Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός: Η κατάθεση καρδιάς που θα στέψει τον πρωταθλητή!
Αν υπάρχουν κάποια αρκούντως θετικά “takeaways”, από την τοξική περιρρέουσα ατμόσφαιρα των τελικών, αυτά έχουν να κάνουν με το μπάσκετ που παίζουν οι «αιώνιοι αντίπαλοι» μέσα στο παρκέ και με τις «σπαζοκεφαλιές» των προπονητών, όσον αφορά στις προσαρμογές της τακτικής από παιχνίδι σε παιχνίδι.
Η ποιότητα των τελικών είναι μέχρι στιγμής άνω των προσδοκιών για την σκοπιμότητα και τηn πίεση που υπάρχει εκατέρωθεν για το αποτέλεσμα, που θα καθορίσει το ποια ομάδα θα κλείσει καλύτερα την σεζόν και φυσικά θα διαμορφώσει την καλοκαιρινή «γεύση».
Κακά τα ψέματα, αν ο Παναθηναϊκός πάρει τα σκήπτρα του πρωταθλητή από τον Ολυμπιακό, η χρονιά των «ερυθρολεύκων» θα κριθεί αυτομάτως ως αποτυχημένη, την ίδια ώρα που οι «πράσινοι» θα έχουν σβήσει μονοκοντυλιά, τα δύο προηγούμενα «πέτρινα χρόνια»!
Αντίθετα, αν οι Πειραιώτες υπερασπιστούν τον τίτλο τους, με μειονέκτημα έδρας απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης και κατακτήσουν το τρίτο διαδοχικό τους νταμπλ, το εφετινό τους επίτευγμα θα ξεπεράσει σε βαθμό δυσκολίας τον περυσινό απολογισμό. Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Super Cup και 3η θέση στην Ευρώπη, δεν παίρνει εύκολα μία ομάδα που έχει χάσει τα δύο πρώτα της «βιολιά» στην επίθεση και με πολύ χαμηλότερο budget από τον βασικό της ανταγωνιστή…
Ανοίγω σύντομη παρένθεση και την κλείνω πολύ γρήγορα… Οι εμπρηστικές δηλώσεις περί δίκαιης ή άδικης αντιμετώπισης, οι ειρωνικές χειρονομίες και όλες οι λοιπές συμπεριφορές που αποσκοπούν στο «φτιάξιμο» του κλίματος για το επόμενο ματς, δεν έχουν θέση σε αυτό το κείμενο…
Όπως φυσικά και όλες οι παρασκηνιακές κινήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες από ατζέντηδες και παράγοντες και οι οποίες έχουν βάλει στην γωνία την ομοσπονδία και «σιγοτρώνε» τις σάρκες της δόλιας της Εθνικής ομάδας.
Πίσω στο μπάσκετ, λοιπόν, με τον Παναθηναϊκό να ακολουθεί αποτελεσματικά το πλάνο του Αταμάν και να βάζει από νωρίς τα θεμέλια του 2-1. Η ασφυκτική πίεση πάνω στην μπάλα με προφανή στόχο να πλήξει την παραδοσιακά καλή κυκλοφορία των φιλοξενουμένων, προκάλεσε κούραση και απώλεια προσανατολισμού, ενώ τα κάθετα ρήγματα του Ναν (21π., 3ρ., 2ασ. με 8/15 σουτ σε 39') και το παιχνίδι του Λεσόρ (17π., 7ρ., 2ασ. & 2κλ. με 7/7 σουτ σε 29') με πλάτη από το κεντρικό post, αποσυντόνισε την άμυνα των παικτών του Μπαρτζώκα.
Ο Ολυμπιακός αντέδρασε γρήγορα, μαζεύοντας δύο φορές το +5 (το 11-6 έγινε 11-11) και το +6 (το 19-13 έγινε 19-18) των γηπεδούχων, αλλά όταν η φθορά με φάουλ συνδυάστηκε με τα πρώτα σημάδια κόπωσης, άρχισε σταδιακά να χάνει την επαφή με το σκορ.
Το 40-24 του 17ου λεπτού, διαμορφώθηκε επειδή οι «πράσινοι» επεδίωκαν συνέχεια να «παραβιάζουν» την ρακέτα και να στοχεύουν σε σκορ είτε κοντά στο καλάθι, είτε από την γραμμή των βολών. Το «βραχυκύκλωμα» της «ερυθρόλευκης» αμυντικής γραμμής ήταν εμφανές και αυτό το +16 του «τριφυλλιού» δεν επέτρεπε σε κανέναν να σκεφτεί ότι το ματς θα γυρίσει τούμπα στο 2ο μέρος και ότι οι Πειραιώτες θα έμπαιναν στο τελευταίο πεντάλεπτο, παίρνοντας για πρώτη φορά κεφάλι στο σκορ.
Ακόμη κι όταν ο Ολυμπιακός έκλεισε το τελευταίο 3λεπτο του πρώτου ημιχρόνου με επιμέρους 3-10 και πήγε στα αποδυτήρια, έχοντας «κατεβάσει» την διαφορά στον ψυχολογικό όριο του μονοψήφιου αριθμού (43-34).
Το “regroup” της ανάπαυλας, όμως, αποδείχτηκε για 3ο σερί τελικό η «σπεσιαλιτέ» του Γιώργου Μπαρτζώκα! Οι παίκτες του μπήκαν με τελείως διαφορετική προσέγγιση στα μετόπισθεν και η ενέργεια που έβγαλαν τους συνόδευσε και στην επίθεση. Το -13 (47-34 στο 22’) έγινε -6 (55-49 στο 27’) και το -10 στο (59-49 στο 28’), έστειλε το ματς στην μία κατοχή (61-59 στο 30’) χάρη σε τρία μαζεμένα επιθετικά ριμπάουντ και καλάθι του Πετρούσεφ στην λήξη της 3ης περίοδου.
Μία ματιά στο επιμέρους σκορ της 3ης περιόδου και στους τρεις τελικούς, φέρνει τους πρωταθλητές να προηγούνται με 69-53! Ο Ολυμπιακός, όμως, δεν άφησε το πόδι από το γκάζι και λίγο μετά τα μέσα της 4ης περιόδου, πέρασε και μπροστά στο σκορ για πρώτη φορά στο ματς (με κάρφωμα του Μιλουτίνοφ στο 35’12”).
Aπό εκείνο το σημείο και μετά, όμως, επικράτησε το φαινόμενο της αναστροφής της μπασκετικής λογικής, που θέλει την ομάδα που έρχεται από πίσω (ειδικότερα όταν πρόκειται για εκείνη του Πειραιά, που είναι master στο “refuse to lose” και ξέρει να διαχειρίζεται τις ανατροπές) να έχει το momentum και εκείνη που έχει χάσει το προβάδισμα να στριμώχνεται στα σχοινιά και να βλέπει την αντίδραση ως… επικίνδυνη ανάβαση!
Εκεί που η μπάλα ζύγιζε 100 κιλά, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός απάντησε με ένα 8-0, με τον Σλούκα (13π., 3ρ. & 3ασ. με 4/9 σουτ σε 23') να έχει μία ασίστ (στο εκτός ισορροπίας τρίποντο του Παπαπέτρου) και ένα δύσκολο drive μπροστά στον Μιλουτίνοφ (17π., 3ρ., 2κλ., 2κοψ. & 3λ. με 6/8 σουτ σε 31') και ουσιαστικά καθάρισε το ματς (83-76). Κι απέκτησε δικαίωμα στην ελπίδα, μεταφέροντας την πίεση στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο!
Το 4ο ματς και ενδέκατο εφετινό ανάμεσα στις δύο κορυφαίες ελληνικές ομάδες, αναμένεται να αποτελέσει την επιτομή των προσαρμογών αλλά και την αποθέωση του «θέλω». Αυτό το πρωτάθλημα είναι ξεκάθαρο ότι το θέλουν εξίσου και οι δύο ομάδες. Οι παίκτες και τα staff για να ανταμείψουν οι κόποι τους και οι οργανισμοί για να δικαιώσουν την στρατηγική τους και να διαμορφώσουν το αφήγημά τους.
Ο Ολυμπιακός έχει ίσως περισσότερη «τεχνογνωσία» στα ντέρμπι (ρεκόρ 6-4 φέτος και 22-6 στα τελευταία 3 χρόνια) και έναν ψηλό που δεν έχει αντίπαλο στο μέγεθός του και ο Παναθηναϊκός μεγαλύτερη ποιότητα στην επίθεση και υπεροχή στην αθλητικότητα.
Το «θέλω» του τέταρτου τελικού, όμως, δεν θα καθοριστεί από τα παραπάνω αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Και ούτε φυσικά από το υπόλοιπο της «βενζίνης» που έχει μείνει στο ρεζερβουάρ ενέργειας του “Μίλου” ή του Ναν και των υπολοίπων παιδιών από την μία ή την άλλη πλευρά.
Θα το αποφασίσει και θα το υπογράψει η κατάθεση ψυχής που θα γίνει στο παρκέ από «ερυθρόλευκους» και «πράσινους» και η ομάδα που θα επικρατήσει στο συγκεκριμένο μη μετρήσιμο – σε νούμερα – πεδίο…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
