίμενε να συμβεί ολοκληρωτικά απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλο» και ειδικότερα στο Φαληρικό Στάδιο, αυτό ίσχυε και γιατί οι «ερυθρόλευκοι» είχαν προλάβει «να του πάρουν τον αέρα» με τις δύο διαδοχικές νίκες σε μία εβδομάδα, αλλά και γιατί ο «εξάστερος» δεν ακόμη μπορέσει να μπει σε ένα σταθερό ρυθμό και να πείσει τον κόσμο του ως προς τον στόχο της αναβάθμισης, αντιμετωπίζοντας παράλληλα και πολλά προβλήματα τραυματισμών στον πρώτο μήνα της σεζόν.

Το ότι τελικά συνέβη και με τον ποιοτικά πολύ μέτριο Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ, ο οποίος ανάγκασε τους Πειραιώτες να σουτάρουν με 35,5% εντός πεδιάς, με 25% στις βολές (4/16) και να σκοράρουν 54 πόντους, θα πρέπει λογικά να προβληματίσει πολύ έντονα τον προπονητή του Ολυμπιακού και τους συνεργάτες του.

Για ο,τιδήποτε μεγάλο (από την θετική και την αρνητική πλευρά), πάντα υπάρχουν εξηγήσεις. Σίγουρα η έλλειψη φρεσκάδας και η κούραση που βαραίνει ολοένα και περισσότερο τους οκτώ διεθνείς παίκτες που δεν ξεκουράστηκαν καθόλου το καλοκαίρι, είναι μία και αδιαμφισβήτητη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκριτικά καλύτερος παίκτης των δευτεραθλητών Ευρώπης ήταν ο Γουίλιαμς-Γκος και οι λιγότεροι αρνητικοί οι Κάνααν και Πίτερς!

Το ότι λείπει ο ΜακΚίσικ, που δίνει άλλη διάσταση στο set παιχνίδι του Ολυμπιακού, αλλά και ο Σίκμα που αποκτήθηκε για συγκεκριμένο ρόλο, αλλά ακόμη σχεδόν δεν έχει ακουμπήσει, είναι ακόμη μία υπολογίσιμη.

Ωστόσο, επειδή το «πρόβλημα»... φώναζε εδώ και καιρό ότι έρχεται και πλέον είναι όχι μόνο υπαρκτό, αλλά στοιχίζει (πλέον ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί για την πρωτιά στην κανονική περίοδο), αν οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να πρωταγωνιστήσουν όπως πέρυσι και πρόπερσι, θα πρέπει τουλάχιστον, είτε να γίνουν λιγότεροι προβλέψιμοι στην επίθεση, είτε να ενισχύσουν την «μηχανή» τους με κάποιον παίκτη που θα έχει ευχέρεια στο σκοράρισμα.

Όσον αφορά τις 4/16 βολές, η μοναδική εξήγηση που υπάρχει είναι ο συνδυασμός άγχους, βιασύνης (δηλαδή ανεξήγητης πίεσης) και έλλειψης συγκέντρωσης. Γι’ αυτό, όμως, πήρε την ευθύνη ο προπονητής στην συνέντευξη Τύπου!

Έχει ήδη 3 νίκες χωρίς να παίξει ακόμη με ομάδα που μάχεται για την σωτηρία!

Στο νοτιότερο σημείο της Αττικής, το Λαύριο (3-1) επιβεβαίωσε για 3η φορά σε τέσσερις αγώνες, ότι στην εφετινή σεζόν δεν αστειεύεται! Μπορεί να είχε την τύχη με το μέρος του, λόγω της απουσίας των δύο βασικών ψηλών του ΠΑΟΚ (ΜακΝις και Τσαϊρέλης) και στην διάρκεια του ματς με την αποβολή των Μαργαρίτη (ενώ νωρίτερα είχε αποχωρήσει αιμόφυρτος, μετά από χτύπημα που δέχτηκε) και Γκίλμορ, ωστόσο, η ουσία ότι δεν απειλήθηκε σε κανένα σημείο του αγώνα!

Από τα μέσα της 2ης περιόδου, ήταν μπροστά στο σκορ, προηγήθηκε ακόμη και με +20 (59-39) και στο τέλος πανηγύρισε με μία πεντακάθαρη νίκη (86-76), που επαναφέρει μνήμες από τις πρόσφατες διαδοχικές σεζόν με νικηφόρα ρεκόρ (2019-20: 11-9 και 2020-21: 17-5), ισοφαρίζοντας το καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας στην Α1 Κατηγορία (3 νίκες σε 4 αγώνες), που είχε κάνει πριν από τέσσερα χρόνια (2019).

Η αλήθεια είναι ότι η απουσία μεγέθους από τους φιλοξενούμενους, βοήθησε την ομάδα του Κώστα Μέξα να αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο την ταχύτητα των κοντών και ημίψηλων Αμερικανών της (Καστανιέδα 14π. & 3ρ. με 4/7 τριπ., Χέλεμς 12π. με 2/3 τριπ., ΝτεΤζούλιους 11π. & 7ασ. και Θόρντον 11π., 7ρ. & 2ασ.).

Τόσο στην δημιουργία προσωπικών φάσεων και ελεύθερων σουτ στην επίθεση (19 ασίστ και 42% στα τρίποντα με 11/26), όσο και στην καλύτερη αμυντική αντιμετώπιση του «δικεφάλου του Βορρά», από την άποψη ότι δεν χρειάστηκε ούτε να επιβαρύνει το μεγάλο κορμί του εξαιρετικού Βασίλη Καββαδά (16π. & 8ρ. με 7/8 σουτ σε 21’) και ούτε να μειώσει την ευελιξία της στα μετόπισθεν.

Με αυτά και με εκείνα, οι Λαυριώτες, που θυμίζω θεωρούνταν ως το πρώτο φαβορί για υποβιβασμό λόγω budget αλλά και της καθυστέρησης με την οποία ολοκλήρωσαν το ρόστερ τους, προσπέρασαν το 1/3 του 1ου γύρου, έχοντας μαζέψει ήδη τρεις νίκες (πέρυσι χρειάστηκε να φτάσουν στην 10η αγωνιστική για να κάνουν σεφτέ) και το κυριότερο χωρίς ακόμη να παίξουν με κάποια από τις ομάδες που έχουν τους ίδιους στόχους (αποφυγή του υποβιβασμού).

Κοινώς, έχουν ήδη συντελεστή +3, από την άποψη ότι ούτε ο Απόλλων, ούτε η Καρδίτσα, ούτε το Μαρούσι έχουν καταφέρει να κάνει κάποια νίκη απέναντι σε αντίπαλο που θεωρητικά ανήκει στην πρώτη οκτάδα της κατάταξης.

Η ομάδα του Φώτη Τακιανού είναι άδικο να κριθεί από το συγκεκριμένο ματς, στο οποίο παρατάχθηκε χωρίς τα 2/5 της πεντάδας της και με σοβαρές ατυχίες στην διάρκειά του. Πλην του Λιθουανού guard, Λαουρίνας Μπελιάουσκας (23π. & 8ρ. με 5/9 τριπ.) και του Χάρισον (22π. & 5ρ. με 0/7 τριπ.), οι υπόλοιποι κυμάνθηκαν κάτω από τα αναμενόμενα standards.

Το μη ποιοτικό μπάσκετ φέρνει πιο συχνά αποτέλεσμα!

Σύμφωνοι, το θέαμα που παρουσίασαν οι δύο ομάδες στο “Nick Galis Hall” ήταν κακό και το μπάσκετ που παίχτηκε δεν διεκδικεί δάφνες. Ο Άρης (3-1), όμως, έκανε με επιτυχία αυτό στο οποίο είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικός και περιόρισε σημαντικά την επιθετική ποιότητα της ΑΕΚ (1-3), βάζοντας τις βάσεις που χρειαζόταν για να πετύχει το ζητούμενο που δεν ήταν άλλο από τη νίκη, που ήταν η 3η συνεχόμενη στο πρωτάθλημα και η 5η συνολικά σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Το τελικό 75-64 δεν χώρεσε καμίας αμφισβήτησης (οι διαφορές κυμάνθηκαν από +4 μέχρι και +14) και επιβεβαίωσε με τον πλέον αδιαπραγμάτευτο τρόπο ότι το σημείο αναφοράς των «κιτρινόμαυρων» είναι η σκληρή τους άμυνα. Τα νούμερα δείχνουν ότι στα πέντε τελευταία παιχνίδια που ο «αυτοκράτορας» δεν δέχτηκε πάνω από 70 πόντους (μ.ο. 64,8π.), πέτυχε ισάριθμες νίκες, ενώ στα δύο πρώτα ματς της σεζόν που το παθητικό τους ξεπέρασε τους 80 πόντους (μ.ο. 83,0π.), ηττήθηκε καθαρά!

Από αυτή και μόνο την άποψη, ο Γιάννης Καστρίτης δεν θα πρέπει να προβληματίστηκε ιδιαίτερα με το 35,6% εντός πεδιάς των παικτών του στα δικά τους καλάθια, καθώς η ομάδα του δείχνει να έχει υιοθετήσει πλήρως και να εφαρμόζει πολύ αποτελεσματικά την σκληράδα στα ανασταλτικά της καθήκοντα και μπροστά να αποκτά σταδιακά ένα σταθερό ηγέτη.

Μετά το «ζέσταμα» της περυσινής σεζόν, το παιχνίδι του Βασίλη Τολιόπουλο (19π., 8ασ. & 2κλ. με 3/7 τριπ.) δείχνει να ωριμάζει ολοένα και περισσότερο και πλέον δεν εξαρτάται μόνο από το σκοράρισμα, ενώ μετά το συμπαθητικό ντεμπούτο του στο Eurocup (7π. & 2ρ.), ακόμη πιο ενθαρρυντικό ήταν το αντίστοιχο του νεοαποκτηθέντος Αμερικανού ψηλού, Κρις Μπάνκστον (12π. & 6ρ. με 5/8 σουτ σε 21’) στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Η «Ένωση», που ισοφάρισε το χειρότερο ξεκίνημα στην εποχή του Μάκη Αγγελόπουλου (από το 2014 και μετά), πληγώθηκε σε μέγεθος και όγκο μέσα στην ρακέτα από τις απουσίες των Κουζμίνσκας και Καμπενγκέλε, αλλά και από την απελπιστική αστοχία της σε βολές (50% με 17/34) και σουτ (33,3% εντός πεδιάς και 20,8% στα τρίποντα).

Το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει καταφέρει να κάνει περισσότερο από μία εβδομάδα προπόνηση χωρίς προβλήματα και να βρει ρυθμό, έχοντας για υπολογίσιμο διάστημα όλη την ομάδα διαθέσιμη, αποτελεί σίγουρα ελαφρυντικό για την κακή εικόνα, αλλά όπως σχολίασε εύστοχα και ο Γιόαν Πλάθα, ένας σύλλογος αυτού του μεγέθους πρέπει να βρίσκει λύσεις για να «νικάει» και τα προβλήματα!

Η «σκληράδα» του Περιστερίου «κατέβασε» επίπεδο τον Προμηθέα!

Στο κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου», η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των γηπεδούχων στα σημεία, επί το πλείστον λόγω της υπεροχής στα ριμπάουντ (+13) και της ασφυκτικής πίεσης που άσκησαν στους παίκτες του Ηλία Παπαθεοδώρου και η οποία τους υποχρέωσε σε 6 από τα 12 λάθη τους (μαζί με 6/16 σουτ) στην τελευταία περίοδο.

Παρ’ ότι το Περιστέρι (1-3) δεν παρουσίασε σπουδαία βελτίωση εκτελεστικά (με εξαίρεση τις 17 ασίστ, που όμως συνοδεύτηκαν και με 16 λάθη), είχε την διάθεση και την ενέργεια για να κυνηγήσει ασταμάτητα τους τρεις επιθετικούς άξονες του Προμηθέα (3-1), ώστε να «χαλάσει» το παιχνίδι και να περιορίσει την παραγωγικότητά του.

Σε αυτό το κομμάτι, οι παίκτες του Βασίλη Σπανούλη πήραν άριστα, κατεβάζοντας το σκοράρισμα των Πατρινών κατά 26 πόντους και υποχρεώνοντάς τους σε κακές αποφάσεις αλλά και επιπόλαιες ενέργειες στις πιο κρίσιμες κατοχές. Με αυτά και με εκείνα, οι γηπεδούχοι (Χαντς 18π. & Γουίλιαμς 12π.) που από το -5 του 24ου λεπτού (46-51), πήγαν στο +7 του 32ου (63-56) και καπάκι στο -1 (65-66) στο 36’, στο τέλος έδειξαν ότι ήθελαν περισσότερο τη νίκη (76-71), ανοίγοντας λογαριασμό.

Οι φιλοξενούμενοι (Χέιλ 11π., 5ας. & 4κλ. με 2/8 τριπ.), που στην τελευταία περίοδο είδαν τον εκπληκτικό αλλά μόνο στο “5”, Χαϊμέ Ετσενίκε (21π., 10ρ., 2κλ. & 2κοψ. με 10/14 σουτ σε 29’) να σκάει από την κούραση, πλήρωσαν την έλλειψη καθαρού μυαλού στο τελευταίο πεντάλεπτο και τις έξτρα επιθέσεις των «κυανοκιτρίνων» (απόρροια των συνολικά 20 επιθετικών ριμπάουντ που μάζεψαν).

Η επικείμενη επιστροφή του μέχρι πρότινος τραυματία, Ντεσόν Στέφενς αναμένεται να γεμίσει περισσότερο την ρακέτα του Προμηθέα, που παρά την μέτρια εικόνα του, έχασε μεγάλη ευκαιρία να παραμείνει αήττητος και να κάνει αποφασιστικό βήμα για την 3η θέση της κανονικής περιόδου.

Το +28 στα ριμπάουντ τα εξηγεί όλα!

Η επιστροφή του Περάντες (19π., 5ρ. & 5ασ.) επανέφερε σε αξιοπρεπή επίπεδα την δημιουργία, ο κυρίαρχος Μπράϊκοβιτς (17π. & 13ρ. με 6/8 σουτ) και τα 17 επιθετικά ριμπάουντ, χάρισαν στους φιλοξενούμενες σχεδόν 20 περισσότερες κατοχές και το εκπληκτικό σερί 2-21 της 3ης περιόδου, αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα της πρώτης εφετινής εκτός έδρας νίκης (87-69) του Κολοσσού (2-2) στο κλειστό της Περιβόλας.

Η προσθήκη του έμπειρου σκόρερ Άντριου Γκάουντλοκ (θα αντικαταστήσει τον Σίμονς), αναμένεται να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο την επίθεση της ομάδας του Κούρο Σεγκούρα, την ώρα που ο Απόλλων (1-3) αναζητεί ήδη τον αντικαταστάτη του Νίκου Βετούλα, ο οποίος υπέβαλε την παραίτησή του μετά από κάτι περισσότερο από 3 χρόνια στην τεχνική ηγεσία των Πατρινών.

Ο 49χρονος τεχνικός που επικαλέστηκε και προσωπικούς λόγους, είδε τους παίκτες να καταρρέουν, για 2η συνεχή αγωνιστική, στο ίδιο ακριβώς χρονικό σημείο (το ίδιο συνέβη στο ξεκίνημα του 2ου μέρους και με την ΑΕΚ) και μετά από ώριμη σκέψη, έκρινε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει κάποια κακώς κείμενα, αποχωρώντας μετά από συνολικά 13 χρόνια θητείας σαν παίκτης (1994-1999) και προπονητής (2010-2015 και 2020-2023).

Κρατάει την πρώτη νίκη με φόντο τις αλλαγές για καλύτερη «χημεία»

Στο κλειστό του Αγίου Θωμά, το Μαρούσι (1-3) άνοιξε νικηφόρο λογαριασμό στο πρωτάθλημα πετυχαίνοντας μία νίκη-χρυσάφι (94-88), από πολλές απόψεις. Κατά πρώτον, επειδή επετεύχθη απέναντι σε έναν βασικό ανταγωνιστή στην μάχη της παραμονής, όπως η Καρδίτσα (0-4) και ήταν η πρώτη του συλλόγου στην Α1 Κατηγορία μετά από 12 χρόνια και 4578 μέρες!

Κατά δεύτερον, επειδή το θετικό αποτέλεσμα ήρθε χωρίς την παρουσία του νέου τεχνικού της ομάδας στον πάγκο (ο Γιώργος Λιμνιάτης, που αντικατέστησε τον Γιώργο Σκαραφίγκα, ήταν άρρωστος) και με τον συνεργάτη του Άγγελου Τσίκληρα να εκτελεί χρέη head-coach.

Και κατά τρίτον, επειδή οι νεοφώτιστοι πανηγύρισαν παρ’ ότι έχασαν κατά κράτος τα ριμπάουντ και δέχτηκαν 88 πόντους, με τον αντίπαλο να σκοράρει μόλις 4 φορές έξω από τα 6,75!

Με βάση το πως σχεδιάστηκε αρχικά η ομάδα (να παίξει με 3 ξένους και με τους περυσινούς Έλληνες που της χάρισαν την άνοδο) και πως τελικά παρατάχθηκε στο πρώτο τζάμπολ (με 6 ξένους με ανομοιογενή στοιχεία κατέστησαν δύσκολη την απόκτηση «χημείας» και την έξτρα προσθήκη του Μπόγρη), η ομάδα των βορείων προαστίων παρουσίασε σοβαρά αμυντικά προβλήματα (η χειρότερη άμυνα με μ.ο. 90,2π.) , την ίδια ώρα που οι χειριστές της δεν έχουν αξιόπιστο μακρινό σουτ.

Παρά τα εγγενή προβλήματα και τις ανορθογραφίες του ρόστερ, πάντως, αλλά και τα πολλά λάθη (10) στο πρώτο 20λεπτο, οι γηπεδούχοι αξιοποίησαν την εμπειρία του Ραντούλιτσα (19π. & 6ρ. με 6/8 σουτ) και την προσωπικότητα του Μπρίσκοου (23π. & 6ασ.) και μετά την ανάπαυλα δεν κινδύνευσαν σοβαρά, παίρνοντας ένα αποτέλεσμα-ανάσα ενόψει των προσαρμογών και των πιθανών αλλαγών που θα προκύψουν στο προσεχές διάστημα.

Οι Θεσσαλοί (Μπιουκάναν 17π., 8ρ. & 3ας.) έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται «αδικημένοι» από τους εαυτούς τους, αλλά και από την έλλειψη ενός παίκτη με ηγετικό χαρακτήρα, που θα οδηγήσει την ομάδα στα δύσκολα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρ’ ότι υπερτερούν των περισσότερων ομάδων (της 2ης και της 3ης «ταχύτητας» του πρωταθλήματος) σε αθλητικότητα, είναι πρώτοι στα ριμπάουντ (μ.ο. 39,5) και έχουν παίξει στα ίσα τα τρία από τα τέσσερα εκτός έδρας παιχνίδια τους, υστερούν δραματικά σε αποφάσεις και εμπειρία στις κρίσιμες στιγμές, κάτι που φάνηκε περισσότερο στην Πάτρα και την Θεσσαλονίκη.

Σίγουρα το γηπεδικό πρόβλημα τους «πονάει» (το κλειστό «Γιάννης Μπουρούσης» υπέστη σοβαρές ζημιές από τις πλημμύρες και δεν θα είναι διαθέσιμο πριν τα τέλη Νοέμβρη), καθώς η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου είναι η μοναδική χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα, ωστόσο, τα μέχρι τώρα πεπραγμένα επιτρέπουν και αισιοδοξία, ειδικότερα αν διορθωθεί και το πολύ χαμηλό ποσοστό από μακριά (12η στα τρίποντα με 21,7%)!