ΑΕΚ: Αλήθεια, υπάρχει λόγος να παίζει ακόμα;

• Δεν είναι (μόνο) θέμα απουσιών

Υπάρχει αυτή η λεπτή γραμμή. Η οποία καθορίζει μία κακή σεζόν, σε μία σεζόν που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως ξεφτίλα, όσο και αν δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη στον αθλητισμό.

Η νίκη του Απόλλωνα στην Πάτρα, απέναντι στην ΑΕΚ (89-79) - η δεύτερη φετινή των Πατρινών κόντρα στην Ένωση - είναι αυτή που αλλάζει τον χαρακτηρισμό.

Για όλους. Από τον πλέον κορυφαίο της Ένωσης όλη τη σεζόν Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, μέχρι ολόκληρο το προπονητικό επιτελείο και τον οργανισμό της ΑΕΚ.

Μετά από κάθε ματς, η συζήτηση κυμαίνεται στο ερώτημα «αν υπάρχει παρακάτω...». Στην Πάτρα αποδείχτηκε πως ναι. Και αν θέλει κάποιος να τα ωραιοποιήσει, λέγοντας ότι και ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε στο Λαύριο, άρα η 7η θέση είναι ακόμα διαθέσιμη, μπορεί να τη χαρεί όσο θέλει, όταν και αν την κατακτήσει η ΑΕΚ σε αυτή την άχαρη διαδικασία των play out.

Απλά για στατιστικούς λόγους, η ΑΕΚ δεν έχει καταφέρει να πετύχει δεύτερη σερί νίκη στο πρωτάθλημα, από την 6η αγωνιστική (είχε νικήσει και την 5η), όταν κανείς δεν περίμενε πως θα εξελιχθεί αυτή η σεζόν.

Πλέον, τίποτα δεν λειτουργεί σωστά σε αυτή την ομάδα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας είχαν μάθει όταν παίζαμε ως πιτσιρίκια μπάσκετ (στο χαμηλότερο επίπεδο που κατάφερα να παίξω) ήταν ότι δεν θα αφήνουμε κανέναν να μας «ξεφτιλίζει» (για να το θέσω ευγενικά) στην άμυνά μας. Είναι θέμα υπερηφάνειας. Και για να μπορείς να σταθείς στο παρκέ.

Στην ΑΕΚ, κάθε αντίπαλος «χαμογελάει» διάπλατα όταν παίζει κόντρα. Ο Απόλλωνας των 66 πόντων σε μέσο όρο σκόραρε... σκάρτους 90. Και ο Απόλλωνας που... έπεσε την περασμένη αγωνιστική είχε πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων.

Και πάντα όταν σκέφτομαι την άμυνα, θυμάμαι την ατάκα του Ηλία Ζούρου, για την απουσία του Μπράντον Νάιτ, του καλύτερου αμυντικού της ΑΕΚ. Θεωρώ τον Νάιτ από τους πιο μέτριους αμυντικούς που έχει η ομάδα, αλλά αν για τον Ζούρο είναι ο καλύτερος, μπορείτε να φανταστείτε τον... χειρότερο.

Το γράφουμε από την αρχή της σεζόν: Η άμυνα είναι θέμα διάθεσης. Και επιβίωσης. Να μην αφήνεις τον αντίπαλο να σε ξεφτιλίζει. Ξανά και ξανά. Και ξανά.

Δεν είναι (μόνο) θέμα απουσιών

Και να με συμπαθήσουν όλοι, δεν είναι (μόνο) θέμα απουσιών. Σωστά, λείπει ο Τίλμαν και ο Μόργκαν τέθηκε εκτός της λίστας, αλλά αυτά είναι τα δεδομένα. Ίσως και ο Χατζηδάκης, ο οποίος είχε χάσει την εμπιστοσύνη του Ζοάν Πλάθα, να είχε καλύτερη τύχη, αν δεν ήταν να πάρει αρχικά στον Απόλλωνα και μετά στον Άρη. Κάθε απόφαση, σου ορίζει τη σεζόν.

Όπως αυτή που πάρθηκε με την αλλαγή προπονητή. Όπως αποδείχτηκε, δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα. Δεν την έκανε αγνώριστη (προς το χειρότερο), αλλά δεν τη βοήθησε.

Η λογική λέει ότι όλοι στην ΑΕΚ μετρούν αντίστροφα για το τέλος της σεζόν. Και την αρχή της επόμενης. Μόνο που η φετινή σεζόν είναι αρκετά ζόρικη για να ξεπεραστεί έτσι απλά.

Η ΑΕΚ έχει ακόμα τρεις αναμετρήσεις. Για να πέσει στα... νύχια του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού ή να βγει 9η και να σταματήσει μία ατιμωτική σεζόν αρκετά πριν την ώρα της. Δεν είναι δα και θέμα επιλογής. Είναι ξεκάθαρα θέμα (ομαδικών) ικανοτήτων.

Υ.Γ.: Αλήθεια, στον ΕΣΑΚΕ πέταξαν τη... σκούφια τους όταν άκουσαν την ιδέα για έναν έξτρα γύρο, (εικάζω) επειδή θα έχει ακόμα ένα Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός; Δεν τους βόλευε ένα...κανονικό play in, όπως κάνουν στο ΝΒΑ και πλέον στη EuroLeague;

Υ.Γ.2: Η ΑΕΚ πλέον καλείται να τσεκάρει τους παίκτες που έχουν συμβόλαιο και του χρόνου. Και να δει με ποια ψυχολογία παίζουν. Οι περισσότεροι λειτουργούν λες και ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ χθες...