Παναθηναϊκός, Αταμάν: Ήταν θέμα χρόνου να «τιμωρηθεί» η υπερχρήση των βασικών!

• Ο Άρης δημιουργεί νέα γενιά φιλάθλων!
• Ολυμπιακός: Το βάθος κάνει την διαφορά!
• Περιστέρι: Η ομάδα με την μεγαλύτερη βελτίωση μέσα στην σεζόν!
• Ο καλύτερος ΠΑΟΚ των τελευταίων δύο μηνών!
• Κολοσσός για 6άδα – ΑΕΚ: Δύσκολο να παίξει άμυνα με αυτό το ρόστερ!
• Λαύριο: 23 ασίστ δεν είχε ούτε όταν σκόραρε 98 πόντους στην ΑΕΚ!

Από αυτό εδώ το βήμα, είχα εκφράσει αρκετές φορές την πεποίθηση ότι από την μία ο ανταγωνισμός και η αυξημένη επιβάρυνση της εφετινής Euroleague και από την άλλη, η αξιοσημείωτη βελτίωση των περισσότερων από τις δέκα υπόλοιπες ομάδες, αργά ή γρήγορα θα συνέβαλαν σε κάποια στραβοπατήματα των δύο «αιωνίων αντιπάλων» στην Stoiximan Basket League.

Στην παραπάνω διαπίστωση συνέβαλε, εν πολλοίς, η σταθερή και αδιαπραγμάτευτη (από το ξεκίνημα της σεζόν) τακτική του Εργκίν Αταμάν να παίζει με πολύ κλειστό rotation όλα τα ματς της Euroleague, λες και δεν είχε από το ξεκίνημα της σεζόν 16 παίκτες στο ρόστερ του (15 πλέον μετά την αποχώρηση του Κάϊλ Γκάι)!

Η αλήθεια είναι ότι αφότου ο Παναθηναϊκός (16-1) πέρασε νικηφόρα από Περιστέρι και “Nick Galis Hall” στον 1ο γύρο και τη «γλίτωσε στο τσακ» από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, ειδικότερα μετά και το 2/2 επί του Ολυμπιακού, όλοι περίμεναν ότι, εύκολα ή δύσκολα, θα τερμάτιζε αήττητος του δύο πρώτους γύρους της regular season.

Και αυτό είναι και το πιο λογικό για μία ομάδα, που το αγωνιστικό της budget αγγίζει τα 20 εκατομμύρια Ευρώ και κανένας από τους αντιπάλους που είχε να αντιμετωπίσει μετά το ντέρμπι στην Ελλάδα, δεν κόστιζε παραπάνω από ένα εκατομμύριο Ευρώ έκαστος.

Θα μου πείτε ότι οι ξαφνικές ασθένειες των Λεσόρ και Παπαπέτρου και ο ελαφρύς τραυματισμός του Ερνανγκόμεθ (σε συνδυασμό με την ανετοιμότητα του Σλούκα), μείωσαν αισθητά τις λύσεις του 58χρονου Τούρκου τεχνικού και δεν θα διαφωνήσω.

Ωστόσο, επειδή «ο καλός ο νοικοκύρης πριν πεινάσει μαγειρεύει», η χρόνια εμμονή (και σε προηγούμενες ομάδες του) του Αταμάν να στηρίζεται μόνο στους παίκτες με το υψηλότερο ποσοστό συνέπειας και στην πορεία της σεζόν να παραγκωνίζει ή να παρκάρει τους υπόλοιπους, ήταν θέμα χρόνου να του στοιχίσει!

Ειδικότερα σε μία σεζόν, που ο «εξάστερος» έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη στην Euroleague και τις εγχώριες διοργανώσεις κι επειδή ανταποκρίνεται (και με το παραπάνω), μοιραία έχει μεγάλη πίεση και ακόμη περισσότερη επιβάρυνση των βασικών παικτών. Εκείνων δηλαδή που μέχρι τώρα έχουν σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος των ευθυνών περισσότερο στην Ευρώπη και λιγότερο στην Ελλάδα.

• Παναθηναϊκός: Το «πράσινο» ταρακούνημα και το respect στον Γιαννακόπουλο

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί λύθηκε το συμβόλαιο του Γκάι, ο οποίος έχει ήδη βρει ρυθμό στην Τενερίφη σε BCL και ACB, όταν σε ματς σαν κι αυτά με τον Άρη, δεν παίζει ούτε δευτερόλεπτο ο Μωραιτης;

Ακόμη περισσότερο για το πως θα βρουν ρυθμό οι προερχόμενοι από τραυματισμούς, Σλούκας και Βιλντόζα κι αφήνω πιο πίσω στην ιεραρχία τον Μπαλτσερόφσκι και τον Μαντζούκα...

Ο πρώτος που είναι και ο δημιουργικός παίκτης της ομάδας (αλλά και ο πιο ακριβοπληρωμένος στην Ευρώπη), έπαιξε λιγότερο από 18 λεπτά και ήταν καθισμένος στον πάγκο στο τελευταίο δίλεπτο... Ο Βιλντόζα (ναι ήταν κακός, αλλά αν δεν παίξει σε αυτά τα ματς, πως θα γίνει καλύτερος;) αγωνίστηκε 7’31”, ο Πολωνός σέντερ (6π., 4ρ., 1κλ. & 1κοψ. με 2/2 βολ. & 2/2 διπ.) που ήταν αλάνθαστος έμεινε στο παρκέ λιγότερο από 10 λεπτά και ο Ηπειρώτης forward μόλις 7!

Αντί αυτών, ο δις πρωταθλητής Ευρώπης, coach του «τριφυλλιού», επέλεξε να βγάλει ένα ματς που εξάντλησε ακόμη περισσότερο την ομάδα του (λόγω της πίεσης που άσκησαν οι γηπεδούχοι για να επιστρέψουν από το -19 του 11ου λεπτού), με τους ήδη εξουθενωμένους βασικούς του παίκτες.

Κάπως έτσι, οι εμφανώς σκασμένοι Ναν (έκανε μπάμ!), Γκριγκόνις, Γκραντ και Μήτογλου έπαιξαν από 22 ο πρώτος, έως 27, 28 και 31 λεπτά οι υπόλοιποι αντίστοιχα και μοιραία, όταν ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με +8 και αναγκαστικά κατέβασε ταχύτητα (έχοντας κάνει υπερπροσπάθεια και καλύψει συνολικά διαφορά 27 πόντων), να μείνουν από δυνάμεις και να μην μπορέσουν να αντιδράσουν (70-73) στην τελική αντεπίθεση του Άρη.

Δεν ξέρω πως θα αντιδράσουν οι «πράσινοι» στο άκρως κομβικό ματς που ακολουθεί με την Φενερμπαχτσέ για την Euroleague, στο οποίο θα επιστρέψουν οι Λεσόρ και Παπαπέτρου (αμφίβολος ο Χουάντσο).

Αυτό που ξέρω είναι ότι η ομάδα του Αταμάν έχει να δώσει τρεις συν δύο «τελικούς» (με την ομάδα του Saras, την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα και το Κύπελλο και αν την περάσει, τον ημιτελικό και τον τελικό του Final 8) μέσα 10 μέρες! Πριν πάρει μία ανάσα στην 2η εβδομάδα της διακοπής, που θα είναι αφιερωμένη στις Εθνικές ομάδες και το πρώτο παράθυρο των προκριματικών για το Eurobasket του 2025!

Κι επειδή εδώ που φτάσαμε, ο Τούρκος τεχνικός δεν έχει πλέον τα περιθώρια να αλλάξει τακτική (αλλά ούτε και την διάθεση), το πιο ανησυχητικό απ’ όλα είναι η κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται η πεντάδα των «30λεπτων» σε έναν μήνα από τώρα! Όταν και θα κρίνεται το πλεονέκτημα της έδρας και τα playoffs στην Euroleague.

Υγ.: Όταν είσαι ο Αταμάν κι εκπροσωπείς έναν τόσο τεράστιο οργανισμό όσο ο Παναθηναϊκός και παραπονιέσαι που έπαιξες με τον Άρη (έχει budget 700.000 Ευρώ) το απόγευμα της Δευτέρας (αν έπαιζε βράδυ τότε οι φιλοξενούμενοι θα επέστρεφαν στην Θεσσαλονίκη την επομένη, παραμονή του αγώνα με την Τρέντο) μετά από «διαβολοβδομάδα», τότε το λιγότερο που κάνεις είναι ότι δεν σέβεσαι το κύρος σου, την διαδρομή σου, αλλά και το μέγεθος του συλλόγου στον οποίο εργάζεσαι!

Ο Άρης δημιουργεί νέα γενιά φιλάθλων!

Το πρώτο «διπλό» (73-70) του Άρη (10-7) στο ΟΑΚΑ μετά από 27 χρόνια (και η πρώτη «εγχώρια» εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από αντίπαλο που δεν λέγεται Ολυμπιακός, από τον Γενάρη του 2021 όταν ο Τζέριαν Γκραντ έπαιζε στον Προμηθέα!), ήταν το επιστέγασμα μίας πολύ σοβαρής προσπάθειας που γίνεται τα τελευταία χρόνια από τον ιστορικό σύλλογο της Θεσσαλονίκης.

Η φιλοσοφία του Γιάννη Καστρίτη που παρουσιάζει ένα σύνολο που μάχεται απέναντι σε κάθε αντίπαλο, το σχεδόν μόνιμα γεμάτο παλατάκι, η πολιτική εξυγίανσης από τα χρέη του παρελθόντος, η επένδυση στις μικρές ηλικίες (κρατήστε το όνομα του Καλόγηρου) και το βαρύ όνομα σαν ιστορία, αποτελούν τους πυλώνες πάνω στους οποίους «χτίζεται» ένα προϊόν που σφύζει από υγεία και αξίζει την στήριξη.

Νίκες σαν κι αυτές επί του «εξάστερου» δίνουν προοπτική, προσφέρουν έμπνευση και δημιουργούν νέες γενιές φιλάθλων. Για έναν σύλλογο με τεράστια ιστορία και προσφορά στον ελληνικό αθλητισμό και την ελληνική κοινωνία και με προφανές σχέδιο να επιστρέψει για τα καλά στο προσκήνιο των μπασκετικών δρώμενων.

Η αποθεωτική υποδοχή της οποίας έτυχε η αποστολή της ομάδας, κατά την επιστροφή της στο αεροδρόμιο "Μακεδονία", δείχνει την δίψα που υπάρχει στις τάξεις των φίλων του «αυτοκράτορα» για μία επιτυχία...

• Ο Άρης φώναξε δυνατά τη μεγάλη επιστροφή του

Θα ήταν παράλειψή μου, να μην αναφερθώ (για πολλοστή φορά φέτος, αλλά το αξίζει) στον Βασίλη Τολιόπουλο (12π. & 5ασ. με 4/7 τριπ.). Το παλικάρι, που βρίσκεται στην καλύτερη ηλικία της καριέρας του, αξίζει μεγάλης αναγνώρισης, όχι μόνο για την δουλειά που έχει ρίξει μέσα στο γήπεδο, αλλά κυρίως για την πνευματική τοιυ ωρίμανση και την επίδρασή της μέσα στην παρουσία του στο παρκέ.

Αφότου περιπλανήθηκε μεταξύ Κολοσσού, Ολυμπιακού, Άρη, ΑΕΚ, Ιωνικού και ΠΑΟΚ, ο 27χρονος διεθνής point guard αναγνώρισε στο πρόσωπο του Γιάννη Καστρίτη τον προπονητή που του έβγαζε τον καλύτερό του εαυτό (συνεργάστηκαν στο σύντομο πρώτο πέρασμά του από τους «κιτρινόμαυρους») και παρ’ ότι οι οικονομικές δυνατότητες του «αυτοκράτορα» δεν ήταν αυτές που θα ήθελε, επέλεξε να ξαναπαίξει υπό τις οδηγίες του 41χρονου Πελοποννήσιου τεχνικού και δικαιώθηκε πλήρως.

Η εφετινή του παρουσία, νομίζω ότι πλέον τον καθιερώνει ως έναν combo guard που μπορεί να σκοράρει, να δημιουργήσει και να ηγηθεί, ενώ ο χρόνος συμμετοχής (μ.ο. 25,3’) αποδεικνύει ότι πλέον έχει βελτιώσει εντυπωσιακά και την αχίλλειο πτέρνα του, που τα πρώτα χρόνια ήταν η άμυνα! Άλλωστε με τον Καστρίτη δεν θα είχε τέτοιο ρόλο αν «έκλεβε» στα μετόπισθεν...

Ολυμπιακός: Το βάθος κάνει την διαφορά!

Σε αντίθεση με τον ομόλογό του στον Παναθηναϊκό, ο Γιώργος Μπαρτζώκας των αισίως, 100 εκτός έδρας νικών στην Stoiximan Basket League, είναι ο «μετρ» του rotation.

Αυτή η παράμετρος, σε συνδυασμό με το τεράστιο βάθος που έχει ο Ολυμπιακός (15-2) στο ρόστερ του (σκεφτείτε ότι στην Πάτρα έλλειπαν οι τραυματίες Φαλ και Μιλουτίνοφ, ενώ προφυλάχθηκε ο Γουίλιαμς-Γκος), αποτελουν τους βασικούς λόγους για τους οποίους δεν έχει (ακόμη γιατί πλησιάζει και το Final 8 του Κυπέλλου, που είναι ο θεσμός των εκπλήξεων) στραβαπατήσει κάπου στην Α1 Κατηγορία.

Το ότι πέρασε ένα ξεκούραστο απόγευμα (81-57) στο «Δημήτριος Τόφαλος» απέναντι στην ομάδα που έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ στον 1ου γύρο και δέχτηκε 57 πόντους από την μέχρι πρότινος καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος (μ.ο. 85,6π.) και το ότι βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον μόλις 10 ημερών στην Ελλάδα, Μόουζες Ράιτ (16π., 6ρ. & 1κοψ. με 7/10 σουτ σε 23’), δείχνει την πληθώρα των λύσεων που έχει ο 58χρονος τεχνικός αλλά και την διάθεση να τις αξιοποιήσει.

Με τον Ετσενίκε εμφανώς ανέτοιμο και γενικά τους ψηλούς του να έχουν δύσκολη αποστολή (13π. & 12ρ. με 5/15 σουτ), αλλά και την άμυνα του Ολυμπιακού να ασχολείται πολύ σοβαρά με την εξουδετέρωση των επιθετικών του ατού (Χέιλ, Κάουαν τζούνιορ και Ρέινολντς είχαν μαζί 12/33 σουτ), ο Προμηθέας (9-8) ήταν δύσκολο να αντέξει στον υψηλό ρυθμό των δευτεραθλητών Ευρώπης και να αποφύγει την 6η ήττα του στα τελευταία οκτώ ματς πρωταθλήματος.

Ειδικότερα από την στιγμή που η ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου δίνει απόψε (22.00) σημαντικό παιχνίδι στην Ουγγαρία με αντίπαλο την Χάποελ Χολόν, με στόχο το «διπλό» που θα της δώσει προβάδισμα για την πρόκριση στους “8” του BCL.

Περιστέρι: Η ομάδα με την μεγαλύτερη βελτίωση μέσα στην σεζόν!

Το ότι η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη άρχισε την κανονική περίοδο με τρεις διαδοχικές ήττες κι έκτοτε, έχοντας εννέα νέους παίκτες, μετράει 11 νίκες στα τελευταία 14 ματς, πιστοποιεί από μόνο του παράσημο για την δουλειά που γίνεται και φέτος στα δυτικά προάστια.

Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσουμε ότι σε σύγκριση με πέρυσι, το εφετινό Περιστέρι (11-6) προκρίθηκε στους “16” του BCL και διεκδικεί την είσοδό του στα προημιτελικά, τότε νομίζω ότι έφτασε η ώρα να αποδώσουμε τα εύσημα στον οργανισμό για ένα εγχείρημα με σαφώς υψηλότερο δείκτη δυσκολίας.

Αν λείπει κάτι σε σχέση με την περυσινή πορεία, αυτό είναι σίγουρα οι νίκες επί των «αιωνίων αντιπάλων» ή ενός εξ' αυτών (πέρυσι νίκησε τρεις φορές τον Παναθηναϊκό σε regular season και playoffs), αλλά γι' αυτό δεν ευθύνονται τόσο οι «κυανοκίτρινοι», όσο η ποιοτική ενίσχυση των «πρασίνων» και η διατήρηση της απόστασης με τους «ερυθρόλευκους».

Στο κλειστό «Γιάννης Μπουρούσης» , πάντως, οι φιλοξενούμενοι πήραν για μία ακόμη φορά σημαντική ώθηση από τον Τζο Ράγκλαντ (19π., 10ασ. & 2κλ.), ο οποίος διανύει το επιδραστικό «φεγγάρι» της χρονιάς (είναι 1ος πασέρ του πρωταθλήματος με μ.ο. 8,7 ασίστ) και αν εξαιρέσουμε μία μικρή πίεση που δέχτηκαν στα τέλη του πρώτου και στις αρχές της 3ης περιόδου, είχαν τον απόλυτο έλεγχο της αναμέτρησης.

Το σχεδόν 95% στις βολές (18/19), το 53% εντός πεδιάς και το σταθερό προβάδισμα (έφτασε μέχρι και το +17), επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές, με την ειδοποιό διαφορά στα δύο τελευταία ματς, να επiτυγχάνεται μέσω της αξιοσημείωτης βελτίωσης που παρουσιάζει η απόδοση του Τρέβορ Τόμπσον (16π. & 11ρ. με 6/9 σουτ σε 15')

Το τελικό 95-84 επί της Καρδίτσας (5-12) έφερε τους Περιστεριώτες μία ανάσα από την κατάληψη της 3ης θέσης. Οι γηπεδούχοι (Μακ 29π., 8ρ. & 2ασ. με 6/10 τριπ.) δεν αξιοποίησαν την αφύσικη επίδοση των 17 επιθετικών ριμπάουντ που μάζεψαν πριν την ανάπαυλα, χάνοντας την τελική μάχη των «σκουπιδιών», είχαν 50% στις βολές (14/28), ενώ δεν είχαν απάντηση στην ταχύτητα των περυσινών φιναλίστ του Κυπέλλου.

Οι 95 πόντοι που δέχτηκε η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου στα δύο τελευταία εντός έδρας παιχνίδια, δεν αποτελούν καλό οιωνό ενόψει της κρίσιμης αναμέτρησης με τον Κολοσσό, που θα ταξιδέψει στην Θεσσαλία με στόχο το πρώτο «διπλό» μέσα στο 2024.

Ο καλύτερος ΠΑΟΚ των τελευταίων δύο μηνών!

Στο κλειστό της Πυλαίας, το εντός έδρας ντεμπούτο των νεοφερμένων Μαρκίς Τάουνς (19π., 6ασ. & 2κλ.) και Σεσίλ Γουίλιαμς (11π., 8ρ. & 2κλ.), έδωσαν μεγάλη ώθηση στον ΠΑΟΚ (8-9), σε μία βραδιά που είχε την καλύτερη δημιουργία της σεζόν με 25 ασίστ (Φρίντρικσον 12π., 12ασ. & 4κλ.) έναντι μόλις 6 λαθών και κατ΄ επέκταση εξαιρετικό ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα (61,9%).

Στο χρονικό διάστημα που έπαιξαν μαζί, το «πάντρεμα» του Άλστον (24π. & 8ρ. με 11/14 σουτ) με τον ΜακΝις (8π. & 3ρ.) στην βασική πεντάδα φάνηκε να αποδίδει καρπούς κι αν ο «δικέφαλος του Βορρά» έδειξε κάπου ευάλωτος , αυτό ήταν στο περιφερειακό σουτ (25% με 6/24), όπου η απουσία του αποχωρήσαντος Μπελιάουσκας ήταν αισθητή.

Η ουσία είναι ότι η ομάδα του Φώτη Τακιανού είχε την καλύτερη επιθετική λειτουργία των τελευταίων επτά αγώνων και από τους 55,3 πόντους που σκόραρε ανά αγώνα τον τελευταίο ενάμιση μήνα, πήγε στους 85, πέτυχε την 2η συνεχόμενη εντός έδρας νίκη της (87-70) και παραμονές του ντέρμπι με τον Άρη, παρουσίασε αξιοσημείωτη βελτίωση.

Για 3η σερί εβδομάδα, ο Απόλλων (3-12) έδειξε να απέχει αισθητά από την αμυντική σκληράδα που τον χαρακτήρισαν στις νίκες επί του Λαυρίου και της ΑΕΚ, αλλά και στις ήττες από τον Άρη και την Καρδίτσα (μ.ο. 71,7π.).

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι με τόσο πενιχρή προσφορά από την τριάδα Κόουλμαν, Μπιμπς και Πέρκινς (συνολικά είχαν 5π., 6ρ. & 7λ. με 2/14 σουτ), μόνο με θαύμα θα μπορούσε να είναι περισσότερο ανταγωνιστικός κι αν κρατάει κάτι ο Γιάννης Χριστόπουλος από την συγκεκριμένη αναμέτρηση, αυτό έχει να κάνει με την ελπιδοφόρα απόδοση του Όζμπορν (24π. & 12ρ. με 7/11 σουτ) και του νεοαποκτηθέντα Μπότραϊτ (20π. & 3ασ.)

Κολοσσός για 6άδα – ΑΕΚ: Δύσκολο να παίξει άμυνα με αυτό το ρόστερ!

Στο κλειστό της Καλλιθέας, ο Κολοσσός (7-10) επιβεβαίωσε την συνεχή ανοδική του πορεία, που εν πολλοίς οφείλεται στην αφομοίωση των ρόλων μετά τις τρεις προσθήκες (Γκάουντλοκ, Σίτου και Παπαδάκης) που έγιναν μεσούσης της περιόδου.

Μετά το εύλογο χρονικό διάστημα που χρειαζόταν ο Κούρο Σεγκούρα ειδικότερα για να ενσωματώσει τους δύο τελευταίους νεοαποκτηθέντες παίκτες και να παρουσιάσει ομαδική βελτίωση και στις δύο πλευρές του γηπέδου, το 2024 βρήκε τους Ροδίτες να πατάνε ολοένα και καλύτερα στα πόδια τους και πλέον να βάζουν πλώρη για την είσοδο στην πρώτη εξάδα της κατάταξης.

Η 4η διαδοχική εντός έδρας νίκη (103-80) και η 3η εφετινή «κατοστάρα», ήρθαν ως αποτέλεσμα της καλύτερης εφετινής εμφάνισης των νησιωτών, μέσω της οποίας έκαναν την ΑΕΚ (7-10) να φαίνεται «ομαδούλα» και την έπιασαν στην 7η θέση της βαθμολογίας, υπερκαλύπτοντας το -19 του πρώτου γύρου. Με αλώβητη την εδρα του και +13 επί του ΠΑΟΚ, αλλά και με ένα «διπλό» σε Καρδίτσα ή Πάτρα (με Προμηθέα) θα έχει τον πρώτο λόγο για την 6η θέση.

Το εντυπωσιακό απ’ όλα είναι ότι το ματς τελείωσε πριν καν οι δύο ομάδες πάνε στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα, με τους γηπεδούχους να ξεφεύγουν με +17 (51-34 στο 18’35”) και εν συνεχεία, να μην σηκώνουν σε κανένα σημείο του 2ου μέρους το πόδι από το γκάζι, φτάνοντας την διαφορά ακόμη και στους 31 πόντους (101-70 στο 37’50”).

Ο Άντριου Γκάουντλοκ (26π. & 3ασ. με 4/7 τριπ. σε 27’) συμπλήρωσε τρία σερί παιχνίδια με μίνιμουμ 20 πόντους (μ.ο. 22,3π. & 2,0ασ. με 90,9% βολ., 62,5% διπ. & 56,2% τριπ.), ο MVP της αγωνιστικής, Λούκα Μπράϊκοβιτς (22π., 12ρ. & 2κοψ. με 9/11 διπ.), επέστρεψε μετά από καιρό στα double double και «το κερασάκι στην τούρτα», ήταν η πιο μεστή εφετινή απόδοση του Πόλεϊ (17π., 4ρ., 2ασ. & 2κοψ. με 3/6 τριπ.).

• ΑΕΚ: Χωρίς λόγια...

Για την «Ένωση» (Τίλμαν 26π. & 7ρ. με 10/17 σουτ) που γνώρισε την 5η ήττα της στα τελευταία επτά παιχνίδια πρωταθλήματος (και 8η στα δέκα αν βάλουμε και τις τρεις διαδοχικές ευρωπαϊκές ήττες) και έχει την χειρότερη άμυνα (μ.ο. 90,0π.) της A1 Κατηγορίας για τον μήνα Δεκέμβριο και Ιανουάριο, το χειρότερο απ’ όλα ήταν η «γλώσσα του σώματος» και η παθητική στάση που κράτησε στο μεγαλύτερο διάστημα του 2ου μέρους, ο νέος προπονητής της.

Όσοι γνωρίζουν έστω λίγο τον Ηλία Ζούρο, ξέρουν καλά ότι η παραδοχή της ήττας και η απουσία αντίδρασης πριν κριθεί οριστικά ένα «κατηφορικό» ματς, δεν χαρακτηρίζουν επ’ ουδενί τον 57χρονο έμπειρο τεχνικό.

Αν συνυπολογίσουμε και τις απολογητικές δηλώσεις προς του φίλους της ομάδας για την απαράδεκτη εμφάνιση, όλα δείχνουν ότι προπονητής και παίκτες απέχουν ακόμη στο να βρουν σημείο επαφής και αυτό είναι λογικό από την στιγμή που ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός βρίσκεται μόλις 10 μέρες στον σύλλογο, η φιλοσοφία του έχει τεράστια απόσταση από εκείνη του προκατόχου του.

Με τον οργανισμό να προχωράει στην απόκτηση τεσσάρων παικτών (Μόργκαν, Νάιτ, Χόλινς και Αγραβάνης) σύμφωνα με τα «θέλω» ενός προπονητή (Πλάθα), τον οποίο αποφασίζει να διώξει μετά από λίγο διάστημα, είναι ξεκάθαρο ότι ο Ζούρος δεν γίνεται να είναι ήδη σε θέση να καθοδηγήσει και να επιβληθεί σε ένα group παικτών, που έως τώρα, δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να παίξει άμυνα. Οπότε ας περιμένουμε μέχρι να έχουμε ένα σημαντικό δείγμα γραφής, πριν βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα.

Λαύριο: 23 ασίστ δεν είχε ούτε όταν σκόραρε 98 πόντους στην ΑΕΚ!

Στο κλειστό του Αγίου Θωμά, το δεύτερο εφετινό νικηφόρο σερί (2/2) της ομάδας από την Λαυρεωτική, δεν την έδωσε μόν απόσταση από τριών βαθμών από την τελευταία θέση... Ούτε εξαργύρωσε διπλά την δεδομένη βελτίωση που παρουσιάζουν σταθερά εδώ και τρεις εβδομάδες οι παίκτες του Κώστα Μέξα.

Το σημαντικότερο απ’ όλα και αυτό αφήνει υποσχέσεις για την συνέχεια της σεζόν, είναι ότι το δίδυμο Μουράτου-Θόρντον στις θέσεις των guards (δεν έπαιξε ο τραυματίας Καστανέδα), εκτόξευσε την ικανότητα της δημιουργίας και προσέδωσε μεγαλύτερη εκτελεστική ευχέρεια, χωρίς απαραίτητα η συνολική παραγωγικότητα να αυξηθεί ουσιαστικά.

Με αυτά και με εκείνα, στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια μετά την αποχώρηση του μέχρι πρότινος πρώτου σκόρερ και πασέρ του (ΝτεΤζούλιους μ.ο. 14,4π. & 3,5ασ.), το Λαύριο (6-11) μοιράζει σχεδόν πέντε περισσότερες τελικές πάσες (μ.ο. 18,5ασ.) από τις 13,6 ανά αγώνα που έδινε στις πρώτες 13 αγωνιστικές.

Η επιστροφή του Μουράτου (6π., 4ρ. & 6ασ.) από την Πάτρα συνέβαλε τα μέγιστα στην βελτίωση της κυκλοφορίας και στα περισσότερα ελεύθερα σουτ (οι 23 ασίστ αποτελούν season-high), η προσθήκη του Γόντικα (7π. & 5ρ.) «γέμισε» την ρακέτα και το έξτρα κατόρθωμα που έφερε και το «χρυσό διπλό» (75-71) επί του Αμαρουσίου (5-12), ήρθε μέσα από την άμυνα, με τους Λαυριώτες (Θόρντον 17π., 6ρ., 6ασ. & 2κλ. με 4/7 τριπ.) να κρατούν την ομάδα των βορείων προαστίων στην δεύτερη χαμηλότερη επιθετική επίδοση της σεζόν.

Η ομάδα του Γιώργου Λιμνιάτη (Γούνταρντ 16π., 9ρ. & 4κλ. με 6/8 διπ.) φάνηκε να έχει υπερβολικό άγχος και παρ’ ότι ήταν αισθητά βελτιωμένη στην άμυνα, πιέστηκε από το διψήφιο προβάδισμα των φιλοξενουμένων στην 1η περίοδο και δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το ματς, όταν πλέον είχε επιστρέψει από το -11 και μπήκε στην τελική ευθεία με +3 (63-60).

Κάποιες αργές περιστροφές στην άμυνα και μερικές βιαστικές αποφάσεις στην επίθεση σε συνδυασμό με το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Μπρίσκοου (στα τελευταία έξι ματς έχει μ.ο. 9,8π. με 19/54 σουτ) και την ελάχιστη προσφορά από τον Ραντούλιτσα (4π., 1ρ., 1ασ. & 2λ. σε 12’), έγγειραν την πλάστιγγα υπέρ του Λαυρίου, χωρίς όμως να υπερκαλυφθεί το +5 (93-88) του πρώτου αγώνα.