«Forza Καρδίτσα αγκάπη μου!»

Αν ο αείμνηστος Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν παρών κι ενεργός, θα είχε χίλιους λόγους να πετάξει την ατάκα του τίτλου! Κάπως έτσι συνήθιζε ο “Ντούντα” να δίνει έμφαση σε κάτι κάτι υποσχόμενο, που εξελίσσεται προσφέροντας μπασκετική προοπτική και αξίζει να προσεχθεί!

Γιατί πραγματικά το εγχείρημα της ΚΑΕ Καρδίτσα Ιαπωνική, η οποία με την οικονομική στήριξη της περιφέρειας Θεσσαλίας και την αρωγή του Δήμου της πόλης, συνδιοργάνωσαν με απόλυτη επιτυχία το 26ο All Star Game, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ώστε να επιτευχθεί η αποκέντρωση που θα «απογειώσει» εμπορικά την Basket League και θα βάλει πλάτη για την περαιτέρω αναβάθμιση του πρωταθλήματος.

Πρώτον, γιατί διαθέτει ένα άρτιο και υπερσύγχρονο γήπεδο που πληροί τις υψηλότερες προδιαγραφές, ώστε να «στεγάσει» το project και να επενδύσει στον τομέα της ανάπτυξης, μέσω των ακαδημιών.

Το κλειστό «Γιάννης Μπουρούσης» που κατασκευάστηκε από τον απερχόμενο περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό (τεράστια η προσφορά του στον αθλητισμό), πέραν της χωρητικότητας των 3.500 θεατών, διαθέτει έξι αποδυτήρια, προπονητήριο αλλά και όλες τις ανέσεις που χρειάζεται ένας επαγγελματικός αθλητικός οργανισμός στη σύγχρονη εποχή.

Δεύτερον, η Καρδίτσα είναι μία πόλη 50.000 κατοίκων που δεν έχει άλλη ομάδα στην πρώτη εθνική κατηγορία του ελληνικού αθλητισμού και η ομάδα της που αγωνίζεται στην Α1, αποτελεί πόλο έλξης για όλη την τοπική φίλαθλη κοινωνία και την νεολαία της περιοχής.

Τρίτον, γιατί αποτελεί την μοναδική εκπρόσωπο μίας μεγάλης και οικονομικά ισχυρής περιφέρειας (όπως η Θεσσαλία), στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ.

Τέταρτον, γιατί έχει την τύχη να έχει μπροστάρη τον Γιάννη Μπουρούση! Έναν παλαίμαχο διεθνή μπασκετμπολίστα που αποτέλεσε προϊόν της τοπικής αθλητικής παραγωγικής διαδικασίας και διαφήμισε τον τόπο του και την χώρα του στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης με τους συλλόγους που έπαιξε αλλά και με το εθνόσημο στο στήθος.

Ο «Μπούρου» έκανε πράξη την υπόσχεση που είχε δώσει στον συγχωρεμένο πατέρα του και πριν κρεμάσει την φανέλα του, «ανέβασε» την ομάδα στην Basket League κι έκτοτε ηγείται της διοικητικής προσπάθειας, συσπειρώνοντας γύρω του όλον τον αθλητικό και επιχειρηματικό κόσμο της περιοχής.

Ο 40χρονος βετεράνος διεθνής σέντερ και δις πρωταθλητής Ευρώπης (με την Εθνική ομάδα και την Ρεάλ Μαδρίτης) είναι επικεφαλής ενός group επενδυτών που συνεισφέρει οικονομικά αλλά κυρίως διαχειρίζεται τα χρήματα που συγκεντρώνονται από το χορηγικό πρόγραμμα, το οποίο συγκαταλέγεται σε ένα από 7-8 καλύτερα του πρωταθλήματος.

Η αγάπη του για το μπάσκετ, η επιθυμία του να προσφέρει στον τόπο του αλλά και το πολύ ενδιαφέρον μοντέλο της Καρδίτσας, του έχουν αναζωογονήσει τα μπασκετικά κύτταρα και έχουν διαμορφώσει τον πλέον ιδανικό ρόλο για να μείνει στον χώρο.

Μακάρι να βρεθούν κι άλλες μεγάλες επαρχιακές πόλεις (Ηράκλειο, Ιωάννινα, Ξάνθη, Καλαμάτα κ.α.) που μπορούν να λειτουργήσουν στους παραπάνω άξονες και να δημιουργήσουν υγιή αθλητικά μοντέλα και νέους μπασκετικούς πόλους (η Μύκονος κάνει ήδη μία αξιοσέβαστη προσπάθεια και προετοιμάζει το έδαφος για την μελλοντική της παρουσία στα μεγάλα σαλόνια).

Πάμε τώρα στο οργανωτικό και το αγωνιστικό κομμάτι του All Star Game, που κι αυτό στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Κατ’ αρχάς, η φιλοξενία στην κοντινή και πανέμορφη Λίμνη Πλαστήρα, που αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό κι έχει παραμυθένιο χειμερινό χρώμα, ήταν εξαιρετική κι άψογη.

Το γήπεδο που ανακαινίστηκε μετά τις ζημιές που υπέστη πρόσφατα από την κακοκαιρία Daniel, αποτελεί ένα αθλητικό στολίδι και το κυριότερο είναι ότι γέμισε στο κυρίως παιχνίδι της Κυριακής (17/12) και ήταν σχεδόν γεμάτο στα δύο events του Σαββάτου (16/12): τον αγώνα μπάσκετ με αμαξίδιο και φυσικά τον καθιερωμένο ματς των βετεράνων, που ήταν ίσως το πιο αμφίρροπο και το πιο λαμπερό όλων των εποχών (με ευγενική συμμετοχή των ποδοσφαιρικών Θοδωρή Ζαγοράκη και Άγγελου Χαριστέα).

Η ομάδα του Μπουρούση (ο “Μπούρου” έκανε παπάδες με 33 πόντους) νίκησε στο νήμα (101-98) εκείνη του Αλβέρτη, που είχε τον Νίκο Χατζή σε μεγάλα κέφια με 20 πόντους (σάρωσε και στον διαγωνισμό τριών πόντων).

Το πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, είναι ότι θαυμάσαμε ξανά στο παρκέ τους αστέρες του παρελθόντος (σε καλή κατάσταση ήταν οι Κουτρούλιας, Μπάρλος, Μαυροειδής, Γιαννούλης και Λάππας) και θυμηθήκαμε τις όμορφες αναμνήσεις που μας έχουν προσφέρει.

Όπως σημαντική (σε πρώτη φάση γιατί σε αυτό το κομμάτι χρειάζεται δουλειά και μεγαλύτερη οργάνωση και επικοινωνία) ήταν και η πρωτοβουλία του ΕΣΑΚΕ να δώσει συνέχεια στο άτυπο Hall of Fame, που εγκαινίασε πέρυσι (με την είσοδο των πρώτων τριάντα), τιμώντας τον Σούλη Μαρκόπουλο, τον Τζον Κόρφα και τον Γιάννη Μπουρούση για την προσφορά τους στο άθλημα.

Ο διαγωνισμός τριπόντων ήταν πραγματικά εντυπωσιακός με τον Μπελιάουσκας και τον Τολιόπουλο να φτάνουν στον τελικό και τον Λιθουανό να κερδίζει, διαψεύδοντας όσους πίστευαν ότι ο Κάνααν θα έκανε περίπατο!

Στα καρφώματα, ο Νέιτ Ρένφρο και ο Κρις Μπάνκστον έδωσαν το δικό τους show με τον πρώτο να κερδίζει στα σημεία. Και οι δύο αλλά και αρκετοί ακόμη, έκαναν πολλά περισσότερα στην διάρκεια του «κυρίως πιάτου».

Ο αγώνας ανάμεσα στην ομάδα του Τόμας Γουόκαπ και εκείνη του Κώστα Σλούκα, είχε και ρυθμό και ανταγωνισμό, αλλά και θετική ενέργεια, χιούμορ και μπασκετική ευρηματικότητα απ’ όλους τους παίκτες και στο τέλος βρήκε νικήτρια την πρώτη με 177-165 (MVP ο Αϊζάια Κάνααν με 27π., 6ρ. & 11ας.)!

Ραντεβού του χρόνου, λοιπόν, σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη με ακόμη μεγαλύτερες εκπλήξεις και βραβεύσεις βετεράνων!