Παναθηναϊκός: Πέρασε ένα ακόμα level και πάει για το επόμενο...

Παναθηναϊκός: Πέρασε ένα ακόμα level και πάει για το επόμενο...

Γιώργος Κούβαρης Γιώργος Κούβαρης
Παναθηναϊκός: Πέρασε ένα ακόμα level και πάει για το επόμενο...

bet365

Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την 2η σερί νίκη του Παναθηναϊκού AKTOR επί του Ολυμπιακού εξηγώντας ότι οι «πράσινοι» αρχίζουν να αντιστρέφουν τα δεδομένα που επικρατούσαν στα ντέρμπι «αιωνίων» ενώ κάνει ειδική αναφορά στον «βιονικό» Γκραντ και στο χειροκρότημα στον Μιλουτίνοφ.

Πάει και αυτό το ντέρμπι... Άντε να μετρήσουμε αντίστροφα για το επόμενο, το οποίο εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου και μεγάλων εκπλήξεων θα διεξαχθεί σε λιγότερο από έναν μήνα στην Κρήτη. Στον τελικό του Κυπέλλου. Εκεί όπου δεν θα έχουν τον πρώτο λόγο η ψυχολογία και το γόητρο, αλλά και η ουσία καθώς θα διακυβεύεται ένας τίτλος.

Όμως έχουμε άλλες 25 ημέρες να τα συζητήσουμε αυτά. Πάμε στα σημερινά, στα... φρέσκα κουλούρια των «αιωνίων» και δη στο παιχνίδι που διεξήχθη στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Θαρρώ ότι λίγο-πολύ όλοι πρέπει να έφυγαν ικανοποιημένοι. Ο μεν Παναθηναϊκός επειδή νίκησε και άρχισε να πιστοποιεί τον τίτλο του φαβορί από παιχνίδι σε παιχνίδι κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο, ο δε Ολυμπιακός διότι προσπέρασε τα εμπόδια που του παρουσιάστηκαν, ξεπέρασε τα προβλήματα και τις συγκυρίες που δημιουργήθηκαν μέσα στο ματς και έφτασε στο σημείο να διεκδικήσει ένα παιχνίδι το οποίο έμοιαζε να ήταν -και... ήταν- χαμένο.

Βέβαια δεν μπορώ να πω το ίδιο για τους Μιλουτίνοφ και Σλούκα οι οποίοι αποχώρησαν με τραυματισμούς. Όπως είναι γνωστό ο Σέρβος σέντερ υπέστη βαρύ διάστρεμμα, ενώ ο αρχηγός των «πρασίνων» αποχώρησε με θλάση στον αριστερό προσαγωγό. Πολλά περαστικά και στους δύο, να είναι γεροί και να επιστρέψουν το συντομότερο δυνατόν.

Στη θέση του οδηγού στα ντέρμπι

Από εκεί και πέρα ήταν ένα ντέρμπι που τα είχε όλα. Ένταση, ανατροπές, πάθος, δύναμη, χειροκρότημα σε αντίπαλο και στο τέλος ΚΑΙ σασπένς. Να ξεκινήσω λίγο από τα αρνητικά. Αν κάποιος πρέπει να έχει έναν, έστω και μικρό, προβληματισμό μετά το ντέρμπι του ΟΑΚΑ, αυτός πρέπει να είναι ο Παναθηναϊκός. Πείτε με αυστηρό. Πείτε λίγο γκρινιάρη. Πείτε με ακόμα και απαιτητικό. Όμως οι «πράσινοι» πήγαν να εμφανίσουν εκ νέου τα ίδια λάθη και να αφήσουν ένα δικό τους ματς (συγγνώμη φίλοι Ολυμπιακοί, αλλά ήταν ξεκάθαρα παιχνίδι του Παναθηναϊκού) να φύγει από τα χέρια του. Άλλωστε δεν ήθελε και πολύ να συμβεί εάν ευστοχούσε ο Γουίλιαμς-Γκος στο... πέναλτι του χαμένου layup για το «γκολ φάουλ».

Όμως τέλος καλό, όλα καλά. Έδειξαν χαρακτήρα και πέτυχαν τον στόχο τους, εξασφαλίζοντας φυσικά το πλεονέκτημα της έδρας στα play-offs. Στο κάτω-κάτω της γραφής αυτό μετράει όσον αφορά το βαθμολογικό κομμάτι. Παίζει ρόλο εάν κέρδισαν με 10, 15 ή 20 πόντους; Βρέθηκαν στις +2 νίκες από τον Ολυμπιακό, έχουν το ματς του έξτρα γύρου ξανά στο ΟΑΚΑ και θα πρέπει να γίνει η... συντέλεια του κόσμου για να χάσουν το αβαντάζ στους επόμενους τελικούς της Basket League. Με τον κίνδυνο να διαψευστώ, αυτά δεν γίνονται. Να ανοίξω μια παρένθεση μόνο και να πω ότι σε περίπτωση ευρείας νίκης ίσως να έβαζε σε κάποιον προβληματισμό τον αντίπαλό του. Μέχρι εκεί όμως.

Για να συνεχίσω την γκρίνια μου. Ο Παναθηναϊκός έχασε μια ευκαιρία να φτάσει σε μια εύκολη επικράτηση και να μην χρειαζόταν να το κάνει θρίλερ. Μπορούσε. Η εικόνα του αγώνα προς τα... εκεί πήγαινε. Ήταν ματς των 15 πόντων. Ειδικά από τη στιγμή που οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν πολλές λύσεις μετά και την αποχώρηση του Μιλουτίνοφ. Όμως εδώ έρχεται ο αντίλογος που λέει ότι και ο Παναθηναϊκός έχασε τον Σλούκα στο ημίχρονο. Σωστό, ολόσωστο. Γιατί μην ξεχνάμε ότι και οι «πράσινοι» είχαν προβλήματα έτσι; Έξω Βιλντόσα, Μπαλτσερόφσκι, Μαντζούκας. Δεν εξετάζω ποιοι ήταν και ποιον ρόλο έχουν στο rotation, αλλά ήταν απουσίες. Και αν μη τι άλλο ο Αταμάν έχει αποδείξει ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να κρύβει εκπλήξεις!

Όμως ακόμα και έτσι, ακόμα και σε κάποια «κενά» διαστήματα, ακόμα και όταν η κούραση αρχίζει να καταβάλλει τους παίκτες, δεν γίνεται πια... έρμαιο του «αιώνιου» αντιπάλου όπως τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα έχει τις λύσεις και την ποιότητα να αντεπεξέλθει. Να προσπερνάει τους «σκοπέλους», να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να έχει το πάνω χέρι στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Αισίως ο Παναθηναϊκός έφτασε στην 2η σερί του νίκη απέναντι στον μεγάλο του αντίπαλο, κάτι που είχε να κάνει από τη σεζόν 2017-18! Αν μη τι αλλο αποδεικνύεται ότι οι «πράσινοι» επιστρέφουν ξεκλειδώνοντας ένα ακόμα... level τη φετινή σεζόν. Πολύ πιο ανανεωμένοι, εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ. Στην εξέδρα.

Το χειροκρότημα στον Μιλουτίνοφ ήταν όλο το ντέρμπι...

Πραγματικά πολλά μπράβο στον κόσμο του Παναθηναϊκού που χάρισε δύο φορές απλόχερα το standing ovation στον Νίκολα Μιλουτίνοφ μετά τον τραυματισμό του. Ναι ρε διάολε. Καιρός ήταν. Καιρός ήταν να δούμε τέτοιες εικόνες. Καλός ο ανταγωνισμός, απαραίτητες οι επιτυχίες, αλλά αυτές οι σκηνές και αυτές οι εικόνες είναι που κάνουν την διαφορά. Αυτές είναι που «ταξιδεύουν» στον κόσμο και διαφημίζουν το μπάσκετ μας. Και όλοι συμβάλλον προς αυτήν την προσπάθεια. Οι ομάδες, η διοργανώτρια αρχή, οι φίλαθλοι.

Στην τελική το ματς δεν θα το θυμάται κανείς σε μερικές ημέρες. Όσο συναρπαστικό και αν ήταν. Άλλωστε είναι (και θα είναι) τόσα πολλά τα ντέρμπι των «αιωνίων» με αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά χάνεται η μπάλα. Και πάλι περαστικά στον Σέρβο, όπως φυσικά και στον Σλούκα.

Πάμε λίγο και στα αγωνιστικά. Ο Παναθηναϊκός παραλίγο να πληρώσει το αίσθημα «σιγουριάς» που είχε και το οποίο το «έβγαζε» και στο παρκέ. Και ούτε και εγώ θυμάμαι από πότε έχει να παρουσιάσει ένα τέτοιο πρόσωπο στο παρκέ. Και αναφέρομαι στο πόσο «σίγουρος» φαινόταν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω διαφορετικά το γεγονός ότι όποτε (στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς), χάιδευε λίγο το πόδι στο γκάζι, ήθελε και έπαιρνε διαφορές άνω των 10 πόντων.

Απλά στο τέλος και ενώ το σκορ είχε πάει στο +14 τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος, τα έκανε μαντάρα. Πίστεψαν οι παίκτες του Αταμάν ότι το ματς είχε τελειώσει, δεν «απαντούσαν» στο «κοντό» σχήμα του Μπαρτζώκα μη μπορώντας να «διαβάσουν» σωστά τα «μιτς ματς» που είχαν δημιουργηθεί (κυρίως με τον Λεσόρ), ήρθε η κούραση (σ.σ. κάτι που φάνηκε από δύο τρίποντα των Παπανικολάου και Γουόκαπ όπου οι «πράσινοι» δεν έκαναν καν τον κόπο να τους παρεμποδίσουν) και ο Ολυμπιακός πήγε να κάνει το «ριφιφί» της χρονιάς από το ΟΑΚΑ.

Όσο έχεις Γκραντ... διάβαινε

Παραφράζοντας ωστόσο τη γνωστή παροιμία θα πω «όσο έχεις Γκραντ, διάβαινε». Για ένα ακόμα ματς ήταν συγκλονιστικός ο Αμερικανός. Σε άμυνα και επίθεση. Καταρχάς «έσβησε» τον Κάνααν ο οποίος ούτε που... κατάλαβε από που του ήρθε. Και πάλι έβγαλε εις πέρας την αμυντική του αποστολή αν και ο Αμερικανός γκαρντ των «πρασίνων» ήταν παντού. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με τον Τζέριαν Γκραντ και δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει στον Παναθηναϊκό ανάλογος παίκτης με τόσο τρομερό ξεπέταγμα, με τόση βελτίωση και με τόσο... ουσιαστική παρουσία. Πραγματικά και για ένα ακόμη ματς του βγάζω το καπέλο.

Και όσο ο Γκραντ θα «δένει» την άμυνα, άλλο τόσο ο Παναθηναϊκός θα έχει αυτήν την αμυντική συμπεριφορά. Γιατί κακά τα ψέματα. Ναι μεν πέτυχε 85 πόντους αλλά στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και με εξαίρεση την τελευταία περίοδο, η άμυνά του ήταν εκείνη που έκανε την διαφορά. Εδώ θα βάλω έναν αστερίσκο. Αναφέρομαι στην προσωπική άμυνα και στην πίεση πάνω στην μπάλα. Και αυτό διότι στην ομαδική άμυνα και στο σετ παιχνίδι δεν τα πήγε καλά. Χαρακτηριστικό ότι δέχθηκε το ίδιο play του Ολυμπιακού 3-4 φορές. Όπως ήταν αναμενόμενο ήθελε να πιέσει πάνω στη μπάλα, να περιορίσει την δημιουργική δράση του Γουόκαπ (6 ασίστ για 6 λάθη!) και στο μέτρο του δυνατού να πάρει πόντους στο ανοικτό γήπεδο.

Από εκεί και πέρα ωστόσο έγινε αυτό που περιμέναμε. Να μικρύνει εκ νέου το rotation και ο Αταμάν να στηριχθεί σε 6+1 παίκτες. Τέσσερις παίκτες αγωνίστηκαν μεταξύ 26 και 36 λεπτών, ο Χουάντσο βοήθησε στα ψηλά σχήματα ως «τριάρι» με αποτέλεσμα να έχει 20 λεπτά συμμετοχής, ενώ το «κρυφός άσος» του Τούρκου προπονητή ήταν ο Καλαϊτζάκης. Τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός «κολλούσε» επιθετικά, εκείνος έβγαζε εξαιρετικές άμυνες και δεν άφηνε το σκορ να πάρει διαφορετική μορφή βάζοντας και το κερασάκι στην τούρτα με το κλέψιμο στα 9'' με το οποίο και κλείδωσε την back to back «πράσινη» νίκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν ο παίκτης με το δεύτερο μεγαλύτερο +/- των «πρασίνων» έχοντας +7 πόντους ο Παναθηναϊκός κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο παρκέ. Όσους και ο Γκραντ, με τον «γεμάτο» Μήτογλου να ήταν στο +15.

Ζητούμενο η διαχείριση

Θέλω να κάνω και ειδική αναφορά στον Γκριγκόνις. Από τους πιο αξιόπιστους παίκτες που θα μπορούσε να έχει μια ομάδα. Απίστευτο step up φέτος. Και αυτό φαίνεται με τη σιγουριά την οποία σουτάρει και την σιγουριά που μεταδίδει σε συμπαίκτες και εξέδρα. Νιώθει καλά ο Λιθουανός και μπορεί να συμπληρώνει τα «κενά» διαστήματα του Κέντρικ Ναν, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο έκανε ό,τι ήθελε αλλά όταν ο Ολυμπιακός φρόντισε να τον περιορίσει, στο δεύτερο μισό ήταν πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό.

Και να 'ταν μόνο αυτό; Το... αναγκαστικά κοντό σχήμα των «ερυθρολεύκων» με τον Παπανικολάου στο «πέντε» και τον Πίτερς στο «τέσσερα», αφενός δεν είχε τις απαντήσεις του Παναθηναϊκού και αφετέρου έκανε άνω-κάτω την άμυνα. Χρειαζόταν καλύτερη αντίδραση. Γιατί ξαναλέω. Δεν ήθελε πολύ να γίνει η ζημιά. Και τώρα θα λέγαμε άλλα πράγματα. Αν και αυτή η αδυναμία και αυτή η αδράνεια του τελευταίου πενταλέπτου, όχι μόνο δεν πρέπει να μπει κάτω από το χαλάκι, αλλά να υπογραμμιστεί, να αναλυθεί και να διορθωθεί ενόψει της συνέχειας. Ο Παναθηναϊκός θα κρατήσει τη νίκη και το γεγονός ότι αρχίζει να «απαντάει» στα προηγούμενα «ερυθρόλευκα» σερί.

Το μεγάλο ερώτημα για τον Παναθηναϊκό από εδώ και στο εξής έχει να κάνει με την διαχείριση. Τα παιχνίδια είναι συνεχόμενα. Και κρίσιμα. Και δεν ξέρω πόσες «ανάσες» θα έχουν οι «πράσινοι» καθώς ακολουθεί το παιχνίδι με την Μακάμπι, το οποίο ενδεχομένως να παίξει μεγάλο ρόλο για την απευθείας είσοδο στα play-offs της Euroleague. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά ακολουθεί στη συνέχεια άλλη μια «διαβολοβδομάδα» με τις αναμετρήσεις κόντρα σε Αρμάνι (εντός στις 31/1) και Ζάλγκιρις (εκτός στις 2/2).

Η λογική λέει ότι ο Αταμάν θα προσπαθήσει να ανοίξει το rotation αν και ο τραυματισμός του Σλούκα που θα τον κρατήσει 10 ημέρες εκτός αγωνιστικής δράσης, δεν αποτελεί ιδιαίτερο σύμμαχο. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά ο Γκραντ θα πρεπει να «χτυπήσει» νέες... υπερωρίες στο παρκέ καθώς θα υπάρχει λειψανδρία στα γκαρντ από τη στιγμή που εξακολουθεί να απουσιάζει και ο Λούκα Βιλντόσα.

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...