Stoiximan GBL: Με εξαίρεση τους «αιώνιους», όλοι χάνουν απ’ όλους!

• Παναθηναϊκός: Λίγο έλλειψε να «πληρώσει» την βαρεμάρα του!
• Ολυμπιακός: Η παρ' ολίγον «γκέλα» του Παναθηναϊκού ρύθμισε την συγκέντρωση στο “φουλ”!
• Πανιώνιος: Στο «φουλ» των επαγγελματικών νικών!
• Προμηθέας: Νίκη-γιορτή για την επιβράβευση του Καραγιαννίδη!
• Καρδίτσα: Το 0/24 αποτελεί παρελθόν!
• Λαύριο: Μεγάλη πολυτέλεια οι παραγωγικοί Έλληνες δίπλα σε τίμιους ξένους!

Εντάξει, μπορεί να μην έχουμε και τα καλύτερα γήπεδα και να μην γεμίζουν παρά σε ελάχιστες εξαιρέσεις, ούτε φυσικά την αγορά και τα εμπορικά έσοδα, ώστε όλες οι ομάδες να έχουν ένα μίνιμουμ budget του εκατομμυρίου για να κάνουν τα Σαββατοκύριακα των «αιωνίων αντιπάλων» ακόμη πιο δύσκολα, ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ότι οι αποστάσεις ανάμεσα στην 3η και την 12η θέση ολοένα και μικραίνουν και αυτό αυξάνει το ενδιαφέρον στην Α1 Κατηγορία.

Από την 1η έως και την 7η αγωνιστική, κάθε εβδομάδα καταγράφονται τουλάχιστον μία με δύο εκπλήξεις (με διαφορετικό «θύτη» την φορά), με αποτέλεσμα η απόσταση που χωρίζει την μάχη της 4άδας με την ζώνη του υποβιβασμού να είναι ουσιαστικά μία νίκη!

Σίγουρα όσο τα έσοδα των δύο «μεγάλων» συνεχίζουν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, η μονομαχία για τα σκήπτρα του πρωταθλητή θα παραμένει αποκλειστικά υπόθεση του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό, που θα απειλούνται με ήττα ή θα χάνουν μόνο όταν οι ίδιοι θα δίνουν δικαιώματα και θα παίζουν με έλλειμμα συγκέντρωσης. Όπως έγινε με τους πρωταθλητές απέναντι σε ΠΑΟΚ και Κολοσσό.

Παρ’ όλα αυτά το ότι ο 3ος και νεοφώτιστος Πανιώνιος (ισοβαθμεί με τον Προμηθέα), απέχει μόλις έναν βαθμό από το 10ο Μαρούσι, λέει πολλά για την συνεχή αναδιαμόρφωση των ισορροπιών από αγωνιστική σε αγωνιστική.

Ας δούμε, όμως, αναλυτικά τι έγινε σε κάθε γήπεδο που παίχτηκε μπάσκετ το διήμερο που μας πέρασε, αρχής γενομένης με τα εύκολα περάσματα των πρωτοπόρων από Πυλαία και Ρόδο.

Παναθηναϊκός: Λίγο έλλειψε να «πληρώσει» την βαρεμάρα του!

Κακά τα ψέματα, όταν μία ομάδα έχει μόλις ολοκληρώσει αλώβητη στην 2η διαδοχική της «διαβολοβδομάδα» στην Euroleague και έχει ταξιδέψει στην Ρόδο απευθείας από την Μπολόνια, δεν είναι δύσκολο να υποτιμήσει τον ουραγό στην βαθμολογίας της Stoiximan GBL και να μην αντιμετωπίσει το ματς αρχικά, ως ένα ματς που απλά πρέπει να γίνει.

Στο κλειστό της Καλλιθέας, όμως, ο Παναθηναϊκός (7-0) έπαιξε περιφερειακή άμυνα με τα μάτια, επιτρέποντας στους γηπεδούχους να βρουν ρυθμό πίσω από τα 6,75 (είχαν 13/27 τρίποντα μέχρι στο 33' και 0/4 στα τελευταία 7 λεπτά) και να προηγηθούν με 75-67 και 78-73 στα πρώτα λεπτά της 4ης περιόδου. Κάπου εκεί χτύπησε το καμπανάκι της «επιβίωσης» και με τους Ερνανγκόμεθ και Γιούρτσεβεν (μαζί είχαν 35 πόντους και 15 ριμπάουντ με 13/18 σουτ) να κυριαρχούν, η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έκανε όλα όσα χρειαζόταν για να διατηρήσει το αήττητό της (84-91) στην λίγκα.

Μελανό σημείο για τους νικητές, η πολύ χαμηλή συνεισφορά των Ελλήνων (Σλούκας, Μήτογλου, Παπαπέτρου και Καλαϊτζάκης είχαν 9 πόντους με 3/10 σουτ) και φυσικά τα 20 λάθη!

Η ομάδα του Γιώργου Σιγάλα (Γκάουντλοκ 25π. με 5/8 τριπ.), είχε σαφώς βελτιωμένη εικόνα από τις προηγούμενες αγωνιστικές και δυνάμωσε αρκετά στο “4” με την προσθήκη του μέχρι πρότινος τραυματία, Βραζιλιάνου Γκαλβανίνι (10 πόντους, 4 ριμπάουντ & 3 κλεψίματα), αλλά η καλή της απόδοση δεν επιβραβεύτηκε αποκλειστικά και μόνο λόγω της ποιότητας του αντιπάλου.

Αν βελτιωθεί κι άλλο στο αμυντικό κομμάτι, τότε θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της σε Πάτρα και Πυλαία, πριν υποδεχθεί το Περιστέρι για την τελευταία αγωνιστική του 1ου γύρου, σε ένα παιχνίδι με τεράστιο «πρέπει».

Ολυμπιακός: Η παρ' ολίγον «γκέλα» του Παναθηναϊκού ρύθμισε την συγκέντρωση στο “φουλ”!

Όποιος είχε δει το ματς της 12ης Οκτώβρη στην Πυλαία, όπου οι γηπεδούχοι έφτασαν πολύ κοντά στην έκπληξη, ήταν λογικό να περιμένει ένα σαφώς πιο ανταγωνιστικό ματς από την εξέλιξη που είχε τελικά η αναμέτρηση ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού για την 7η αγωνιστική.

Ο βασικός λόγος της εύκολης επικράτησης (60-90) των «ερυθρολεύκων», οι οποίοι προηγήθηκαν ακόμη και με 42 πόντους διαφορά, ήταν ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του που είχαν μελετήσει καλά το προαναφερθέν παιχνίδι, είχαν προετοιμάσει κατάλληλα τους παίκτες και πήραν από εκείνους το μέγιστο ποσοστό συγκέντρωσης!

Όταν η ψαλίδα έχει φτάσει στο +16 πριν συμπληρωθεί η 1η περίοδος, στο +27 στο ημίχρονο και στο +35 στο 23ο λεπτό και οι «ερυθρόλευκοι» (Βεζένκοβ 20 πόντους & 8 ριμπάουντ με 8/10 σουτ σε 16') με τελειώνουν το ματς με 62,7% εντός πεδιάς και παρά μία 30 ασίστ, καταλαβαίνετε ότι «δεν έγινε παιχνίδι».

Ο «δικέφαλος του Βορρά» δεν κατάφερε σε κανένα σημείο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του παιχνιδιού και αυτό είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν έχει το απαιτούμενο βάθος και την ποιότητα στο ρόστερ, για να αντέξει δύο παιχνίδια εδώ έξι συναπτές εβδομάδες. Η πρόκρισή στους «16» του FIBA Europe Cup σε συνδυασμό με τις σημαντικές νίκες επί του Περιστερίου, της ΑΕΚ και του Αμαρουσίου καθιστούν θετικό το μέχρις στιγμής πρόσημο της σεζόν.

Πανιώνιος: Στο «φουλ» των επαγγελματικών νικών!

Στο κλειστό «Μάκης Λιούγκας» της Γλυφάδας, το παιχνίδι κρίθηκε νωρίς (79-62) και ο μεν Πανιώνιος (4-3) της πιο σκληρής και αποτελεσματικής άμυνας στο πρωτάθλημα (μ.ο. 69,8π.) και της αλώβητης έδρας (4/4), έστρεψε ήδη το βλέμμα του στην απαιτητική δοκιμασία που ακολουθεί με την ΑΕΚ στα Άνω Λιόσια, ο δε Άρης (3-4) «βυθίστηκε» ακόμη περισσότερο στη γκρίνια και την δυσαρέσκεια που επικρατεί στις τάξεις των φίλων του.

Για να τα πάρουμε με την σειρά, ο νεοφώτιστος ιστορικός σύλλογος της Νέας Σμύρνης έχει αξιοποιήσει αρκετά ικανοποιητικά το βατό της πρόγραμμα και με δεδομένο ότι πρώτος στόχος ήταν η γρήγορη παραμονή, έχει καταφέρει να αποσπαστεί αρκετά από την επικίνδυνη ζώνη. Μάλιστα, επειδή πάλεψε και όλα τα ματς στα οποία ηττήθηκε (σε Περιστέρι, Λαύριο και Καρδίτσα), θα μπορούσε κάλλιστα βρίσκεται μόνη της στην 3η θέση της βαθμολογίας με μίνιμουμ 5 νίκες.

Ο Άρης Λυκογιάννης, πάντως, αξίζει το credit γιατί έφτιαξε ένα ρόστερ με καινούρια πρόσωπα και παρ’ ότι στερείται της μεγάλης προσωπικότητας για τα δύσκολα, παίρνει πράγματα απ’ όλους (rotation 9-10 παικτών), κι έχει καταφέρει να περάσει σε μεγάλο βαθμό την μαχητική του φιλοσοφία, καθιστώντας την ομάδα του άκρως ανταγωνιστική.

Η αναμέτρηση με τους «κιτρινόμαυρους» τελείωσε λίγο μετά την πρώτη περίοδο (όταν οι «κυανέρυθροι» έτρεξαν ένα 13-0), περισσότερο λόγω των προβλημάτων και της αδυναμίας του αντιπάλου να καταστεί απειλητικός και λιγότερο από την απόδοση των γηπεδούχων.

Ο «αυτοκράτορας» υποχρεώθηκε να παραταχθεί χωρίς 4 παίκτες (τον Ντε Τζούλιους που πουλήθηκε στην Μακάμπι και τους τραυματίες Νόλεϊ, Γούντμπερι και Μποχωρίδη), οι οποίοι πριν από 20 μέρες ήταν οι κορυφαίοι στο κομβικό «διπλό» της Ρόδου (με ανατροπή από το -19), που προηγήθηκε της πιο ηχηρής νίκης της σεζόν, στην Γαλλία επί της Μπουρκ-αν-Μπρες για το Eurocup.

Κοινώς, εδώ και μερικές εβδομάδες είναι μία άλλη ομάδα απ’ αυτή που σχεδιάστηκε από τον Γιάννη Καστρίτη (με αρκετές ατυχείς επιλογές στους ξένους ψηλούς η αλήθεια είναι) και ουσιαστικά παίζει με σύνθεση ανάγκης, χωρίς να μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κόσμου αλλά και στις απαιτήσεις του ίδιου του οργανισμού.

Η συμπαθής φίλαθλη κοινή γνώμη της ομάδας, όμως, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η εξαιρετικά ατυχής συγκυρία που ευθύνεται για την έλλειψη ανταγωνιστικής εικόνα, έχει και τα θετικά της. Αναφέρομαι στα δύο ταλαντούχα guard, τον Βασίλη Καζαμία και τον Βασίλη Πουρλίδα, που παίρνουν ολοένα περισσότερο χρόνο, μαθαίνοντας δίπλα σε μία ισχυρή προσωπικότητα όπως ο συνονόματος τους, Τολιόπουλος και θα είναι το μεγάλο κέρδος της χρονιάς, αν του χρόνου αποτελούν κανονικά και όχι συμπληρωματικά μέλη του ρόστερ.

Προμηθέας: Νίκη-γιορτή για την επιβράβευση του Καραγιαννίδη!

Στο «Δημήτριος Τόφαλος» της Πάτρας, η πρώτη σχετικά «χαμηλή πτήση» του Γουόκερ (11 πόντους και 8 ασίστ με 3/13 σουτ) καλύφθηκε από την εντυπωσιακή συνεισφορά των Ελλήνων του Προμηθέα (4-3) με προεξάρχοντα τον Αντώνη Καραγιαννίδη (19 πόντους, 10 ριμπάουντ και 2 κοψίματα με 7/9 σουτ), ο οποίος γιόρτασε την κλήση του στην Εθνική ανδρών με ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα (σε επίπεδο Α1 Κατηγορίας).

Ο 24χρονος Θεσσαλονικιός ψηλός, που είναι και πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος (μ.ο. 8,3), μαζί με τον Λούντζη (18 πόντους, 5 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 2 κλεψίματα) και τον Χρυσικόπουλο είχαν και οι τρεις μαζί μεγαλύτερη από την μισή παραγωγικότητα της ομάδας τους κι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να διατηρήσουν οι Πατρινοί απόρθητη την έδρα τους (3-0).

Τελευταία, έχει γίνει συνήθεια να γράφονται καλά λόγια για τους Έλληνες προπονητές (Παπαθεοδώρου, Λιμνιάτης, Βετούλας) που – με την στήριξη των ομάδων τους – εμπιστεύονται τους γηγενείς παίκτες και σωστά πράττουν, ωστόσο, πιστέψτε μας, κανένας Καραγιαννίδης, Αβδάλας, Ζούγρης ή Καρακώστας δεν θα έπαιζε, αν δεν το δικαιούταν στο 100%!

Η ΑΕΚ (3-4), αν εξαιρέσουμε ένα μεγάλο διάστημα στην 2η περίοδο και ένα μικρό στην 3η, δεν δικαιολόγησε την εφετινή καλή της παρουσία και παρά την κυριαρχία της στα ριμπάουντ και στην μάχη των κατοχών, παρουσιάστηκε αναποτελεσματική και άστοχη (39,4% εντός πεδιάς).

Με 16/55 σουτ (29,1% εντός πεδιάς) από τους ξένους του, ο Ντράγκαν Σάκοτα δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει κάτι περισσότερο από μία ήττα με αξιοπρεπή διαφορά (84-76), που μπορεί να καλυφθεί στο 2ο γύρο.

Καρδίτσα: Το 0/24 αποτελεί παρελθόν!

Το κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» στο οποίο οι Θεσσαλοί είχαν σημειώσει πέρυσι αρνητικό ρεκόρ πόντων (48) στην Α1 Κατηγορία, έμελλε να είναι το γήπεδο που η Καρδίτσα θα πετύχαινε την πρώτη και ιστορική εκτός έδρας νίκη της στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος.

Μέχρι τον αγώνα του περασμένου Σαββάτου (16/11), η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου μετρούσε 24 συναπτές ήττες σε ισάριθμους αγώνες στην regular season (είχε κάνει πέρυσι ένα «διπλό» στο Λαύριο, αλλά στο πλαίσιο των playout) και τα ‘φερε έτσι η μοίρα που έσπασε την αρνητική παράδοση με πρωταγωνιστή έναν πρώην «Περιστεριώτη», ο οποίος μάλιστα βραβεύτηκε πριν από το τζάμπολ για την προσφορά του στον σύλλογο των δυτικών προαστίων.

Ο λόγος για τον Λεωνίδα Κασελάκη, με την μεγάλη συνεισφορά στα δύο επιτυχημένα χρόνια των γηπεδούχων στην θητεία του Βασίλη Σπανούλη (3η θέση στο πρωτάθλημα και πρόκριση στο περυσινό Final 4 του BCL), o οποίος σκόραρε 13 από τους 18 πόντους του στην 1η περίοδο και συνέβαλε τα μέγιστα στην εδραίωση της ομάδας του στην θέση του οδηγού για όλο το πρώτο ημίχρονο.

Οι φιλοξενούμενοι που προηγήθηκαν ακόμη και με 14 πόντους διαφορά στο 15ο λεπτό και ήλεγξαν πιο αποτελεσματικά τις μικρές λεπτομέρειες που «αποφασίζουν» τα παιχνίδια, έμειναν ψύχραιμοι και είχαν εξαιρετικοί αντίδραση όταν το Περιστέρι (3-4) έτρεξε ένα σερί 10-0 και ανέκτησε το προβάδισμα (67-63 στο 35') κι απάντησαν με 11 αναπάντητους πόντους που «κόβοντας» την φόρα των γηπεδούχων.

Το ιστορικό «διπλό» (78-71) της Καρδίτσας (3-4) μέσα στα δυτικά προάστια της Αθήνας, έδειξε ότι οι νίκες επί του Κολοσσού και επί του Πανιώνιου που είχαν προηγηθεί, δεν ήταν τυχαίες και η ευχέρεια της προσαρμογής σε χαμηλό και υψηλό τέμπο, φανέρωσε ένα πρόσωπο αρκετά αναβαθμισμένο σε σχέση με πέρυσι.

Δεν είναι πολλές οι επαρχιακές ομάδες της εφετινής σεζόν αλλά και των προηγούμενων χρόνων, που βασίζονται ή βασίστηκαν σε 6 ξένους και 4 Έλληνες με αξιοσέβαστη συνεισφορά!

Η ομάδα του Γιώργου Λιμνιάτη πιάστηκε στον ύπνο από τους Θεσσαλούς και όταν ξύπνησε κι επανέφερε – σχετικά γρήγορα – το ματς στα μέτρα του, βιάστηκε να το καθαρίσει, με αποτέλεσμα να έχει 1/5 σουτ και 2/6 βολές στο τελευταίο 5λεπτο.

Λαύριο: Μεγάλη πολυτέλεια οι παραγωγικοί Έλληνες δίπλα σε τίμιους ξένους!

Μέχρι τώρα, το Λαύριο (3-4) ήταν γνωστό για την τεχνογνωσία του στις επιλογές του σε φθηνούς αλλά άκρως αξιόπιστους που έδιναν υπεραξία στην ομάδα και στην συνέχεια άνοιγαν τα φτερά τους για μεγαλύτερα συμβόλαια.

Στην εφετινή σεζόν, η ομάδα του Κώστα Μέξα συνδυάζει αυτό για το οποίο έχει κάνει όνομα, με την πολυτέλεια να παίρνει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη στην Α1 Κατηγορία από τους γηγενείς της παίκτες. Μετά από επτά αγωνιστικές, η συνολική συνεισφορά από τους Μουράτο, Γόντικα, Ζάρα, Τσάμη, Πατρίκη και Κόνιαρη αγγίζει τους 30 πόντους ανά παιχνίδι (μ.ο. 29,8) με 41,4% εντός πεδιάς και αν ο τελευταίος ήταν από την αρχή της σεζόν στο ρόστερ, το νούμερο ίσως να ήταν ακόμη μεγαλύτερο.

Οι άνθρωποι του συλλόγου της Λαυρεωτικής δεν πανικοβλήθηκαν μετά τις 4 ήττες ήττες με τις οποίες άρχισαν την σεζόν (σε όλα τα ματς είχαν συνολικά καλή και ανταγωνιστική εικόνα) και με τις σωστές προσαρμογές κατόρθωσαν να βελτιώσουν αισθητά το κομμάτι της άμυνας, που ήταν η αρχική αχίλλειος πτέρνα τους.

Η δύσκολη νίκη με τον Πανιώνιο στην παράταση, ελάφρυνε το «πρέπει» και από την περασμένη εβδομάδα που ο Κόνιαρης (στα δύο τελευταία ματς έχει μ.ο. 9,5π. & 5,5ασ. με 4/6 τριπ.) μπήκε σε ένα κανονικό ρυθμό και ο Ρασάντ Βον (μ.ο. 16,5π., 6,5ρ., 2ασ. & 1,0κλ.) ξεδίπλωσε τις πραγματικές του δυνατότητες, το παιχνίδι της ομάδας πέρασε σε άλλη διάσταση.

Η 3η συνεχόμενη νίκη (84-80) επί του Αμαρουσίου (2-5) απομάκρυνε το Λαύριο από την επικίνδυνη ζώνη και το έφερε μία νίκη μακριά από την 3η θέση!

Η ομάδα του Ηλία Ζούρου απείχε αισθητά από την καλή αμυντική εικόνα που παρουσίασε με τον Άρη και την Σαρλερουά και παρ' ότι ανέτρεψε μία διαφορά 11 πόντων κι έφτασε μέχρι το +6, στο τέλος έμεινε από δυνάμεις και κατέρρευσε στα μετόπισθεν.

Οι 24 πόντοι που δέχτηκε στο τελευταία 4'35”, αποτελούν απαγορευτικό νούμερο για ένα συγκρότημα που αγωνίζεται στην έδρα και έχει το momentum του παιχνιδιού. Στα θετικά των «κιτρινόμαυρων», η έξτρα διάσταση με γρήγορη κυκλοφορία κι εκτέλεση και πολύ περισσότερο transition game, που δίνει η προσθήκη του βραχύσωμου αλλά πολύ γρήγορου guard, Μάρκους Κιν (13 πόντοι, 4 ριμπάουντ και 6 ασίστ), ο οποίος φάνηκε να έχει καλή επαφή με το σκοράρισμα.

Υγ.1: Καζαμίας, Πουρλίδας (Άρης), Λέφας (ΠΑΟΚ) και Μπουρνελές (Ολυμπιακός), όλοι τους μέλη των Εθνικών παίδων και εφήβων, πήραν από λίγο έως αρκετό χρόνο συμμετοχής στο διήμερο που μας πέρασε με τις ομάδες τους κι έκαναν όλους τους λάτρεις του αναπτυξιακού προγράμματος, να αισθανθούν μία μικρή ηθική ικανοποίηση...

Υγ.2: Η επιθυμία για καθιέρωση επαγγελματικής διαιτησίας (εκφράστηκε επίσημα από την ΑΕΚ, μετά τα παράπονα που είχε στο ματς με τον Προμηθέα) είναι θεμιτή, αλλά το timing για την προώθηση εντελώς ακατάλληλο. Αυτά τα θέματα τίθενται επί τάπητος το καλοκαίρι με συγκεκριμένο πλάνο και πρόταση και προφανώς αυτό που θα πρέπει πρώτα να εξεταστεί είναι αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό να εφαρμοστεί στο οικοσύστημα του ελληνικού μπάσκετ.