Παναθηναϊκός: «Έχτισε» χαρακτήρα για όλες τις αντιξοότητες
- Κάνει τα αδύνατα... δυνατά
- «Χτίζει» χαρακτήρα κόντρα σε όλους και όλα
- Ικανότητα, μαγκιά αλλά και τύχη λόγω της αστοχίας σε 13 βολές
- Ο σούπερ σταρ Ναν και ο απαραίτητος κύριος Γκραντ
- Στο 55%-45% οι πιθανότητες για τον τίτλο
Αυτή η χρονιά θα περάσει στην ιστορία για τον Παναθηναϊκό. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος την Παρασκευή (24/6, 21:15) στο ΟΑΚΑ όπου θα κριθεί και ο τίτλος του πρωταθλητή.
Μπορεί να έχει γραφτεί πολλές φορές, μπορεί να έχει ειπωθεί άλλες τόσες, αλλά το να έρχεται μια ομάδα από το μπασκετικό της ναδίρ την προηγούμενη τριετία και να φτάνει στο σημείο να στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης, να παρουσιάζεται «άδεια» στους τελικούς, να έχει (και) εξωαγωνιστικούς παράγοντες να αντιμετωπίσει και να επιστρέφει από το 0-2 απέναντι στον μεγάλο αντίπαλο, είναι κάτι σπάνιο, σπουδαίο και αξιοσημείωτο.
Αν καταφέρει να φτάσει στην ολική ανατροπή και να γίνει η δεύτερη ομάδα που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ ερχόμενη με την πλάτη στον τοίχο και από το 0-2, τότε θα μιλάμε για την ΑΠΟΛΥΤΗ σεζόν για τους «πράσινους». Μια σεζόν η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει βιβλίο ή κάποιο ντοκιμαντέρ. Υπομονή λίγες ώρες ακόμα και θα πάρουμε την απάντησή μας. Αν και εγώ επιμένω και λέω από την πρώτη στιγμή που ο Ολυμπιακός «αγκάλιασε» τον τίτλο μετά το 2-0!
Ο Παναθηναϊκός φέτος είναι ΑΚΡΩΣ πετυχημένος. Τελεία και παύλα. Είναι ο Πρωταθλητής Ευρώπης. Βρείτε μου κάτι καλύτερο από αυτό... Υπάρχει; Ρητορικό το ερώτημα. Φυσικά και δεν υπάρχει Αρκετά όμως με τις φλυαρίες και με πράγματα που έχουμε ξαναπεί. Πάμε λίγο στο δια ταύτα μετά και τον 4ο τελικό στο ΣΕΦ.
Κάνει τα αδύνατα... δυνατά
Θεωρώ ότι η φετινή σεζόν έχει μάθει πολλά πράγματα στον Παναθηναϊκό. Όπως το να «πατάει» γερά στα πόδια του και να μην τα παρατάει όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Να κάνει τα αδύνατα... δυνατά.
Όπως τα έκανε στην regular season στην Euroleague με την κατάκτηση της 2ης θέσης. Όπως τα έκανε απέναντι στην Μακάμπι, όταν και έπρεπε να δώσει «do or die» παιχνίδι στο Βελιγράδι για να παραμείνει «ζωντανός» στο «κυνήγι» της πρόκρισης στο Final Four. Όπως τα έκανε στο ίδιο το Final Four και δη στον τελικό απέναντι στη Ρεάλ έχοντας βρεθεί στο -14. Όπως προσπαθεί να τα κάνει και στους φετινούς τελικούς της Stoiximan Basket League απέναντι στον Ολυμπιακό.
Δύο φορές βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Δύο φορές έπρεπε να δώσει παιχνίδι χωρίς αύριο. Στο Game 3 όπου μείωσε σε 2-1 και φυσικά στο Game 4 του ΣΕΦ όπου... χάλασε την φιέστα που είχαν στήσει οι «ερυθρόλευκοι» για πιθανή κατάκτηση του τίτλου. Και κάπως έτσι το τρόπαιο του πρωταθλητή έμεινε καλά κλεισμένο σε κάποια αίθουσα του γηπέδου και δεν εμφανίστηκε ποτέ σε κοινή θέα.
Το ίδιο είχε συμβεί και πριν από ακριβώς 10 χρόνια. Τότε που ο Ολυμπιακός κρατούσε το προβάδισμα με 2-1 νίκες έχοντας κάνει break της έδρας στο ΟΑΚΑ (σ.σ. τότε ήταν 1-1 η σειρά πριν γίνει 2-1 και όχι 0-2 όπως φέτος) αλλά στον 4ο τελικό ο Παναθηναϊκός ισοφάρισε ύστερα από (ένα και πάλι) οριακό ματς και έστειλε την σειρά σε Game 5 στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων όπου στέφθηκε και πρωταθλητής Ελλάδας το 2014.
«Χτίζει» χαρακτήρα κόντρα σε όλους και όλα
Σίγουρα ο φετινός Παναθηναϊκός θα έχει να θυμάται το «refuse to lose» ακόμα και όταν δεν πάνε καλά τα πράγματα. Το να επιστρέφει και πάλι έχοντας βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο μόνο... τυχαίο δεν είναι. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Έτσι δεν λένε; Και αν μη τι άλλο έδειξε μέταλλο μεγάλης ομάδας. Της καλύτερης ομάδας της Ευρώπης.
Ικανή και έτοιμη να πάει κόντρα σε όλους και όλα. Και όχι μόνο έχει πηδήξει κάθε εμπόδιο που βρέθηκε στο δρόμο της όχι μόνο έχει «σκληρύνει» αλλά έχει φτάσει στο σημείο να κερδίζει και όταν τα πάντα στρέφονται εναντίον της. Ανέφερα και σε προηγούμενα κείμενα ότι η διαιτησία που έχει ο Παναθηναϊκός στη σειρά των τελικών είναι απαράδεκτη.
- Γιαννακόπουλος: «Nα παρακολουθήσουμε τον αγώνα με τους προέδρους του Ολυμπιακού και τον Πρωθυπουργό»
Αυτή τη φορά και πιο συγκεκριμένα από το Game 4 του ΣΕΦ, δεν θα καθίσω να αναλύσω φάση-φάση γιατί θα χρειαστούν επεισόδια σε... συνέχειες. Μάλιστα είδα ξανά το ματς και δεύτερη φορά για να δω μήπως είχα κάνει εγώ λάθος και νόμιζα άλλα αντί άλλων.
Όσο και αν θέλω να μείνω μόνο στο αγωνιστικό, όσο και αν προσπαθώ να προσπεράσω τον παράγοντα της διαιτησίας, δυστυχώς είναι αναπόφευκτο. Και το λέω τώρα που ο Παναθηναϊκός έχει νικήσει. Ήταν μακράν της δεύτερης η χειρότερη διαιτησία σε βάρος των «πρασίνων» σε ντέρμπι «αιωνίων» εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή εάν έλεγα ότι ακόμα και ο... Μπαρτζώκας ίσως να σφύριζε κάτι διαφορετικό.
Ικανότητα, μαγκιά αλλά και τύχη λόγω της αστοχίας σε 13 βολές
Το ότι κέρδισε ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μόνο λόγω της (αδιαμφισβήτητης) ικανότητας των παικτών του και της περίσσιας μαγκιάς που έβγαλαν στο ΣΕΦ, αλλά κυρίως ήταν λόγω τύχης. Ας μην ήταν ΤΟΣΟ άστοχοι οι παίκτες του Μπαρτζώκα από τη γραμμή των ελευθέρων βολών έχοντας βρει... σίδερο σε 13 βολές (22/35) και τώρα θα συζητούσαμε για τον πρωταθλητή Ελλάδας, Ολυμπιακό. Και φυσικά θα είχαν πάρει άλλη διάσταση τα (δικαιολογημένα) παράπονα των «πρασίνων» για τη διαιτησία. Μάλιστα την ίδια ώρα οι παίκτες του Αταμάν είχαν πάρει τις μισές βολές (13/17).
Και αν υπάρχει η άποψη (που πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, ισχύει) ότι οι βολές δεν αποτυπώνουν την αλήθεια σε ένα ματς, στην προκειμένη περίπτωση την αποτύπωσαν και μάλιστα με το παραπάνω. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν πήγαιναν στη γραμμή της φιλανθρωπίας ούτε με... αίτηση και μάλιστα σε πολλές εξόφθαλμες φάσεις. Και να πω ότι αναλώθηκαν οι «πράσινοι» σε τρίποντα; Επιχείρησαν 11 λιγότερα από τον Ολυμπιακό, πήγαν την μπάλα κοντά στο καλάθι όπου είχαν 24/37 δίποντα, ενώ πήραν και 40 πόντους από το «ζωγραφιστό».
Ξαναλέω. Είναι δώρον-άδωρον να αρχίσω να αραδιάζω (και πάλι) φάσεις. Δεν χρειάζεται. Το σίγουρο είναι ότι, τουλάχιστον όσο εγώ μπορώ να θυμηθώ, ότι ο Παναθηναϊκός έτυχε κάκιστης αντιμετώπισης. Και είναι κρίμα. Γιατί, το επαναλαμβάνω, μιλάμε για τον πρωταθλητή Ευρώπης που αξίζει να έχει καλύτερο σεβασμό και καλύτερη αντιμετώπιση.
Ο σούπερ σταρ Ναν και ο απαραίτητος κύριος Γκραντ
Αμέσως μετά το Game 3 του ΟΑΚΑ είχα γράψει ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να είναι με το μαχαίρι στα δόντια και την ίδια ώρα να βρεθεί σε καλό βράδυ ο Ναν. Και το πόσο απαραίτητος και κομβικός είναι ο Αμερικανός φάνηκε ξεκάθαρα στον 4ο τελικό! Αν και το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν αμυντικό στο πρώτο μισό του αγώνα, ο Αμερικανός είχε μολις 2/5 τρίποντα και δεν είχε κάνει αισθητή την παρουσία του στο ματς.
Η άμυνα του Ολυμπιακού δεν τον είχε νιώσει. Δεν είχε χαλάσει το μυαλό των παικτών του Μπαρτζώκα. Και μπορεί να το κάνει ανά πάσα ώρα και στιγμή όταν βρει ρυθμό! Απόδειξη το δεύτερο ημίχρονο. Αν και στο πρώτο μέρος δεν είχε επιχειρήσει ούτε ένα δίποντο, έφτασε στο σημείο να μοιάζει ασταμάτητος από τα αγαπημένα του σουτ από τα 4-4.5 μέτρα και να βάζει σε μεγάλους μπελάδες τον Ολυμπιακό.
Χαρακτηριστικό το διάστημα όπου ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε το επιμέρους 15-3 με το οποίο μετέτρεψε το 70-66 των γηπεδούχων σε 73-81! Από τους 15 ποντους που είχαν σημειώσει οι «πράσινοι» ο Ναν ήταν υπεύθυνος για τους 13! Οι εννέα προσωπικοί δικοί του και άλλοι τέσσερις από ασίστ «πάρε-βάλε» σε Λεσόρ και Χουάντσο. Τον καλό Ναν δεν μπορεί να τον σταματήσει καμία άμυνα στην Ευρώπη. Είναι -και κατά τη δική μου άποψη- ο καλύτερος σκόρερ στην Ευρώπη!
Βέβαια για να μπορεί ένας σκόρερ ολκής όπως ο Ναν να πάρει μπάλες και να βρει ρυθμό χρειάζονται και άλλοι παίκτες. Για μια ακόμη φορά ο Τζέριαν Γκραντ ήταν εκείνος που έπαιξε για την ομάδα. Δεν ήταν μόνο οι 15 πόντοι που πέτυχε, τα κλεψίματα που έκανε, το τρομερό μπλοκ στον Παπανικολάου, το μυθικό τρίποντο από το κέντρο με τη λήξη του ημιχρόνου και η αύρα που έδωσε στις αρχές του 3ου δεκαλέπτου.
Ήταν η σιγουριά που πρόσδιδε κάθε φορά που βρισκόταν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ: «Λίρα εκατό» τόσο στα αμυντικά του καθήκοντα, όσο και στα επιθετικά, κάτι που αποτυπώθηκε στο φύλλο της στατιστικής με 15 πόντους, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα, 2 ριμπάουντ, 1 τάπα και μόλις 2 λάθος σε 31 λεπτά. Δώστε του μωρέ να καταπιεί και μερικά σπαθιά. Μπορεί το παιδί!
Στο 55%-45% οι πιθανότητες για τον τίτλο
Το 4ο ματς ανήκει ήδη στο παρελθόν. Και όποιος νομίζει ότι κρίθηκε και ο πρωταθλητής πλανάται πλάνην οικτράν! Και θα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος αν στον Παναθηναϊκό θεωρήσουν ότι τελείωσε η υπόθεση του τίτλου. Προσωπικά περιμένω άλλα 40 λεπτά πραγματικής μάχης. Αίμα και άμμος. Ο Ολυμπιακός ΔΕΝ πρόκειται να τα παρατήσει και ούτε να αποδεχθεί τη μοίρα του στυλ «α, τώρα στο ΟΑΚΑ δεν έχουμε τύχη». Ίσα-ίσα που πιστεύω ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι ακόμα πιο έτοιμοι στο Game 5. Μιλάμε για το ματς που θα κρίνει τον πρωταθλητή.
Και αν μη τι άλλο έχουν δείξει ότι μέσα στο ΟΑΚΑ μπορούν να διεκδικήσουν τη νίκη και να μείνουν στο κόλπο έως και τα τελευταία λεπτά. Κέρδισαν ένα ματς φέτος και έχασαν τρία οριακά. Πώς λοιπόν να μην πιστέψει κάποιος ότι ο Ολυμπιακός δεν θα είναι ανταγωνιστικός και ότι δεν θα προσπαθήσει να επαναλάβει μια καλή εμφάνιση στο ΟΑΚΑ;
Και επειδή πριν είπα για τη διαιτησία, δεν είμαι προκατειλημμένος. Δεν την βάζω καν στην εξίσωση του ματς και ελπίζω να μην χρειαστεί να μπει ούτε μετά. Για καμία από τις δύο ομάδες. Το ματς θεωρώ και πιστεύω ότι είναι 55%-45%. Και το μικρό προβάδισμα το δίνω λόγω της έδρας, του κόσμου που θα κατακλύσει το ΟΑΚΑ, της ενέργειας που θα υπάρχει.
Απλά ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μην την πατήσει όπως την πάτησε μετά το Βερολίνο! ΔΕΝ πήρε με το «καλημέρα» και το πρωτάθλημα Ελλάδας επειδή στέφθηκε Πρωταθλητής Ευρώπης και ΔΕΝ είναι πρωταθλητής Ελλάδας επειδή έκανε το break στο ΣΕΦ και ισοφάρισε τη σειρά στο 2-2. Τα υπόλοιπα μετά τον 5ο και τελευταίο τελικό στο ΟΑΚΑ...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
