Ο Άρης παίζει (μπασκετικό) ξύλο και οι αντίπαλοι τον κερνούν σοκολατάκια
Στο σύγχρονο μπάσκετ, το λεγόμενο physicality είναι από τα βασικά κριτήρια εξέλιξης ενός αγώνα, είναι επίσης το στοιχείο που χαρακτηρίζει (και) τον φετινό Άρη και φυσικά δεν αποτελεί αγωνιστικό μοντέλο που «ανακάλυψε» ο Γιάννης Καστρίτης αλλά υιοθέτησε μέσα από παραδείγματα ομάδων με επιτυχία στο κορυφαίο διασυλλογικό επίπεδο.
Το μπάσκετ άλλαξε άρδην στα τελευταία χρόνια λόγω των χαρακτηριστικών των παικτών, γιατί επίσης η διαιτησία (σε κορυφαίο επίπεδο) διαφοροποίησε τα κριτήριά της εμφανιζόμενη πιο ελαστική στις εκατοντάδες επαφές που λαμβάνουν χώρα σ’ ένα παιχνίδι αποφεύγοντας τις άσκοπες διακοπές και επιβάλλοντας με έμμεσο τρόπο το physicality που ανέφερα παραπάνω.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αυτομάτως είδαν το άθλημα διαφορετικά αρκετοί εκ των κορυφαίων προπονητών δίχως αυτό να σημαίνει ότι ξαφνικά εμφανίστηκαν… προπονητικές μετενσαρκώσεις του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ή αναβίωσε το μοντέλο της Λιμόζ. Στο κορυφαίο επίπεδο του μπάσκετ, όλες οι ομάδες εφαρμόζουν το μοντέλο των πολλών επαφών το οποίο υποστηρίζουν μέσα από μεγάλα ρόστερ αλλά και παικτών που μπορούν να το υπηρετήσουν.
Ο Άρης δεν πράττει τίποτε διαφορετικό κι ας εμφανίζεται ως ομάδα που παίζει (μπασκετικό) ξύλο λες και οι αντίπαλοί του, τον κερνούν σοκολατάκια. Είναι μια ομάδα η οποία εφαρμόζει αυτό το σύγχρονο μοντέλο μπάσκετ κι έχοντας αυτό το κριτήριο προχώρησε στη δημιουργία του φετινού ρόστερ, στο οποίο όμως υπάρχουν και παίκτες οι οποίοι προσπαθούν να μπουν σ’ αυτό το στιλ μπάσκετ.
Για παράδειγμα, Τολιόπουλος-Μποχωρίδης-Καρ και Γκάλινατ έχουν διαφορετική μπασκετική υποδομή και συνήθεια σε σχέση με τους Σανόγκο-Σλαφτσάκη, Σόουζα. Κάτι αντίστοιχο ισχύει για παράδειγμα και στον χθεσινό αντίπαλο του Άρη, τον Παναθηναϊκό. Ο Κώστας Σλούκας δεν μπορεί να βγάλει τόσες επαφές όπως ο Γκραντ, το ίδιο ισχύει και για τον εξαιρετικά δυναμικό Λεσόρ σε σχέση με τον Μπαλτσερόφσκι. Χθες (12/11) ο Παναθηναϊκός πήρε διαφορά έχοντας στο παρκέ τους Γκραντ, Λεσόρ και Μήτογλου.
Καθώς λοιπόν πολλαπλασιάστηκαν οι επαφές σ’ έναν αγώνα μπάσκετ, η απομόνωση συγκεκριμένων φάσεων αποτελεί την τέλεια μορφή προπαγάνδας. Προφανώς μπορεί η κάθε ομάδα να βρει 15-20 φάσεις στις οποίες – βάσει κανονισμών – θα έπρεπε να είχε κερδίσει ένα φάουλ αποκρύπτοντας παράλληλα τις αντίστοιχες δικές της. Κι έτσι κάνει τη λεγόμενη επικοινωνιακή σπέκουλα. Οι μυημένοι γνωρίζουν βέβαια ότι όλα εξαρτώνται από τα κριτήρια των διαιτητών. Αν οι τελευταίοι επιλέξουν να αφήσουν το physicality αυτομάτως γίνονται πιο ελαστικοί στις επαφές. Αν όχι, συμβαίνει το αντίθετο.
Για να επιστρέψουμε στην άμυνα του Άρη, υπάρχουν δύο στοιχεία τα οποία είναι αδύνατο να περάσουν απαρατήρητα. Το πρώτο αναδεικνύεται μέσα από το γεγονός ότι διαθέτει την καλύτερη άμυνα του Eurocup στο οποίο σφυρίζουν οι κορυφαίοι διαιτητές στην Ευρώπη. Γίνεται οι κορυφαίοι του είδους να επιτρέπουν το ξύλο, το wrestling ή τέλος πάντων κάθε μορφή πάλης με κίνδυνο να εκτεθούν; Ας σοβαρευτούμε. Δεύτερο, ο Άρης διαθέτει τη χειρότερη επίθεση στην ίδια διοργάνωση γιατί α) είναι περιορισμένο το ποιοτικό επίπεδο των παικτών που διαθέτει αλλά και ενδεικτικό του αγωνιστικού προϋπολογισμού του και β) γιατί εισπράττει το ίδιο επίπεδο έντασης από τις αντίπαλες άμυνες.
Στο ελληνικό Πρωτάθλημα, ο Άρης αντιλαμβάνεται την… επέκταση της πιεστικής άμυνας που παίζει καθώς είναι η ομάδα με τα περισσότερα φάουλ (147), η μοναδική με 30+ περισσότερα φάουλ (κατά της) σε σχέση με αυτά που καταλογίστηκαν υπέρ της. Ο αριθμός των φάουλ που δίνει πηγάζει μέσα από το στιλ άμυνας που εφαρμόζει το οποίο βασίζεται στη μη παροχή ελεύθερου μακρινού σουτ στον αντίπαλο. Επιλέγει δηλαδή μια άμυνα με διαδοχικές αλλαγές η οποία «κλείνει» όταν ο γκαρντ παίζει άμυνα (από μπροστά) στον αντίπαλο σέντερ με την εντολή του άμεσου double team σε περίπτωση που ο τελευταίος πάρει την μπάλα. Αυτό το μοντέλο άμυνας απαιτεί ταχύτητα, έκρηξη και αμυντικό ένστικτο.
Κλείνοντας, χθες (12/11) ο Γιάννης Καστρίτης έδειξε ενοχλημένος με την όλη κουβέντα. Ίσως νιώθει ότι η όλη συζήτηση κρύβει κάτι βαθύτερο από αυτό που βλέπει το ευρύ κοινό και δεν αφορά απαραιτήτως τον χθεσινό αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, το μυαλό του είναι στον αυριανό (14/11, 20:30) αγώνα με την Μπουργκ της οποίας το αγωνιστικό μοντέλο δεν διαφέρει από αυτό του Άρη.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
