Κάνε ότι κοιμάσαι…

• Δεν… είδε ούτε μία από τις φάσεις ο Τσιμεντερίδης
• Η Ευρώπη…ταπώνει την ελληνική τοξικότητα
• Τους εκθέτει ο ίδιος ο Αταμάν...

Η αλήθεια είναι ότι έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές πως θα ήταν τα πράγματα στο ρεπορτάζ του Άρη, αλλά και πόσο πιο εύκολη θα ήταν η δουλειά μας, αν ο Άρης είχε την αντιμετώπιση από την διαιτησία που έχουν οι άλλες μεγάλες ομάδες. Αυτό που γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία…ευτελισμού της επικοινωνίας. Θα μου πει κάποιος και σωστά ότι πρόκειται για ανώνυμες εταιρίες. Η κάθε μία προσπαθεί να εξυπηρετήσει με κάθε μέσο και τρόπο τα συμφέροντά της και προφανέστατα μέσα σε αυτά τα μέσα είναι και τα μέσα ενημέρωσης.

Στο ποδόσφαιρο προφανώς και το ζούσαμε και το ζούμε πάρα πολύ έντονα. Μετά από κάθε αγωνιστική ο καθένας γράφει και λέει τα δικά του. Σας έχω σημειώσει και άλλη φορά ότι με χαροποιεί το γεγονός ότι και στην δεύτερη μου θητεία στο gazzetta.gr τουλάχιστον μέχρι τώρα οι παραινέσεις από την διευθυντική ομάδα του site έχουν να κάνουν μόνο με την δημοσιογραφική δεοντολογία και τον επαγγελματισμό που οφείλω να επιδεικνύω ως αρθρογράφος. Δυστυχώς μετά από 27 χρόνια στον χώρο δεν μπορώ να το πω το ίδιο για όλους όσους συνεργάστηκα και προφανέστατα δεν είμαι ο μόνος που άκουγε μην πεις για αυτόν, μην γράψεις για τον άλλον κτλ. Κάποιοι το δέχονται, κάποιοι το γουστάρουν, προσωπικά παίρνω το καπελάκι μου και οδεύω για άλλες πολιτείες.

Το θέμα μας φυσικά δεν είναι το τι γράφει κάποιος συνάδελφος με ή χωρίς εισαγωγικά. Όλοι όσοι δημοσιολογούν ή δημοσιογραφούν κρίνονται από τον κόσμο όπως και ο υπογράφων. Το θέμα είναι πώς έχει περάσει η νοοτροπία ότι θα κάνω το άσπρο μαύρο και όχι μόνο δεν θα νιώθω εκτεθειμένος, αλλά και τα εύσημα θα πάρω και θα έχω κάνει «πολύ καλά» την δουλειά μου, αλλά και το κυριότερο θα επηρεάσω την κοινή γνώμη.

Σε μία εποχή που αυτό πλέον συμβαίνει με κάθε λογής… social media, με μία ανάρτηση από το κάθε… τρολ, η ανάγκη να πάρει και επίσημη μορφή μέσα από άρθρα, εκπομπές και… εκπομπές δεν έχει εκλείψει.

Το φοβερό είναι ότι στο ποδόσφαιρο όχι απλά το περιμένεις, αλλά είναι κομμάτι του…παιχνιδιού. Δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση να ακούω να υπερασπίζονται τον Βόλο άνθρωποι που μέχρι πέρσι ήταν στα μαχαίρια με τον Αχιλλέα. Το να δείχνει όμως η εικόνα την μπάλα να χτυπάει στο απλωμένο χέρι του Καλογερόπουλου στην φάση του γκολ του Άρη που ακυρώθηκε, να πάει να το πει ο ένας από το πάνελ, αλλά να ακούγεται το περίφημο δεν είναι πέναλτι το απλωμένο χέρι γιατί είχε αλλού στραμμένο το βλέμμα του, είναι έπος.

Να ρωτάς τους συνομιλητές σου αν βλέπουν παράβαση στο πέναλτι που πήρε ο Άρης και την στιγμή που η εικόνα δείχνει ξεκάθαρο πάτημα του ποδιού του Μορόν και τράβηγμα της φανέλας του Μπράμπετς και η απάντηση να είναι όχι δεν βλέπουμε παράβαση, ώστε να…δικαιωθεί η ανακοίνωση του Βόλου. Δείτε με τα ματάκια σας όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές.

Δεν… είδε ούτε μία από τις φάσεις ο Τσιμεντερίδης

Εγώ όμως θα σας πω και το…πίσω από τις λέξεις. Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ παρακάτω. Στον Βόλο το θέμα δεν ήταν μόνο ο Άρης που ξεκάθαρα έχει μπει στο στόχαστρο συγκεκριμένων. Ήταν και ο Σιδηρόπουλος και όλοι ξέρουμε το γιατί. Πώς όμως θα…ξεφωνήσω τον Σιδηρόπουλο που αδίκησε τον Άρη, όταν δεν πρέπει να πω ότι αδικήθηκε ο Άρης; Σύγκρουση συμφερόντων!!! Οπότε τι κάνω; Τους βγάζω όλους…τυφλούς!

Τώρα που έγραψα περί ικανότητας στο να βλέπεις φάσεις. Έχει επιλεγεί αυτός ο Τσιμεντερίδης από την Κοζάνη. Ταλέντο και αυτός σαν το άλλο το παλικάρι από την Δράμα. Αυτός ο άνθρωπος πήρε τετραψήφιο αριθμό…ευρουλακίων για το ματς στον Βόλο ως πρώτος διαιτητής ενώ, δεν βλέπει το χέρι του Καλογερόπουλου και το καθαρό πέναλτι υπέρ του Άρη. Δεν βλέπει το πεντακάθαρο χέρι του Άλχο στο σουτ του Μορόν στο 55΄. Δεν βλέπει την καθαρή κόκκινη για αγκωνιά στον Σουλειμάνοφ και την επίσης κόκκινη για σκαριά στον Φατόρε. Δεν βλέπει το πάτημα στον Μορόν στο πέναλτι και ούτε το τράβηγμα της φανέλας του Μπράμπετς. Πραγματικά μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος πώς σφυρίζει και λαμβάνει μία τόσο μεγάλη αμοιβή για ένα παιχνίδι, ένας διαιτητής όταν δεν βλέπει όλα τα παραπάνω; Ρητορική η ερώτηση, πάμε…μπάσκετ.

Η Ευρώπη…ταπώνει την ελληνική τοξικότητα

Μετά το ποδόσφαιρο, εσχάτως βλέπουμε την ποδοσφαιροποίηση της επικοινωνίας και στο μπάσκετ. Την στιγμή που στην Ευρώπη βγάζουν το καπέλο στον Άρη για την καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης, την στιγμή που 3 προπονητές έχασαν την δουλειά τους ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΗΤΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ και ενώ και οι τρεις αποθέωσαν την άμυνα των κίτρινων, την στιγμή που υπάρχει γενική παραδοχή ότι η άμυνα που παίζει ο Άρης του Καστρίτη είναι αυτή που επιδιώκουν και θέλουν όλοι οι προπονητές στην Ελλάδα είναι σε εξέλιξη μία…λασπολογία άνευ προηγουμένου. Ενώ παράλληλα είναι και αυτό το οποίο επιδιώκεται από την Ευρωλίγκα και για αυτό υπάρχει και η σχετική εντολή προς τις κορυφαίες σφυρίχτρες ώστε να μην σφυρίζεται φάουλ η κάθε επαφή και να περιοριστούν οι διακοπές για βολές κτλ, βλέπουμε από συγκεκριμένες μεριές την προσπάθεια να πληγεί η εικόνα της ομάδας χάρη στην οποία το μπάσκετ μπήκε στα σπίτια των Ελλήνων. Θα πει κάποιος ότι ο αχάριστος δεν σέβεται τίποτα τον Καστρίτη και τον Άρη θα σεβαστεί;

Τους εκθέτει ο ίδιος ο Αταμάν...

Όταν όμως ο Αταμάν δίνει συγχαρητήρια στον Άρη και ορισμένοι σπεύδουν να απαξιώσουν είναι ξεκάθαρο ότι αυτό δεν συμβαίνει για το τι προηγήθηκε και πώς θα μπορούσε άλλωστε με 11-26 βολές υπέρ του Παναθηναϊκού, αλλά γίνεται ξεκάθαρα για το τι θα ακολουθήσει. Ο Άρης ξαφνικά μπαίνει σφήνα σε ομάδες που όλα αυτά τα χρόνια εκμεταλλεύτηκαν την…απουσία του για να είναι οι…πρωταθλητές πίσω από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Ο στόχος ξεκάθαρα είναι να επηρεαστούν από αυτό το κλίμα οι διαιτητές στα επόμενα παιχνίδια και ειδικά στα ματς που ακολουθούν με ΠΑΟΚ, Προμηθέα, Περιστέρι. Ο Άρης δεν πρέπει να μπει τετράδα και παίζουν τα ρέστα τους. Πλέον όμως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ κόντρα στον Παναθηναϊκό έκοψε όσα εισιτήρια θα κόψουν σε όλη την σεζόν. Αυτή η εικόνα του κατάμεστου Παλέ αποθεώνεται σχεδόν κάθε μέρα από τους Ευρωπαίους με την ευτυχή συγκυρία της συμμετοχής στο Eurocup και για αυτό μπαίνουν στο περιθώριο όλες εκείνες οι φωνές που επιδιώκουν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Δεν πειράζει. Ο Άρης είναι ξεκάθαρο ότι επιστρέφει. Εσύ κάνε ότι κοιμάσαι…

Κύριε Σκηνοθέτα να πέσει παρακαλώ το βίντεο με το κάρφωμα του Μπάνγκστον ( Ή μήπως Ντάνγκστον χαχαχα) σαν επίλογος γιατί τέτοιες φάσεις καταφέρνουν να…κερδίσουν την επικοινωνία της τοξικότητας. Και με μεγάλη διαφορά…