Άρης: Ο Σταρκ φέρνει τη σιγουριά και την εμπειρία που δεν διαθέτει ο Καρ

• Τρίποντο, δημιουργία και άμυνα
• Σε τι υπερτερεί σε σχέση με τον Μάρκους Καρ
• Η διαδρομή του σε (μέτρια) ευρωπαϊκά σύνολα
• Το background του στις ΗΠΑ με... Τζα Μοράντ
• Κλειδί η προσαρμογή

"Ανυπομονώ να παίξω μπροστά σε αυτούς τους φιλάθλους". Με το συγκεκριμένο σχόλιο ο νεοαποκτηθείς Τζόναθαν Σταρκ είπε μέσω Instagram το δικό του "καλώς σας βρήκα" στον οργανισμό του Άρη, λίγα λεπτά μετά τη νίκη επί του Περιστερίου (81-73) στο Αλεξάνδρειο.

Μπορεί ο 28χρονος Αμερικανός να μη βρέθηκε μεταξύ των επιλογών του Γιάννη Καστρίτη για την εν λόγω αναμέτρηση (την παρακολούθησε από την άκρη του πάγκου με πολιτικά), ωστόσο αυτό αναμένεται να συμβεί το προσεχές διάστημα, όταν θα συμπληρώσει κι έναν ικανοποιητικό αριθμό προπονήσεων με τους νέους του συμπαίκτες. Με τους επιτελείς των Κιτρινόμαυρων να φιλοδοξούν πως στο πρόσωπο του έμπειρου περιφερειακού θα βρουν αξιοπιστία σε σκορ και δημιουργία, αλλά κι έναν ακόμη επιδραστικό γκαρντ στο ροτέισον, πέραν των "συνήθων υπόπτων" στην διάρκεια της φετινής σεζόν, Ρομπέρτο Γκάλινατ και Βασίλη Τολιόπουλου.

Τρίποντο, δημιουργία και άμυνα

Ο Σταρκ είναι ένας άσος που προσπαθεί να ισορροπεί μεταξύ σκορ και δημιουργίας. Η αλήθεια είναι πάντως ότι περισσότερο κλίνει προς το πρώτο. Κατά την επαγγελματική του καριέρα στην Ευρώπη, ο 28χρονος Αμερικανός εκτελεί με 39,3% πίσω από τα 6,75 έχοντας αγωνιστεί με γεμάτες χρονιές σε Bundesliga (40%), Ουγγαρία (41%) και Α2 Γαλλίας (37%). Κι αυτή η επιβεβαιωμένη (σε ένα δείγμα 110 αγώνων στην Ευρώπη) αποτελεσματικότητα του στο τρίποντο είναι που τον καθιστούσε πολύτιμο για όλες του τις ομάδες (Γκίσεν, Άλμπα Φέχερβαρ, Ορλεάν) σε συνδυασμό με τις 5-6 ασίστ που μοίραζε ανά παιχνίδι. Ένας γκαρντ που δεν είναι μονοδιάστατος στο παρκέ και που μέχρι σήμερα έχει δοκιμαστεί σε διάφορες πίστες της Γηραιάς Ηπείρου, αν και λείπει από το βιογραφικό του η συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Γενικώς ο Σταρκ παρουσιάζει ποικιλία στις εκτελέσεις του, αφού θα πάρει προσπάθειες, στατικός ή μετά από ντρίμπλα, κι από μέση απόσταση, ενώ έχει κι αρκετά drives στο παιχνίδι του. Είναι ταχύς κι αθλητικός, με την βαρύτητα που δίνει στα μετόπιθσεν να είναι αυτή που πρέπει ούτως ώστε να μπορεί να μπει σε μια ομάδα όπως εκείνη του Γιάννη Καστρίτη, με τις αρκετές αμυντικές απαιτήσεις. Αν και δεν είναι ο πιο ψηλός παίκτης του κόσμου (1,84μ.) έχει τη νοοτροπία και τη θέληση του να δώσει πράγματα (και) στην άμυνα, στοιχείο που ως γνωστόν είναι κάτι σαν προαπαιτούμενο στις επιλογές του 41χρονου τεχνικού στο recruiting.

Εν ολίγοις μιλάμε για έναν αθλητικό περιφερειακό που αν και streaky συνήθως σουτάρει ικανοποιητικά, πασάρει εξίσου καλά και με συνέπεια (5,1 ασίστ έναντι 2 λαθών κατά μ.ο. πέρσι στην Α2 Γαλλίας) προσπαθώντας να "βλέπει γήπεδο" κι αμυντικά είναι κοντά στα "θέλω" του προπονητή. Το πως θα "κουμπώσει" με το υπόλοιπο σύνολο είναι ένα άλλο κεφάλαιο και μένει να φανεί αν θα εξελιχθεί στον κατάλληλο παίκτη ως προς τη συστηματική αξιοποίηση των ψηλών (Ντε Σόουζα, Μπάνκστον) που μέχρι στιγμής αποτελεί μείζον ζήτημα στη σεζόν για τον Άρη.

Σε τι υπερτερεί σε σχέση με τον Μάρκους Καρ

Ο Μάρκους Καρ είναι πρωτάρης στο επαγγελματικό μπάσκετ και στο παιχνίδι του παρουσιάζει πολλές από τις παθογένειες που συνοδεύουν έναν rookie στα βρεφικά του βήματα. Οι οποίες μεγεθύνονται όταν ο παίκτης καλείται να κουμαντάρει μια πεντάδα ως άσος.

Από την πλευρά του ο Τζόναθαν Σταρκ, που είναι τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος, ομολογουμένως υπερτερεί από πλευράς εμπειριών με τρεις επαγγελματικές σεζόν στις πλάτες του στην Ευρώπη και ένα πεντάμηνο στη G League. Με απλά λόγια... μπαίνει και παίζει.

Ενδεχομένως να υπερέχει -στην παρούσα φάση- και σαν προσωπικότητα, καθώς χρειάστηκε στην καριέρα του να κάνει comeback μετά από έναν πολύ δύσκολο τραυματισμό, ενώ υπήρξε και μέλος ομάδων που κυνηγούσαν κάποιους ευδιάκριτους στόχους (π.χ. άνοδο στην Α1 Γαλλίας).

Μπορεί ουδέποτε να έπαιξε στο παρελθόν σε ομάδα ανάλογου διαμετρήματος και πίεσης με εκείνη που χαρακτηρίζει τον Άρη, αλλά το καλοκαίρι ίσχυε ακριβώς το ίδιο και για τον Ρόνι Χάρελ που είχε μια ανάλογη διαδρομή στην Ευρώπη κι εδώ δεν δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί.

Η διαδρομή του σε (μέτρια) ευρωπαϊκά σύνολα

Ο Σταρκ ναι μεν έχει εμπειρίες στην Ευρώπη, αλλά αυτές ελέγχονται. Δεν έχει πίσω του τη μεγάλη ευρωπαϊκή καριέρα, ούτε έχει δοκιμαστεί σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο.

Στη σεζόν του με τη Γκίσεν στη Bundesliga, η ομάδα του υποβιβάστηκε πρακτικά ως 17η της κατάταξης αλλά η αναδιαμόρφωση της Λίγκας λόγω του covid την οδήγησε στην παραμονή υπό τη χορήγηση wild card. Ο Σταρκ δεν είχε καταφέρει να κάνει την διαφορά σε ένα κακό σύνολο τότε που τελείωσε τη σεζόν στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα με 8-26 ρεκόρ.

Αργότερα, στην Άλμπα Φέχερβαρ και το μαγυάρικο πρωτάθλημα που μοιάζει ως προς τη δυναμική του με το ελληνικό, έδειξε μεγάλη βελτίωση κι είχε την πιο παραγωγική σεζόν του (14π., 5,5ασ., 3ρ., 27'), με μεγάλη εμπιστοσύνη από το προπονητικό επιτελείο στο πρόσωπο του.

Ωστόσο έδειξε πως για να τα κάνει όλα αυτά, χρειάζεται ένα ευρύ χρονικά πλαίσιο αλλά κι ελευθερία στο γήπεδο και δεν ξέρουμε αν ο Άρης μπορεί να του παρέχει κάτι ανάλογο στον ίδιο βαθμό. Το τελευταίο μένει φυσικά να αποδειχθεί στον αγωνιστικό χώρο και σαφώς θα εξαρτηθεί από την δική του απόδοση αλλά και τις ανάγκες του συνόλου.

Τέλος, πέρσι στην Ορλεάν, διεκδίκησε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας, αλλά στα κρίσιμα ματς των playoffs με τη Σαλόν-Ρεμς, η ομάδα του γνώρισε δύο ήττες (η μια βαριά, με διαφορά είκοσι πόντων) δείχνοντας να απέχει αρκετά από τα σαλόνια. Ο ομαδικός στόχος δεν επετεύχθη αλλά ο ίδιος τελείωσε τη χρονιά με 12,3 πόντους, 5,1 ασίστ, 2,4 ριμπάουντ και πρωταγωνιστικό ρόλο περί των 28 λεπτών σε 34 αγώνες. Αλλά το πιο σημαντικό για τον ίδιο ήταν πως για τρίτη συνεχόμενη σεζόν ήταν υγιής κι έμεινε μακριά από τραυματισμούς.

Κατά τα λοιπά, ο Σταρκ είχε ένα πολύ σύντομο πέρασμα από την Λέγκια Βαρσοβίας το περασμένο καλοκαίρι, αλλά τον άλλαξαν πριν καν αρχίσει η σεζόν με τον πρώην NBAer, Ρέι Μακάλουμ. Ενώ φέτος, στο μοναδικό του ματς στο Ισραήλ προτού ξεσπάσει ο πόλεμος, πέτυχε 18 πόντους και μοίρασε 5 ασίστ σε 36 λεπτά σε ματς της Χάποελ Χάιφα για το Λιγκ Καπ κόντρα στην Ιρόνι Κιριάτ. Με τη Χάιφα είχε υπογράψει συμβόλαιο για όλη τη σεζόν 2023-24 αλλά η εμπόλεμη κατάσταση τον οδήγησε γρήγορα στην αγορά των ελεύθερων.

Το background του στις ΗΠΑ με... Τζα Μοράντ

Πριν μερικά χρόνια, η καριέρα του Σταρκ είχε ξεκινήσει με υψηλές προσδοκίες, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός που τον κράτησε εκτός δράσης για ολόκληρη τη σεζόν 2019-20 τρέναρε την πορεία του, καταστρέφοντας ουσιαστικά το κυνήγι του "αμερικανικού ονείρου".

Εκείνο το διάστημα ο Σταρκ αγωνιζόταν στη G League με τη θυγατρική των Τίμπεργουλβς κι υπέστη ρήξη αχιλλείου σε ένα παιχνίδι με τους Τέξας Λέτζεντς. Σε 39 αγώνες της αναπτυξιακής λίγκας μέτρησε 12,6 πόντους με 34% στο τρίποντο συν 5,1 ασίστ ανά 31 λεπτά.

11 φορές πέτυχε 18+ πόντους και σε 9 περιπτώσεις μοίρασε 8+ ασίστ, ενώ συνυπήρξε με παίκτες που είχαν "ελληνικό" παρελθόν όπως ο Ντάριους Τζόνσον-Όντομ (Ολυμπιακός), ο Χακίμ Γουόρικ (Ολυμπιακός) κι ο Εξέβιερ Σάιλας (Κηφισιά). Καθώς ακόμη και με μετέπειτα NBAers όπως ο Κέιτα Μπέιτς-Ντιοπ των Φοίνιξ Σανς κι ο Μπράντον Γκούντγουιν (Χοκς, Καβαλίερς).

Νωρίτερα, Σταρκ έπαιξε τη τετραετία του στο NCAA αρχικά με το Τουλέιν (2014-16) κι αργότερα με το Μάρεϊ Στέιτ (2016-18), στο οποίο είναι πια Hall of Famer, καθώς πρόκειται για τον αθλητή του προγράμματος που έφτασε πιο γρήγορα απ' τον καθέναν τους 1,000 πόντους.

6,5 χρόνια πριν είχε φορτώσει με 41 πόντους (!) το καλάθι του Τενεσί και μόλις μια ημέρα αργότερα έβαλε 37 πόντους στο Μόρχεντ, προκαλώντας αρκετό ντόρο εκείνη την περίοδο μεταξύ των πιστών ακόλουθων του εθνικού κολεγιακού πρωταθλήματος των ΗΠΑ.

Αξιοσημείωτο δε είναι πως στη τελευταία του σεζόν στο Μάρεϊ Στέιτ (2017-18) συνυπήρξε με τον αστέρα του NBA, Τζα Μοράντ, αν και τότε την δόξα την κατείχε ο ίδιος, αφού είχε αναδειχθεί από τους προπονητές "παίκτης της χρονιάς" στην περιφέρεια του Οχάιο. Φυσικά αργότερα δεν μπόρεσε να φτάσει ως το NBA, όπως ο πρώην συμπαίκτης του Τζα Μοράντ, και το πιο κοντινό που κατάφερε ως προς το να βρεθεί στον "μαγικό κόσμο" ήταν να αποτελέσει μέλος του ρόστερ των Τίμπεργουλβς για το Summer League του 2018. Για την ιστορία πάντως, στην Ελλάδα θα ανταμώσει με έναν παλιόφιλο του από το κολέγιο, τον Σακ Μπιουκάναν της Καρδίτσας.

Κλειδί η προσαρμογή

Πίσω στο παρόν. Ο Σταρκ γενικώς δεν είναι μαθημένος στη μέχρι σήμερα καριέρα του να εντάσσεται μεσούσης της σεζόν στις ομάδες του. Συνήθως ξεκινούσε μαζί τους, έχοντας υπογράψει από Ιούλιο-Αύγουστο. Με μοναδική εξαίρεση την περσινή χρονιά στην Ορλεάν.

Έχει, λοιπόν, ένα στοιχειώδες "know-how" και μάλιστα πρόσφατο από το τι εστί να μπαίνεις σε ένα καινούργιο περιβάλλον όπου τα υπόλοιπα μέλη του συνόλου βρίσκονται τακτικά κι αγωνιστικά πιο μπροστά. Όπως και να 'χει, σε κάθε περίπτωση η προσαρμογή και το διάστημα που αυτή θα διαρκέσει θα είναι σημαντική για την εκκίνηση της καριέρας του Τζόναθαν Σταρκ στον Άρη. Καθώς μη λησμονούμε πως είναι η φύση της θέσης που αγωνίζεται τέτοια, ώστε χρειάζεται να λάβει αγωνιστικές ευθύνες μέσα στο γήπεδο. Και θα κληθεί να το κάνει σχετικά άμεσα. Οπότε, όσο νωρίτερα προσαρμοστεί, τόσο καλύτερα για τον ίδιο και την ομάδα.