Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός: Οι λέξεις-«κλειδιά» που θα κρίνουν τον εφετινό πρωταθλητή!

• Που υπερτερεί ο Παναθηναϊκός
• Τα πλεονέκτηματα του Ολυμπιακού

Η τελευταία φορά που οι δύο μονομάχοι για την κατάκτηση του τίτλου στο πρωτάθλημα, δεν ήταν οι «αιώνιοι αντίπαλοι» (δεν συμπεριλαμβάνω την διετία 2019-2021, που ο Ολυμπιακός «επέλεξε» να αγωνιστεί στην Α2 Κατηγορία, ούτε την σεζόν 2018-2019 που δεν «κατέβηκε» στα play off και υποβιβάστηκε), μας γυρίζει πίσω στο μακρινό 2005.

Δεκαεννέα χρόνια πριν, όταν το ζευγάρι των τελικών ήταν Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, με τους «πράσινους» να κατακτούν τον τίτλο για 3η διαδοχική χρονιά στην Α1 Κατηγορία, έχοντας στην σύνθεσή τους τον Βασίλη Ξανθόπουλο, που αγωνίζεται ακόμη (Περιστέρι) και τότε βρισκόταν στα ξεκινήματά του.

Η «Ένωση» των ταλαντούχων πιτσιρικάδων της εποχής (Ζήσης, Μπουρούσης, Πελεκάνος, Τσιάρας, Μαγκουνής και Ν.Παπανικολάου) και με τον Φώτη Κατσικάρη στον πάγκο, δεν αποτέλεσε εύκολο αντίπαλο, αλλά η εμπειρία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και η μεγάλη διαφορά βάθους και ποιότητας του ρόστερ που είχε στην διάθεσή του (Αλβέρτης, Διαμαντίδης, Δ.Παπανικολάου, Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής, Καλαϊτζής, Σάκοτα, Β.Ξανθόπουλο, Μπατίστ, Κουτλουάι, Λάκοβιτς, Στσεπάνοβιτς, Μπάξτερ και Φέμερλινγκ), έγγειραν την πλάστιγγα υπέρ του «τριφυλλιού» με 3-1 στις νίκες.

Έκτοτε, με εξαίρεση τις τρεις προαναφερθείσες σεζόν, το ζευγάρι των τελικών ήταν προδιαγεγραμμένο, με τον «επτάστερο» (πλέον) να έχει την συντριπτική υπεροχή (13-5) στην συλλογή τροπαίων!

Η ιδιαιτερότητα της εφετινής μάχης, όμως, είναι ξεχωριστή, υπό την έννοια ότι οι «ερυθρόλευκοι» είναι η ομάδα που προέρχεται από δύο συνεχόμενα “νταμπλ” και από μία διόλου ευκαταφρόνητη περίοδο αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας απέναντι στον μεγάλο της αντίπαλο και ο Παναθηναϊκός από την άλλη, βρίσκεται σε momentum ολικής επαναφοράς, μετά την θριαμβευτική επιστροφή του στον ευρωπαϊκό θρόνο.

Στα τελευταία 2,5 χρόνια, οι Πειραιώτες έχουν ρεκόρ 20-5 και 4-3 φέτος, με highlight το ανεπανάληπτο ενδιάμεσο νικηφόρο σερί σε 14 συναπτές αναμετρήσεις (σε διάστημα 1,5 χρόνου), ενώ οι νέοι πρωταθλητές Ευρώπης τους έχουν κερδίσει τρεις διαδοχικές φορές στο στο εφετινό πρωτάθλημα και έχουν το πλεονέκτημα της έδρας!

Που υπερτερεί ο Παναθηναϊκός

Στο momentum και στην ψυχολογία της μεγάλης επιστροφής! Κακά τα ψέματα, η επικοινωνιακή διαχείριση του ευρωπαϊκού στόχου από τον Εργκίν Αταμάν, πέραν του εντυπωσιακού αποτελέσματος και της κατάκτησης του τίτλου στην Euroleague, προσέδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στους παίκτες του «τριφυλλιού» και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στα play off με την Μακάμπι, στο Final 4 του Βερολίνου και φυσικά στα ημιτελικά της ελληνικής λίγκας με τον Άρη!

Το ότι ο Παναθηναϊκός πήρε μία ξεκούραστη πρόκριση (με 2-0 στις νίκες), σουτάροντας με 46,9% εντός πεδιάς και 31,3% στα τρίποντα, δείχνει ότι στην ψυχολογική κατάσταση που βρίσκονται την δεδομένη στιγμή οι παίκτες του, μπορούν να κερδίσουν (οποιαδήποτε ελληνική ομάδα πλην Ολυμπιακού), ακόμη και αν... περπατάνε!

Είναι ξεκάθαρο ότι η κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής μετά από 13 χρόνια (κι ενώ πέρυσι η ομάδα κατετάγη 17η και το καλοκαίρι στήθηκε από την αρχή) και στην πρώτη πρόκριση σε Final 4 μετά από το 2012, απελευθέρωσε πλήρως τους παίκτες, το staff αλλά και συνολικά τον οργανισμό σε πνευματικό επίπεδο και «απογείωσε» τον κόσμο της ομάδας!

Και φυσικά όλοι γνωρίζουμε πόσο επιδραστικά είναι τα οφέλη στο αγωνιστικό κομμάτι, όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το όλο περιβάλλον κατακλύζεται από τον ενθουσιασμό και την δικαίωση που απορρέει από το έβδομο αστέρι που ανέβηκε στην οροφή του ΟΑΚΑ!

Αυτό βέβαια, δεν θα μπορούσε να συμβεί αν δεν υπήρχε το προαπαιτούμενο της αμυντικής σκληράδας και του λεγόμενου physicality, που εκπέμπουν κυρίως ο Λεσόρ, ο Γκραντ, ο Ναν και ο Ερνανγκόμεθ, καθώς επίσης και η ποιότητα που έχει το ρόστερ της.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ο διακόπτης γύρισε ολοκληρωτικά για τους «πράσινους», λίγο πριν τα Χριστούγεννα όταν οι άρχισαν να έχουν πολύ έντονο αμυντικό προσανατολισμό στο παιχνίδι τους. Τα νούμερα, δε, είναι εντυπωσιακά! Μέχρι την 15η αγωνιστική της EL και το ματς στο Μοντεκάρλο, ο Παναθηναϊκός δεχόταν κατά μ.ο. 81,2 πόντους, ενώ στις τελευταίες 19 αγωνιστικές της regular season το μέσο παθητικό του μειώθηκε κατά σχεδόν 10 πόντους (μ.ο. 71,7π.).

Στα δε play off, «κατέβασε» την μέση παραγωγικότητα της Μακάμπι από τους 88 στους 83 πόντους, ενώ στο Final 4 «έπνιξε» την Φενέρ (από τους 85 πόντους πήγε στους 57) και πήρε την πρόκριση, ενώ από τα μέσα της 2ης περιόδου του τελικού, ύψωσε ένα τεράστιο “stop” στην επίθεση της Ρεάλ και στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης.

Επομένως, η καλή ψυχολογία, η υψηλή αυτοπεποίθηση, το momentum,η δίψα του κόσμου (το ΟΑΚΑ ειναι ίσως η πιο καυτή έδρα της Ευρώπης) και η συνέπεια στην άμυνα σε συνδυασμό με την ποιότητα στην επίθεση, αποτελούν τα στοιχεία που δείχνουν... Παναθηναϊκό!

Επιπλέον, η απουσία του τραυματία Φαλ και το αναγκαστικό «κόψιμο» του Ράιτ από την λίστα των ενεργών ξένων, εξαφάνισε το πλεονέκτημα της ομάδας του Μπαρτζώκα στην ρακέτα. Η frontline που διαθέτει ο Αταμάν, μπορεί να μην υπερτερεί των αντιπάλων του, αλλά τουλάχιστον δεν μειονεκτεί. Και σε σχέση με το πως χτίστηκαν οι δύο ομάδες, αυτό είναι κέρδος για τους «πράσινους».

Τα πλεονέκτηματα του Ολυμπιακού

Η τεχνογνωσία στην διαχείριση της σειράς αγώνων. Όσο μεγάλο και να ήταν το σοκ που υπέστησαν οι «ερυθρόλευκοι» με την έκβαση που είχε το Final 4 της Euroleague (όχι μόνο γιατί εκείνοι αποκλείστηκαν κι επέστρεψαν για 3η συνεχή χρονιά με άδεια χέρια, αλλά κυρίως γιατί ο μεγάλος τους αντίπαλος θριάμβευσε με ό,τι αυτό συνεπάγεται), δεν πρέπει να λησμονούμε ότι μιλάμε για έναν οργανισμό που ξέρει να διαχειρίζεται τις κρίσεις και τις δύσκολες καταστάσεις!

Και ταυτόχρονα έχει το βάθος, την ποιότητα και το “know how” για να βγει από την εσωστρέφεια που του προκάλεσε το 5ήμερο στο Βερολίνο αλλά και οι ατυχίες που ακολούθησαν με τους τραυματισμούς του Φαλ και του προσυμφωνημένου Κίναν Έβανς.

Τόσο ο Γιώργος Μπαρτζώκας, όσο και οι παίκτες του έχουν αποδείξει ότι αποδίδουν καλύτερα όταν βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο και όταν δεν θεωρούνται φαβορί και ειδικότερα στους εφετινούς τελικούς, έχουν και ακόμη πιο αυξημένο κίνητρο για να δώσουν απαντήσεις.

Μπορεί οι Πειραιώτες να κατέκτησαν τους δύο πρώτους τίτλους της χρονιάς, κερδίζοντας καθαρά στον τελικό του Super Cup και του Κυπέλλου τον Παναθηναϊκό, ωστόσο, έκτοτε έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι και ουσιαστικά ελάχιστοι θυμούνται και δίνουν μεγάλη βάση σε εκείνες επιτυχίες.

Ίσα-ίσα που είναι πολύ πιο νωπές οι δύο πρόσφατες ήττες τους στο ΟΑΚΑ και το 0/3 στο πρωτάθλημα και αν η σεζόν ολοκληρωθεί με τον «αιώνιο αντίπαλό» τους να τους αποκαθηλώνει από τον θρόνο του ελληνικού πρωταθλήματος, τότε είναι ξεκάθαρο ότι η συνολική εφετινή προσπάθεια θα κριθεί αποτυχημένη!

Επομένως, για τον Ολυμπιακό, είναι μία μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι οι «πράσινοι» δεν τον έχουν προσπεράσει επειδή κατέκτησαν τον ευρωπαϊκό τίτλο, από την στιγμή που η επιτυχία τους, δεν προήλθε από μία μεταξύ τους αναμέτρηση σε ευρωπαϊκό φόντο.

Κι επειδή αυτά τα ματς κρίνονται από τις μεγάλες προσωπικότητες, στους τελικούς θα φανεί αν ο σχετικά σταθερός κορμός των Κυπελλούχων Ελλάδας και η αμυντική προσήλωση, θα «κατεβάσουν» επίπεδο το «τριφύλλι».

Επίσης, ένα άλλο κομμάτι το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δείξει ότι διαχειρίζονται καλύτερα, είναι η διάρκεια στην απόδοσή τους σε μία σειρά αγώνων και τα μικρά σκαμπανεβάσματα από παιχνίδι σε παιχνίδι. Αυτό προκύπτει από την μεγαλύτερη εμπειρία που έχουν αποκομίσει οι βασικοί παίκτες τους στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού την τελευταία τριετία, με αποτέλεσμα να είναι ανθεκτικοί στον χρόνο και στις δυσκολίες (φάνηκε στην σειρά με την Μπαρτσελόνα).

Ειδικότερα φέτος, που το πρωτάθλημα θα κριθεί μέσα από μία fast track διαδικασία τελικών, με αγώνες ανά 48 ώρες κατά κύριο λόγο, θα είναι κομβικό κατά πόσο ο Λεσόρ, ο Γκραντ, ο Ναν και ο Σλούκας θα αντέξουν να παίζουν 30 λεπτά σε κάθε ματς και να έχουν σοβαρές αποκλίσεις στην απόδοσή τους. Γιατί στον Ολυμπιακό, δεν «χτυπάει» συχνά κάπoιος παίκτης 30λεπτο!

Υγ.1: Όπως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Μάκης Αγγελόπουλος έχει βάλει πολύ σοβαρά λεφτά από την τσέπη του (ο ίδιος τα υπολόγισε σε 24,5 εκ. Ευρώ), στην διάρκεια της δεκαετούς διοικητικής ενασχόλησής του με την ΑΕΚ (και δικαιώθηκε με την κατάκτηση τριών τίτλων), άλλο τόσο και περισσότερο, η πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, απέδειξε ότι ο ίδιος εξακολουθεί να διακατέχεται από μία δική του εικονική αντίληψη της πραγματικότητας, που απέχει πολύ από όλα όσα καταμαρτυρούν δεξιά και αριστερά όλοι οι λοιποί εμπλεκόμενοι με την ομάδα.

Υγ.2: Το πιο εντυπωσιακό απ' όλα, είναι ότι ο διοικητικός ηγέτης της «Ένωσης» παρουσιάζεται τόσο καθησυχαστικός και αισιόδοξος για το μέλλον της ΑΕΚ, σε σημείο που να χαρακτηρίζει ως «υπεραντίδραση» την απεργιακή κινητοποίηση των παικτών, από την στιγμή που οι οφειλές – όπως δήλωσε – δεν ξεπέρασαν ποτέ μάξιμουμ τον εναν μήνα! Η συγκεκριμένη ατάκα μαζί με το ότι οι όποιες οικονομικές εκκρεμμότητες της ΚΑΕ, έχουν ρυθμιστεί κατά 90%-95%, κυριολεκτικά τα... έσπασαν!

Υγ.3: Όσο ανταγωνιστικό, συναρπαστικό και ενδιαφέρον από αγωνιστικής πλευράς ήταν και το εφετινό πρωτάθλημα της Elite League, άλλο τόσο απογοητευτικό είναι ότι για 3η συνεχή χρονιά (πρόπερσι ήταν το Ψυχικό και πέρυσι ο Τρίτωνας), τουλάχιστον μία εκ των δύο ομάδων που εξασφάλισαν την άνοδό ους, διαφαίνεται ότι δύσκολα θα την υποστηρίξει. Η ανακοίνωση του πρωταθλητή της Α2 Κατηγορίας, Μίλωνα, ότι η προκαθορισμένη ημεροημηνία της Γ.Σ. για τις 7/6 (στο πλαίσιο της οποίας θα αποφασιστεί αν κι εφόσον η ομάδα θα συμμετάσχει στην Basket League και αν όχι, σε ποιο πρωτάθλημα θα αγωνιστεί του χρόνου), δεν μπορεί να αλλάξει, επειδή, στο ενδιάμεσο, η ΕΟΚ όρισε την 5η Ιουνίου ως καταληκτική ημερομηνία για την δήλωση συμμετοχής στην Elite League, φανερώνει πλήρη σύγχυση και σίγουρα παντελή έλλειψη συναίσθησης του επιπέδου στο οποίο καλείται να κινηθεί πλέον ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης... Για μην γράψω κάτι άλλο πιο χιουμοριστικό...