Άρης: Ο Τολιόπουλος έβαλε ποσότητα σε αριθμό αγώνων και ποιότητα στην απόδοσή του

• Τα λόγια των αριθμών
• Η ευθύνη έφερε την ποιοτική βελτίωση

Ο ρόλος του αδιαφιλονίκητου ηγέτη παράλληλα του άκρως τιμητικού τίτλου του αρχηγού μιας ομάδας, μεταξύ άλλων, είναι δύο από τους παράγοντες που μέτρησαν καταλυτικά στην παραμονή του Βασίλη Τολιόπουλου στον Άρη. Προφανώς, σπουδαίο ρόλο διαδραμάτισε η οικονομική υπέρβαση στην οποία προχώρησε (συνολικά) ο οργανισμός του Άρη, αντικειμενικά όμως, ο ίδιος προκάλεσε αυτή την κινητοποίηση. Υπό την έννοια ότι, δύο-τρία χρόνια πριν, ο Άρης θα συμβιβαζόταν με το οικονομικό μειονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ενδεχομένως να μην έμπαινε καν σε διαδικασία διεκδίκησης του παίκτη και να είχε περιοριστεί σ’ έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό. Φέτος λειτούργησε με εταιρικό και αθλητικό εγωισμό καθώς έδειξε από την πρώτη στιγμή την επιθυμία διατήρησης του παίκτη.

Αυτή καλλιεργήθηκε μέσα από την αγωνιστική παρουσία του τελευταίου και μάλιστα σε μια χρονιά η οποία ήταν «ξένη» και για τον ίδιο. Εδώ εμπλέκεται η γλώσσα των αριθμών και το γεγονός ότι ουδέποτε στην καριέρα του χρειάστηκε να παίξει σε 52 απαιτητικούς αγώνες. Είναι οι 18 του Eurocup, οι 32 στο πλαίσιο της Basket League και οι δύο στο Final Eight του Κυπέλλου Ελλάδας. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της διαφοράς – στο κομμάτι της απαίτησης και του βαθμού ετοιμότητας – πέρυσι ο 28χρονος έπαιξε όλα κι’ όλα 22 παιχνίδια! Χρειάστηκε δηλαδή να ανταποκριθεί σε υπερδιπλάσιο αριθμό αγώνων και κυρίως σ’ έναν ρυθμό στον οποίον δεν είχε συνηθίσει. Τη δε σεζόν 2021-22 έπαιξε σε 31 παιχνίδια με τη φανέλα του ΠΑΟΚ.

Μεγαλύτερη σημασία από τον αριθμό των αγώνων έχει ο αγωνιστικός ρόλος και στη σεζόν του στον Δικέφαλο, ο Βασίλης Τολιόπουλος λειτουργούσε υποστηρικτικά στην περιφερειακή γραμμή της ομάδας του, αναλαμβάνοντας λιγότερες προσπάθειες. Στον Άρη, κέρδισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο από εκείνο το παιχνίδι στο Περιστέρι – τη σεζόν 2022-23 – όταν προσπάθησε να κερδίσει ολομόναχος την ομάδα του Βασίλη Σπανούλη κάνοντας ατομικό ρεκόρ πόντων (σ. σ. 38).

Τα λόγια των αριθμών

Εστιάζοντας στους αριθμούς της φετινής χρονιάς και συγκρίνοντάς τους με τους αντίστοιχους της περσινής, δεν διαπιστώνονται θεαματικές αλλαγές. Ο χρόνος συμμετοχής του την προπέρσινη σεζόν ήταν στα 28.6 λεπτά ανά αγώνα και φέτος ήταν 26.3’ και 29.3’ σε κανονική διάρκεια και Playoffs και ελαφρώς μικρότερος στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με 24.1’.

-Στους ευρωπαϊκούς αγώνες παρουσίασε μεγαλύτερη ακρίβεια στην εκτέλεση, με 14.4 πόντους ανά αγώνα και 36.4% στα τρίποντα (44/121) και 53.4% στα δίποντα (39/73) ενώ αστόχησε σε μόλις τρεις βολές από τις συνολικά 37 που εκτέλεσε. Η αναλογία ασίστ-λαθών είχε μικρό πρόσημο (3.6 – 2.9).

-Στην Basket League (συνολικά) κινήθηκε στον ίδιο μέσο όρο με πρόπερσι (12.8π.) με χαμηλότερη ακρίβεια στην εκτέλεση από μακρινή απόσταση – από το 31.6… έπεσε στο 30.5 έχοντας φέτος 66/216 ενώ πέρυσι είχε 49/155 – και ελεύθερες βολές. Φέτος βελτίωσε ελαφρώς την αναλογία ασίστ-λαθών (4.1 – 2.5). Προφανώς οι αριθμοί της διετίας 2022-24 δεν συγκρίνονται με αυτούς της περιόδου 2021-22.

Η ευθύνη έφερε την ποιοτική βελτίωση

Η διαπίστωση για το εντυπωσιακό step up έρχεται μέσα από τη σύγκριση του αριθμού των αγώνων και των στατιστικών του, κυρίως όμως από τον ρόλο που διαδραμάτισε στον Άρη της φετινής χρονιάς. Προφανώς γοητεύτηκε από τον τίτλο του αρχηγού κι εντός γραμμών ήταν ο φυσικός ηγέτης, αυτός που πρέσβευε το λεγόμενο refuse to lose που χαρακτήρισε το συγκρότημα του Γιάννη Καστρίτη. Τα παραδείγματα είναι πολλά με κυριότερα, τον αγώνα του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Κρήτη όπου έβαλε 17 πόντους στα (περίπου) έξι τελευταία λεπτά του αγώνα αλλά και αυτόν στην Πάτρα με τον Προμηθέα με τη «βόμβα» στην εκπνοή του αγώνα μέσω της οποίας έστειλε την ομάδα του στην τετράδα του Πρωταθλήματος. Κι όμως, το κορυφαίο φετινό παιχνίδι του και μοναδικό στο οποίο πέτυχε double-double ήταν με την ΑΕΚ στο κλειστό των Άνω Λιοσίων με 25 πόντους και 10 ασίστ.