Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός: Όσα τον «σκότωσαν», τον έκαναν πιο δυνατό!

Από το πρωί στα δημοσιογραφικά γραφεία, οι συζητήσεις για την έκβαση του ντέρμπι έδιναν και έπαιρναν. Η οριστικοποίηση της απουσίας του Μήτογλου από την μία πλευρά (σε συνδυασμό με την απενεργοποίηση του Μπράουν για το ματς) και το πλήρες ρόστερ με το οποίο θα ανέβαιναν οι φιλοξενούμενοι στο ΟΑΚΑ, αυτομάτως έδιναν στον Ναν τα... κλειδιά του αγώνα.

Τι θέλει να πει ο «ποιητής»; Ότι απλούστατα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι απόψεις που ακούστηκαν, συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι ο Παναθηναϊκός θα έχει τύχη στο ματς, αν ο 29χρονος Αμερικανός guard έβγαινε από την «μαύρη τρύπα» της Βαρκελώνης και της Βιτόρια και κατόρθωνε να κάνει την διαφορά.

Δηλαδή, καμία σχέση με το τι συνέβη τελικά στην πραγματικότητα και οι γηπεδούχοι πήραν μία πεντακάθαρη και απόλυτα δίκαιη νίκη (78-72), μέσα από την οποία αποκόμισαν πολλαπλά οφέλη! Πέραν της σχεδόν σίγουρης πλέον κατάκτησης της πρωτιάς στην regular season της Stoiximan GBL.

Για πολλοστή φορά, η έκβαση του ντέρμπι απέδειξε ότι οι νίκες σε αυτά τα ματς, δεν κρίνονται από την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι δύο ομάδες πριν το τζάμπολ και κατά κύριο λόγο υπόθεση της συγκεκριμένης βραδιάς και των αποθεμάτων ενέργειας, θέλησης και «καρυδιών» που θα καταθέσει στο παρκέ η ομάδα που θα επικρατήσει.

Μεγαλύτερη απόδειξη της παραπάνω διαπίστωσης, δεν μπορεί παρά να αποτελεί η χαώδης απόσταση στην αγωνιστική συμπεριφορά των δύο ομάδων από το 5ο έως και το 16ο λεπτό της αναμέτρησης.

Ο Ολυμπιακός, τον οποίο ο Καλαϊτζάκης στην Βιτόρια αποκάλεσε «καλύτερη ομάδα της Ευρώπης την δεδομένη στιγμή» (απόψε που συμμερίστηκε και ο Αταμάν στο flash interview της ΕΡΤ3), μπήκε με αυτοπεποίθηση και ηρεμία στο ματς και κυκλοφορώντας καλά την μπάλα στην επίθεση, ξέφυγε με 4-10 στο 4'15”!

Ενάμιση λεπτό αργότερα, μετά από κάρφωμα του Φαλ για το 9-12, ήρθε ένα ακόμη «τραυματικό» σοκ για το «τριφύλλι». Στην προσπάθειά του να αμυνθεί, ο Γιούρτσεβεν κάπως πάτησε άτσαλα και τεστάροντας το πόδι του, έκανε σήμα στον πάγκο για αλλαγή (η διάγνωση έδειξε κάταγμα στο δεξί άκρο ποδός και απουσία 1-2 μηνών από την αγωνιστική δράση).

Αυτομάτως κι ενώ ο περισσότερος κόσμος θεώρησε ότι το ματσάκι.. κρίθηκε, γύρισε ολοκληρωτικά ο διακόπτης των «πράσινων» στο... κόκκινο και οι «ερυθρόλευκοι» ήταν σαν να... κατέβασαν τον γενικό!

Οι δέκα αναπάντητοι πόντοι ήταν η «σπίθα» που έβαλε... φωτιά στην κερκίδα και το επιμέρους σκορ 16-2, με το οποίο ολοκληρώθηκε η 1η περίοδος (25-14), «ξεγύμνωσε» το απογοητευτικό mindset με το οποίο προσέγγισαν το παιχνίδι οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Πειραιώτες υπέπεσαν σε 5 λάθη (ισάριθμα κλεψίματα του «τριφυλλιού») στις 9 τελευταίες κατοχές τους στο πρώτο δεκάλεπτο, το οποίο έκλεισαν με 7 χαμένες μπάλες.

Ο Παναθηναϊκός, ορθά πράττοντας, βλέποντας την πλήρη πνευματική ανετοιμότητα του αντιπάλου του, αύξησε την επιθετικότητά του και στις δύο πλευρές του γηπέδου κι έφτασε να ξεφύγει μέχρι και με +15 (35-20), με τον Γκραντ να βγάζει τρομερή ενέργεια (14π. & 4κλ. με 4/4 τριπ.).

Ακολούθησε ένα τρίλεπτο, στην διάρκεια του οποίου, οι Πειραιώτες είχαν ίσως την καλύτερη αντίδραση με ένα σερί 0-10, με σωστές επιλογές και περίσσια ενέργεια στο ανασταλτικό κομμάτι, αλλά για ένα περίεργο τρόπο (κάτι που φάνηκε και στην συνέχεια), κάθε φορά που έδειχναν ικανοί να ισορροπήσουν το παιχνίδι και να πάρουν με το μέρος τον έλεγχο, είτε επέτρεπαν στον «επτάστερο» να τους ανακόψει την φόρα, είτε το έκαναν από μόνοι τους!

Το σχετικά εύκολο hook που έχασε ο Μιλουτίνοφ στο 35-30 και η τριπλή ανανέωση της επίθεσης των γηπεδούχων, πριν το τρίποντο του Χουάντσο για το 38-30, ήταν μία πρώτη ένδειξη ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν γραφτό να βρει ρυθμό στο συγκεκριμένο ματς!

Σκεφτείτε ότι στον χρόνο του ενός δευτερολέπτου που απέμενε, «κατάφεραν» να πετάξουν την μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου και να δώσουν ένα ακόμη τρίποντο στον Ισπανό, που θα μπορούσε να είχε στείλει την διαφορά στο +11!

Όλα αυτά εν τω μεταξύ, είχαν καταγραφεί με τον Ναν να έχει μείνει στους 7 πόντους και τα λάθη με 2/7 σουτ, απόρροια της πραγματικά καλής δουλειάς που είχε κάνει η άμυνα των φιλοξενούμενων, που τον αντιμετώπισε με ασφυκτική πίεση μόλις έπαιρνε την μπάλα και προφανή σκοπό να την «διώξει» από τα χέρια του!

Τα 12 λάθη των φιλοξενουμένων σε συνδυασμό με τα 7 κλεψίματα, τα 7 επιθετικά ριμπάουντ και την υπεροχή στην μάχη των κατοχών, που είχαν οι «πράσινοι» στην ανάπαυλα, αποτύπωναν ξεκάθαρα το τι είχε συμβεί στο πρώτο 20λεπτο.

Η μπασκετική λογική «έλεγε» ότι, λίγο να έβγαζε σοβαρή αντίδραση ο Ολυμπιακός και να πήγαινε την μπάλα κοντά στο καλάθι (ο Γκέιμπριελ έπαιζε με 3 φάουλ από το 1ο μέρος), το παιχνίδι θα γινόταν ντέρμπι! Ειδικότερα, αν κατάφερνε να εξανεμίσει την διαφορά πριν μπούμε στην 4η περίοδο.

Όπερ και εγένετο στο 28'31” (56-57) με το lay up του Βεζένκοβ αλλά και ακόμη μία φορά στο τελευταίο δεκάλεπτο, στο 31'28” (61-62)! Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, ο Παναθηναϊκός αντέδρασε σαν να τον χτύπησε το ηλεκτρικό ρεύμα και απάντησε με σερί 5-0 και επιμέρους σκορ 8-1 αντίστοιχα, κερδίζοντας όλες τις προσωπικές μονομαχίες και ανανεώνοντας κρίσιμες επιθέσεις, που τον οδήγησαν στο τελικό +6.

Συμπερασματικά, οι πρωταθλητές Ευρώπης βρήκαν απίστευτο κίνητρο μέσα από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, συσπειρώθηκαν και ακολούθησαν τον ασφαλέστερο δρόμο στο μπάσκετ, αυτόν της κατάθεσης ενέργειας στην άμυνα που δίνει φτερά στην επίθεση και οδήγησαν τον Ολυμπιακό από το limit up της Μαδρίτης στο limit down του ΟΑΚΑ.

Η επικράτηση του «τριφυλλιού», δε, παίρνει τεράστια αξία από πλευράς ψυχολογικής ώθησης και πίστης στο εφετινό εγχείρημα εν μέσω μεγάλων δυσκολιών, ενώ ταυτόχρονα «κλείδωσε» και την μάχη της πρωτιάς.

Δεν ξέρω αν και πόσοι διαφωνούν ότι η εικόνα των πρωτοπόρων της Euroleague ήταν η χειρότερη εφετινή, το συμπέρασμα του υπογράφοντος, ωστόσο, στηρίζεται στο αφήγημα που είχε το συγκεκριμένο παιχνίδι (το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς είναι πολύ σημαντικό) και την «χρυσή» ευκαιρία που είχαν να το ανακτήσουν, λόγω φόρμας, καλής ψυχολογίας και πληρέστερης σύνθεσης.

Ο πνευματικά αποκαρδιωτικός σε σχέση με την Μαδρίτη, Ολυμπιακός, απέδειξε για πολλοστή φορά στο ΟΑΚΑ (και όχι μόνο), ότι όταν τον είναι φαβορί και τον παραδέχεται όλη η Ευρώπη (ακόμη και μέλη του «αιώνιου αντιπάλου») δυσκολεύεται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να το βγάλει στο παρκέ, ενώ όταν παίζει υπό πίεση, αμφισβήτηση και με την πλάτη στον τοίχο, συνήθως αντιδρά πολύ καλύτερα.

Υγ.1.: Μετά από καιρό, σημαντικό step up από τον Σλούκα σε ένα ματς μεγάλο πρέπει, ρεσιτάλ συνέπειας από τον Όσμαν τις τελευταίες εβδομάδες και Όσκαρ ατυχίας με τον Γιούρτσεβεν, που βγάζει την ομάδα ξανά στην αγορά.

Υγ.2: Ήταν τόσο κακός πνευματικά ο Ολυμπιακός, που είναι από τις λίγες φορές που κανένας παίκτης του δεν μπορεί να θεωρηθεί διακριθείς. Ούτε καν ο Βεζένκοβ των 20 πόντων και τω 8 ριμπάουντ! Χειρότερος όλων και μακράν εκτός αγώνα ο Φουρνιέ...